ΓΟΥΔΙ 1909

 

(Του aiolos)

 

Η ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Κρητική Επανάσταση του 1897 πρωτοσέλιδο σε γαλλική εφημερίδα της εποχής.

 

ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

 

            Η Κρήτη μισό ελεύθερη μισό δούλα κυβερνάται από ρωμιό αρμοστή υπό την επικυριαρχία των «Προστάτιδων Δυνάμεων» που πια δεν είναι μόνο η Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία αλλά έχουν προστεθεί και νέα νεοπαποικιακά φυντάνια η Ιταλία, η Αυστροουγγαρία και η Γερμανία.

            Σεπτέμβριος του 1908 χιλιάδες Κρητικοί σιωπηλοί μπαίνουν στα Χανιά, στην πλατεία του Συντριβανιού που υψώνουν την ελληνική σημαία, εδώ και μέρες έχουν υψώσει την σημαία στο κάστρο Φιρκά παρά την αντίθεση των δυνάμεων κατοχής.

            Ήδη αγήματα από τα πλοία των «προστάτιδων δυνάμεων» έχουν αποβιβαστεί μπροστά στο Φιρκά και τα κανόνια τον στοχεύουν, χιλιάδες λαού βγήκαν στην παραλία, ένοπλοι νέοι πάνε στο κάστρο να υπερασπιστούν την σημαία, το σύνθημα είναι «Ένωση» «Να φύγουν οι ξένοι» «Ζήτω η Ελλάδα».

            Την άλλη μέρα στα Χανιά στις 4 το απόγευμα «ντεληκανίδες» χόρευαν και παιζογελούσαν με στιχάκια :

«Όντε λογιάσεις μια δουλειά

Όρτσα και μη φοβάσαι!

Αμόλα τη τη νιότη σου

Και μη τηνε λυπάσαι»

 

«Όρτσα διάλε την πίστη του

Κι όπου το βγάλει η βράση

Για πού θα σιάξει μια δουλεία,

Για πού θ αποχαλάσει!»

 

«Εχ κακομοίρη κοτσιφέ

΄ντε η γιορά σου

Και πας να κάτσης στο δέντρο

Και τρέμουν τα κανιά σου!»

 

            Άξαφνα όλοι στρέφουν τα μάτια στον εξώστη του δικαστηρίου που υψωνόταν η ελληνική σημαία, ένας υπαξιωματικός της Κρητικής Χωροφυλακής ζύγωσε στον ιστό και κατεβάζει την γαλανόλευκη.

«Ίντα κάνεις μωρέ κουζουλε;» 

«Κάτω τα χέρια σου μωρέ από την σημαία!»

Και όλοι μαζί με μια φωνή : «Ένωση» «Να φύγουν οι ξένοι» «Ζήτω η Ελλάδα».

Ο υπαξιωματικός σάστισε παράτησε το σχοινί και βλέπει ένα πλήθος να τον καταριέται. Ένα αξιωματικός της Κρητικής χωροφυλακής βγήκε στο μπαλκόνι και έκανε νόημα ότι θέλει να μιλήσει «Η κυβέρνηση παρακαλεί να μην φέρετε αντιρρήσεις. Είναι αξίωση του Γάλλου διοικητή των στρατευμάτων κατοχής κυρίου Ντελαρύ. Ας μη ξεχνάμε ότι η Ελλάς δεν αποδέχεται την Ένωση…..» το πλήθος φρένιασε πολλοί σκαρφαλώνουν από τους τοίχους για να φτάσουν στο μπαλκόνι και να υπερασπιστούν την σημαία. Ο αξιωματικός προσπαθεί να πείσει ότι δεν φταίει αυτός.

«Και τι τον μέλει μωρέ τον Κόντε Θεοτόκη τι κάνουμε εμείς εδώ κάτου; Δεν μας θέλει του λόγου του μας θέλουν οι Έλληνες!».

            Την ώρα εκείνη φάνηκαν τα μέλη της νέας κρητικής κυβερνήσεως που πέρασαν μέσα από το πλήθος ο πρόεδρος Παπαμαστοράκη, ο Πωλογιώργος, ο Μοάτσοςκαι ο Τουρκοκρητικός Νεσήμ Φαρφουράκης. Μπαίνουν στην αίθουσα συνεδριάσεων, στην έδρα κάθονται 10 Κρητικοί αντιπρόσωποι στην ορκωμοσία μπροστά στον μητροπολίτη Χανίων που  ευλογούσε δακρυσμένος τους υπουργούς της ξεσηκωμένης Κρήτης «Ορκίζομαι πίστη εις την Ελληνική πατρίδα και τον συνταγματικό Βασιλέα των Ελλήνων….», ακόμα και  ο Τουρκοκρητικός Νεσήμ Φαρφουράκης δεν δέχτηκε να ορκιστεί στο Κοράνι παρά στο ευαγγέλιο, ο όρκος τελείωσε και τότε μια φωνή ξέσπασε «Ένωση» «Να φύγουν οι ξένοι» «Ζήτω η Ελλάδα».

           

 

 

Η ΑΨΟΓΟΣ ΣΤΑΣΗ

 

 

            Την 29/9/1908 μέσα σε γιορταστικό και εθνικό κλίμα ορκίστηκε πίστη στο σύνταγμα και τον Βασιλέα της Ελλάδος η Κρητική εθνοσυνέλευση, ο Θεοτόκης όμως υπό την πίεση της Αγγλίας τηρούσε «Άψογο στάση».

            Τι ήταν λοιπόν αυτή η «Άψογη στάση» του Θεοτόκη που παραζαλισμένος από τις απαιτήσεις των Άγγλων, τις απειλές των Τούρκων και την απαίτηση του Ελληνικού και Κρητικού λαού για ένωση παράπαιε αδύναμος χωρίς στρατό, όπλα, οικονομία και υπό την πίεση της Τουρκίας που άκουσον έδινε νότα στον πρωθυπουργό της Ελλάδος διότι μετακινήθηκε ένα τάγμα στρατού στον Βόλο και ένα σύνταγμα πυροβολικού στην Λάρισα;

            Η «άψογος στάση» προέβλεπε το δόγμα ότι η Ελλάς δεν αποδέχεται την ένωση της Κρήτης χωρίς την σύμφωνο γνώμη της Τουρκίας και των Δυνάμεων.

            Και σιγά μη και δεχόταν η Τουρκία ένωση.

 

 

ΟΙ «ΙΑΠΩΝΕΣ»

 

 

            Η «Ακρόπολη» του Γαβριηλίδη ονόμασε μια ομάδα βουλευτών σαν «Ιάπωνες», γιατί δούλευαν με ταχύτητα και χτυπούσαν στα ίσια το στόχο τους, ήταν βλέπεις η εποχή του Ρωσοιαπωνικού πολέμου. Αυτή η ομάδα λοιπόν στα 1906 προσπάθησε να ξεσχίσει το θανατερό δίχτυ που έπνιγε την Ελλάδα.

            Ποιοι ήταν αυτοί οι Βουλευτές οι :

Γούναρης, Δραγούμης, Ρέπουλης, Πρωτοπαπαδάκης, Αλεξανδρής κα

            Έμπαιναν θαρραλέα σ όλα τα επίμαχα θέματα, έλεγαν την γνώμη τους, έδιναν λύσεις. Το μειονέκτημά τους ήταν ότι δεν είχαν ιδεολογική ενότητα και κατευθυντήρια γραμμή.

            Ζητούσαν: Ελευθερία, κατάργηση του κοτζαμπασισμό, νέες μορφές κοινωνικής ζωής.

            Στα 1908 συνέβη κάτι αναπάντεχο ΕΞΑΓΟΡΑΣΤΗΚΕ ο Γούναρης, ο Θεοτόκης τον έκανε υπουργό Οικονομικών, ο άνθρωπος αυτός στο μέλλων θα γίνει ο αρχηγός του ξεφτισμένου κοτζαμπασισμού.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δημήτριος Γούναρης (Πάτρα, 1867 - Γουδή, 1922).

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΡΑΤΟΥ

 

            Ο στρατός μόλις έφτανε τις 12.000 άνδρες και δεν ήταν  τίποτα άλλο από ένα συρφετό οπλοφόρων με μάουζερ του 1897.

            Το ναυτικό ήταν συγκροτημένο με παμπάλαια πλοία και βρισκόταν σε αποσύνθεση.

            Οι αξιωματικοί σάπιζαν αργόσχολοι, οι ναύτες είχαν ψυχικό τραύμα που δεν μπόρεσαν να πάρουν μέρος στον πόλεμο του 1897.

 

            Ας δούμε όμως τι γράφει ο Ζορμπάς στα απομνημονεύματά του :

 

«Κατά το πλείστον του έτους οι βαθμοφόροι του στρατού έμενον εναδρανεία», «Εις το ναυτικόν η κατάστασις ήτο σχεδόν η αυτή αν μη χειροτέρα. Οι αξιωματικοί, ελλείψει εργασίας, παρέμενον κατά το πλείστον εις την ξηράν. Ασκήσεις τακτικών μονάδων εξετελούντο σπανιώτατα, αλλά και τότε αυταί μετετρέποντο εις απλά θαλασσια ταξείδια προς Αναψυχήν των επιτελείων.

