Το Κυπριακό ήδη άρχισε να γίνεται ένα πρόβλημα μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας, ένα πρόβλημα που το προωθεί η αγγλική πολιτική, ο Σ Βενιζέλος στην επταήμερη επίσκεψη των Μεντερές – Κιοπρουλού στις 26/5/1952 μέχρι τις 2/5/1952 λέει «Το Αιγαίο δεν μας χωρίζει, μας ενώνει» (απ ότι βλέπεις η σημερινή τουρκική συνθηματολογία δεν είναι τίποτα άλλο από Ελληνικές κοτσάνες).
Σε ένα μήνα μετά την επίσκεψη Μεντερές – Κιοπρουλού ανταποδίδει την επίσκεψη ο βασιλιάς Παύλος και η Φρειδερίκη, φεύγουν 7/6/1952 μαζί με τον υφυπουργό Εξωτερικών Ε Αβέρωφ. Για πρώτη φορά Έλληνες βασιλείς επισκέπτονται την Κωνσταντινούπολη.
Το ταξίδι αυτό (κατά τις διηγήσεις της Φρειδερίκης ) έγινε με πρωτοβουλία του Παύλου και την συγκατάθεση του Σ Βενιζέλου, ας δούμε όμως πως περιγράφει την επίσκεψη η ίδια η Φρειδερίκη:
«Όλοι οι επίσημοι ήταν εξαιρετικά ευγενείς και φιλικοί απέναντί μας,καταφανώς ενθουσιασμένοι από την χειρονομία μας. Ο Μεντερές μιλούσε Ελληνικά (σημείωση δική μου: Ο Μεντερές είχε πάρει μέρος στην σφαγή των Ελλήνων προσκόπων στο Αϊδίνη, ζούσε δηλαδή μαζί με Έλληνες) και όλα πήγαν εξαιρετικά καλά. Το τουρκικό κοινό αντέδρασε στην αρχή με μια μάλλον ευγενική ψυχρότητα, αλλ όσο οι ημέρες περνούσαν η ατμόσφαιρα δεν έπαυε να γίνεται συνεχώς θερμότερη.
«Ποτέ δεν θα ξεχάσω την ημέρα που πήγαμε στην Κωνσταντινούπολη. Η τουρκική κυβέρνηση σε μια ιδιαίτερη χειρονομία φιλίας, κανόνισε να πραγματοποιηθεί η είσοδός μας μέσα σε ανοικτό αυτοκίνητο. Ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλεως είχε βγει στους δρόμους ….. Η νήσος Κύπρος δεν έχει γίνει ακόμα πρόβλημα. Ήταν αποικία του Βρετανικού Στέμματος και την εποχήν εκείνη , η τουρκική κυβέρνησις μας εβεβαίωσε ότι δεν έχει σημασία γι αυτήν. Επρόκειτο περί προβλήματος μεταξύ Ελλάδος και Μεγάλης Βρετανίας και οι τούρκοι παρείχαν την διαβεβαίωση ότι δεν τους ενδιέφερε αν θα δινόταν η μία ή η άλλη λύσις. Στο τέλος η Δωδεκάνησος βρίσκεται πιο κοντά στην Τουρκία και ζουν εκεί πολλοί μουσουλμάνοι…..».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Σ Βενιζέλος κατά την επίσκεψη στην Άγκυρα.
Οι βασιλείς πάνε στην Άγκυρα και μετά επιστρέφουν στην Κωνσταντινούπολη, όπου φιλοξενούνται στα Ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ, επισκέπτονται το Πατριαρχείο όπου τους υποδέχεται ο Πατριάρχης Αθηναγόρας και την άλλη μέρα επιθεωρεί από την γέφυρα της θαλαμηγού του Τούρκου προέδρου τον τουρκικό στόλο. Τα πληρώματα ζητωκραυγάζουν (κατά διαταγή βέβαια).
Στις 16/7/1952 επιστρέφουν στην Αθήνα, ο Ε Αβέρωφ εκφράζει την πεποίθηση ότι «Έργον ουσιαστικόν, χρήσιμον και μεγάλον θα πραγματοποιηθεί από τους δύο φίλους λαούς».
Η Φρειδερίκη ενθουσιασμένη γράφει στον στρατηγό Μάρσαλ με βλακώδη έπαρση:
«Η επίσκεψις υπήρξε, στο σύνολό της, μια μεγάλη επιτυχία. Η ελληνοτουρκική φιλία τοποθετήθηκε επάνω σε πολύ προσωπική βάση. Γίναμε φίλοι με τον πρόεδρο, ο οποίος είναι ένας μετριόφρων και σεμνός άνθρωπος. Ιδιαιτέρως μας άρεσε ο πρωθυπουργός, ο οποίος είναι νέος , δραστήριος και πολύ ευφυής με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ. Ο υπουργός των Εξωτερικών είναι επίσης ευφυής και συμπαθής. Κατά την διάρκεια μιας επισκέψεως δέκα ημερών υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες για να σπάση η υπερβολικά επίσημη ατμόσφαιρα και να διεξαχθούνωρισμένες φιλικές συζητήσεις επί όλων των θεμάτων……Ο Τούρκος πρωθυπουργός άφησε ιδιωτικώς στους επισήμους μας να καταλάβουν ότι η κυβέρνησίς του διάκειται συμπαθώς προς εμάς επί του θέματος της Κύπρου και ότι δεν θα αντιμετωπίζαμε μεγάλες δυσκολίες μαζί της σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνησις θα αναγκαζόταν να προβή σε επίσημες ενέργειες λόγω υπερβολικής πιέσεως της κοινής γνώμης….. Έχω την βεβαιότητα ότι η Γιουγκοσλαβία, βλέποντας την ισχυροποίησιν της ελληνοτουρκικής φιλίας θα θελήση τελικά να προσχωρήσει κι αυτή. Ποιος ξέρει μπορεί να συμβεί και το αδιανόητο – ο Τίτο να επιθυμήσει να μας επισκεφτεί . Σταθερές και καλές σχέσεις Ελλάδος Τουρκίας και πιθανώς Γιουγκοσλαβίας θα κάνουν οποιονδήποτε επιδρομέα να σκεφθή δύο φορές και θα δημιουργήσουν έναν πρώτης τάξεως βατήρα προσελεύσεως μέσα στο <<μαλακόν υπογάστριον>> της Ευρώπης. Ο σύζυγός μου κι εγώ θα κάνωμε πάντοτε οτιδήποτε μπορούμε για να συμβάλωμε στην ενίσχυση και ενοποίηση της γωνιάς αυτής του κόσμου…. Φιλοδοξία του συζύγου μου και εμού, τόσο ατομικώς όσο και υπό την επίσημον ιδιότητά μας ως ηγετών της χώρας μας….».
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι από αυτή την επίσκεψη κερδισμένη βγήκε η τουρκική διπλωματία που παραμύθιασε και αποκοίμισε με ψευδαισθήσεις Ανάκτορα και κυβέρνηση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- ΜΕΤΡΟΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΩΣ της Βασίλισσας Φρειδερίκης μετάφραση Θ Καρζή
- ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ του Σ Λιναρδάτου εκδόσεις ΒΗΜΑ - βιβλιοθήκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου