ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 

 

            Οι γραφές των πολιτισμών του Αιγαίου χρονολογούνται ως εξής:

 

1. Εικονογραφική (ιερογλυφική) γραφή : 2500- 1800 πχ
2. Γραμμική Α : 1900-1450 πχ
3. Δίσκος Φαιστού : 1700πχ
4. Γραμμική Β : 1400-1200 πχ
5. Κυπριώτικο συλλαβάριο : 1050-320 πχ

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το κυπρομινωικό συλλαβάριο.

 

 

Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι το σύστημα γραφής μπορεί να αναλυθεί όταν:

Α.  Η γλώσσα που αποδίδει είναι γνωστή (πχ αρχαία περσική).

Β. Η γλώσσα είναι άγνωστη και η γραφή είναι γνωστή ( πχ ετρουσκική).

 

Η πρώτη γραφή καθιερώθηκε από τους Μινωίτες αν και δεν ξέρουμε αν το σύστημα γραφής τους ήταν δάνειο από τους Σουμέριους ή Αιγύπτιους. Η πρώτη γραφή είναι εικονογραφική και περιέχει 135 (περίπου) εικονίστικα σύμφωνα και 90 συλλαβογράμματα (φθόγγοι με φωνητική αξία), υπάρχουν 331 αδιάβαστες επιγραφές που βρέθηκαν στο Φουρνί και τις Αρχάνες.

      Η Γραμμική  Α δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί, εκτός από κάποια συλλαβογράμματα πανομοιότυπα της Γραμμικής Β, υπάρχουν λοιπόν 1500 περίπου επιγραφές της γραφής αυτής που είναι πιθανότατα τήρηση λογαριασμών.

      Η Γραμμική Β ονομάστηκε έτσι, από τον Έβανς, διότι μοιάζει με την Α.    η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β αποτελεί μεγάλο επίτευγμα διότι ήταν άγνωστη και η γλώσσα και η γραφή, επιπλέον, δεν υπήρχαν δίγλωσσα κείμενα για να γίνει σύγκριση, έτσι οι πινακίδες της Κνωσού που βρήκε ο Έβανς ήταν φθαρμένες.

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Δίσκου της Φαιστού.

 

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ Β

 

 

      Ο Έβανς κατέταξε τις πινακίδες σε ομάδες, «διαβάστηκαν» οι εικονογραφικές παραστάσεις με βάση κάποια συστήματα της Εγγύς Ανατολής και αναγνωρίστηκε ότι η γραφή ήταν συλλαβάριο με 90 σύμβολα .

      Η Άλις Κόμπερ το 1948 εντόπισε κανόνες γραμματικής κλίσης και την οδήγησε σε φωνητικές συγγένειες των συμβόλων. Ο Michael Ventris ένας νεαρός Άγγλος αρχιτέκτονας είχε κάνει προσπάθειες αποκρυπτογράφησης από το 1940 στην μελέτη του πρόσθεσε και τις επιγραφές της Πύλου και βασίστηκε στην θεωρία της Κόμπερ, έτσι :

Πρώτη φωνητική σχάρα (grid) : Συγκέντρωσε ομάδες συμβόλων που παρουσίαζαν σταθερές αλλαγές στα δύο τουλάχιστον τελευταία σύμβολα (με την σκέψη ότι θα μπορούσε να αποδίδουν κλίση) αυτή δημοσιεύτηκε το 1951.

 

Δεύτερη φωνητική σχάρα (grid) : Χώρισε τις λέξεις που κλίνονται από τις άκλιτες, κατέταξε τις λέξεις σε αρσενικά και θηλυκά και διέκρινε τον αριθμό (ενικό και πληθυντικό), δεν έδωσε όμως φωνητική αξία στα σύμβολα, αυτή η σχάρα δημοσιεύτηκε το 1952.

 

Τρίτη φωνητική σχάρα (grid) : Έδωσε κάποιες φωνητικές αντιστοιχίες και πειραματίστηκε με την υπόθεση ότι η Γραμμική Β είναι Ελληνική, έτσι ανακάλυψε τοπωνύμια και επαλήθευσε φωνητικές αξίες.

 

Τέταρτη φωνητική σχάρα (grid) : Μετάφρασε τις πινακίδες μαζί με τον φιλόλογο Τζον Τσάντγουικ στο Κέιμπριτζ και δημοσίευσε μέρος του υλικού το 1953.

