Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Ο ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ


 

 

Ο Μέγας Κωνσταντίνος έζησε σε μια περίοδο που υπήρχαν δούλοι, το κοινωνικοπολιτικό σύστημα ήταν δουλοκτητικό, μέσα στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να κρίνουμε τις πράξεις του.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μ. Κωνσταντίνος  έζησε κατά ειδωλολατρικό τρόπο και έκανε εγκλήματα,  σκότωσε τον γαμπρό του,  γιο του τον Κρίσπο,  σκότωσε την δεύτερη γυναίκα του την Φαύστα και τον εγγονό του. Αλλά μετάνιωσε στο τέλος της ζωής του (αυτός είναι ο αντίλογος από την Εκκλησία).




Ακόμα και στον Πανδέκτη (Pandectae, κώδικας του Ιουστινιανού 11/5/482 - 14/11/565 ) η δουλεία αποτελεί θεσμό και υποτάσσει έναν άνθρωπο στην κυριαρχία ενός άλλου ανθρώπου «κάτι ενάντιο στη φύση» και στις εξηγήσεις αναφέρει ότι ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στον δούλο του και καταλήγει  «Αλλά σήμερα στην Αυτοκρατορία μας δεν επιτρέπεται ο υπέρμετρος και χωρίς έννομη αιτία βασανισμός των δούλων».

Ακόμα και αργότερα στην Νεαρά 7  (Novellae) του Αλεξίου Α Κομνηνού (1081-1118) αναγράφεται : «Η τύχη θέλησε να υπάρχουν ελεύθεροι και δούλοι. Πρέπει επομένως, να δεχτούμε τη σκληρή αυτή πραγματικότητα και στην κοινωνία και στη διοίκηση…. Η Χριστιανική όμως πίστη δεν αναγνωρίζει διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους. Όλοι είναι ίσοι σ εκείνον που έχυσε το αίμα του». (η άποψη αυτή αλήθεια πόσο μακριά είναι από την σημερινή σχέση του άστεγου από τον εφοπλιστή, του άνεργου που ζητά εργασία υπό οποιοδήποτε μισθό και δικαιώματα σε σχέση με τον εργοδότη; ).

Με βάσει αυτά λοιπόν ας δούμε πόσο φιλάνθρωπες ήταν οι απόψεις του Αγίου Κωνσταντίνου πολλούς αιώνες πιο πριν.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ως γενέτειρα πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου αναφέρεται τόσο η Ταρσός της Κιλικίας όσο και το Δρέπανο της Βιθυνίας. Ωστόσο η άποψη που επικρατεί φέρει τον Μέγα Κωνσταντίνο να έχει γεννηθεί στη Ναϊσό της Άνω Μοισίας (σημερινή Νις της Σερβίας). Το ακριβές έτος της γεννήσεώς του δεν είναι γνωστό, θεωρείται όμως ότι γεννήθηκε μεταξύ των ετών 272-288 μ.Χ.

Πατέρας του ήταν ο Κωνστάντιος, που λόγω της χλωμότητος του προσώπου του ονομάσθηκε Χλωρός, και ήταν συγγενής του αυτοκράτορα Κλαυδίου. Μητέρα του ήταν η Αγία Ελένη, θυγατέρα ενός πανδοχέως από το Δρέπανο της Βιθυνίας.



Ο Μ Κωνσταντίνος με έδικτό του αναγνώρισε στους δουλοκτήτες το δικαίωμα να βασανίζουν τους δούλους, αλλά απαγόρευσε να τους σκοτώνουν  με βασανιστήρια, συμβούλευε δε να μη φτάνουν σε ακρότητες:

«Θεωρούμε ένοχο ανθρωποκτονίας όποιον εκ προθέσεως θανατώνει δούλο καταφέρνοντας χτυπήματα με ραβδί ή με πέτρα, όποιον πληγώσει εκ προμελέτης δούλο με ακόντιο, όποιον κρεμάσει δούλο, και όποιον προστάξει να τον γκρεμίσουν από ψηλά, να τον φαρμακώσουν, να του ξεσχίσουν τις σάρκες με σιδερόνυχα, να του κάψουν τα μέλη με φωτιά ή να του αφαιρέσουν τη ζωή με τα σκληρότερα μαρτύρια».

Όπως και να γίνει όμως, όσες έδικτες και αν έβγαλε ο Μ Κωνσταντίνος, ο δούλος έμενε στο αφέντη του και στην δικαιοδοσία του.

Το 315 μχ ο Μ Κωνσταντίνος διέταξε να μη σημαδεύονται στο πρόσωπο οι δούλοι των μεταλλείων και οι μονομάχοι, με πυρωμένο σίδερο, αλλά μόνο στα χέρια και τα πόδια, αμέσως οι δουλοκτήτες αντικατέστησαν το σήμα της ιδιοκτησίας τους με μπρούτζινα εγχάρακτα περιλαίμια και αλυσίδες.

 


 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, ο Ιλλυριός είναι ο κτίστης της Κωνσταντινούπολης - Νέας Ρώμης. Οταν θέσπισε ως αργία την Κυριακή την αφιέρωσε στον Ηλιο. Ο πεθερός του Μαξιμιανός, που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Κωνσταντίνο ενώ εκείνος κοιμόταν, συνελήφθη και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του. Ο Κωνσταντίνος υποστήριζε σταθερά ότι ο πεθερός του αυτοκτόνησε, ενώ ο Μαξέντιος, ο γιος του Μαξιμιανού, κατηγορούσε τον Κωνσταντίνο για το θάνατο του πατέρα του. Το γιο του τον σκότωσε επειδή πίστευε ότι έχει σχέση με τη μητριά του Φαύστα την οποία  δολοφόνησε πετώντας την σε καυτό νερό στα λουτρά. Υστερα σκότωσε το γαμπρό του Μαξιμίνο και τον αντίπαλό του Λικίνιο που είχε καταφύγει ικέτης στη Θεσσαλονίκη.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ του Κυριάκου Σιμόπουλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...