Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η αναγγελία του πολέμου. ΙΤΑΛΟΙ ΣΤΑ ΟΠΛΑ.

Δέκα μεραρχίες Πάντζερ ήδη έχουν εξαναγκάσει το Βέλγιο σε συνθηκολόγηση το δε Βρετανικό Εκστρατευτικό Σώμα με επιτυχία απομακρύνθηκε από την Δουκέρκη, οι Γάλλοι προσπαθούν να αντιτάξουν άμυνα στον Σομμ ποταμό.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μουσολίνι και ο Τσιάνο (γαμπρός του). Στις 10 Ιουνίου 1940, ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Αγγλίας το ανακοινώνει από το Palazzo Venezia μπροστά  σ ένα πλήθος που ζητωκραυγάζει.

Το μυαλό όλων βρίσκεται στην στάση που θα κρατήσει η Ιταλία του Μουσολίνι, ο Τσόρτσιλ αναφέρει: «… δε στηριζόμουνα σε μάταιες ελπίδες, χρησιμοποίησα αμέσως όλα τα μέσα και την επιρροή που είχα στην διάθεσή μου. Έξι ημέρες μετά την ανάληψη των πρωθυπουργικών μου καθηκόντων και έπειτα  από αίτηση του Υπ Συμβουλίου, έστειλα στον Μουσολίνι μια έκκληση, η οποία δημοσιεύτηκε δύο χρόνια αργότερα μαζί με την απάντησή του…».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η κατοχική διαίρεση της Γαλλίας προέβλεπε και ιταλική ζώνη κατοχής. Ο ιταλικός βασιλικός στρατός πήρε ορισμένα εδάφη τον Ιούνιο του 1940 και ακολούθησε μια ακόμα προσάρτηση εδαφών τον Νοέμβριο του 1942 μετά από απόφαση του Χίτλερ να περιέλθει σε ιταλικό έλεγχο τμήμα της Γαλλίας του Vichy.





 

Ας δούμε τι έγραφε στις 16/5/1940 ο Ο. Τσόρτσιλ στον Μ Μουσολίνι:

« Έχοντας αναλάβει τα καθήκοντά Πρωθυπουργού και Υπ Άμυνας, ανακαλώ στην μνήμη μου τις συναντήσεις μας στην Ρώμη και αισθάνομαι την επιθυμία να σας απευθύνω λίγα λόγια καλής θέλησης προς εσάς ως Πρωθυπουργού του ιταλικού έθνους ενώπιον κατά πως φαίνεται ενός χάσματος που διευρύνεται διαρκώς.

 Μήπως είναι ήδη πολύ αργά για να σταματήσουμε το ποτάμι του αίματος που ετοιμάζεται να κυλήσει ανάμεσα στο βρετανικό και τον ιταλικό λαό;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπορούμε να καταφέρουμε σοβαρά πλήγματα ο ένας στον άλλον και να προκαλέσουμε μεγάλες καταστροφές, καλύπτοντας με τη διένεξή μας τη Μεσόγειο με μαύρα σύννεφα.

Αν όμως αυτή είναι η απόφασή σας ας γίνει ότι είναι να γίνει. Σας δηλώνων όμως ότι ουδέποτε υπήρξα πολέμιος του ιταλικού μεγαλείου ούτε ένθερμος εχθρός του Ιταλού νομοθέτη.

Είναι ανώφελο να προβλέψουμε την εξέλιξη των μεγάλων μαχών που αυτή την στιγμή μαίνονται στην Ευρώπη, αλλά είμαι βέβαιος πως οτιδήποτε κι αν συμβεί στην ηπειρωτική Ευρώπη, η Αγγλία θα συνεχίσει μέχρι τέλους, έστω και τελείως μόνη, όπως έχουμε πράξει κατά το παρελθόν.

Πιστεύω μετά βεβαιότητας ότι θα έχουμε την αποτελεσματική βοήθεια των ΗΠΑ και, στην ουσία ολόκληρης της αμερικανικής ηπείρου.

Καθώς η επίσημη έκκληση θα μείνει καταγεγραμμένη  στην ιστορία, σας παρακαλώ να ότι δεν προβαίνω σ αυτήν ορμώμενος από αισθήματα αδυναμίας ή φόβου.

