ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΕΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΧΑΓΚΑΡΟΥ ΡΙ

Στις 11 Νοεμβρίου 1950 από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας αναχωρούσε το 13^ο σμήνος μεταφορών που αποτελείτο από επτά αεροσκάφη τύπου Ντακότα τα γνωστά Douglas C-47, έφτασαν στην Κορέα στις 3 Δεκεμβρίου 1950, εν τω μεταξύ στις 28 Νοεμβρίου 1950 στα σινοκορεάτικα σύνορα 20.000 Αμερικανοί καθηλώθηκαν από 130.000 Κινέζους και άρχισαν να υποχωρούν κάτω από δρυμή ψύχος -30^ο  κελσίου, τέθηκε θέμα να δημιουργηθεί αερογέφυρα για να ανεφοδιαστούν και να μεταφερθούν οι χιλιάδες τραυματίες, στο χωριό Χαγκαρού Ρι βρισκόντουσαν 1.000 Αμερικανοί αυτούς διατάχτηκε το 13^ο σμήνος μια μέρα από την άφιξή του να βοηθήσει.

Ο Σμήναρχος Χάρης Παρασκάκης περιγράφει:

«Τη νύχτα της 4^ης Δεκεμβρίου με ξύπνησαν και μου είπαν ότι στις 6πμ πρέπει να είμαι στο Γραφείο Επιχειρήσεων. Συγκεντρωθήκαμε εκεί όπου επικρατούσε πολεμική ατμόσφαιρα, το πρώτο πράγμα που μας ρώτησε ο Αμερικανός αξιωματικός είναι :

«Δεν έχετε τίποτα πιο ζεστό να φορέσετε; Θα πάτε να πολεμήσετε στην Βόρεια Κορέα, εκεί που έχουν περικυκλώσει κάτι Αμερικανούςπεζοναύτες».

Μόλις ξημέρωσε απογειωνόμασταν για το Χαγκαρού Ρι με ενδιάμεσο σταθμό το Γιον Πο, μια εγκαταλειμμένη αεροπορική βάση του εχθρού, που είχαν καταλάβει οι Αμερικανοί. Όταν περνούσαμε τον 40^ο παράλληλο έπρεπε να σταματήσουμε όλες τις επικοινωνίες, τις ραδιοπυξίδες, για να μη μας ανιχνεύει το ραντάρ, διότι θα βρισκόμασταν πάνω από εχθρικό έδαφος».

 

Αρχηγός ορίστηκε ο σμηναγός Ε Τζοβλάς, η αποστολή έφτασε στο Γιον Πο που η θερμοκρασία ήταν -20^ο κελσίου και δεν υπήρχαν ούτε μέρος να κοιμηθούν τα πληρώματα, η περιοχή απειλείτο από τον εχθρό και μπήκαν διπλοσκοπιές με εντολή να πυροβολούν χωρίς αναγνώριση.

Στο Χαγκαρού Ρι οι πεζοναύτες είχαν κατασκευάσει ένα πρόχειρο διάδρομο 2.000 ποδιών και πλάτους 40 ποδιών και χώρο στάθμευσης για τρία αεροπλάνα, από τον διάδρομο αυτόν θα γινόταν ο εφοδιασμός και η μεταφορά των τραυματιών, η δε επικοινωνία θα γινόταν με VHF ενός τζιπ που θα έπαιζε τον ρόλο πύργου ελέγχου, αριστερά του διαδρόμου υπήρχε ύψωμα που το κατείχαν οι Κινέζοι. Οι Αμερικανοί ρώτησαν ποιος είναι παντρεμένος και να συντάξει διαθήκη για την περίπτωση που δεν επέστρεφε.

 

Τα χαράματα οι Έλληνες βρέθηκαν πάνω από την κοιλάδα του Χαγκαρού Ρι όπου επικρατούσε πυκνή ομίχλη και στο χωριό και τον διάδρομο, η προσγείωση γινόταν υπό τον στόχο των Κινέζων αλλά και υπό την  κάλυψη των «κουρσάρων», των ελικοφόρων καταδιωκτικών του αμερικάνικου ναυτικού  (F4U Corsair και  F9F  Panther) που θέριζαν την κορυφή που κρατούσαν οι Κινέζοι.

Μόλις προσγειωνόταν η ντακότα, υπό τις εκρήξεις των κινέζικων βλημάτων όλμου, επιβιβαζόντουσαν αμέσως οι τραυματίες που τοποθετούντο κατάχαμα , σε κάθε αεροπλάνο 45 άτομα, ο ένας πάνω στον άλλο μια μάζα, και αμέσως αναχωρούσαν.

Ήταν τόσο κοντά στον διάδρομο οι Κινέζοι που την 6/12/1950 το αεροσκάφος του Β Δέδε δέχτηκε κατά την προσγείωση ριπή πολυβόλου στο αριστερό φτερό. Παρ όλα αυτά η ντακότα του Δέδε παρέλαβε δύο φορτηγό γεμάτα νεκρούς από τις μάχες της τελευταίας νύχτας.

Για την συμβολή του στο Χαγκαρού Ρι οι Έλληνες αεροπόροι του 13^ου Σμήνους τιμήθηκαν με Εύφημο μνεία του Προέδρου των ΗΠΑ και παρασημοφορήθηκαν με το Μετάλλιο Αέρος. Γενικά το 13^ο Σμήνος πήρε 2.196 πολεμικές αποστολές όλων των ειδών από μεταφορές μέχρι βομβαρδισμούς με απώλειες 6 αξιωματικούς, 6 σμηνίτες και 4 αεροσκάφη.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΟΡΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΣΜΗΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΒΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 1950-1955 του Αντισμήναρχου εα Α Δ Τσολάκη