Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΥΣΤΗΜΑ «ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ»







            Μετά την εκλογική επιτυχία της Αριστεράς το 1958, που την ανέβασε στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για τον κόσμο της Δεξιάς, το Παλάτι και τον ξένο παράγοντα τέθηκε ένα θέμα περιθωριοποίησης της Αριστεράς στην Ελλάδα, οι παράγοντες αυτοί βασάνισαν πολύ το θέμα και κατέληξαν σε διάφορες λύσεις μια από αυτές ήταν και η λύση των «Συγγενών Κομμάτων» μια άλλη ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου αλλά μειοψηφούντος κόμματος του Κέντρου («εθνικόφρονος Κέντρου»), υπήρξαν και άλλες σκέψεις.


            Το σύστημα των «Συγγενών κομμάτων» προέβλεπε το εξής απλό :
Τα κόμματα θα χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Α. Στα εθνικόφρονα
Β. Στα μη εθνικόφρονα.

            Τον διαχωρισμό αυτό θα το έκανε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣΕ), θα κατέτασσε λοιπόν το ΣΕ το κάθε παλαιό ή νεοεμφανιζόμενο κόμμα σε ποια κατηγορία κατατάσσεται.

            Στην συνέχεια το κάθε κόμμα θα δρούσε ανεξάρτητα κατά τις εκλογές και κατά την καταμέτρηση των ψήφων ΟΛΕΣ οι έδρες θα παραχωρούντο στην κάθε περιφέρεια στην πλειοψηφούσα κατηγορία (όχι στο κόμμα). Η κατανομή των εδρών που άνηκαν στην νικήτρια κατηγορία θα γινόταν με την απλή αναλογική.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αυτή ήταν η εκλογική επιρροή της ΕΔΑ    το 1958 και το τότε συνταγματικό τόξο έσπευσε να πάρει μέτρα, να την αλλάξει, φυσικά και τότε υπήρχαν πολιτικοί κρατούμενοι.

            Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ένα κόμμα της Αριστεράς ακόμα και με 25% των ψήφων πανελλαδικά θα έμενε εκτός βουλής αφού θα χαρακτηριζόταν σαν μη εθνικόφρονα και η  εθνικόφρονα κατηγορία θα συγκέντρωνε το 75 % των ψήφων, έτσι το 75% θα έπαιρνε το 100% των εδρών  που θα μοιραζόταν αναλογικά σε όλα τα εθνικόφρονα κόμματα, έτσι ένα εθνικόφρων κόμμα με 1% θα έπαιρνε 3 έδρες.

«Η αμερικανική στρατηγική στην Ελλάδα αυτή την περίοδο -γράφει ο Ανδρέας Παπανδρέου (Α. Παπανδρέου: «Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα» σελ. 156-157)- είχε δύο βασικές επιδιώξεις. Η πρώτη ήταν η εκλογική εξόντωση της ΕΔΑ. Η δεύτερη, ήταν η προβολή ενός μεγάλου αλλά μειοψηφούντος κόμματος του κέντρου».

            Αυτό το σύστημα δεν ήταν Ελληνική επινόηση αλλά Γαλλική και χρησιμοποιείτο σε δημοτικές εκλογές.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γελοιογραφία της εποχής, το τότε συνταγματικό τόξο και τότε έβρισκε τρόπους να παρακάμπτει την λαϊκή βούληση.



ΕΘΝΙΚΟΦΡΩΝ ΚΕΝΤΡΟ

            Το Κέντρο αντιλήφθητε αμέσως ότι με το σύστημα αυτό αποκλειόταν δια παντός η Αριστερά που έμπαινε με κοινοβουλευτικό τρόπο στην παρανομία, αλλά ταυτόχρονα εξασφαλιζόταν η παντοτινή παραμονή στην εξουσία της Δεξιάς. Έτσι με το σύστημα των «Συγγενών Κομμάτων» γινόταν συγκερασμός και των δύο παραμέτρων που πιο πάνω ανέφερα (αποκλεισμός της Αριστεράς και δημιουργία μεγάλου μειοψηφούντος Κέντρου).

            Αντέδρασε λοιπόν και δεν δεχόταν το σύστημα των «Συγγενών Κομμάτων» το οποίο ο Γ Παπανδρέου ονόμασε «Το φαυλότερο των συστημάτων», όλοι οι ηγέτες του Κέντρου το απέρριψαν ως παράλογο και γελοίο. Τα Ανάκτορα τώρα κινούνται παρασκηνιακά για να περάσει αυτό το σύστημα, περιττό να πω ότι στις διεργασίες για την καθιέρωση ή όχι του συστήματος των «Συγγενών Κομμάτων» έχει αποκλειστεί η ΕΔΑ η οποία την εποχή αυτή είναι το δεύτερο σε δύναμη κόμμα της Βουλής, η αξιωματική αντιπολίτευση.

