ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΓΙΑΣΕΝΟΒΑΤΣ 1941-1945

            Το στρατόπεδο Γιασένοβατς είναι το μεγαλύτερο νεκροταφείο Σέρβων, εκεί σκοτώθηκαν κυρίως Σέρβοι αλλά και μερικές χιλιάδες από τις άλλες εθνότητες της Γιουγκοσλαβίας.

            Υπολογίζεται ότι στο σύμπλεγμα των οκτώ στρατοπέδων του Γιασένοβατς εξοντώθηκαν πάνω από 750.000 Σέρβοι. Οι κυβερνήσεις του Τίτο εφάρμοσαν την «στρατηγική οργανωμένης λήθης».

ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ

1. Μπρότσιτσε δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 1941 και εγκαταλείφτηκε τον Σεπτέμβριο του 1941 λόγω των πλημμυρών.
2. Κράπιε (στο χωριό Πλέσμο) λειτούργησε από τον Σεπτέμβριο του 1941 μέχρι τον Νοέμβριο του 1941 εγκαταλείφτηκε λόγω πλημμυρών, και των διαμαρτυριών του Κροατικού πληθυσμού που δεν μπορούσαν να ακούνε τις φωνές από τα βασανιστήρια.
3. Τσιγκλάνα (το Κεραμοποιείο) ήταν το κύριο στρατόπεδο, στην όχθη του ποταμού Σάβα, είχε τρία τμήματα Ανδρικό, γυναικείο και παιδικό, διάθετε κρεματόριο και το περίφημο ανάχωμα προς την μεριά του βάλτου (είχε δημιουργηθεί από ανθρώπινα σώματα), εδώ υπήρξε το «συγκρότημα Γ – C» που γινόταν η εξόντωση των τσιγγάνων. Λειτούργησε από τον Νοέμβρη του 1941 μέχρι 23 Απριλίου 1945. Χρησιμοποιήθηκαν όλων των ειδών τα φονικά όργανα από μαχαίρια μέχρι καρφιά και πριόνια και φυσικά υπήρξε παραγωγή σαπουνιού από κρατούμενους. Εξέγερση έγινε από χίλιους κρατούμενους λίγο πριν την κατάργηση του στρατοπέδου από τον Ουστάση διοικητή Λούμπουριτς, γλύτωσαν μερικές δεκάδες. Αεροφωτογραφίες ανακάλυψαν 289 ομαδικούς τάφους
4.  Κόζαρα  (το Βυρσοδεψείο)
5. Τσιγγάσκι (Το Τσιγγάνικο) στο χωριό Ούστιτσε χρησιμοποιήθηκε από το 1942 μέχρι τον Μάιο του 1945, οι ομαδικοί τάφοι είναι γεμάτοι με οστά από γυναικόπαιδα.
6. Μλάκα (Το γυναικείο στρατόπεδο εργασίας)
7. Στάρα Γκράντισκα  (Στρατόπεδο Ε)
8. Ντόνια Γκράντινα (το προσωρινό).

Τα στρατόπεδα φρουρούνταν από τέσσερις λόχους Ουστάσι, Ο προιστάμενος των Ουστάσι ήταν ο Βιέκοσλαβ Λούμπουριτς (Μαξ) φίλος του Προέδρου της Κροατίας, άλλες "εξέχουσες" μορφές ήταν ο υπολοχαγός Μάτκοβικς, ο υπολοχαγός λιούμπο ανηψιός του Μαξ, ο σημαιοφόρος Μούγιο και ο αδελφός του Σαμπάν.

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

            Το καλοκαίρι του 1942 κενώθηκαν 140 Σέρβικα χωριά που οδηγήθηκαν στην Ντόνια Γκράντινα εδώ θαβόντουσαν σε όρθια στάση σε ένα τετραγωνικό μέτρο 12-15 άνθρωποι, την ίδια περίοδο φυλακίστηκαν 68.000 στην Κόζαρα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η "Αυλόπορτα του θανάτου", η είσοδος του στρατοπέδου Γιασένοβατς.

Οι Ουστάσι δολοφόνησαν εκατοντάδες ιερείς και Επισκόπους, φυσικά το προγκρόμ των Ουστάσι έγινε με την δικαιολογία ανεύρεσης όπλων σε σέρβικα χωριά, το 1942 περίπου  300.000 Σέρβοι έφυγαν από την Κροατία, αλλά και στα στρατόπεδα χρησιμοποιήθηκαν βάναυσες μέθοδοι εξόντωσης, όπως της πείνας, της σκόπιμης απαγόρευσης να πλένονται ώστε να υπάρξουν επιδημικές εξοντώσεις των κρατουμένων, στο στρατόπεδο Γιαμπλάνιτσα 400 άνδρες, γυναίκες και παιδιά φυλακίστηκαν σε χώρο όπου σφραγίστηκαν πόρτες και παράθυρα με στόχο να πεθάνουν από ασφυξία, τους έσωσαν οι Γερμανοί.

