Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Ο ΣΤΡΑΒΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ


Μετά την Ιόπη, απ όπου η Αιγυπτιακή παραλία, που έχει ανατολική κατεύθυνση, στρέφει απότομα προς βορά.

Μερικοί λένε ότι εδώ η Ανδρομέδα εκτέθηκε στο κήτος. Είναι τόσο ψηλό το μέρος, ώστε φαίνεται απ εδώ η μητρόπολη των Ιουδαίων τα Ιεροσόλυμα. Μάλιστα οι Ιουδαίοι την χρησιμοποιούν σαν επίνειο, κατεβαίνοντας στη θάλασσα. Βέβαια τα επίνεια των ληστών είναι και αυτά μέρη ληστών.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στράβων 64 π.Χ. – 24 π.Χ.


Δικός τους υπήρξε και ο Δρυμός και το βουνό Χάρμηλος. Τόσο είχε προκόψει αυτός ο τόπος, ώστε από την κοντινή πόλη, την Ιάμνεια και τα γύρω χωριά, στρατευόνταν σαράντα χιλιάδες άνδρες. Απ εδώ προς το Κάσιο κοντά στο Πηλούσιο, είναι λίγο περισσότερο από χίλια στάδια και άλλα τρακόσια απ εκεί προς το Πηλούσιο.

Από την Ιουδαία χώρα τα δυτικά άκρα προς το Κάσιο κατοικούν Ιδουμαίοι και υπάρχει λίμνη.

Οι Ιδουμαίοι ανήκουν στο γένος των Ναβαταίων (Άραβες). Έγινε μια επανάσταση εκεί (στην Πετραία Αραβία) οπότε προσχώρησαν στους Ιουδαίους και δέχτηκαν τους δικούς τους θεσμούς. Κοντά στην θάλασσα είναι η Σιρβωνίς λίμνη, που κατέχει την μεγαλύτερη έκταση και η γειτονική χώρα έως τα Ιεροσόλυμα.

Αυτή είναι η περιγραφή της πλευράς προς την θάλασσα. Έχω ήδη πει ότι είναι ορατή από το επίνειο της Ιόπης. Η περιοχή βρίσκεται στα βορεινά. Κατοικείται, γενικά, καθώς και κάθε τόπος ξεχωριστά, από ανάμικτους πληθυσμούς Αιγυπτίων, Αράβων και Φοινίκων. Τέτοιοι είναι όσοι κατοικούν στην Γαλιλαία, τον Ιερικούντα (Ιεριχώ), τη Φιλαδέλφεια και τη Σαμάρεια, αυτή που ο Ηρώδης μετονόμασε Σεβαστή (στα λατινικά Αυγούστα, προς τιμή του Καίσαρα Αυγούστου). Ενώ οι κάτοικοι είναι ανάμικτοι, η επικρατούσα γνώμη απ όλα όσα πιστεύονται για το ιερό των Ιεροσολύμων, είναι πως οι πρόγονοί των λεγομένων σήμερα Ιουδαίων είναι από την Αίγυπτο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο χάρτη της περιοχής του Ιούδα και της Ιουδαίας στην αρχαιότητα.

 

Ο Μωυσής, κάποιος Αιγύπτιος ιερέας, που κατοικούσε σ ένα μέρος της Κάτω Χώρας, καθώς λέγεται, έφυγε απ εκεί, επειδή δυσαρεστήθηκε με το καθεστώς, και ήρθαν μαζί του πολλοί ευσεβείς άνθρωποι. Αυτός υποστήριξε και δίδαξε ότι δεν καλά οι Αιγύπτιοι να απεικονίζουν το θείον με θηρία ή άλλα ζώα, ούτε οι Λίβυες κάνουν καλά. Επίσης και οι Έλληνες δεν κάνουν καλά, δίνοντας στους θεούς μορφή ανθρώπου. Ο Θεός είναι ένα, που περιέχει όλους εμάς και ην γη και τη θάλασσα, αυτό που καλούμε ουρανό και κόσμο και φύση των όντων. Ποιος άνθρωπος λοιπόν, αν έχει μυαλό, θα τολμούσε να πλάσει το θείον με εικόνα όμοια με την δική μας; Πρέπει λοιπόν να παρατήσουν κάθε κατασκευή αγάλματος και να ορίσουν ιερό περίβολο και αξιόλογο ναό, όπου να μπορούν να λατρεύουν το θείον χωρίς φόβο. Αυτοί επίσης που βλέπουν καλά όνειρα, να κοιμούνται και γι αυτούς και για χάη άλλων. Κι όσοι ζουν με σωφροσύνη και αίσθημα δικαίου, πρέπει να περιμένουν κάτι καλό απ τον Θεό, ένα δώρο ή ένα σημάδι. Οι άλλοι ας μη περιμένουν τίποτα.