Τα τρία θωρηκτά είχον τους λέβητας αυτών εν κακή καταστάσει, την δε βολήν των του μεγάλου διαμετρήματος πυροβόλων των βραδυτάτην. Αι προωρισμέναι δια τον Αμβρακικόν κόλπον κανονιοφόροι ήσαν ερριμμέναι εις τινα παραλία του Ναυστάθμου, εν αθλία καταστάσει .  Τα αποτελούντα τον ελαφρόν στόλον διάφορα σκάφη είχον εγκαταλειφθή εις την τύχην των», «Ο Ναύσταθμος ησχολείτο συνήθως εις την κατασκευήν επίπλων και εις την επισκευήν θαλαμηγών», «Αι αποθήκαι του στρατού ξηράς και του ναυτικού ήσαν σχεδόν κεναί ιματισμού, πυρομαχικών και λοιπού αναγκαιούντο; Υλικού». «Παραγέλθηκαν εις το εξωτερικόν από του 1905 και εντεύθεν 100.000 τυφέκια επαναληπτικάτο 1907 144 πεδινά και 24 ορειβατθκά πυροβόλα. Και η μεν προμήθεια των τυφεκίων επεραιώθη περίπου κατά το έτος 1908 η δε των πυροβόλων μόλις είχεν αρχίσει κατά το έτος 1909. Περί προμηθείας τοπομαχικών, πυροβόλων, πολυβόλων. Πυρομαχικών πυροβολικού, φυσιγγίων, ίππων, ημιονών, σαγής, μεταγωγικών οχημάτων, υγειονομικού υλικού , εργαλείων μηχανικού, αυτοκινήτων, ποδηλάτων, τηλεφώνων, τηλεγράφων κλπ η ενέργεια της κυβερνήσεως περιορίζετο εις σκέψεις και μόνον, περί προμήθειας ειδών ιματισμού και εξαρτήσεως είχε ληφθή πρόνοια, αλλα αι ταχθείσαι προθεσμίαι δια την κατασκευήν καιπαράδοσιν αυτών τμηματικώς υπό των εργοστασίων ήσαν τοιαύται, ώστε ελάχιστα των ειδών τούτων είχον παραδοθή μέχρι τέλους του 1909.

 Άπασαι αι προμήθεια των διαφόρων ειδών υλικού επιστρατεύσεως είχον υπολογισθή ούτως , ώστε να πραγματοποιηθώσιν εντός δωδεκαετίας και να επαρκώσιν δια τον στρατόν εκστρατείας, ούτινος η δύναμις θα αποτελείτο εξ 60.000 τυφεκίων, 2.000 σπαθών και 120 πεδινών και ορειβατικών πυροβόλων», «Αι αποθήακι και η ανέγερσις στρατώνων εις τα πόλεις εις ας διέμενον. Τα κτήρια ταύτα αντί να κατασκευάζονται δια της απλουστέρας και οικονομικοτέρας μεθόδου, κατασκευάζοντο κατ απαίτησιν του Γενικού Διοικητού του Στρατού μετά περισσής πολυτέλειας και επί γηπέδων κατά το πλείστον ακαταλλήλων. Κατά το 1909 τα περισσότερα των κτιρίων ήσαν έτι ημιτελή» .

 

 

Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ

 

            Οι υπεύθυνοι από την ήττα του 1897 στρογγυλοκάθισαν στα ανώτατα πόστα , με πρώτο και καλύτερο τον διάδοχο Κωνσταντίνο, ο οποίος με τον αυταρχικό του χαρακτήρα δημιουργούσε στο στρατό ομάδες ιδιαιτέρων συμφερόντων,  σαν  να μη έφτανε αυτό πάλευαν να επιβάλουν νέο στρατιωτικό κανονισμό που θα διαιώνιζε τα συμφέροντα των ανώτερων αξιωματικών, ενώ όσοι δεν ήταν από τζάκια πατιόντουσαν στο περιθώριο του στρατού.

            Ο διάδοχος χλευαζόταν από τον Σουρή με τους πιο κάτω στίχους, οι οποίοι μεταδίδοντο από στόμα σε στόμα σε όλη την επικράτεια, εν μέσω γέλιων και πικρόχολων σχολίων:

«Μεσιέ παπά.

Ζε νε σαι πα

Κε φαιρ ισι….

Τι λες κι εσύ»

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κωνσταντίνος Α.

 

ΣΑΝΙΔΙΚΑ

 

            Ο λαός τώρα παρακολουθούσε τα μαγειρέματα του παλατιού και των πολιτικάντηδων και όταν οι εκλογές του Νοεμβρίου έφεραν τέλειο μετεκλογικό αδιέξοδο, ο κόσμος με τα παιχνίδια πολιτικών και παλατιού βγήκε από τα ρούχα του, έτσι πλήθη αμέτρητα βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας ξήλωσαν σανίδες από ένα μεγάλο γιαπί της Σταδίου και φωνάζοντας τους πολιτικούς και παλατιανούς «παλιοτενεκέδες»  επί πέντε μέρες αναστάτωσαν την Αθήνα σε τέτοιο σημείο ώστε το παλάτι σκέφτηκε την λύση της δικτατορίας με αρχηγό τον Παπαδιαμαντόπουλο τον υπασπιστή του Βασιλιά (αυτόν που συμβούλεψε στρατιωτικά τον Γεώργιο να κάνει τον πόλεμο του 1897) .

            Όμως το κάστανο ήταν σκληρό για τα παλατιανά δόντια του Γεωργίου και έκανε πίσω. Στην εξουσία ανέβηκε ο Δεληγιάννης και κάπως ησύχασαν τα πράγματα.

 

 

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

 

 

            Δύο χρόνια κράτησε το Μακεδονικό και οι συγκρούσεις με Βουλγάρους και Σέρβους.

            Η Ελληνική κυβέρνηση έκανε μυστική συμφωνία με τους Τούρκους ότι τα αντάρτικα Ελληνικά σώματα δεν θα στρεφόντουσαν κατά της Τούρκικης κυριαρχίας στην περιοχή, αλλά είχε στόχο τα Βουλγάρικα εθνικιστικά στοιχεία του ¨Κομιτάτου» και υπήρχε η διαβεβαίωση ότι οι Έλληνες αντάρτες θα αποχωρούσαν όταν ξεκαθάριζαν τους Βούλγαρους.

            Ο Σουλτάνος άλλο που δεν ήθελε, θα εξασφάλιζε την κυριαρχία του, και θα εξόντωνε τους Βούλγαρους  με το Ελληνικό αίμα.

            Φυσικά οι Βούλγαροι εκμεταλλευτήκαν την συμφωνία αυτή, και παρουσίασαν την Ελλάδα σαν τον Χωροφύλακα της Τουρκίας στην περιοχή.

 

            Ας  δούμε όμως τι γράφει ο Ζορμπάς για τον Μακεδονικό αγώνα στα απομνημονεύματα του:

 

« Εν τω μεταξύ ο Μακεδονικός αγών εχρησιμοποιήθη  προς δράσιν αξιωματικών και οπλιτών τινών της ξηράς και του ναυτικού.

            Οι μετέχοντες εις τον τίμιον τούτον αγώνα ειργάσθησαν μετά μεγάλης φιλοπατρίας, γενναιότητος και αυταπαρνήσεως, πολλοί δε τούτων εθυσιάσαν   και αυτή την ζωήν των εις τον βωμόν της Πατρίδος. Ατυχώς ο Μακεδονικός αγών διεκόπη μετά την συνταγματοποίησιν της Τουρκία, ην τινές των πολιτευομένων μας έκρινον ως λίαν ωφέλιμον δια τα συμφέροντα του Ελληνισμού.

            Τα πράγματα όμως διέψευσαν ταχέως τας ελπίδας ταύτας, διότι οι Νεότουρκοι ένεκα του Κρητικού ζητήματος προέβαινον εις τας γνωστάς κατά των υποδούλων αδελφών μας καταδιώξεις, εις τον εμπορικόν αποκλεισμόν κλπ και εν τέλει εις απειλάς κατά της Ελλάδος, η  Κυβέρνησις της οποίας ευρέθη εις δυσχερεστάτην θέσιν και υπεχρεώθη κατ ανάγκην να τηρή «άψογον στασιν», διότι εγνώριζε κάλλιον παντός άλλου το εντελώς απαράσκευον του Κράτους προς οιανδήποτε δράσιν».

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μακεδονομάχοι.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

 

 

 

            Τα στελέχη των υπαξιωματικών βαστούσαν το βάρος των ενόπλων δυνάμεων, στα χρόνια που θα ακολουθήσουν πλήθος υπαξιωματικοί θα δοξάσουν την πατρίδα και θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Την εποχή αυτή όμως ο Διάδοχος και το παλάτι εξέδωσαν νόμο με όλα τα χαρακτηριστικά του Γερμανικού μιλιταρισμού που προέβλεπε ότι δεν επιτρέπεται η προαγωγή υπαξιωματικών πάνω από τον βαθμό του ανθυπασπιστή και σταμάτησε να λειτουργεί η σχολή υπαξιωματικών.

            Έτσι οι ανώτερες βαθμίδες του στρατού ήταν για τους «κανακάρηδες» των μεγάλων οικογενειών και δημιουργούσε μια ομάδα «παραχαϊδευμένων» αξιωματικών που θα ήταν εύκολο να τους κουμαντάρουν κατά τις ορέξεις τους οι πολιτικοί και το παλάτι.

            Ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος παραφερόταν σε πρωινά προσκλητήρια ονομάζοντας στρατιώτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς μικρών βαθμών «γαϊδουριά» και «γουρούνια», η δυσαρέσκεια φούντωνε.

            Έτσι δημιουργήθηκε ο «Σύνδεσμος υπαξιωματικών» την προεδρία ανέλαβε ο Καραϊσκάκης στον σύνδεσμο αυτό περιλάμβανε και τους «ευεργετικούς»  δηλαδή αξιωματικούς που προερχόντουσαν από υπαξιωματικούς.

 

            Ποιος όμως ήταν ο ταγματάρχης Καραϊσκάκης ; 

 

            Ήταν ένας τίμιος άνθρωπος, φίλος των καταπιεζόμενων μαζών, άνθρωπος που έβλεπε το μεγάλο πρόβλημα της αγροτιάς στην Ελλάδα, είχε εκλεγεί Βουλευτής Καρδίτσας, από μικρό παιδί η ολιγαρχία θέλοντας να δείξει την ευγνωμοσύνη της στον παππού του Γεώργιο τον έστειλε στην Γερμανία για σπουδές, τον έβαλε στους ανώτερους κοινωνικούς κύκλους, ήθελαν οι άνθρωποι αυτοί που έτρεμαν τον «γιο της καλογριάς» να μετατρέψουν το εγγόνι του  σε ένα ήρεμο κοσμικό πλάσμα που στο αίμα του θα έτρεχε πετιμέζι. Όμως αυτό το παλικάρι είχε ξύπνιο μυαλό και έβλεπε την αδικία από τον καιρό ακόμα που υπηρετούσε στο Ναύπλιο.

            Θα δεις πόσο πιο υγεία στοιχεία και κυρίως πόσο πιο υγιείς ιδέες και όρεξη για την πραγματοποίηση τους είχε ο «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ» στην συνέχεια, σε σχέση με τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο».

            Μεταξύ των υπαξιωματικών που έπαιξαν ρόλο ήταν ο Ν Πλαστήρας επικεφαλής στο κίνημα των υπαξιωματικών στην Καρδίτσα και ο Γ Κονδύλης

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ν Ζορμπάς (1844-1920) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, που έφθασε το βαθμό του υποστράτηγου του Ελληνικού στρατού. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Σεπτεμβρίου του 1844, εκ πατρός στρατιωτικού που καταγόταν από τη Μαγνησία της Μικράς Ασίας.

 

ΔΙΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

 

            Στις 30/6/1909 στο Υπουργείο Εξωτερικών ο Γεώργιος Μπαλτατζής ανήσυχος δέχτηκε τους τέσσερεις πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων.

            Όταν πέρασαν έμαθε από τον Άγγλο Έλιοτ, ότι ήταν επιφορτισμένοι να του επιδώσουν κοινή ρηματική διακοίνωση σχετικά με το Κρητικό, ιδού τι έλεγε:

«Αι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Μ Βρετανία, της Ιταλίας και της Ρωσίας αναγνωρίζουσαι την άψογον στάσιν την τηρηθείσαν υπό της Ελληνικής κυβερνήσεως κατά τα σοβαρά γεγονότα, τα λαβόντα χώραν εν Ανατολή, εξουσιοδοτησαν τους εν Αθήναις απεσταλμένους των ν ανακοινώσουν εις αυτήν ότι ξ παρουσία του στόλου των εις την Σούδαν συμβολίζει την διατήρησιν των υψηλών δικαιωμάτων του Σουλτάνου επί της Κρήτης. Αι Δυνάμεις δηλούν ότι εξετάζουν ευμενώς το Κρητικόν και θα επιληφθούν προσεχώς της ευκαιρίας να συζητήσουν περί του μέλλοντος καθεστώτος εν Κρήτη. Αι δυνάμεις δηλούν ότι αποσύρουν τα στρατεύματά των εκ Κρήτης και αναθέτουν εις τους στόλους των την τήρησιν της τάξεως και την εξασφάλισιν του μουσουλμανικού πληθυσμού, ως και την φρούρησιν της οιωμανικής αυτοκρατορικής σημαίας και των σημαιών των τεσσάρων προστάτιδων Δυνάμεων».

            Ο ατυχής Μπαλτατζής κίτρινος σαν νεκρός, που άλλα περίμενε για την λύσιν της Κρητικής κρίσεως τραύλισε κάτι και τότε πήρε την πιο κάτω απαντήσεις από τον Έλιοτ στην αρχή:

«Κύριε υπουργέ δεν διακρίνεται την εύνοιαν  των Δυνάμεων προς την υπόθεσίν σας;»

«Εύνοιαν»

«Εύνοιαν, κύριε υπουργέ, επιμένω. Οι κυβερνήσεις μας ενώ είχαν όλο το ηθικό δικαίωμα να καταργήσουν τις τελευταίες μεταβολές στην Κρήτη, ωστόσο δεν το κάνουν. Δέχονται σιωπηλώς τη λύση που έδωσαν οι Κρητικοί»

«Ω, οι Κρητικοί δεν λογαριάζουν και πολύ τις διπλωματικές συνέπειες…Ξέρουν να καταφεύγουν στα  όπλα για την υπόθεσίν τους…»

Kαι στην συνέχεια από τον Ρώσο πρέσβη

«Κύριε υπουργέ, ίσως έχετε δίκαιο. Σύμφωνοι : οι δυνάμεις αναγνωρίζουν στην Κρήτη εκείνο που κέρδισε μόνη της, με την παλικάρια των παιδιών τη. Δεν είναι αυτό κάτι;»

«Για διπλωματία ναι για τον Ελληνικό λαό όμως; Για την Κρήτη; Η κυβέρνησή μας δέχεται μεγάλη πίεση . Κινδυνεύομεν όλοι, ακόμα και το παλάτι. Με την άψογη στάση μας προσπαθήσαμε να πείσουμε και σας και τον λαό ότι δικαιούμαστε την Κρήτη σαν έπαθλο της διαφυλάξεως της ειρήνης στα Βαλκάνια. Όλοι θα καταλάβουν πόσο τους περιπαίζαμε».

            Δες τώρα τι σκέφτηκε η κυβέρνηση και ειδικότερα ο πρωθυπουργός Θεοτόκης  για να κάνει τα πικρά γλυκά στον Ελληνικό λαό.

            Η διακοίνωση παρουσίαζε μερικά σημεία που μπορούσαν να εκμεταλλευτούν, δηλαδή ότι οι Δυνάμεις ανεγνώρισαν το τετελεσμένο γεγονός την κατάργηση του αρμοστιακού καθεστώτος και την λειτουργία της κυβερνητικής μηχανής επ ονόματι του Βασιλέως. Η απόσυρση των στρατευμάτων των Δυνάμεων από την Κρήτη.

            Βέβαια ο αρμοστής παρέμενε στην θέση του δεν άλλαζε τίποτα. Και πλέον μπορεί να μη υπήρχαν στρατεύματα αλλά υπήρχαν στόλοι.

            Για τον Θεοτόκη βέβαια αυτά ήταν λεπτομέρειες, τα ζητούμενο ήταν ο εμπαιγμός του Ελληνικού λαού  και τίποτα άλλο.

            Μέχρι και ο Ράλλης σαν αντιπολίτευση βέβαια τους χαρακτήρισε «πλαστογράφους», πως συμπεριφέρθηκε όταν γίνηκε κυβέρνηση θα δεις στην συνέχεια. Την ώρα αυτή έλεγε το εξής για τις σχέσεις κυβέρνησης Θεοτόκη και Τουρκίας «Με πρωθυπουργό τον Θεοτόκη και υπουργό Εξωτερικών τον Μπαλτατζή δεν θα παραξενευόμουνα αν ο Σεφτέκ πασάς ζητούσε τον Παρθενώνα για πυριτιδαποθήκη!» Αλλά θα δεις τι σόι εντιμότητα πρέσβευε και αυτός ο πολιτικός.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η σφραγίδα του Στρατιωτικού Συνδέσμου.

ΛΟΧΑΓΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΙ

 

 

 

            Οι μικροί αξιωματικοί είχαν πίστευαν σε κοινές θέσεις  όλοι θέλανε:

            Την απομάκρυνση του Διαδόχου και των Πριγκίπων από το στράτευμα,  αξιόμαχο στρατό και στόλο.

            Οι διαφορές εντοπίζονταν μεταξύ τους στο γεγονός ότι η ομάδα των λοχαγών ήταν συντηρητικότερη  και ζήταγε το απαραβίαστο του Στέμματος , ενώ οι ανθυπολοχαγοί ήταν επαναστατικότεροι και ζήταγαν, δημοκρατία στο εσωτερικό, οικονομική ανόρθωση, ανεξαρτησία του τόπου.

            Αλλά και μέσα στις δύο μεγάλες αυτές κατηγορίες υπήρχαν διαφορές πχ ο Ζυμβακάκης και η ομάδα του δεν θέλανε να ακούσουν για Βενιζέλο, τον θεωρούσαν εχθρό της δυναστείας και ότι θα στήσει Θέρισο στην Πλατεία Συντάγματος.

            Οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν στα στρατόπεδα και τα καφενεία  για την επίλυση των διαφορών των λοχαγών και των  ανθυπολοχαγών, επειδή όπως καταλαβαίνεις τους άκουγαν και άτομα που μετέφεραν πληροφορίες στο παλάτι κυρίως από τους λοχαγούς, αποφάσισαν να κάνουν συνάντηση στο σπίτι του Χατζημιχάλη στις 26/6/1909 , τρεις - τρεις , έντεκα το βράδυ άρχισαν να συγκεντρώνονται στο αρχοντικό του Χατζημιχάλη, 181 αξιωματικοί από τον βαθμό του λοχαγού και κάτω συγκεντρώθηκαν, η πόρτα ασφάλισε και στήθηκε φρουρός ο ιπποκόμος του Χατζημιχάλη.

            Η σάλα φωτιζόταν με τρεις μεγάλες κρεμαστές λάμπες, καπνούρα από τα τσιγάρα και άρχισαν να ψιλοκουβεντιάζουν , αμέσως τέθηκε θέμα ότι η απουσία των νέων αξιωματικών από τα κέντρα της Αθήνας θα γινόταν αισθητή από τους σπιούνους του Θεοτόκη, αυτό έκανε ένα λοχαγό να ανησυχήσει και θέλησε να διαχωρίσει την θέση του  θέλοντας να φύγει , βέβαια οι άλλοι του είπαν ότι τώρα είναι αργά για αποχωρήσεις.

            Ο Πάγκαλος σηκώθηκε και είπε ότι θα διαβάσει το πρωτόκολλο που είχαν υπογράψει οι ανθυπολοχαγοί και οι υπολοχαγοί της φρουράς Αθηνών, μόλις ξεκίνησε μια λαχανιασμένη φωνή ακούστηκε

«Παιδιά ο φρούραρχος!»

            Κοκάλωσαν στην πόρτα παρουσιάστηκε το σουλούπι του συνταγματάρχη Σχινά και ίλαρχου Μπενηψάλτη , ο ιπποκόμος του Χατζημιχάλη κόκκινος σαν παντζάρι έλεγε «Κύριε υπολοχαγέ, δεν φταίω, με γέλασα, με διαβεβαίωσαν ότι τους περιμένετε». Απερίγραπτη ταραχή κυριάρχησε, πολλοί το έσκασαν και κρύφτηκαν στα διάφορα δωμάτια στην σάλα έμειναν 40 αξιωματικοί περίπου αποφασισμένοι.

            Ο Σχινάς προχώρησε χτύπησε την μπότα του με το μαστίγιο του και κοίταξε τον   Χατζημιχάλη

«Είστε συνωμότης κύριε υπολοχαγέ!»

«Σκοπός της συγκεντρώσεως αυτής κύριε φρούραρχε είναι πατριωτικό! Σας παρακαλώ να προεδρεύσετε!»

«Έχετε την αναίδεια να με μεταβάλετε και εμένα σε συνωμότη! Σας θέτω υπό προφυλάκιση απ αυτή την στιγμή!»

«Κύριε φρούραρχε, η ώρα είναι μία και βρίσκεστε σπίτι μου. Παραβιασατε το οικογενειακό μου άσυλο! Ή θα αποχωρίσετε ή θα ασκήσω το δικαίωμα του οικοδεσπότη και θα σας βγάλω έξω με την βία!» και ταυτόχρονα πρότεινε  το περίστροφό του προς τον φρούραρχο. Τότε ο Σχινάς έκανε δύο σάλτους στην μεριά του Πάγκαλου και του άρπαξε από το χέρι το πρωτόκολλο, αμέσως αντέδρασε και τράβηξε το χαρτί, προς αυτό κινήθηκαν και οι Ζυμβακάκης, Γουβέλης, Τόμπρος, Σάρρος, Χατζηκυριάκος. Ο Μπενηψάλτης όρμησε να βοηθήσει τον Σχινά. Είκοσι ζευγάρια γερά μπράτσα τον άρπαξαν και άρχισαν να τον ξυλοκοπούν

«Εσύ μας πρόδωσες Μπενηψάλτη! Είσαι ένας ποταπός καταδότης!»

            Ο Σχινάς άσπρος σαν πανί πάσχιζε να διορθώσει την στραπατσαρισμένη στολή του.

«Πολύ καλά φεύγω! Όμως εσείς κύριε Χατζημιχάλη, είστε υπό προφυλάκισιν!».

(Η πιο πάνω γλαφυρή περιγραφή είναι απόσπασματα από εργασία  του Μελά).

 

Μόλις έφυγε ο Σχινάς με τον ξυλοκοπηθέντα Μπενηψάλτη, ο Πάγκαλος πήρε πάλι τον λόγο και τους επισήμανε ότι ήταν ανάγκη περιφρούρησης και ότι έπρεπε οι λοχαγοί να είναι προσεχτικότεροι,  μερικοί που θέλησαν πάλι να μιλήσουν ότι αγνοούσαν τους σκοπούς της συνάντησης και θέλησαν να φύγουν, μάταια όμως οι άλλοι δεν τους άφησαν. Έτσι ο Πάγκαλος προκειμένου να μη συνεχιστούν οι αντεγκλήσεις πρότεινε να διαλυθούν και να συνεχίσουν σε άλλη συγκέντρωση. Συμφώνησαν και διαλύθηκαν.

            Την επόμενη συνεδρίαση δεν δυσκολεύτηκαν να συμφωνήσουν και έτσι συγκρότησαν τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», με την ανοχή του «Συνδέσου Υπαξιωματικών».

Ας δούμε όμως τι γράφει ο Ζορμπάς στα απομνημονεύματά του για τον ΣΣ  «Την 4^ην Ιουλίου 1909 ιδρύθη ο ΣΣ» «Εντεύθεν η διαίρεσις του ΣΣ εις τα ενταύθα τμήματα του στρατού και του ναυτικού, έκαστον των οποίων είχε πρόεδρον τον αρχαιότερον ή τον ανώτερον εκ των μελών του» «Ιδρύθη Διοικούσα Επιτεοπή ης τινος τα μέλη ήσαν λοχαγοί των διαφόρων όπλων του στρατού και του ναυτικού, οίτινες εξελέγησαν δια ψηφοφορίας απάντων των αποτελούντων τότε τον ΣΣ μεταξύ των πρωτεργατών αυτού εκ των εν Αθήναις ευρισκομένω. Η Επιτροπή αποτελείτο εκ των λοχαγών Φικιώρη, Σάρρου, Πατσογιάννη (πεζικό) Γουβέλη, Παρνασσίδου (πυροβολικού) Ζθμβακάκη (ιππικού) Μιμίκου (μηχανικού) και των υπολοχαγών Λιόλιου και Χατζηκυριακού» «Εις εκάστη των φρουρών των επαρχιών υπήρχε τμήμα, έχον πρόεδρον και επιτροπήν τριμελή, εις ο ενεκοινούντο υπό της εν Αθήναις Επιτροπής τα εκάστοτε συμβαίνοντα και αι ληφθείσαι αποφάσεις υπό του ΣΣ» Βέβαια η Διοικούσα επιτροπή που αναφέρει ο Ζορμπάς ήταν η τελική που προήρθε μετά την ρήξη που παρουσιάστηκε μεταξύ των συντηρητικών λοχαγών και των επαναστατών ανθυπολοχαγών. 

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο αντιστράτηγος Επαμεινώνδας Ζυμβρακάκης ή Παμίκος Ζυμβρακάκης (1863-1922).

Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ

 

            Αλλά πότε δημιουργήθηκε ο ΣΣ, υπάρχει βέβαια η μαρτυρία του Ζορμπά που μιλά για  την 4/7/1909 σαν ημερομηνία ίδρυσης του ΣΣ, αλλά ο Πάγκαλος στα απομνημονεύματά του ισχυρίζεται ότι ο πρώτος πυρήνας της οργάνωσης συγκεντρώθηκε στο σπίτι του τον Οκτώβριο του 1908 και αποτελείτο μόνο από ανθυπολοχαγούς.

            Στις 27/6 εξελέγχθηκε μια τριμελής επιτροπή στο υπόγειο του σπιτιού του Ζυμβακάκη και εκεί 200 περίπου αξιωματικοί μέσα στο σκοτάδι παρέδωσαν το ψηφοδέλτιό τους. Τα ξημερώματα αναδείχθηκαν 15 αξιωματικοί Διοικητική Επιτροπή του ΣΣ ήταν οι :

Ζυμβακάκης, Χατζηκυριάκος, Λιόλιος, Σπυρομήλιος, Μιμίκος, Πάγκαλος, Χατζημιχάλης, Πάσαρης, Δράκος, Χαβίνης, Καθενιώτης, Κατσούλης, Παπάς, Λιδωρίκης, Γεωργόπουλος. Από τους εκλεγέντες 6 άνηκαν στους Λοχαγούς και 9 στους Υπολοχαγούς.

 

            Η Γραμματεία ανατέθηκε στους Πάγκαλο, Λιδωρίκη, Χαβίνη, Δράκο με γραμματέα και υπεύθυνο τύπου τον Λιδωρίκη.

