Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

ΓΚΙΟΥΖΕΛΗΣ Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΔΣΕ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Από αριστερά προς τα δεξιά ο Γιώργος Κονταλώνης, επιτελάρχης της 3ης Μεραρχίας, ο Στέφανος Γκιουζέλης, διοικητής, και ο Κώστας Μπασακίδης, διευθυντής του γραφείου επιχειρήσεων.



Η δυσπιστία του ΚΚΕ προς το στελεχιακό προσωπικό (μόνιμοι αξιωματικοί) του ΕΛΑΣ, είχε πλήρη εφαρμογή στην διάρθρωση του ΔΣΕ. Ο Δ Βλαντάς αναφέρει: «Η κακή κληρονομιά του ΕΛΑΣ μας υποχρέωσε να μελετήσουμε καλύτερα τα στελέχη που θα αποτελούσαν τον ηγετικό πυρήνα του ΔΣΕ, τόσο πανελλαδικά όσο και στις περιοχές και στις περιφέρειες». Ίδια άποψη είχαν όλα τα στελέχη του ΚΚΕ, μετά την ήττα βέβαια κατάλαβαν ότι τσαγκάρηδες, σαμαράδες και καπνεργάτες δεν μπορούν να γίνουν στρατηγοί μόνο επειδή ήταν πιστά στελέχη του ΚΚΕ.

Για παράδειγμα ο Β Μπαρτζιώτας έγραφε για «ύποπτα και ανίκανα» στοιχεία αναφερόμενος στους μόνιμους αξιωματικούς  που υπηρέτησαν στον ΕΛΑΣ μετά την ήττα έλεγε: «Ο Αρχιστράτηγός μας αρχηγός του ΔΣΕ πλαισιωμένος από τον Ν Ζαχαριάδη, τα πιο ικανά μέλη του ΠΓ καθώς και τους καλύτερους κομμουνιστές επαγγελματίες επιτελικούς αξιωματικούς μας έπρεπε να είναι ο αρχηγός του ΕΛΑΣ Στέφανος Σαράφης. Αυτός είχε τεράστιο κύρος και μεγάλες στρατιωτικές ικανότητες που τις έδειξε στην περίοδο του ΕΛΑΣ». Αλλά  ο Γούσιας στον κόσμο του μετά την ήττα αναπολούσε τον Άρη και τον ήθελε  «φυσικό ηγέτη».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ Πέτρος Ρούσος (αριστερά), Γιάννης Ιωαννίδης (μέσον) και Βασίλης Μπαρτζιώτας σε φωτογραφία τους κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου.

Όταν όμως ξεκίνησε ο Εμφύλιος η καθοδήγηση του ΚΚΕ δώρισε τους μόνιμους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ, όμηρους στους αντιπάλους του, έτσι το πολύτιμο αυτό στελεχιακό δυναμικό βρέθηκε εξόριστο. Και ποιον έκαναν στρατηγό; τον καπνεργάτη Μάρκο Βαφειάδη που απ ένα σημείο και μετά το ίδιο το ΚΚΕ θεωρούσε «σοβαρή αποτυχία», αλλά και μετά την απομάκρυνση του η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση συνέστησε Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Ν Ζαχαριάδη, τον Γιάννη Ιωαννίδη, τον Β Μπαρτζιώτα (υποστράτηγος), τον Μήτσο Βλαντά (υποστράτηγος), τον Γιώργη Βοντίτσο – Γούσια (αντιστράτηγος), τον Κώστα Καραγιώργη (αντιστράτηγο), τον Κώστα Κολιγιάννη- Αρβανίτης  (υποστράτηγος), τον Στέφανο Γκιουζέλη (συνταγματάρχης), Κ Λουλές (αντισυνταγματάρχης). Κανένας τους δεν είχε επαγγελματική κατάρτιση σαν στρατιωτικός.

 

Ο Λεωνίδας Κύρκος ιστορικό στέλεχος της αριστεράς είπε: «Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της νεολαίας κ.τ.λ. Άνθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες».

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Λ Κύρκος με τον Μ Γλέζο σε στρατοδικείο το 1949.



