ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

            Μετά την απαγωγή των χωροφυλάκων από τον ΕΛΑΣ , άρχισαν να υπάρχουν φήμες ότι θα ερχόντουσαν στον Άθω το Τάγματα Ασφαλείας, για να τιμωρήσουν όσους έκαναν εράνους για την διατήρηση της Χωροφυλακής.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αγιορείτες πατέρες.

            Για τον λόγο αυτό ο Πάλμος και ένας Ανθυπασπιστής έφυγαν από το ΑΟ κρυφά στις αρχές του Απριλίου 1944.

            Τα ΤΑ παρουσιάστηκαν στα όρια του Άθω στις αρχές Μαΐου του 1944, και οι αγιορείτες μοναχοί ανησύχησαν σοβαρά, ειδικότερα όταν τα ΤΑ δημιούργησαν την έδρα τους στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής μετά από φρικαλεότητες που έκαναν στην Αφυσιά και την ληστεία του Ξηροποταμηνού Μετοχιού του χωριού.

            Τα ΤΑ αποβιβάστηκαν στην Αμμουλιανή όπου φόρεσαν αντάρτικα ρούχα και εμβλήματα και παρουσιάστηκαν σαν αντάρτες. Ο Γερμανός ναυτοφύλακας ξεγελάστηκε και κάλεσε βοήθεια τη βουλγάρικη μονάδα της Ιερισσού, στην συμπλοκή που ακουλούθησε σκοτώθηκαν 4 ταγματασφαλίτες, με το πάθημα αυτό τα ΤΑ αναγκάστηκαν αν ματαιώσουν την είσοδό τους στο ΑΟ.

            Τα κατ ευφημισμό ονομαζόμενα ΤΑ ήταν πραγματική μάστιγα της υπαίθρου, οι καλόγεροι τα ονόμαζαν «αποβράσματα του άδου», τα έργα τους ήταν να δέρνουν τον μισό πληθυσμό σαν κομουνιστές, και τον υπόλοιπο σαν γερμανόφιλους και όλους μαζί σαν μη πατριώτες, η πλειοψηφία των ΤΑ στην περιοχή είναι Κουτσόβλαχοι πρώην λεγεωνάριοι συνεργάτες των Ιταλών, ανάλογα την περίσταση υποκρίνοντο τον εθνικιστή ή τον κομουνιστή και το μόνο τους μέλημα ήταν η ληστεία .

Όλα   αυτά τα έγραψε ηγούμενος της Ι Μ Διονυσίου στις 15/5/1944 σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ιεζεκιήλ και συνεχίζει ο αρχιμανδρίτης Γαβριήλ στο γράμμα του: 

«Αλλοίμονον αν πράγματι το Κράτος αναθέσει εις τοιαύτα τέρατα την ασφάλειάν του, δεν χρειάζεται να κοπιάσει ο κομμουνισμός δια την επικράτησίν του, φθάνουν αυτοί. 

Ο κόσμος εν τη απομονώσει του ως μόνον κριτήριον έχει σήμερον την σύγκρισιν , όπου επικρατούν οι άλλοι, οι λεγόμενοι αριστεροί , επικρατεί άκρα ασφάλεια τιμής και περιουσίας, όπου δε αυτοί οι φερώνυμοι της ασφαλείας , γενική ρεμούλα και το χείριστον , το ανυπόφορον, το ανομολόγητον, άκρα ατίμωσις, τα κορίτσια και αι γυναίκες πήραν κυριολεκτικώς τα βουνά, ίνα προστατευθώσιν από τους  άλλους τους λεγόμενους κακούς. 

Δια τον λόγον αυτόν, Σεβασμιώτατε, σας παρακαλώ αν πράγματι το κράτος συμμετέχει εις την οργάνωσιν των ταγματων αυτών και δύνασθε να εισηγηθείτε και εις την αρμοδίαν αρχήν, να συστήσητε και επιστήσητε την προσοχήν αυτής εις τα γεγονότα εν Χαλκιδική ιδίως εν Σιθωνία. 

Το εδρεύον εν Αγίω Νικολάω  τάγμα, έχει τελείως εκτραχειλισθή εναντίον παντός τιμίου πολίτη….θα ήτο προτιμότερον να έλειπον αι οργανώσεις αυταί των αλητών…..δεν είναι δυνατόν να παύσουν φέροντες την Ελληνικήν σημαίαν ως έμβλημα τοιαύτα τέρατα  και να είναι εξ ολοκλήρου και αυτοί τύρανοι; 

Εκείνο που δεν κατώρθωσαν 3 έτη κατοχής, επεργάζεται ραγδαίως η πάλη των οργανώσεων. Δεν υπάρχει λογική εις τας ιθύνουσας τάξεις;…...Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς πρέπει να άδομεν την 3^ην διεθνή και τα φασιστικά θούρια;…..»

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ (1886-1983), ηγούμενος της μονής Διονυσίου
(Φωτογραφία: Chrysostomus Dahm, 1957). 

Στις 14/5/1944 μερικοί ταγματασφαλίτες παρουσιάστηκαν στη Μ  Λαύρας και ισχυρίστηκαν ότι ήταν Άγγλοι φυγάδες που ήθελαν να δραπετεύσουν στην Τουρκία, ο αντιπρόσωπος της Μονής δεν τους πίστεψε και ειδοποίησε την φρουρά του γερμανικού σταθμού με τον ασύρματο. Οι Γερμανοί έφτασαν και εκεί έγινε μια εικονική μάχη έξω από την Λαύρα και μετά το θέατρο αυτό αναχώρησαν Γερμανοί και ταγματασφαλίτες όλοι συναδελφωμένοι.