            Ο Λιδωρίκης με μια επιτροπή στις 27/6 παρουσιάστηκε στον Κώστα Χαιρόπουλοτον διευθυντή της εφημερίδας «Χρόνος» και ζήτησαν τις στήλες της εφημερίδος για να εκφράζεται ο ΣΣ , η απάντηση ήταν «Με όλη μου την καρδιά , θα σας παραχωρήσω τη θέση του άρθρου της πρώτης σελίδας», έτσι ο «Χρόνος» καθιέρωσε το δίστηλο «Ανάγκη ειλικρινείας» για να εκφράζει ο ΣΣ τις θέσεις του.

            Το επόμενο φύλλο του «Χρόνου» έγινε ανάρπαστο ας δούμε τη πρώτη δημοσίευση του ΣΣ στην εφημερίδα:

«Θέλομεν την κατάργηση της βουλευτικής φεδουαρχίας, η οποία ζει και  υφίσταται λεηλατούσα και διαρπάζουσα τα δημόσια. Θέλομεν διοίκησιν όχι κλεφτοκοττάδων, λαφυραφωγών του Ταμείου, τυραννικήν των πολιτών. Θέλομεν τα χρήματα του λαού να διαρπάζονται από τους άτιμους συμμορίτας των κομμάτων και των Αυλών. Θέλομεν να είμεθα ο πρώτος λαός της Ανατολής και να φέρομεν  υπερήφανα το τιμημένο όνομά μας. Αυτά δεν γίνονται με τις κοπριές των κομμάτων της ατιμίας και της φαυλότητας. Θέλομεν άνδρας, θέλομεν πατριώτας, θέλομεν τιμή και χαρακτήρα!»

            Το κείμενο θα μπορούσε να θεωρηθεί διαχρονικό και επαναστατικό, θα μπορούσε να ακουμπά και σήμερα την καρδιά και τον νου των Ελλήνων.

            Ας δούμε τώρα πως άλλαξε επί το συντηρητικότερο η Διοικούσα:

            Σε ένα συνοικιακό φτωχόσπιτο συνεδρίαζε η διοικούσα του ΣΣ .

            Οι λοχαγοί έθεσαν το θέμα ότι δεν είναι δυνατόν να διευθύνουν οι κατώτεροι αξιωματικοί και προς αυτή την κατεύθυνση ζήτησαν να διοικούν Λοχαγοί  και έβαλαν κάποια ονόματα (Κοντοράτο, Φικιώρη, Πατσόγιαννη) και φυσικά ζήτησαν το πρόγραμμά του ΣΣ να το υποβάλουν στην Κυβέρνηση και τον Βασιλιά, να σταματήσουν οι κουβέντες για χρήση βίας κλπ θέματα που οδηγούσαν σε συντηρητικότερη πορεία του ΣΣ.

            Οι υπολοχαγοί ότι αλλαγή  θα σήμαινε ευνουχισμό του προγράμματος του ΣΣ, και φυσικά ήθελαν επαναστατηκότερη στάση του ΣΣ .

            Οι λοχαγοί πρότειναν να παραιτηθούν και να γίνουν εκ νέου εκλογές και εκμεταλλευόμενοι την δυσκολία συνεννοήσεις των υπολοχαγών παραιτήθηκαν.

 Έτσι έγιναν νέες εκλογές, ταυτόχρονα οι Λοχαγοί κινητοποίησαν το σύνολο των αξιωματικών της φρουρά Αθηνών με βαθμό λοχαγού, στις εκλογές που γίνηκαν βγήκε εννιαμελής διοίκηση που αποτελείτο από τους:

λοχαγών Φικιώρη, Σάρρου, Πατσογιάννη (πεζικό) Γουβέλη, Παρνασσίδου (πυροβολικού) Ζθμβακάκη (ιππικού) Μιμίκου (μηχανικού) και των υπολοχαγών Λιόλιου και Χατζηκυριακού

            Ο Ράλλης μαθαίνοντας τα διατρέξαντα στον ΣΣ έτριβε τα χέρια του διότι ο ΣΣ ήταν καταδικασμένος σε μαρασμό και αυτοδιάλυση.

 

 

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Θεόδωρος Πάγκαλος   (Σαλαμίνα, 1878 – Κηφισιά Αθήνας, 27 Φεβρουαρίου 1952).

ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ

 

 

            Ας δούμε τι έκανε ο φρούραρχος Σχινάς μετά την επέμβασή του στην συγκέντρωση στο σπίτι του Χατζημιχάλη.

            Στο θέατρο «Νέα Σκηνή» στην Ομόνοια ο αρχιστράτηγος διάδοχος Κωνσταντίνος θα παρακολουθούσε την παράσταση «Το κράτος του ζόφου» του Τολστόι.

            Στις 10 η παράσταση ξεκίνησε, η 4^η πράξη πλησίαζε προς το τέλος, τότε στην πόρτα του θεωρείου του διαδόχου εμφανίστηκε ο φρούραρχος Σχινάς, ειδοποίησε τον υπασπιστή του ότι θέλει να μιλήσει με τον διάδοχο, μετά από λίγο βρέθηκε στον σκοτάδι του Πριγκηπικού θεωρείου , ο διάδοχος του έδειξε μια πολυθρόνα ακριβώς πίσω του.

«Τι συμβαίνει;»  τον ρώτησε χωρίς να γυρίσει το κεφάλι του.

«Υψηλότατε, είχαμε επεισόδια» ψιθύρισε στο αυτί του.

«Ε! τι έγινε;»

«Διακόσιοι συνομώται αξιωματικοί συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του Χατζημιχάλη. Τους αιφνιδίασα, τους έπιασα επ αυτοφώρω».

«Τι λες! Ώστε τα πράγματα είναι προχωρημένα και εμείς κοιμόμαστε».

Σηκώθηκε βιαστικά βγήκε από το θεωρείο.

«Το αμάξι μου γρήγορα!»

«Γρήγορα στην Γενική Διοίκηση!»

 

            Στο 7^ο Σύνταγμα πεζικού ο συνταγματάρχης Παπαδήμας στεκόταν αγουροξυπνημένος και ανήσυχος  μπροστά στον διάδοχο.

«Παπαδήμα , κοιμόμαστε όλοι μα τον Θεό!»

«Υψηλότατε αδύνατον!»

«Αδύνατον ; Ρώτα τον Σχινά»

Ο Σχινάς βεβαίωσε με μια κίνηση του κεφαλιού.

«Λοιπόν, ο Χατζημιχάλης ένας από τους αρχισυνωμότες υπηρετεί στο Σύνταγμα πυροβολικού του Ζαφειράκη. Θα  αναλάβεις να ενημερώσεις τον διοικητή του και αύριο πρωί πρωί θα αρχίσεις ανακρίσεις με προσωπική σου ευθύνη! Ως το βράδυ θέλω  να δέσεις πισθάγκωνα όλους τους πρωταίτιους! Πήγαινε!»

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Νικόλαος Πλαστήρας (4 Νοεμβρίου 1883 – 26 Ιουλίου 1953).

 

ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ

 

 

            Την επόμενη ο Χατζημιχάλης ξύπνησε με κέφι, ντύθηκε καβαλίκεψε στο άλογό του και πήρε τον δρόμο για το Γουδί. Μόλις έφτασε άκουσε την σάλπιγγα που σήμανε προσκλητήριο αξιωματικών.

«Προσοχή!» ακούστηκε και ο Ζαφειράκης συλλογισμένος σιγοβημάτιζε ανάμεσα στους αξιωματικούς, κτύπησε την μπότα του με το μαστίγιο.

«Κύριοι , είμαι υποχρεωμένος να σας καταγγείλω, ότι στις τάξεις των αξιωματικών, και ιδίως των κατώτερων, ανακαλύφθηκε ελεεινή συνωμοσία.»

«Δυστυχώς, την πληροφορία την έχω από τον αρχιστράτηγο. Περιττό να σας πω ότι τα όσα άκουσα με λύπησαν βαθύτατα, και άνθρωποι αυτοί ευρίσκονται αυτή την στιγμή μεταξύ μα, που υπηρετούν στο Σύνταγμά μας». Τρέμοντας από τον θυμό του ο Χατζημιχάλης πήδηξε μπροστά και είπε:

«Κύριε , συνταγματάρχα, δεν επιτρέπω σε κανένα να ονομάζει συνωμότες ανθρώπους που αγωνίζονται να σώσουν τον τόπο και να τον βγάλουν από την σημερινή του κατάντια. Μην ξεχνάτε ότι και εσείς ο ίδιος λέγατε προ ημερών, ότι μοναχά μια επανάσταση θα μπορούσε να μας σώσει. Γιατί σήμερα αλλάξατε γνώμη;» Κόπηκαν ανάσες, ο Ζαφειράκης είπε:

«Κύριε υπολοχαγέ σιωπή! Η συμπεριφορά σας δείχνει την αλήθεια των καταγγελιών εναντίον σας!»

«Κύριε διοικητά , καταλαβαίνω την θέση σας. Ωστόσο οι αξιωματικοί σας συνίθησαν να σας βλέπουν επί κεφαλής των αγώνων του έθνους κι έχουν την απαίτηση να τους καταλαβαίνετε».

«Κύριοι δεν έχω τίποτα άλλο να σας πω. Κύριε Χατζημιχάλη , ελάτε μαζί μου».