            Ο Γ Παπανδρέου αυτή την εποχή προσανατολίζεται να κλείσει συμφωνία με τον Κ Καραμανλή και να εισχωρήσει στην ΕΡΕ, μάλιστα ο Γ Παπανδρέου ήλπιζε και ζητούσε την ύπαρξη βίας εις βάρος της Αριστεράς στις εκλογές, συχνά έλεγε «……Θα κάνωμε τας εκλογάς με τους χωροφύλακες και το πιστόλι στο χέρι……» (επί των «δημοκρατικών» απόψεων του «γέρου της δημοκρατίας» θα γράψω σε άλλο ιδιαίτερο θέμα), βέβαια μετά τις εκλογές της 29ης Οκτώβρη 1961 κατήγγειλε την Δεξιά για εκλογές Βίας και νοθείας («Αρχείο Κ. Καραμανλή», εκδόσεις Ιδρυμα Κ. Γ. Καραμανλή – Εκδοτική Αθηνών, τόμος 5ος, σελ. 224-225).

            Οι Αμερικάνοι μαζί με τα Ανάκτορα κινούνται δραστήρια για να επιβληθεί ο νόμος των «Συγγενών Κομμάτων».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο βασιλιάς Παύλος και ο διάδοχος Κωνσταντίνος. Με υποδείξεις ντόπιων και ξένων παραγόντων μεθόδευαν την εκλογική περιθοροποίηση μεγάλου τμήματος του Ελληνικού λαού.


ΑΝΑΜΙΞΗ ΑΝΑΚΤΟΡΩΝ  ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ


            Ο Α Παπανδρέου αφηγήθηκε ένα επεισόδιο που συνέβει τον χειμώνα του 1961, όταν ο Αρναούτης (γραμματέας του διαδόχου Κωνσταντίνου) ζήτησε στο τηλέφωνο τον Α Παπανδρέου και τον παρακάλεσε να πάει στα Ανάκτορα:

«Συνομίλησα με τον Αρναούτη μια ολόκληρη ώρα πριν κάμει την εμφάνισή του ο Κωνσταντίνος ………. Ο Κωνσταντίνος μπήκε στο γραφείο, έτεινε το χέρι του και είπε:
-Χαίρομαι που σας γνωρίζω. Έχω ακούσει πολλά για σας από Αμερικάνους φίλους . Σας εκτιμώ πολύ.

Ρώτησα ευγενικά για ποιο λόγο με κάλεσε.
-Θα ήθελα τις απόψεις σας για το εκλογικό σύστημα. Οι εκλογές πλησιάζουν και θα θέλαμε να επεξεργασθούμε ένα νέο εκλογικό σύστημα που θα εγγυηθεί πολιτική σταθερότητα για την χώρα. Ποια γνώμη έχετε για το σύστημα των «Συγγενών Κομμάτων»;

            Ο Ανδρέας Παπανδρέου  λέει:
Μόλις ήρθα στην Ελλάδα, είπα στον Κωνσταντίνο, και δεν είμαι αρκετά ενημερωμένος πάνω σ αυτά τα θέματα, Αλλά, αν ζητάτε τη γνώμη μου, είναι αρνητική, σαφώς αρνητική. Το σύστημα αδικεί μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, αυτούς που ψηφίζουν Αριστερά,  και οδηγεί σταθερά στη μελλοντική πόλωση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας».

            Το πιο κωμικό όμως που συνέβη είναι η μυστική συνάντηση στο Καστρί για το ίδιο θέμα μεταξύ Γ Παπανδρέου και του διαδόχου Κωνσταντίνου, μεσάνυκτα πήγε ο Κωνσταντίνος για να νουθετήσει τον Γεώργιο Παπανδρέου (ας δούμε πως το διηγείται ο Α Παπανδρέου):

            «Ήταν πραγματικά θλιβερό το θέαμα ένα αμούστακο σχεδόν, εικοσάχρονο παιδί να νουθετεί τον εβδομηντάρη παλαίμαχο πολιτικό.

- Πρέπει να αρθείτε υπεράνω της μικροπολιτικής και των κομματικών σας συμφερόντων. Πρέπει να υπηρετήσετε το εθνικό συμφέρον έστω και αν έτσι βλάπτετε τα προσωπικά σας σχέδια, είπε ο διάδοχος του ελληνικού Θρόνου.

            Ο πατέρας μου είχε εξοργισθεί, Σηκώθηκε όρθιος για να δείξη πως τελείωσε η συνομιλία. Στον δρόμο προς την Αθήνα ο Κωνσταντίνος παρατήρησε:
            - Είναι απελπιστικός……. Δεν μπορεί να καταλάβει.

