ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΑΠΟ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΣΙΚΕΛΙΑ

Σε αλληλογραφία που είχε ο Αιζενχάουερ με τον Τ Μάρσαλ εντόπισε το πρόβλημα που είχαν με τους αιχμαλώτους πολέμου και επισήμαινε «Κρίμα που δεν μπορούμε να σκοτώσουμε περισσότερους», για να συζητείται ένα τέτοιο ζήτημα με τους κορυφαίους Αμερικανούς στρατηγούς πάει να πει ότι ήταν ένα ζήτημα που το συζητούσαν στα επιτελεία οι Αμερικάνοι, την δεδομένη στιγμή δεν έμενε παρά να βρεθεί ο «τρελούτσικος» για να υλοποιήσουν οι μάχιμες δυνάμεις αυτό που ήδη συζητούσαν και ο «τρελούτσικος» δεν ήταν άλλος από τον Πάτον, τον Μάρτιο του 1944 ένας ανακριτής του Υπ Άμυνας έφτασε στο Λονδίνο διότι κατηγορείτο (ο Πάτον) ότι : Είχε διατάξει τον Ιούλιο του 1943 να μη συλλαμβάνουν αιχμαλώτους.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 10 Ιουλίου 1943, πρωί: Οι Σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Σικελία.

Και πράγματι στην Σικελία δεν υπήρχε ένα μεμονωμένο γεγονός εκτέλεσης αιχμαλώτων αλλά ένα πλήθος τέτοιες εκτελέσεις.

 

Ο βρετανός πολεμικός ανταποκριτής Αλεξάντερ Κλίφορντ είδε οπλίτες της 45^ης Μεραρχίας πεζικού (της Μεραρχίας του Πάτον) να θερίζουν με βαρύ πολυβόλο ένα φορτηγό με Γερμανούς αιχμαλώτους, καθώς έβγαιναν από το διάδρομο του αεροδρομίου Κομίζο, τους σκότωσαν όλους εκτός από τρεις. Άλλοι πάλι σκότωσαν 60 Ιταλούς αιχμαλώτους με τον ίδιο τρόπο.

Ο Κλαρκ Λη Αμερικανός πολεμικός ανταποκριτής ανάφερε πολύ περισσότερα τέτοια περιστατικά.

Στις 14/7/1943 άνδρες της ίδιας μεραρχίας κοντά στην πόλη Γέλα υπό τον λοχία Μπάρι Γουέστ του 3^ου λόχου  πήραν  διαταγές από ανωτέρους του να συνοδεύσουν 36 αιχμαλώτους στα μετόπισθεν, το σούρουπο με πολυβόλο τους εκτέλεσαν στην άκρη δρόμου. Την ίδια ημέρα στο αεροδρόμιο Μπούτερα ο Αμερικάνος λοχαγός Τζέρι Κόμπτον έπιασε 43 αιχμαλώτους, τους έστησε σε έναν αχυρώνα και τους εκτέλεσε όλους.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλοί στρατιώτες παραδίδονται στις συμμαχικές δυνάμεις. Σικελία, 1943.

Ο Μπράντλει (διοικητής Σώματος Στρατού) ανέφερε τα γεγονότα αυτά στον Πάτον, ο Πάτον στο ημερολόγιό του χλευάζει την αναφορά του  Μπράντλει, πάντως συνέστησε στον  Μπράντλει να αποφευχθεί διόγκωση των γεγονότων αυτών και είπε χαρακτηρίστηκα: «Πες στον αξιωματικό, να βεβαιώσει ότι επρόκειτο για ελεύθερους σκοπευτές ή ότι είχαν προσπαθήσει να αποδράσουν ή κάτι τέτοιο» και στο ημερολόγιό του γράφει ο Πάτον : «Ούτως ή άλλως είναι νεκροί, αυτό δεν αλλάζει».

Ο Μπράντλει όμως έκανε έρευνα και είπε στον Πάτον στις 9/8/1943 ότι οι δράστες έπρεπε να περάσουν στρατοδικείο.

 

Κατά την απολογία τους τόσο ο Λοχίας όσο και ο λοχαγός ισχυρίστηκαν ότι ο Πάτον είχε δώσει εντολές να σκοτώσουν τους αιχμαλώτους σε ομιλία του πριν σαλπάρουν για την Σικελία. Ο στρατηγός Πάτον έδωσε ένορκη κατάθεση στην οποία αρνήθηκε ότι είχε δώσει οποιαδήποτε τέτοια προφορική διαταγή. Ο υπαξιωματικός και αξιωματικός ξεκρέμαστοι και εκτεθειμένοι από τον ίδιο τον στρατηγό τους καταδικάστηκαν και ντροπιασμένοι σαν κοινοί εγκληματίες επέστρεψαν στις μονάδες τους. Και οι δύο σκοτώθηκαν μαχόμενοι κατά την επιτέλεση του καθήκοντός τους.

Ο Πάτον μετά την άρνηση του ότι είχε συμμετοχή στις εκτελέσεις αιχμαλώτων, δείπνισε με τον Αιζενχάουερ, τον  Μπράντλει και τον Μπ Σμιθ, ο σε Αιζενχάουερ τον έκρινε αθώο και απλά του είπε: «Τζορτζ, μιλάς πολύ».

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Τζωρτζ Πάττον (δεξιά) και Μπέρναρντ Μοντγκόμερυ. Σικελία, 28 Ιουλίου 1943.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣΤΩΝ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ του  D Irving εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