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : ‘‘Θεωρείται, κατά συνέπεια, πολύ πιθανόν πρώτον να έχουν αποδοθεί σωστά οι συλλαβικές αξίες στα συλλαβογράμματα των παραπάνω λέξεων- τοπωνυμίων της γραμμικής Α και δεύτερον η γραμμική Α να είναι μια γραφή ελληνική.

Εξάλλου, όταν συσχετίστηκαν, δοκιμαστικά, οι παραπάνω συλλαβικές αξίες με εκείνες που είχαν προκύψει από τη στατιστική επεξεργασία των δειγμάτων της γραμμικής Α και Β, διαπιστώθηκε ότι ο πίνακας που είχε συνταχθεί με τις συλλαβικές αξίες της γραμμικής Α λειτουργούσε καλά. Όταν, δε, στη συνέχεια, στο συγκεκριμένο πίνακα αξιών αντικαταστάθηκαν τα συλλαβογράμματα της γραμμικής Α, στα οποία είχαν αποδοθεί συλλαβικές αξίες με τα κριτήρια που αναφέρθηκαν παραπάνω, διαπιστώθηκε ότι τα κείμενα άρχισαν να διαβάζονται και να είναι κατανοητά…

Βέβαια, όπως είναι φυσικό, συμβαίνει και σε άλλες αποκρυπτογραφήσεις, δεν διαβάζονται όλες οι συλλαβές και οι λέξεις της γραμμικής Α. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι με τη μέθοδο που εφαρμόστηκε, η γραμμική Α μεταπίπτει, από την τρίτη περίπτωση που ανήκε (άγνωστη γραφή - άγνωστη γλώσσα), στη δεύτερη (άγνωστη γραφή - γνωστή γλώσσα). Υπάρχουν, επομένως, πλέον, πολλές πιθανότητες να προχωρήσει η αποκρυπτογράφηση της και να δειχθεί ότι σχετίζεται, όπως πιστεύουμε, σε μεγάλο βαθμό, με μια πρώιμη αιολική διάλεκτο με αρκετούς αρχαϊσμούς.’’

 

 

Ο ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ

 

      Ανακαλύφτηκε το 1908 στην Φαιστό της Κρήτης  από τον ιταλό αρχαιολόγο Luigi Pernier και μέχρι σήμερα αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο τι ακριβώς γράφει. Είναι πήλινος δίσκος από 242 σημεία και στις δύο όψεις και θεωρούν ότι έχει 45 διαφορετικά σύμβολα, αναπαριστούν σε σπειροειδή διάταξη 61 λέξεις, η εκτύπωση έγινε πριν ψηθεί με στόχο την διατήρησή του στον χρόνο, πρόκειται πιθανότατα για συλλαβική γραφή, αλλά όλες οι προσπάθειες αποκρυπτογράφησης ήταν ατελέσφορες. 

 

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η θεά του έρωτα, η Μινωική Αστάρτη είναι το πρόσωπο - κλειδί, που "ξεκλειδώνει" το μυστήριο του Δίσκου της Φαιστού, σύμφωνα με τον γλωσσολόγο - αρχαιολόγο και συντονιστή του προγράμματος Erasmus + του ΤΕΙ Κρήτης, Γκάρεθ Όουενς (Gareth Owens).

Μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, αποκαλύπτει ότι ύστερα από νεότερα δεδομένα στην έρευνά του, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος δεν βρίσκεται πια η "έγκυος μητέρα", όπως είχε αρχικά εκτιμήσει, αλλά η "έγκυος θεότητα" που παίρνει μορφή στο πρόσωπο της Αστάρτης, της θεότητας του έρωτα.
"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μιλάμε για θρησκευτικό κείμενο. Αυτό προκύπτει από τη σύγκριση που γίνεται με άλλες θρησκευτικές λέξεις, από άλλες επιγραφές από τα ιερά βουνά της Κρήτης και από άλλα κείμενα. Έχω την υποψία ότι ο Δίσκος της Φαιστού είναι ύμνος προ την Αστάρτη, τη θεότητα του έρωτα. Τέτοιες λέξεις όπως αυτές που αναφέρονται στο δίσκο, βρέθηκαν και με μινωικά τάματα και όπως συμβαίνει και με τα σημερινά τάματα".

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

-        ΕΨΙΛΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1064 της Βάσω Κανελλοπούλου