«Άκουσε παιδί μου, νομίζεις πως δεν πονούμε και εμείς για την κατάντια του τόπου; Καταλαβαίνω την αιτία του σηκωμού σας και αν θες την εγκρίνω. Ωστόσο τι μπορώ να κάνω όταν ο διάδοχος με καλεί και μου ζητά ευθύνες;»

«Καταλαβαίνω κύριε διοικητά»

«Σκέψου, ήμουνα μπροστά την στιγμή που ο Πρωθυπουργός ρωτούσε τον διάδοχο, αν στην περίπτωση που η κυβέρνηση χορηγούσε στον Ράλλη άδεια για συλλαλητήριο, ο στρατός θα βοηθούσε στην επιβολή της τάξεως. Ξέρεις τι απάντησε ο αρχιστράτηγος;»

«Τι;»

«Ρωτήστε τον Χατζημιχάλη»!

«Κύριε διοικητά, μπορείτε να εφαρμόσετε τις διατάξεις, ως προς το πρόσωπό μου αναλαμβάνω τις ευθύνες:».

«Έχω εντολή να σε θέσω υπό περιορισμό. Ωστόσο δεν θα το κάνω, Υπολοχαγέ είσαι ελεύθερος και καλή τύχη!»

Σφίξανε τα χέρια με δύναμη και χώρισαν.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γράφει ο στρατηγός Θ. Πάγκαλος στα απομνημονεύματα του:

«Τον Οκτώβριον του 1908 συνήλθεν εις την οικίαν μου, επί της οδού Αριστοτέλους 37, ολιγάριθμος ομάς υπολοχαγών και ανθυπολοχαγών όπως συσκεφθώμεν περί του τρόπου ενεργείας προς αντιμετώπισιν της καταστάσεως. Μετά πολύωρον συζήτησιν απεφασίσαμεν τότε κατά πλειοψηφίαν ότι έπρεπε να συγκροτηθή Στρατιωτικός Σύνδεσμος, ο οποίος να επιβάλη Κυβέρνησιν έξω των κομμάτων, ήτις, υπό την επίβλεψιν του Συνδέσμου, να έχη δικτατορικήν εξουσίαν όπως προβή τάχιστα ''εις ανασυγκρότησιν των ενόπλων δυνάμεων της χώρας κατά ξηράν και κατά θάλασσαν'' ως ανεγράφετο εις το αρχικόν σχέδιον του οικείου πρωτοκόλλου... Ούτω τον Οκτώβριο του 1908 ιδρύετο ο Σ.Σ. (σ.σ. Στρατιωτικός Σύνδεσμος) και ουχί τον Αύγουστο του 1909  ως ανεγράφεται υπό πάντων ανεξαιρέτως όσοι ησχολήθησαν με την ιστορία του ''Γουδί'' πλανηθέντες εκ της κατά Ιούνιον του  1909  πρώτης εμφανίσεως αυτού εν την οικία Χατζημιχάλη».
 

ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ

 

 

            Ενόψει όλων αυτών των ζυμώσεων, οι συνταγματάρχες Π Δαγκλής και Λ Παρασκευόπουλος οργάνωσαν συνάντηση 15 ανώτερων αξιωματικών  στο σπίτι του Δαγκλή.

            Όπου συμφώνησαν ότι εφ όσο η επανάσταση ήταν αναπόφευκτη θα έπρεπε να ηγηθούν οι ίδιοι για να μη καταλήξουν κατά τον Σ Μαρκεζίνη «όργανα των κατωτέρων», αποφεύγοντας και τις ανεξέλεγκτες εκδηλώσεις.

            Την ομάδα όμως πρόδωσε κάποιος από τους παριστάμενους με αποτέλεσμα ο διάδοχος στα τέλη Ιουνίου 1909 να τιμωρήσει τον Δαγκλή με κατ οίκον περιορισμό.

            Ο Δαγκλής έστειλε υπόμνημα προς τον διάδοχο που υποστήριζε ότι « Ο στρατός και το ναυτικό της Ελλάδος σήμερον είναι μόνον επί χάρτου» .

Σε αρκετά σημεία το υπόμνημά του ταυτιζόταν με το πρόγραμμα του ΣΣ , το υπόμνημα δεν παραδόθηκε ΠΟΤΕ στον διάδοχο και η προσπάθεια ανάληψης ενεργού δράσης από τους ανώτερους παρέμεινε και αυτή «ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ».

 

 

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παναγιώτης Δαγκλής.
 

ΑΛΛΑΓΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

 

           

 

            Στις  4/7/1909 παραιτείται ο Κόντε Θεοτόκης με την ιστορική φράση «Τα μικρά κράτη δεν είναι βιώσιμα και η Κέρκυρα είναι χάρμα τώρα στην καρδιά του καλοκαιριού».

 

            Ο ΣΣ μετά την υπόθεση Χατζημιχάλη κινείται προσεκτικότερα, και το κατεστημένο ετοιμάζει αποτάξεις αξιωματικών και μεταθέσεις στις επαρχιακές φρουρές. Οι μαζικές επαφές του ΣΣ σταμάτησαν και καθιερώθηκε το σύστημα των μικρών ομάδων κατά περιοχή και στρατώνα.

            Στις 5/7/1909 αναλαμβάνει πρωθυπουργός ο Ράλλης (βέβαια στην Βουλή πλειοψηφία είχε ο Θεοτόκης), εκλογές όμως δεν συμφέρουν  την ολιγαρχία, εκτός αυτού υπήρχε κίνδυνος να συμμετάσχει στις εκλογές και η Κρήτη, κάτι τέτοιο όμως θα σήμαινε πόλεμο, τρεις μέρες πάλευε ο Ράλλης για να σχηματίσει κυβέρνηση. Την εποχή αυτή με την επικράτηση των λοχαγών στον ΣΣ επικρατούν απόψεις συντηρητικές , ενώ ο ΣΥ που έχει κουράγιο να προχωρήσει σε ριζοσπαστικότερες λύσεις έχει παραμεριστεί με την ίδρυση του ΣΣ..

            Δες τώρα ο επαναστάτης Ράλλης πως μετετράπηκε σε συντηρητικός μόλις έγινε πρωθυπουργός «Είμαι της γνώμης ότι η πολιτική της Ελλάδος απέναντι της ομόρου επικρατείας δέον να είναι φιλική λόγω των κοινών συμφερόντων των δύο χωρών. Από της αρχής δε ταύτης ορμώμενος θα εργαστώ όπως απολείψουν αι αφορμαί αι προκαλέσασαι  μέχρι τούδε προστριβά, μειούσαι την φιλίαν ταύτην» και όλα αυτά εν μία νυκτεί από υπερπατριώτης και φιλοπόλεμος την επόμενη της πρωθυπουργοποιήσεώς του μεταβλήθει σε ότι διάβασες πιο πάνω!!!!!

            Και δεν φτάνει αυτό ο πολύς Ράλλης, τρέμοντας την σκιά του έναντι της Τουρκίας, έκανε διαρκώς τεμενάδες προς τον Σουλτάνο. Έφτασε μάλιστα να στείλει μυστικό τηλεγράφημα στον Σουλτάνο και τι του είπε ο ΑΦΙΛΟΤΙΜΟΣ, ότι είχε δώσει προσωπική διαταγή σ όλους τους Έλληνες αξιωματικούς που βρισκόταν στην Μακεδονία επικεφαλής των ανταρτοομάδων να τα παρατήσουν όλα και να γυρίσουν στην Αθήνα!!!!!!

            Δηλαδή δια στόματος Έλληνα πρωθυπουργού παραδεχόμασταν ότι μας κατηγορούσαν οι Τούρκοι τόσα χρόνια και εμείς αρνούμασταν, ότι είχαμε αξιωματικούς μας στην Μακεδονία!!!!! Φρένιασαν οι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού μόλις μαθεύτηκε από την αναμετάδοση της σχετικής είδησης από την εφημερίδα του Μιλάνου «Εσπερινός ταχυδρόμος». Και εκεί που ο ΣΣ ξεψυχούσε με τις συντηρητικές θέσεις των λοχαγών, πήρε πάλι τα επάνω του.

            Ο Ναμπή μπέης πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα, επέδωσε στον Ράλλη με τελεσιγραφικό  χαρακτήρα διακοίνωση και οι μονάδες στρατού και στόλου της Τουρκίας άρχισαν να κινούνται καταλαμβάνοντας επιθετικές θέσεις, δε Ράλλης πήγε αυτοπροσώπως και χτύπησε παρακαλώ την πόρτα της τουρκικής πρεσβείας. Για να παρακαλέσει!!!!!

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: O Δημήτριος Ράλλης ( 1844- 5 Αυγούστου 1921).

           

ΟΥΤΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΤΑΓΗ ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ

 

 

            Ο Ράλλης σε συνεργασία με τον Διάδοχο Κωνσταντίνο σκέφτηκαν να «καταλάβουν» τον ΣΣ δια της τοποθετήσεως αρχηγού στον Σύνδεσμο δικό τους, έτσι ο Ράλλης πλησίασε λοχαγούς που πρόσκειντο στο παλάτι και τους ζήτησε να υποδείξουν σαν αρχηγό άνθρωπο της εμπιστοσύνης των ανακτόρων.