 


Λίγο μετά απ αυτή την περιπέτεια, έλαβα ένα άλλο τηλεφώνημα. Αυτή τη φορά ο Λόγκιν Κάμπελ αρχηγός της CIA στην Ελλάδα, ήθελε να με δει. Συναντηθήκαμε σ ένα σπίτι στην Κηφισιά σε ουδέτερο έδαφος. Ψηλός με αθλητικό παράστημα, ο Κάμπελ ήταν πολύ προσηνής. Χωρίς περιστροφές, μου είπε πως ήθελε να συναντήσει τον πατέρα μου και να μιλήσει μαζί του για το σύστημα των συγγενών κομμάτων. Τον είχε όμως προσβάλλει προ καιρού, είπε, και δεν τολμούσε να του ζητήσει ραντεβού απ ευθείας. Μου ζήτησε να τον βοηθήσω, μεσολαβώντας για μια συνάντηση με τον πατέρα μου. Του είπα πως δεν είχα καμιάν αντίρρηση, αλλα δεν έβλεπα τον λόγο της συνάντησης.
-Αν του ζητήσετε να δεχτεί το σύστημα των «Συγγενών Κομμάτων» για τις εκλογές, ασφαλώς θα λάβετε αρνητική απάντηση. Δεν θα τον βρείτε πρόθυμο ν αυτοκτονήσει πολιτικά του είπα.
Ο Κάμπελ άλλαξε ξαφνικά. Σηκώθηκε όρθιος και μίλησε θυμωμένα:
- Πηγαίνετε να πείτε στον πατέρα σας πως στην Ελλάδα μας περνά. Κάνομε ότι θέλουμε- και δεν σταματούμε προ ουδενός».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο στρατηγός Μιχαήλ Αρναούτης έγινε ιδιαίτερος γραμματέας του  Κωνσταντίνου και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον Απρίλιο του 1967.


Το ίδιο γεγονός ας δούμε πως το περιγράφει η Μαργαρίτα Παπανδρέου στον Αλέξη Παπαχελά σε δυνέντευξη το 2006:

«Λίγο μετά αυτή τη "μεσονύκτια διαδρομή του Πολ Ρεβερέ" (σ.σ.: γαλλοαμερικανός αγγελιοφόρος κατά τη διάρκεια του αμερικανικού πολέμου για την ανεξαρτησία), όπως μου αρέσει να την αποκαλώ, ο Ανδρέας δέχθηκε τηλεφώνημα από τον Λόκλαντ Κάμπελ, τον σταθμάρχη της CIA. Τον είχαμε γνωρίσει νωρίτερα κατά τη διάρκεια μιας κοινωνικής εκδήλωσης.

Πρέπει να θυμάστε ότι εκείνη την εποχή ο Ανδρέας ακόμη θεωρούνταν ένας αμερικανός καθηγητής που κάνει επαγγελματική οικονομική ανάλυση και κάποιος που ενδεχομένως θα διέκειτο φιλικά προς τις αμερικανικές ιδέες.    

Ο Κάμπελ πρότεινε μια συνάντηση σε ένα ουδέτερο σπίτι στην Κηφισιά. H συνάντηση ήταν μικρής διάρκειας και σίγουρα όχι ευχάριστη. Του ζήτησε να κανονίσει μια συνάντηση με τον πατέρα του, όπως έγινε και με την περίπτωση του βασιλιά. Όταν ο Ανδρέας ρώτησε τον Κάμπελ ποιο θα ήταν το αντικείμενο της συνάντησης, ο Κάμπελ έθεσε το θέμα του εκλογικού συστήματος των συγγενών κομμάτων. Ο Ανδρέας τού είπε απλώς ότι ο πατέρας του εναντιωνόταν στο εν λόγω σύστημα, και για πολύ καλούς λόγους. Ήταν ένας αντιδημοκρατικός νόμος. Καθώς μιλούσε, το πρόσωπο του Κάμπελ άρχισε να κοκκινίζει. 

Ξαφνικά φώναξε: "Πες στον πατέρα σου ότι αυτό που θέλουμε το παίρνουμε!". Ο Ανδρέας απάντησε: "Έτσι να του το πω; Εντάξει, θα του το πω". Και σηκώθηκε κι έφυγε. …….. Είμαι σίγουρη ότι έκανε αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά του Κάμπελ γνωστή στον Λευκό Οίκο».









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι σκοτεινές μεθοδεύσεις των πολιτικών  και οι ανάξιες πολιτικές ηγεσίες, ανάγκασαν τον στρατό να επέμβει για να ξεβρομίσει ο τόπος, και ο λαός δέχτηκε αυτή την επέμβαση χωρίς καμιά αντίσταση.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


 Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ του Α. Γ. Παπανδρέου εκδόσεις Καρανάση Αθήνα 1974

 ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ του Σ Λιναρδάτου τόμος ΙΙΙ εκδόσεις ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη.

Η ΕΛΛΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ του Μορίς Ζενεβουά, εκδόσεις Σιδέρη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...