ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ

Στην σύσκεψη της Κιουτάχειας  16/7/1921 που αποφασίστηκε η προέλαση στην Άγκυρα (κατά το γερμανικότατον Drang nach Osten) έγιναν πολλά, θα πρέπει να πούμε ότι ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος που συμμετείχε για μια ακόμα φορά αποδείχτηκε κατώτερος των γεγονότων «δεν είχε» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Σ Καργάκος «την διανοητική ικανότητα να συλλάβει το μέγεθος και τις δυσκολίες του σχεδιαζόμενου εγχειρήματος» , αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : «Κιουτάχεια, Ιούλιος 1921. Η πόλη της Κιουτάχειας κατελήφθη από την ελληνική Στρατιά στις 17 Ιουλίου. Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 30.000 Τούρκους και 10.000 Έλληνες και Αρμένιους. Εδώ και 10 μήνες ο εύρωστος ανδρικός πληθυσμός εκδιώχθηκε με το ζόρι. Όμορφη πόλη καθαρή και ευάερη, καλοχτισμένη και στοιβαγμένη στους πρόποδες του λόφου, όπου υψώνεται η ακρόπολη με τους πολυάριθμους πύργους της. Την ακρόπολη κοσμούν ακόμα μπρούντζινα κανόνια που φέρνουν τις υπογραφές των σουλτάνων. Απότομοι άσπροι λόφοι δεσπόζουν πάνω από την πόλη, από τους οποίους γίνεται η εξόρυξη καολίνης που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των ξακουστών φαγεντιανών της Κιουτάχειας με τα οποία επενδύονται όλα τα τουρκικά τζαμιά, καθώς και για την παραγωγή διαφόρων κεραμικών, τα οποία αν και λιγότερο διαδεδομένα είναι εξίσου φημισμένα. Στο πρώτο πλάνο παρατηρείται ο κορμός μιας κολόνας που χρησιμοποιείται για το πατίκωμα των λιακωτών του σπιτιού. Αυτή η μέθοδος ανάγεται στην εποχή του ασσυριακού πολιτισμού. Οι κύλινδροι είναι συχνά κορμοί από αρχαίες κολόνες που προέρχονται από ελληνικούς ναούς, τα ερείπια των οποίων βρίσκονται διασκορπισμένα σε ολόκληρη τη χώρα», γράφει στον εκτενή υπομνηματισμό του για αυτή τη λήψη, ο Ανρί - Πολ Μπουασονά.

 Στα ανώτερα κλιμάκια υπήρχε το δίλημμα: Να συνεχίσουμε την καταδίωξη μέχρι τελικής πτώσης του Κεμάλ ή να σταματήσουμε και να περιμένουμε; 

Eκεί λοιπόν πήρε τον λόγο ο βασιλικός επιτελικός Βίκτωρ Δουσμάνης  και έκανε την πρόβλεψη ότι ο Κεμάλ θα προτάξει άμυνα δυτικά του πιο ανατολικού τμήματος του Σαγγαρίου και προσέθεσε : «Αυτήν την φοράν  όμως δεν πρέπει να μας διαφύγει ο Κεμάλ, πρέπει να τον πιάσουμε».

Ο Κωνσταντίνος, παρότι ήταν παθητικός παρατηρητής έκανε μια εύστοχη παρατήρηση:

«Ναι, αλλά δια να τον πιάσουμε πρέπει και να θελήση να σταθή».

Βέβαια ένας στρατηγός δεν δίνει μάχη όταν είναι βέβαιος ότι θα την χάσει και όταν έχει την ευχέρεια μιας άλλης επιλογής. 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α ή  ΙΒ χωρίς την σκιά του Ε Βενιζέλου υπήρξε τραγικός για την Ελλάδα, είναι υπεύθυνος για τις δύο μεγάλες καταστροφές του Ελληνικού στρατού το 1897 και το 1922.

Η εκστρατεία του Σαγγαρίου έγινε με την μάταιαν ελπίδα ότι ο Κεμάλ θα καθότανε να πιαστή από τους Έλληνες.

Ο Ξ Στρατηγός εξέφρασε την ευχή ο Κεμάλ να πολεμήσει με τον ποταμό στα νότα του «τούτο όμως δεν φαίνεται δυστυχώς πιθανόν, διότι θα αποτέλει μέγα σφάλμα».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ του Σαράντου Ι Καργάκου τόμος ΙΙΙ εκδοση Realnews 2013

 Θυμάμαι τη Σμύρνη,  Ν. Kαρτσωνάκης-Nάκης, Tο Eλληνικό Bιβλίο, 1972

Η Ελλάς εν Μικρά Ασία  του Ξενοφώντος Στρατηγού Αθήναι 1925