Η εξόντωση ξεκινούσε από το ταξίδι προς τα στρατόπεδα, σε κάθε βαγόνι ήταν στοιβαγμένοι χωρίς νερό και τροφή 80 με 100 άνθρωποι, συνήθως πέθαιναν από ασφυξία 13, οι σωματικές ανάγκες γινόταν όρθια, ο ένας πάνω στον άλλο.

Όταν διαμαρτυρήθηκε ένας Ιταλός αξιωματικός ένας Ουστάσι δέχτηκε να δώσει νερό στους μεταφερόμενους, αλλά για κάθε λίτρο νερού χρέωσε τον Ιταλό με 500 δηνάρια.

Η «υποδοχή στα στρατόπεδα γινόταν συνήθως από μουσουλμάνους Ουστάσι οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τις ξιφολόγχες τους και τους υποκόπανους με κάθε πρόφαση πχ επειδή ο κρατούμενος έσκυψε να βάλει το παπούτσι του που του βγήκε.

Η «εργασία» ήταν καθημερινή για όλους τους κρατούμενους (και των αρρώστων) και ξεκινούσε με το πρώτο φως και τελείωνε με το τελευταίο φως της ημέρας, πήγαιναν τροχάδην τραγουδώντας Κροατικά τραγούδια, όσοι λιποθυμούσαν εκτελούντο. Αυτή την υπόθεση την κινηματογραφούσαν και την παρουσίαζαν μετά σαν Σέρβους που διέφυγαν την βία των Τσέτνικ και των Κομμουνιστών και βρήκαν άσυλο στο Κροατικό κράτος και φυσικά η εργασία ήταν εθελοντική !

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μια ομάδα από τα 3.336 σεβόπουλα, με στολές των Ουστάσι στο Γιασένοβατς, στα οποία γινόντουσαν εντατικά μαθήματα για να γίνουν καθολικοί.

Με απόφαση του Άντε Πάβελιτς ιδρύθηκαν 3 στρατόπεδα στην Γκόρνια Ριέκα, στο Γιαστρεμπάρσκο και στο Σίσακ «για την ανατροφή και επανεκπαίδευση των Ορθοδόξων παιδιών», τώρα μόνο στο στρατόπεδο Γκόρνια Ριέκα πέθαναν από τύφο 250 παιδιά τον Ιούλιο του 1942. Ο δε Δρ Άντουν Νάιζερ στο στρατόπεδο Σίσακ εξολόθρευσε εκατοντάδες παιδιά με μολυσμένες ενέσεις. Ο γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας στο Σίσακ φωτογράφησε 800 από τα σκοτωμένα παιδιά (κρυφά από τους Ουστάσι), οι μαρτυρίες της εξόντωσης των παιδιών είναι ανατριχιαστικές. Ενδεικτικά αναφέρω την «Πηγάδα της Σλαβονίας» όπου στις 16/8/1942 στο χωριό Σλομπόστινα εκτελέστηκαν 1368 γυναικόπαιδα, δεμένα με σύρμα πισθάγκωνα και χειροπόδαρα τα έριχναν ζωντανά στα πέντε μεγάλ κοινοτικά πηγάδια.

Ένα από τα πρώτα μέτρα των Ουστάσι μετά την ανακήρυξη του Κροατικού Κράτους ήταν η απαγόρευση της Κυριλλικής γραφής και όσοι ήταν Ορθόδοξοι με δήλωσή τους γινόντουσαν καθολικοί.  

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πτώματα Σέρβων στις όχθες του ποταμού Σάβα, που δολοφονήθηκαν στο σύμπλεγμα των στρατοπέδων Γιασένοβατς από τους Κροάτες και τα πτώματα τα πετούσαν στον ποταμό Σάβα.

ΤΙΜΩΡΙΕΣ

«ΤΟ ΣΥΡΜΑ» :

Μπροστά από τις παράγκες υπήρχε ένας χώρος 10Χ3Χ1 μέτρα, περιφραγμένος με σύρμα, το έδαφος ήταν γεμάτο νερό και κοπριά βάθους μισό μέτρο, όποιος έμπαινε στο σύρμα δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος  και καθόταν στα γόνατα, η τιμωρία κρατούσε 5-6 νύχτες, το πρωί πήγαινε για εργασία.