Μέσα στους αιώνες και πάνω απ όλα αντηχεί μια φωνή που λέει ότι οι κληρονόμοι του λατινικού και χριστιανικού πολιτισμού δεν πρέπει να εμπλέκονται μεταξύ τους σε θανάσιμο αγώνα. Σας ικετεύω, με κάθε τιμή και σεβασμό, να την αφουγκρασθείτε πριν δοθεί το μοιραίο σύνθημα.

Το σύνθημα αυτό δεν θα δοθεί ποτέ από εμάς.».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μουσολίνι συνομιλεί με τον Πρίγκιπα Umberto που διοικούσε τις ιταλικές Μεραρχίες κατά την επίθεση κατά της Γαλλίας.

Να πως απάντησε ο Μ Μουσολίνι:

«Απαντώ στο μήνυμα που μου στείλατε όντας βέβαιος ότι γνωρίζετε τους σοβαρούς λόγους, οι οποίοι δεν έχουν μόνο ιστορική φύση, αλλά και προκύπτουν από τις παρούσες συνθήκες, που έχουν παρατάξει σε αντίπαλα στρατόπεδα τις χώρες μας.

Χωρίς να ανατρέξουμε στο μακρινό παρελθόν σας υπενθυμίζω την πρωτοβουλία που έλαβε η κυβέρνησή σας το 1935 στη Γενεύη για την επιβολή κυρώσεων εναντίον της Ιταλίας, η οποία προσπαθούσε να διασφαλίσει προς όφελός της μια μικρή έκταση κάτω από τον αφρικάνικο ήλιο χωρίς να βλάψει στο παραμικρό ούτε τα δικά σας συμφέροντα και εδάφη, αλλά ούτε και κανενός άλλου.

Σας υπενθυμίζω επίσης ότι η Ιταλία αντιμετώπιζει μια πραγματική και ουσιαστική κατάσταση δουλείας στα ίδια της τα χωρικά ύδατα (ΣΣ εννοεί το Σουέζ και το Γιβραλτάρ).

Αν επιθυμείτε να τιμήσετε την υπογραφή με την οποία η κυβέρνησή σας κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας, πρέπει να κατανοήσετε ότι εκείνο που υπαγορεύει την τρέχουσα και την μελλοντική ιταλική πολιτική είναι το ίδιο συναίσθημα τιμής και σεβασμού απέναντι στις δεσμεύσεις, οι οποίες απορρέουν από το Ιταλογερμανικό Σύμφωνο για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε γεγονότος.».

Ο Μ Μουσολίνι είχε πάρει την απόφασή του μόλις είδε την ευνοϊκή έκβαση των επιχειρήσεων στο δυτικό μέτωπο. Στις 13/5/1940 ο κόμης Τσιάνο είχε πει ότι θα κήρυσσε τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Αγγλίας σε ένα μήνα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο χάρτης των επιχειρήσεων το 1940 κατά της Γαλλίας, φαίνεται καθαρά ότι οι ιταλικές επιτυχίες ήταν μηδενικές.

Ο Reynaud στις 26/5/1940 πήγε στην Αγγλία για να συνομιλήσει με τον Ο. Τσόρτσιλ για το θέμα της μη εισόδου στον πόλεμο της Ιταλίας, η Γαλλία και η Αγγλία ήταν πρόθυμες να προσφέρουν ανταλλάγματα στον Μουσολίνι, μάλιστα από τις 25/5/1940 η Γαλλία είχε ζητήσει από τον Πρόεδρο Ρούσβελτ να επέμβει και τον εξουσιοδοτούσαν να δηλώσει ότι «κατανοούσαν τα ιταλικά παράπονα εδαφικού χαρακτήρα εναντίον των Αγγλογάλων στην Μεσόγειο», δηλαδή ήταν πρόθυμοι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι να κάνουν εδαφικές παραχωρήσεις στην Ιταλία σε μια διάσκεψη ειρήνης αποδεχόμενοι την Ιταλία σε ισότιμη θέση με τις χώρες που ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση.

Παρ όλο ότι ήταν ήδη γνωστές οι θέσεις του Μουσολίνι η Γαλλία ήταν πρόθυμη να κάνει παραχωρήσεις στην Τυνησία και η Αγγλία να τροποποιήσει το καθεστώς στο Σουέζ και το Γιβραλτάρ.