Στείλανε λοιπόν σε διάφορες περιοχές τους άσχετους με τα στρατιωτικά να ηγηθούν και καταπολεμήσουν τους επαγγελματίες του ΕΣ.

Στην Πελοπόννησο έστειλαν τον Στέφανο Γκιουζέλη, εκεί λοιπόν ο ΕΣ αποδεκάτισε τον ΔΣΕ, ένας από τους λιγοστούς που επέζησαν ο Γιάννης Παναρίτης γράφει μεταξύ των άλλων.

«Γιατί μας έστειλαν σαν στρατιωτικό διοικητή της Μεραρχίας Πελοποννήσου τον  Στέφανο Γκιουζέλη, τη στιγμή που υπήρχαν αρκετοί μόνιμοι αξιωματικοί στην ανώτερη βαθμίδα, όλοι Πελοποννήσιοι όπως ο Κ Κανελλόπουλος, Κ Μπασακίδης, Γ Κονταλώνης, Μ Σταθάκης όλοι τους μόνιμοι αξιωματικοί με πείρα. Όλοι τους είχαν πολεμήσει στον ΕΛΑΣ, διοίκησαν τμήματα και ήταν γνώστες του εδάφους. Σχετικά τώρα με την περίπτωση του συντρόφου μας και συναγωνιστή Στέφανου Γκιουζέλη. Δεν ξέρω ποια ήταν η σκοπιμότητα της απόφασης, με ποια συλλογιστική τον θεώρησαν κατάλληλο και τον τοποθέτησαν διοικητή μεραρχίας. Εκείνο που ξέρω είναι ότι σαν στρατιωτικός δεν είχε καμιά σχέση σ αυτόν τον τομέα, ήταν άπειρος και άγνωστος στην Πελοπόννησο μη γνωρίζοντας την κάθε περιοχή».

 

Ο Στέφανος Γκιουζέλης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1912. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922) εγκαταστάθηκε στην Κηφισιά.

Εργάτης, οικοδόμος. Σε νεαρή ηλικία έγινε μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΟΚΝΕ) και το 1935 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Έγινε  στέλεχος του ΚΚΕ και Γραμματέας Αχτιδικής Επιτροπής Βορείων Προαστίων της Αθήνας. Εξορίστηκε στη Φολέγανδρο. Τον Ιούνιο του 1941 δραπέτευσε. Έγινε Καπετάνιος του Α’ Σώματος Στρατού του Εφεδρικού ΕΛΑΣ Αθηνών και πήρε μέρος στη «μάχη της Αθήνας» τον Δεκέμβρη του 1944.

 

Στην περίοδο του Εμφύλιου (Μάρτης 1945-Ιούνης 1946) δούλεψε στην παρανομία, ως καθοδηγητής των οργανώσεων του ΚΚΕ σε δύο Αχτίδες της περιοχής Αθηνών και ως καθοδηγητής των οργανώσεων του ΚΚΕ στη Μεσσηνία μετά το «Κίνημα Μαγγανά» (Φλεβάρης 1946). Τον Οκτώβρη του 1945 ανέλαβε υπεύθυνος της «Οργάνωσης Λαϊκής Αυτοάμυνας» της Αθήνας.

 

Το Φεβρουάριο του 1947, με εντολή τον Κόμματος κατατάχτηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Στερεάς Ελλάδας. Με Διαταγή του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ ονομάστηκε Συνταγματάρχης Πολιτικός Επίτροπος. Τον Γενάρη του 1948, επικεφαλής μιας 14μελούς ομάδας έφτασε στην Πελοπόννησο, και ανέλαβε στρατιωτικός διοικητής της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.

Στην Πελοπόννησο, στις αρχές Αυγούστου 1949 σκοτώθηκαν οι Ρογκάκος, Λάτσης και Φούρκας στον Πάρνωνα και ο Πέρδικας στο Μαίναλο. Ο Στέφανος Γκιουζέλης προσανατολίστηκε στη διαφυγή του ίδιου, του Κονταλώνη και της ομάδας Καμαρινού στην Αλβανία, χρησιμοποιώντας βενζινόπλοιο από τις ακτές του Μεσσηνιακού Κόλπου, αλλά στις 4 του Σεπτέμβρη 1949, όταν η ομάδα κινούνταν από Λουσίνα προς την κοιλάδα του Ευρώτα, έπεσε σε ενέδρα στην τοποθεσία «Λάτα» του χωριού Καστανιά (Καστόρι) και σκοτώθηκε.