«ΤΡΟΧΑΔΗΝ ΣΤΟ ΝΕΡΟ» :

Υπήρχε μια μεγάλη τάφρος με νερό 75 εκατοστών και μήκος 200 μέτρα, το νερό ήταν παγωμένο, οι περισσότεροι έμεναν στη τάφρο.

«ΑΝΘΡΩΠΟΣ – ΣΤΥΛΟΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ» :

Υπήρχε λάκκος στο ύψος το ανθρώπου, το κεφάλι στο στήριζε σε δύο σανίδες που ήταν ειδικά τοποθετημένες από τους Ουστάσι, φυσικά ο άνθρωπος δεν μπορούσε για πολύ να μείνει στηριζόμενος στις σανίδες και χανόταν, ταυτόχρονα οι συγκρατούμενοι Σέρβοι τραγουδούσαν :

«Πρασίνισε  το Τρέμπεβιτς,

πάνω του κάθεται ο Πάβελιτς,

πίνει κρασί, τρώει αρνί και

σφάζει τους Σέρβους»

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ότι έμεινε από τα κρεματόρια  στο Γιασένοβατς. Ο Τίτο έδωσε διαταγή να ισοπεδωθούν το 1948.

«Η ΝΕΚΡΙΚΗ ΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΩΝ» :

Αυτό ήταν ομαδική σφαγή στο νεκροταφείο, μέσα στον τάφο μήκους 100 μέτρων, δεμένοι, μετά για σιγουριά τους έσπαζαν το κρανία με ξύλινα σφυριά και τους κάρφωναν μαχαίρια  στον αυχένα.

«Η ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ»

«Η ΚΑΥΣΗ» κλπ

Υπάρχουν πραγματικά φρικιαστικές μαρτυρίες δολοφονιών όπως πχ  το ξερίζωμα σε ζωντανό άνθρωπο της καρδιάς του επιπλοποιού Ντίβιάκ Γιόσο από τον Μάτκονιτς.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : Σρμπό - Σέκ ("η κοπτική μηχανή για τους Σέρβους").

Για τις δολοφονίες των κρατουμένων στα στρατόπεδα εξόντωσης πραγματοποιούσαν "αγώνες" σφαγής με αυτό. Νικητής αναδεικνυόταν αυτός που σε λιγότερο χρόνο έσφαζε περισσότερους κρατουμένους. Το Σμπρό - Σέκ (ή γκράβιζο) ήταν ένα δρεπάνι με λεπίδι που φορούσαν οι δολοφόνοι στον καρπό τους.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

            Στην επιστολή του Γερμανού υποστρατήγου των SS ERNEST FICK στις 16-3-1944 προς τον Ράιχσφίρερ Χάινριχ Χίμλερ μεταξύ των άλλων αναφέρεται:

«….Οι κομματικές ομάδες των Ουστάσι συμπαθούν τον Καθολικισμό, είναι απείθαρχοι,  με κακή εκπαίδευση ως προς την μαχητικότητα, μερικώς αναξιόπιστοι. Είναι γνωστό ότι οδήγησαν περίπου 600-700.000 πολιτικώς αντίθετους, σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τους έσφαξαν σύμφωνα με τον βαλκανικό τρόπο….».

            Ο Μίροσλαβ Φιλίποβιτς Μαστόροβιτς (καθολικός ιερέας, μέλος φραγκισκανών και εφημέριος του Πετρίτσενατς) γνωστός και σαν «Αββάς Σατανάς» στην δίκη του μετά τον πόλεμο ανέφερε:

«….από τα τέλη Ιουνίου 1942  μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου 1942. Ομολογώ ότι εγώ προσωπικά σκότωσα 100 περίπου αιχμαλώτων… σύμφωνα με υπολογισμούς μου 20.000 με 30.000 Σέρβοι αιχμάλωτοι σφαγιάστηκαν όσο ήμουν διοικητής στο στρατόπεδο (μέσα σε 4 μήνες).».

 

             

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Φραγκισκανός μοναχός Μίροσλαβ Φιλίποβιτς Μαιστόροβιτς, που ο κόσμος τον ονόμαζε "Πατήρ Σατανάς" με ράσο αριστερά και  δεξιά  με στολή ουστάσι. 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ  του Στ Σωτηρίου εκδόσεις Λιακόπουλος