Φυσικά οι Άγγλοι και οι Γάλλοι δεν πρόσφεραν τίποτα που δεν μπορούσε να πάρει από μόνος του ο Μουσολίνι ή να μη μπορούσε να του προσφέρει ο Χίτλερ μετά την νίκη του. Τις εδαφικές προσφορές ο Μουσολίνι απέρριψε με περιφρόνηση και ο κόμης Τσιάνο είπε στον Γάλλο πρέσβη στις 3/6/1940 ότι : « Δεν ενδιαφερόταν να ανακτήσει γαλλικές περιοχές μέσω ειρηνικών διαπραγματεύσεων» ευθέως δε ανέφερε ότι « Είχε αποφασίσει να κηρύξει τον πόλεμο στην Γαλλία».

Οι ΗΠΑ εντατικά μεσολάβησε με στόχο να αλλάξει γνώμη στους Ιταλούς, αλλά άδικα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τάγμα των Άλπινιστών  Βαλ Ντόρα (Val Dora) στον λόφο  Pelouse τον Ιούνιο του 1940.

Στις 16.45’ της 10^ης Ιουνίου ο Υπ Εξωτερικών ενημέρωσε τον Βρετανό πρέσβη ότι η Ιταλία θεωρούσε πως από τα μεσάνυχτα της ίδιας ημέρας βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Αγγλία και ανάλογα έπραξαν και προς την Γαλλία, ο Γάλλος πρέσβης μάλιστα Francois Poncet σχολίασε απευθυνόμενος προς τον Τσιάνο « Θα διαπιστώσετε κι εσείς πόσο σκληροί αφέντες είναι οι Γερμανοί». Ο Μουσολίνι την ίδια στιγμή στην Ρώμη σε μια στημένη συγκέντρωση ανακοίνωνε τον πόλεμο κατά των συμμάχων.

Με την κήρυξη του πολέμου οι Άγγλοι συνέλαβαν πέντε ιταλικά πλοία που ήταν στο Γιβραλτάρ και την νύχτα της 12^ης Ιουνίου σμήνη βομβαρδιστικών της ΡΑΦ που απογειώθηκαν από την Αγγλία έριξαν βόμβες στο Τορίνο και το Μιλάνο.

 

Οι  Ιταλοί τώρα τριάντα δύο μεραρχίες τους υπό τον πρίγκιπα του Πιεμόντε  Umberto βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις γαλλικές δυνάμεις που ήταν έξη μεραρχίες  υπό τον στρατηγό Ορλύ.  Οι Γερμανοί ήδη προέλαυναν ραγδαία στην κοιλάδα του Ροδανού, παρ όλα αυτά  οι Ιταλοί αντιμετωπίστηκαν και καθηλώθηκαν σε κάθε σημείο  από τις γαλλικές μονάδες αλπινιστών.

Ακόμα και μετά  την πτώση του Παρισιού και της Λυών, οι Γάλλοι είχαν καθηλώσει τους Ιταλούς και στην τελική τους επίθεση στις 21 Ιουνίου 1940 οι Γάλλοι διατήρησαν τις θέσεις τους. Η σύναψη ανακωχής της Γαλλίας με την Γερμανία συνδυάστηκε με γαλλικό αίτημα προς την Ιταλία για κατάπαυση των εχθροπραξιών το οποίο υπόγραψαν στην Ρώμη την 23/6/1940 ο Μπαντόλιο για τους Ιταλούς  και ο Huntzinger για την Γαλλία.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι Ιταλοί  για την μη ύπαρξη επιτυχιών απέναντι στους Γάλλους επικαλέστηκαν το ορεινό του εδάφους και σε κακοκαιρία (ήταν καλοκαίρι!). Οι Ιταλοί είχαν απώλειες 600 νεκρούς και πάνω από 2.000 τραυματίες, στις χωρίς αποτελέσματα επιχειρήσεις, απέναντι σε μια χώρα που είχε ηττηθεί και ένα στρατό που είχε διαλυθεί.

Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου από την Ιταλία σχολίασε: «Σήμερα στις 10 Ιουνίου 1940 το χέρι που κρατούσε το στιλέτο χτύπησε πισώπλατα το γείτονά του».  

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ του Ο Τσώρτισιλ εκδόσεις ΓΚΟΒΟΤΣΗ