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 1948, το επιτελείο του ΔΣΠ. Από αριστερά οι: Λυκούργος Γιαννούκος, Γιώργος Κονταλώνης, Στέφανος Γκιουζέλης και ο Αλβανός σύνδεσμος Κότσο Κοζάντζε.

Για να βγάλουμε μια άκρη στην επιλογή του ΚΚΕ στο πρόσωπο του οικοδόμου Γκιουζέλη ας δούμε μερικά εδάφια από μια «ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΗ» διαταγή του Στέφανου επιχειρήσεως προς τα αρχηγεία Ταϋγέτου, Μαίναλου, Κορινθίας και τον λόχο Ασφάλειας «ΚΑΤΑ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ» την οποία υπογράφει σαν «ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ», η επιχείρηση αυτή έγινε 30/8/1948 σκόπευε κυρίως:

Στην εκκαθάριση της υπαίθρου.

Στην εξύψωση του ηθικού των αριστερών δυνάμεων.

Στον αντιπερισπασμό ώστε να μειωθεί η πίεση του ΔΣΕ στην βόρεια Ελλάδα.

Για προπαγανδιστικό όφελος.

Όχι στην κατοχή εδάφους, μια επιχείρηση δηλαδή πυροτέχνημα.

 
 
 
 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δημοσίευμα στον τύπο της εποχής.



 « ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΕΡΙ ΕΧΘΡΟΥ……….. Συνήθειες: Βγαίνουν ενεδρικά έξω της πόλης προς Ζυγοβίτσι και προς Δόκανο (τοποθεσία προς Καρκαλού κοντά στο Υδραγωγείο). Ακόμα τη νύχτα φυλάνε το γεφύρι στο δρόμο προς Καρκαλού…..

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΜΗΜΑΤΑ Δικές δυνάμεις που διατίθενται είναι 2 Τάγματα του Αρχηγείου, 6 Λόχοι συν 1 βαρύς όλμος και 4 βαρειά πυροβόλα. 2 Τάγματα του Αρχηγείου Καινάλου, 6 Λόχοι και 4 βαρειά πολυβόλα. Τα τμήματά μας είναι συγκεντρωμένα στο χώρο του Μαινάλου……

ΣΥΝΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ Στην πορεία Συ  είσαι Γιάννη; Εγώ είμαι Θανάση. Στη μάχη Συ είσαι Θεμιστοκλή; Εγώ είμαι Λεωνίδα………..

 

Όλοι οι άνδρες να πάρουν εκτός των δικών των πυρομαχικών 150 σφαίρες επιπλέον…..

1) Ν αναλυθεί σε όλους τους άνδρες η σημασία της επιχείρησης, που θα πρέπει να έχει εξοντωτικά αποτελέσματα για τον εχθρό και να τελειώνει σύντομα.

2) Ν αντιμετωπιστεί ενεργητικά η αεροπορία, καθώς και καλή οργάνωση θέσεων απ όλους τους άνδρες, ιδιαίτερα των οργάνων της βάσης πυρός. Η καλύτερη αντιμετώπιση της είναι να μπουν τα τμήματα στην κωμόπολη μέχρι της 7ης ώρας τα αργότερο.

3) Να προσεχτεί η ψύχραιμη και έντεχνη χρησιμοποίηση των Πάντζερ.

4) Η ορμητικότητά, θα  μας δώσει τη σύντομη νίκη. Κανείς δισταγμός και ταλάντευση δεν χωράει.

5) Να προσεχτεί η σύνδεση των τμημάτων εντός της κωμόπολης και ο συντονισμός της ενέργειας των τμημάτων επίθεσης κατά των χωριστών στόχων, ιδιαίτερα ο συντονισμός της βάσης πυρός και τμήματος επίθεσης κατά Αγίας Παρασκευής.

