ΟΙ ΨΑΡΙΑΝΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η καταστροφή των Ψαρών (20-22 Ἰουν.1824).
Από τους 30.000 κατοίκους των Ψαρών, οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι. Από τα περίπου 100 πλοία των Ψαριανών, μόνο 16 διασώθηκαν, καθώς και 7 πυρπολικά με τον Κανάρη.

 

«Οι Ψαριανοί αφού έχασαν την ιδίαν αυτών Πατρίδα» έψαχναν να βρουν τόπο να εγκατασταθούν. Μετά από πολύ σκέψη εζήτησαν από την διοίκηση  της επαναστατημένης Ελλάδας να εγκατασταθούν στον Πειραιά, η δε διοίκηση ζητά από τους Αθηναίους «να συγχωρήσωσιν εις τους απόλιδας Ψαριανούς να οικισθώσιν εις Πειραιά».

Οι Αθηναίοι λοιπόν μετά από σύσκεψη με απεσταλμένους των Ψαριανών αποφάσισαν «οι μεν Ψαριανοί να κατοικήσωσι εις εθνικήν γην του Πειραιώς, οι δε πολίται να κρατήσωσι εις ιδίαν χρείαν την ιδιοκτησίαν του ενταύθα Μοναστηρίου του αγίου Σπυρίδωνος».

Σε μερικές ημέρες πέντε πρόκριτοι των Αθηναίων και οι απεσταλμένοι των Ψαριανών επισκέπτονται τον Πειραιά και εξετάζουν τις πιθανές τοποθεσίες εγκατάστασης των Ψαριανών, οι απεσταλμένοι των Ψαριανών σαν πιο κατάλληλη τοποθεσία θεωρούν την περιοχή του Μοναστηριού του Αγίου Σπυρίδωνος (δηλαδή την περιοχή που ήθελαν και οι Αθηναίοι).

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αυτός ήταν ο Πειραιάς κατά τα χρόνια της Επανάστασης, τα κτίσματα είναι η μονή του Αγίου Σπυρίδωνος.

Οι Αθηναίοι δεν ήθελαν να ψυχράνουν τους Ψαριανούς, έτσι στις 11 Ιανουαρίου 1825 στέλνουν επιστολή στους Ψαριανούς που τους λένε εν ολίγοις:

«Αδελφοί Κύριοι Ψαριανοί» οι Αθηναίοι θέλουν «να σας απολαύσουν συγκατοίκους» επειδή…  επειδή … επειδή δια τούτο αποφασίσαμε να στείλουμε δύο απεσταλμένους προς την Διοίκηση, όπου εξ άλλου θα βρίσκονται και οι δικοί σας αντιπρόσωποι και εκεί θα αποφασιστεί «τα πάντα περί αυτής της υποθέσεως προς αιώνιον ειρήνην και αδελφικήν αγάπην μεταξύ μας ερρώσθε».

Ταυτόχρονα (21/1/1825) οι Αθηναίοι γράφουν και στην Διοίκηση μια γραφή και αφού τους εξιστορεί τα πράγματα όπως εκείνοι τα έβλεπαν ζητά από την Διοίκηση «ως κοινή μήτηρ» να εγκαταστήσει τους Ψαριανούς σε Εθνική γη και όχι στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος που οι Αθηναίοι λένε ότι «είναι τα αφιερώματα των πατέρων των»! και στέλνουν μαζί με την επιστολή και δύο άτομα για να τους τα πουν και από κοντά και επιλέγουν τον Πανοσιώτο   Συμεών που ήταν ηγούμενος της μονής του Αγίου Σπυρίδωνος και τον Αγγελάκη Καγγελέρη.

 

Φυσικά η Διοίκηση έπραξε όπως ζητούσαν οι Αθηναίοι, οι δε Ψαριανοί «παρημέλησαν την υπόθεσιν».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η είσοδος και το καθολικό της μονής του Αγίου Σπυρίδωνος, σχεδιασμένο το 1834 από τον Χριστιανό Χάνσεν.

Απ ότι κατάλαβες οι ηρωικοί Ψαριανοί κατεστραμμένοι με καμένα τα ηρωικά Ψαρά :

«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη,

Περπατώντας η δόξα μονάχη.

Μελετά τα λαμπρά παλληκάρια,

Και στην κώμη στεφάνι φορεί.

Γινομένο από λίγα χορτάρια,

Που είχαν μείνει στην έρημη γη».

 

Ζητούν γη να φτιάξουν μια Ψαριανή πολιτεία, και οι Αθηναίοι τους λένε ΝΑΙ μεν στον Πειραιά,  αλλά όχι στις βιώσιμες περιοχές του Πειραιά, τρεχάτε στα κατσάβραχα που είναι Εθνική γη, και ο έρημος τότε Πειραιάς το μόνο αξιόλογο μέρος το κατείχε η μονή του Αγίου Σπυρίδωνος – που σήμερα είναι απλώς ενοριακός ναός επάνω στο κεντρικό λιμάνι  – και ο οποίος κατείχε περιοχές αξιόλογες πχ μέρος της μονής ήταν και ο Άγιος Νικόλαος στο Κερατσίνι που είχε στρατόπεδο αργότερα ο Καραϊσκάκης.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΓΩΝΑ του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΥΡΜΕΛΗ εκδόσεις Χ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ - ΝΝΙΚΑΣ