            Οι άνθρωποι αυτοί εξεπλάγησαν και τότε ο πρωθυπουργός τους είπε «Όλοι εσείς οι γαλονάδες δεν μπορείτε ούτε επανάσταση να κάνετε χωρίς διαταγή, πρέπει να βρεθή κάποιος που να μετατρέπη τις συνωμοτικές σας αποφάσεις σε ημερήσιες διαταγές. Τότε μόνο θα τις καταλαβαίνετε και θα τις εκτελείτε». Και συνέχισε «Ο αρχιστράτηγος είναι σύμφωνος, ο ΣΣ πρέπει να χτυπηθή από τα μέσα». Και ποιόν λες ζήτησε να βάλουν αρχηγό ο διάδοχος ;

            Τον Βακαλόπουλο!!!!!! Οι λοχαγοί του είπαν «Μα είναι υπασπιστής του Βασιλέως, πως είναι δυνατόν;» «Είναι σύμφωνος και ο διάδοχος, το πρόβλημα είναι ότι ο Βακαλόπουλος είναι στενοκέφαλος. Ανατριχιάζει και μόνο στην ιδέα να παρανομήση έστω και τυπικά, ένα τέτοιο αρχηγό χρειαζόμαστε.».

 

            Και πήγε η επιτροπή των λοχαγών στο σπίτι του συνταγματάρχη Βακαλόπουλου και του είπε «Κύριε συνταγματάρχα εξ ονόματος της διοικούσας επιτροπής του ΣΣ σας προτείνουμε την αρχηγία». Έχασε την λαλιά του ο Βακαλόπουλος «Τι σας έκανε να έρθετε σε μένα;» «Το ήθος σας, η αφοσίωση σας στην ιδέα του δικαίου» και άλλα τέτοια κολακευτικά.

Εκεί ξέσπασε ο Βακαλόπουλος, έφερε την συζήτηση στην υπόθεση της απομάκρυνσης του διαδόχου από τον στρατό και κόρωσε «Πως είναι δυνατόν να παραβώ τον όρκο μου προς τον Βασιλέα, ο σκοπός σας είναι ανατρεπτικός κύριε λοχαγέ και απευθύνεστε σε μένα για να με καταστήσετε συνένοχο ;» και τους ξαπέστειλε ΕΥΤΥΧΩΣ με τρόπο σκαιό.

            Ακολούθως απευθύνθηκαν στον Λ Λαπαθιώτη που και αυτός ήταν υπασπιστής του Βασιλιά και ο οποίος αρνήθηκε να πάρει την ηγεσία του ΣΣ

            Ο επόμενος που διάλεξαν για αρχηγό ήταν ο συνταγματάρχης Ψαρόδημος, το ανθρωπάκι αυτό μετά την πρόταση τους ρώτησε:
 «Έχω την φήμη επαναστατικού στοιχείου στο στράτευμα;» και μετά τις τυπικές αρνητικές απαντήσεις ρώτησε:
«Έχετε ελπίδες επιτυχίας;»
 «Θα αγωνιστούμε κύριε συνταγματάρχα.»
 «Θα διακινδυνεύσουμε , θα παίξουμε κορώνα γράμματα την σταδιοδρομία μας και ίσως το κεφάλι μας. Τι ποσοστό επιτυχίας έχουμε;».

            Δηλαδή ζητούσε ούτε λίγο ούτε πολύ νούμερα, αριθμούς που διέθετε ο ΣΣ για την πραγματοποίηση του σκοπού του (τόσοι αξιωματικοί, τόσοι στρατιώτες, τόσα πυροβόλα, τόσα πλοία κλπ) και όταν αρνήθηκαν οι λοχαγοί να του δώσουν αυτά τα στοιχεία ο δημόσιος υπάλληλος στρατιωτικός αρνήθηκε την αρχηγία, αλλά αυτός τουλάχιστον τους είπε το εξής καταπληκτικό:

«Ακούστε κύριοι δεν σας είδα, δεν σας άκουσα, κάντε ότι σας φωτίσει ο Θεός και αν πετύχετε. ΤΟΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΘΑ ΔΕΧΘΩ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ».

            Τέτοιος λεβέντης και αυτός ο συνταγματάρχης, καταλαβαίνεις ποια η στόφα των αξιωματικών του Ελληνικού στρατού και περί ποιας σαπίλας ανθρώπων μιλάμε; Στην συνέχεια θα δεις και άλλα τέτοια παραδείγματα.

 

 

 

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΑΣ (1844 -1920)

 

 

           

            Στρατιωτικός γεννημένος στην Αθήνα, που καταγόταν από την Μαγνησία της Μικρά Ασίας, γιος του αγωνιστή και στρατιωτικού Κωνσταντίνου Ζορμπά.

            Αποφοίτησε από την σχολή Ευέλπιδων το 1865 σαν ανθυπολοχαγός του πυροβολικού, συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Γαλλία και το Βέλγιο, ήταν τίμιος αξιωματικός και ακέραιός άνθρωπος (όπως θα δεις στην συνέχεις), ήταν ένας από τους καλύτερος αξιωματικούς του πυροβολικού.

Πήρε μέρος στις συμπλοκές του 1886.

Στον πόλεμο του 1897 ήταν διοικητής του λοχαγού πρίγκιπα Νικολάου, μετά τον πόλεμο του ζήτησαν τα ρέστα για την αδράνεια που έδειξε η πυροβολαρχία του πρίγκιπα, αυτή που ονομάστηκε «Παρθένα πυροβολαρχία», όταν τον στρίμωξαν αναγκάστηκε να κάνει την πιο κάτω δήλωση: «Η Αυλή μου είχε καθορίσει ότι η μονάδα του Πρίγκιπα δεν έπρεπε να εκτεθεί σε κίνδυνο, για να μη κινδυνεύσει ο πρίγκιπας  κι έτσι στην μάχη των Φαρασών του δόθηκε η ευκαιρία να δώσει αποφασιστική μάχη, το απόφυγε, σύμφωνα με την απόρρητη διαταγή που είχε!»

            Μετά αυτή του την δήλωση η Αυλή θύμωσε και ο διάδοχος τον χαρακτήρισε στάσιμο και τον τοποθέτησε για 8 χρόνια  διοικητή της Σχολής Ευελπίδων και Υπαξιωματικών.

            Και όταν τον έκαναν συνταγματάρχη τον τοποθέτησαν διοικητή της εφορείας Υλικού Πολέμου (αποθηκάριο), ήταν η δυσμενέστερη μετάθεση αξιωματικού του πυροβολικού.

            Μετά την επικράτηση της Επανάστασης, χρημάτισε με τον βαθμό του υποστρατήγου διοικητής της 11^ης Μεραρχίας και υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Δραγούμη(Ιανουάριος με Οκτώβριο 1910) .

            Αποστρατεύτηκε το 1911 με τον βαθμό του αντιστράτηγου.

            Δημοσίευσε τα έργα «Μαθήματα Πυροβολικού», τα «Απομνημονεύματα».

            Αυτό λοιπόν πλησίασε ο ΣΣ και αυτός ο αξιωματικός δέχτηκε και τι αξιωματικός μάλιστα, από τα χέρια του είχαν περάσει όλοι οι αξιωματικοί των τελευταίων 8 χρόνων που ήταν διοικητής της σχολής Ευέλπιδων και δεν φτάνει αυτό γνώριζε από πρώτο χέρι την γύμνια του Ελληνικού στρατού σε πολεμοφόδια και υλικά .

            Ξίνισαν τα μούτρα τους Ράλλης και Κωνσταντίνος όταν έμαθαν ποιόν είχε για αρχηγό ο ΣΣ

            Μόλις λοιπόν εκλέχθηκε ο Ζορμπάς αρχηγός του ΣΣ τι λες έκανε ο Ράλλης ΚΟΥΒΑΛΗΣΕ 500 ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ στην Αθήνα.

            Γιατί; Διότι οι χωροφύλακες δεν συμπαθούσαν τις επαναστατικές κινήσεις του στρατού, αν λοιπόν εκδηλωνόταν επανάσταση, τώρα που δεν έλεγχαν τον αρχηγό του ΣΣ και τον αρχηγό του ΣΥ, η λύση ήταν η χωροφυλακή.

 

ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

 

 

 

            Ο ΣΥ τυπικά είχε προσχωρήσει στο ΣΣ, όμως μυστικά διατηρούσε την δομή του και κυρίως ήταν επαναστατικότερος του ΣΣ.

 

            Στο ΣΣ επικρατούσε συντηρητισμός και μυστικά παζαρέματα με τον Ράλλη, αυτό δεν άρεσε καθόλου στο ΣΥ , έτσι στις 7/8/1909 κυκλοφόρησε μια προκήρυξη με την υπογραφή του αρχηγού ΣΥ ταγματάρχη Καραϊσκάκη που ήταν και βουλευτής Καρδίτσας, σου βάζω μερικά αποσπάσματα για να καταλάβεις τι περίπου έγραφε:

 

«Ουδείς πλέον δύναται να διιδή τι θα απακολουθήσει την έκρηξη της λαϊκής οργής δια τα μέχρι τούδε ανομήματα», «Ας καταστήσωμεν την χείρα ημών στιβαράν, ίνα μη τρέμη αύτη, οπόταν θα χειρισθή το όπλον.»,»Οπλισθώμεν άπαντες, γενώμεν όλοι στρατιώται, μεταβάλωμεν την Ελλάδα εις ένα στρατόπεδον», «Η ύπαρξις των εθνών δεν εξαρτάται από την τύχην ωρισμένων ατόμων. Ουαί εις τον λαόν εκείνον όστις εξαρτά την τύχην του από το συμφέρον των ολίγων.», «Ο Ελληνικός λαός καλείται να εκδώσει την ετυμηγορίαν του , δέον δε να μη φεισθή ουδενός».