6) Θα γίνει έρευνα στα σπίτια, υπόγεια για την ανακάλυψη πραχτόρων, φασιστών, χωροφυλάκων, που ασφαλώς θα κρυφτούν. Όλος ο κόσμος να συγκεντρωθεί σε εκκλησίες και μεγάλα κτίρια και να γίνει η εκκαθάριση…..

 

Για την ακρίβεια Το 1ο Επ Γραφείο».

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παρέλαση των ανταρτών του ΔΣΕ στην Πελοπόννησο.


Βέβαια το έγγραφο είναι αναλυτικό και από αυτές τις 150 σφαίρες που δινόντουσαν σαν ενίσχυση (  Είναι χαρακτηριστικό ότι στις διαταγές επιχειρήσεων των τμημάτων της Πελοποννήσου συναντά κανείς προς το τέλος δύο πολύ χαρακτηριστικές γραμμές, που γράφουν : «Ανεφοδιασμός και επιμελητεία : εκ του εχθρού». ) αλλά από την ύπαρξη ενός όλμου δείχνει την ανυπαρξία δυνατότητας επιτυχίας απέναντι μιας διλοχίας στρατού, 150 περίπου χωροφυλάκων, τρία τεθωρακισμένα οχήματα (Κάριερς), μπόλικα πυρομαχικά ισχυρή οχύρωση και γύρω γύρω πόλεις με αρκετό στρατό.

Η επιχείρηση βασίστηκε σε δύο σημεία στην χρησιμοποίηση των Πάντζερ  για να χτυπηθούν τα πολλά τσιμεντένια πολυβολεία της άμυνας και εκεί απέτυχαν πλήρως και στην ταχύτητα «μέχρι τις 7ης ώρας το αργότερο» αναφέρει, η επιχείρηση άρχισε 05:00, δηλαδή είχαν στην διάθεσή τους 7 ώρες στις12:00 δόθηκε το γενικό σύνθημα υποχώρησης και δεν κατόρθωσαν να καταλάβουν παρά πολύ μικρό μέρος της κωμόπολης και κατέφθαναν ήδη ενισχύσεις προς τον ΕΣ από τις γύρω περιοχές . Η επιχείρηση για τον ΔΣΕ είχε πολλές απώλειες, οι νεκροί αντάρτες ανέρχονται σε 117 και 24 αιχμάλωτους.

Όλη αυτή η εξιστόρηση δείχνει γιατί το ΚΚΕ έβαλε έναν οικοδόμο αλλά πιστό κομματικό στέλεχός του σε μια στρατιωτική θέση, έπρεπε να ενεργεί πιστά στους κομματικούς στόχους, έστω και αν ήταν αυτό αυτοκτονικό.

 

 


 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το κορμί του Πέρδικα δεμένο σε σανίδια εκτίθεται στην πλατεία της Μεγαλόπολης, ο Πέρδικας μετά την μάχη της Δημητσάνας αντικαταστάθηκε για την εξαλλοσύνη που έδειξε αποστέλλοντας τους αντάρτες στον τομέα του,  σε αλλεπάλληλες επιθέσεις, επί κυβερνητικών  θέσεων που φυλασσόντουσαν με ισχυρές δυνάμεις.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΕΜΦΥΛΙΟΣ εκδόσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ άρθρο Φοίβου Οικονομίδη

Καθημερινή 3.12.2006

 

Η ΝΕΚΡΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ: (ΙΙΙ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΔΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ),  "Αλφειός", Κ. Παπακωνσταντίνου  (Μπελάς)

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ τόμος 7 ΑΡΧΕΙΑ ΓΕΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Βασικοί σταθμοί του αγώνα.  Ν. Κυρίτσης, Σύγχρονη εποχή.

Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, τόμος 1 του Γιώργου Μαργαρίτη.

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ: Γιάννης-Λέων Λέφας Δ.Φ. / Εκδόσεις: Αλφειός

Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ 1946-1949: Εκδόσεις Σύγχρονη εποχή, του Αρ. Καμαρινός. 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...