ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟΙ ΧΛΕΥΑΣΜΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλός αξιωματικός μαζί με Γερμανό σύμμαχό του είναι φανερό ότι ο πρώτος ένοιωθε μειονεκτικά και ο δεύτερος τον έβλεπε με περιφρόνηση.

Η πεποίθηση των Γερμανών ότι χάρισαν στους Ιταλούς φασίστες την Ελλάδα, ήταν μια καθημερινή διαρκής υπενθύμηση που γινόταν ανελέητα, ιδιωτικά και δημόσια. Τους υπενθύμιζαν διαρκώς ότι χωρίς την δική τους επέμβαση οι Έλληνες θα τους είχαν πετάξει στην Ανδριατική θάλασσα. Η κατάσταση είχε γίνει πραγματικά γελοία όταν η νικηφόρα Βερμαχτ υποχρεώνει τους Έλληνες να αναδιπλωθούν στην Ήπειρο και να συνθηκολογήσουν, και τότε ο Μουσολίνι μαινόμενος λέει στονν Ρίντελεν: «Και μόνος μου θα τα είχα βγάλει πέρα με τους Έλληνες, αν δεν επαρκολύσαν οι 500.000 άνδρες θα μπορούσα να διαθέσω 1.000.000 αλλά με κανένα τρόπο δεν θα ανεχόμουν να παρουσιαστεί η ελληνική συνθηκολόγηση ως συνέπεια της γερμανικής επίθεσης».

Ανώτεροι αξιωματικοί ζητούσαν από τις ορχήστρες που κυρίως αποτελούνταν από Έλληνες μουσικούς κατά τις νυκτερινές ψυχαγωγίες τους μόλις παρουσιαζόντουσαν οι Ιταλοί αξιωματικοί να παίζουν το απαγορευμένο τραγούδι «Κορόιδο Μουσολίνι» και μάλιστα το τραγουδούσαν και οι ίδιοι, σε πολύ καλά ελληνικά.

Οι Ιταλοί διαμαρτύρονται για την δημόσια διαπόμπευσή τους μπροστά στους Έλληνες αλλά οι Γερμανοί τρέφουν μνησικαμία για την «προδοσία του 1915» όταν εγκατέλειψαν τις Κεντρικές δυνάμεις για συμπαραταχθούν με την Ανταντ. Αλλά και οι Έλληνες νοιώθουν πικρία διότι οι Γερμανοί τους «παρέδωσαν στα χέρια των Ιταλών».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ίσθμια Σεπτέμβριος 1943 ο Ιταλός αξιωματικός σημειώνει στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: "L’annuncio dell’armistizio, trasmesso poco prima delle ore 20, si diffonde immediatamente. Mi trovavo in visita ad un reparto di fanteria costiera. La fotografia ha fissato l’esplosione di gioia di quei soldati che si illudevano di poter ritornare alle loro case.",
 δηλαδή : "Η ανακοίνωση της ανακωχής, πήγα για επιθεώρηση σε ένα παράκτιο τμήμα  πεζικού. στη φωτογραφία φαίνεται η έκρηξη της χαράς των στρατιωτών οι οποίοι είχαν την αυταπάτη ότι θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. ".

Οι Γερμανοί επιδόθηκαν στην Ελλάδα σε εκτεταμένο πλιάτσικο επί όλων των οικονομικών πόρων της χώρας και οι Ιταλοί παρουσιάζαν την δυσαρέσκειά τους που δεν έβρισκαν ότι τους χρειαζόταν για να πλιατσικολογήσουν και οι ίδιοι, τότε λάμβαναν την κυνική παρατήρηση ότι «δικαιολογημένα ο νικητής βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ενεργεί ταχύτερα από τον κατοχικό στρατό ενός φιλικού κράτους...».

Μετά το 1942 οι Ελληνικές αντάρτικες δυνάμεις ταπεινώνουν για μια ακόμα φορά του Ιταλούς στα ελληνικά βουνά και αυτό τους κάνει να χάσουν το όποιο κύρος τους είχαν οι Γερμανοί σύμμαχοί τους. Από την Άνοιξη του 1943 το υπουργείο στρατιωτικών στην Μπέντλερστρασσε και  το υπουργείο εξωτερικών στην Βίλχελστράσσε υπάρχουν δυσοίωνα μηνύματα από την Ελλάδα, μια πλήρη ιταλική αποτυχία αντιμετώπισης των ανταρτών και οι αδιάκοπες ιταλικές λιποταξίες αναγκάζουν τους Γερμανούς να διαθέτουν σε Ιταλούς διοικητές μονάδες τους, προκειμένου να επιθεωρούν τα απομακρυσμένα ιταλικά τους  τάγματα.

Οι Γερμανοί πια τους αποκαλούν δημόσια «Gloriosi» (ένδοξοι) ειρωνικά, παίρνοντας σαν αφορμή παλαιότερες μεγαλοστομίες τους. Οι «Gloriosi» έχουν οχηρωθεί σε διάφορα σημεία και σπάνια εμφανίζονται στην ύπαιθρο, όπου τους έβαλαν να φυλούν περιοχές κατέληξαν οι περιοχές αυτές να είναι «υπό τον έλεγχο των συμμοριών».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ιταλοί αιχμάλωτοι, άνδρες της μεραρχίας Acqui στην Κέρκυρα.

Το  τραγικό για τους Ιταλούς ήταν ότι ξέπεσαν ηθικά στα μάτια των Γερμανών βλέποντάς τους να εμπορεύονται με τους αντάρτες πολεμικό τους υλικό πχ ο  επικεφαλής της 11^ης στρατιάς επιδιδόταν σε μαύρη αγορά και μεγάλες ποσότητες από αρβύλες του ιταλικού στρατού πωλούντο στους αντάρτες με αντίτιμο χρυσές λίρες, ενώ σε ερωτικές συνευρέσεις τους ο διοικητής Τζελόζο προδίδει μυστικά σε ερωμένες τους που ήταν πράκτορες της Ιντέλιτζενς Σέρβις.

Οι Γερμανοί στρατιώτες μιλούν υποτιμητικά για τους Ιταλούς που «ηττήθηκαν σ όλες τις συγκρούσεις με ελαφρά εξοπλισμένες συμμορίες» και πως να τους εκτιμήσουν που από τις επιχειρήσεις που τους αναθέτουν επιστρέφουν στα καταλύματά τους αφοπλισμένοι, χωρίς αρβύλες και ενδύματα ενώ δημόσια πανικοβάλονται από στρακαστρούκες και ασήμαντα περιστατικά, ακόμα και στα Δωδεκάνησα η κυριαρχία τους ήταν υπό αμφισβήτηση.

Ο ίδιος ο Α Χίτλερ υποστήριξε ότι ο μέσος Ιταλός ήταν «απλώς φαγάς και όχι μαχητής», στις 26-2-1942 ο Χίτλερ «... δεν κρύβει την γνώμη του για τους Ιταλούς που είναι όλο και δυσμενέστερη και υπαινίσσεται προθέσεις για τις οποίες προς το παρόν δεν θα μπορούσε να μιλήσει».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλοί αιχμάλωτοι (1944) παίρνουν συσσίτιο σε γερμανικό στρατόπεδο. Το συσσίτιο επιβλέπει γερμανοτσολιάς και Γερμανός αξιωματικός.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΤΕΜΜΑ ΚΑΙ ΣΒΑΣΤΙΚΑ του ΧΑΓΚΕΝ ΦΛΑΙΣΕΡ εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