Αυτός λοιπόν έλεγε τέτοια και έπεισε όχι λίγους καλόγνωμους ανθρώπους και τους έφερε σ αυτόν τον τόπο, όπου σήμερα βρίσκεται το κτίσμα στα Ιεροσόλυμα. Το μέρος λοιπόν εύκολα το κατάκτησε, δεν ήταν οχυρό. Επίσης κανένας δεν το υπερασπίστηκε με πείσμα. Αν και έχει πολύ νερό, το μέρος είναι πετρώδες, η γύρω του χώρα είναι φτωχή και άνυδρη και σε ακτίνα εξήντα στάδια έχει πέτρες και κάτω απ την γη. Ταυτόχρονα δεν χρησιμοποιούσε όπλα: έβαζε μπροστά του τα ιερά και το θείον, ψάχνοντας μέρος να ιδρύσει ιερό, και υποσχόταν να δώσει στους ανθρώπους ένα είδος λατρείας και ιερουργίας που δεν θα ενοχλούσε αυτούς που θα την αποδέχονταν ούτε με δαπάνες, ούτε με τελετές και άλλα άτοπα πράγματα. Κι έτσι πέτυχε από την αρχή και κατάφερε να έχει μια εξουσία καθόλου τυχαία. Όλοι προσχώρησαν με ευκολία από τα γύρω μέρη, επειδή πίστεψαν στα λόγια του και στις προτάσεις του.






Οι διάδοχοί του επί ένα διάστημα ήταν πιστοί στα ίδια πράγματα. Ασκόντας δίκαια πολιτική και όντας θεοσεβείς αληθινά. Αργότερα ανέλαβαν την ιεροσύνη άνθρωποι δεισιδαίμονες και τυραννικοί. Από την δεισιδαιμονία προήλθαν οι αποχές από διάφορα φαγητά, που τις ασκούν και σήμερα, οι περιτομές και οι εκτομές και άλλα τέτοια πράγματα. Από την τυραννική διάθεση προήλθαν οι ληστείες. Μερικοί αποστατούσαν και κατέστρεφαν την χώρα, την δική τους αλλά και την γειτονική. Οι ομόδοξοι πάλι με τους άρχοντές τους λεηλατούσαν τα ξένα μέρη, ρημάζοντας την Συρία και μεγάλο μέρος της Φοινίκης. Πάντως έχουν σεβασμό στην ακρόπολή τους, που δεν την απορρίπτουν ως έδρα τυράννου, αλλά την τιμούν και την σέβονται ως ιερό τόπο.

Αυτό είναι φυσικό και κοινό σε Έλληνες και βαρβάρους. Είναι κοινωνικοί και ζουν από κοινά προστάγματα. Αλλιώς θα ήταν αδύνατον για τους πολλούς να κάνουν το ίδιο πράγμα σε αρμονία μεταξύ τους, είτε ζώντας κοινωνικό βίο πολιτισμένο είτε ζώντας από κοινού. Τα προστάγματα έρχονται από δύο πλευρές, από θεούς και από ανθρώπους. Οι αρχαίοι πίστευαν πολύ αυτό που προέρχεται από τους θεούς και το εκτιμούσαν. Γι αυτό και όποιον αναζητούσε χρησμούς, τον θεωρούσαν σημαντικό. Μια έτεχε στην Δωδώνη, ώστε «από βελανίδια ψηλή ν ακούση τη βουλή του Δία», έχοντας λοιπόν σύμβολο τον Δία.  Μέσα στους Δελφούς «ζητά να μάθει αν το παιδί που εκθέσανε μικρό βρίσκεται στην ζωή»  ενώ το παιδί «ήταν στο δρόμο προς τα δωμάτια του Φοίβου αναζητώντας τους γονείς του».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Μωυσής


Ο Μίνωας πάλι, στους Κρητικούς «βασίλευε» με τον μεγάλο Δία μιλούσε εννιά χρόνια.

……..

Τέτοιος ήταν ο Μωησής και οι διάδοχοί του, ξεκινώντας από όχι κακές αρχές και γυρνώντας προς το χειρότερο.

Πάντως η Ιουδαία κυβερνάται φανερά από τυράννους.  Πρώτος που αντί ιερέας αναδείχτηκε βασιλιάς ήταν ο Αλέξανδρος. Τα παιδιά του, Ιρκανός και Αριστόβουλος, πολέμησαν για την εξουσία, οπότε ήρθε ο Πομήιος, τους εκθρόνισε, διέλυσε τα φρούριά τους και πρώτα κατέλαβε με την βία τα Ιεροσόλυμα. Ήταν πετρώδης με καλό τείχος τόπος, μέσα είχε νερό, ενώ εκτός δεν είχε σταγόνα. Υπήρχε μια τάφρος πελεκημένη από βράχο, με βάθος εξήντα πόδια και πλάτος διακόσια πενήντα. Από την πέτρα που είχαν βγάλει, είχαν βάλει πύργους στον τοίχο του ιερού. Καέλαβε την πόλη, όταν πρόσεξε την ημέρα της νηστείας, τότε που Ιουδαίοι δεν κάνουν καμία δουλειά. Τότε γέμισε την τάφρο και έβαλε σκάλες στο τείχος. Διέταξε να ρίξουν τα τείχη, κατέστρεψε τα κρυσφύγετα των ληστών και τα μέρη όπου έκρυβαν τους θησαυρούς τους οι τύραννοι. Δύο απ αυτά ήταν προς τον Ιερικούντα (Ιεριχώ), δηλαδή ο Θρηξ και ο Ταύρος, ενώ άλλα ήταν το Αλεξάνδρειο, το Ιρκάνιο, ο Μάχαιρους, η Λυσίας τα γύρω από την Φιλαδέλφεια και η Σκυθόπολη στα μέρη της Γαλιλαίας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΙΜΟΡΑΓΕΙ τόμος 2ος εκδόσεις ΚΑΔΜΟΣ  του Κ Βελόπουλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...