 

 

 

           

Σου έβαλα αποσπάσματα για να αντελήφθης με ποια αποφασιστικότητα ήταν γραμμένη η προκήρυξη, την διάβασε ο Ράλλης και η Αυλή και έπαθαν κατάλαβαν ότι στρεφόταν εναντίον τους , Στέμμα, Εξουσία, κοτζαμπάσιδες, κομματική φαυλοκρατία απειλούντο  με σάρωμα  ΟΧΙ με πολιτικά μέσα ΑΛΛΑ με τα όπλα!

 

            Μετά από αυτή την προκήρυξη κάμποσοι υπαξιωματικοί που θεωρήθηκαν πρωταίτιοι στον ΣΥ πετάχτηκαν από το στράτευμα τους ξήλωσαν τα γαλόνια.

 

            Αλλά ο ΣΥ οργανωμένος με πυκνό δίκτυο συνωμοτικότητας, δεν δέχτηκε παθητικά το πλήγμα πήραν απόφαση να αναλάβουν σαν υποχρέωση τιμής την αποκατάσταση των συναδέλφων τους. Και αν δεν γινόταν με ειρηνικά μέσα θα έδιναν την θέση στα όπλα.

 

            Μαζί με την προκήρυξη του ΣΥ κυκλοφόρησε και προκήρυξη των φοιτητών, την οποία παρακαλώ παρέδωσαν στο Αυλαρχείο δες μερικά αποσπάσματα:

«Μεγαλειότατε το έθνος ζητεί την τιμή του», «Ο Ελληνικός λαός σφαδάζων υπό το πέλμα της κακοδιοικήσεως»,  «Ο Ελληνικός λαός παχύνων της συναλλαγής τους κηφήνας και των διαφόρων εκμεταλλευτών τα κακούργα θυλάκια», «Ο Ελληνικός λαός μάθετέ το από  ημάς, δεν υποφέρει πλέον και είναι αποφασισμένος να μη δεχθή και εξευτελισμούς άλλους».

 

            Έτσι λοιπόν δίπλα στους Υπαξιωματικούς και τις Συντεχνίες συντασσόταν και μια νέα μαχητική δύναμη οι φοιτητές και όλοι περίμεναν το σύνθημα. 

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Την 5ην μ.μ. της 5/18 Αυγούστου 1909 κατέπλευσεν εις Χανιά διεθνής στόλος. Την 3ην πρωϊνήν της επομένης, άγημα ναυτών κατέλαβε το φρούριον Φιρκά και απέκοπτε τον κοντόν της ελληνικής σημαίας. Η ενέργεια απετέλεσεν αφορμήν διά να εκδηλωθή, τα μεσάνυκτα της 14ης προς την 15ην Αυγούστου, το από μακρού κυοφορούμενον Κίνημα του Γουδί.

 

 

 

 

ΠΑΖΑΡΕΜΑΤΑ

 

 

            Ο Μεσσαλάς (υπασπιστής του Γεωργίου Α) έβλεπε τα πράγματα να σκουραίνουν, την μια οι εργάτες, μετά οι φοιτητές ύστερα ο ΣΣ, τώρα ο ΣΥ , εδώ δεν κινδύνευαν οι πολιτικοί που εν πάση περιπτώσει ήταν αναλώσιμοι, εδώ κινδύνευε το Παλάτι και κάτι τέτοιο πώς να το χωνέψει ένας αυλικός!!!! «Χρειάζεται αντεπίθεση» και τι πρότεινε ο υπασπιστής του Βασιλιά « Ένα διπλωματικό κόλπο»!!!!!

 

            Και ποιο ήταν αυτό το «κόλπο;»  Μα μια ημιεπίσημη ανακοίνωση προς τον τύπο, διάβασε την να χαρεί η ψυχή σου:

 

 

«Κατά πληροφορίες, τας οποίας; Έχομεν εκ των ανακτόρων, ο βασιλεύς έλαβεν οριστικήν απόφασιν όπως εν η περιπτώσει το υποβληθησόμενον εις την κυβέρνησιν υπόμνημα των αξιωματικών ότι οι Πρίγκιπες δέον β απομακρυνθούν εκ του στρατεύματος, υποβάλη αμέσως την παραίτησιν αυτού μεθ  όλης της οικογενείας Του από του Θρόνου. Εις τοιαύτας σκέψεις ήχθη ο Βασιλεύς καθόσον φρονεί, ως μας ανακοινώθει ότι η αποπομπή των υιών Του εκ του στρατού είναι όχι μόνον καταπάτησις του Συντάγματος (και αυτός ήταν υπέρμαχος του συντάγματος που ποτέ δεν καταπατούσε), αλλά και προσωπικός πόλεμος κατά της δυναστείας, αφού πας Έλλην έχει δικαίωμα να εκλέγει οποιονδήποτε στάδιον επιθυμεί δια τα τέκνα του, είτε το στρατιωτικόν, είτε οιονδήποτε άλλο. (πχ ο βοσκός του Χελμού μπορούσε να επιλέξει για το ένα του παιδί να το κάνει αρχιστράτηγο και το άλλο ναύαρχο έτσι απλά). Δια τον λόγον δε, δια τον οποίον δεν δύναται να ποπεμφθούν τα τέκνα και του τελευταίου υπηκόου του Βασιλέως εκ του στρατού, δια τον αυτόν λόγον φρονεί, ως μας ανακοινώθη, και ο Βασιλεύς ότι δεν δύνανται να αποπεμφθούν και τα τέκνα Του. Σχετικώς προς τας ανωτέρας διοικήσεις του Στρατού, ως αίφνης; Είναι ο Διάδοχος εις την γενικήν διοίκησιν, εξέφρασεν την γνώμην ότι η αποχή των βασιλοπαίδων εκ τοιούτων διοικήσεων δεν είναι αντισυνταγματική και συνεπώς φρονεί ότι το κράτος είναι ελεύθερον να ανθέτει εις αυτούς τας διοικήσεις του στρατού ή μη (ποιού κράτους; Του πατέρα τους;) Ουδέποτε όμως θα ανεχθή την απομάκρυνσιν των υιών του εκ των τάξεων του στρατού, καθόσον τούτο το θεωρεί προσβολήν του επισήμου κράτους εναντίον της Δυναστείας και των τέκνων του, (εντάξει μεγαλειότατε να σε στείλουμε λοχία στο πεζικό να μη σε απομακρύνομαι από τον στρατό!!!) τα οποία φρονεί ο Βασιλεύς, ότι ουδέν έπταισαν ή ότι μάλλον είναι ολιγώτερον πταίσται όλων των άλλων δια την πανάθλιαν κατάστασιν του Έθνους. (Δηλαδή μεγαλειότατε  ο αρχιστράτηγος για σας έχει την ίδια ευθύνη με τον οπλίτη της Μελούνας; Και ο Ναύαρχος γιος σας έχει την ίδια ευθύνη με τον μούτσο της ναυαρχίδας του;) Συν τοις άλλοις μας ανακοινούται ότι εν η περιπτώσει διατυπωθή εις το εν λόγω υπόμνημα των αξιωματικών η απομακρυνσις των πριγκίπων εκ του στρατού και του ναυτικού, θέλουσι παραιτηθή του τίτλου του επιτίμου ναυάρχου, τον οποίον έχουν εις την Ελλάδα ο Βασιλεύς της Αγγλίας Εδουάρδος και ο Αυτοκράτωρ της Γερμανίας. ( όχι παίζουμε, αυτό είναι Βασιλική αλληλεγγύη!!!!)

 

            Και αυτό το πράγμα δημοσιεύτηκε!!!!!  Και γίνηκε με την έγκριση του Γεωργίου και του Διαδόχου ΑΝΩΝΥΜΩΣ «ΕΚ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ». 

 

 

 

 

 

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΩ ΕΓΩ

 

 

 

 

 

            Ο Ράλλης κάλεσε τους υπουργούς του μόλις διάβασε την ανακοίνωση «Ποιος έδωσε αυτή την ανακοίνωση στον τύπο;» Ο Στράτος πίστευε ότι προερχόταν από το παλάτι, το πράγμα το ξεκαθάρισε ό υπουργός στρατιωτικών «Ο Μεσσαλάς, κύριε πρόεδρε , ισχυρίζεται ότι η πρωτοβουλία ανήκει στο Στέμμα, σας στέλνω σχετική επιστολή του». «Το αμάξι μου, πάμε στο παλάτι, θα θέσω θέμα στον Βασιλιά ΕΜΕΝΑ ή ΤΟΝ ΜΕΣΣΑΛΑ».

 

            ΑΛΛΑ ας αφήσουμε τις ψευδό παλικαριές του Ράλλη και ας δούμε τις σκοτούρες του και τις σκέψεις του με τον ΣΣ.

 

            Πλησίαζε ο δεκαπενταύγουστος και είχε δώσει εντολές για μετάθεση αξιωματικών σε επαρχιακές φρουρές προκειμένου να αποδυναμώσει τον ΣΣ, λανθασμένα πίστευε ότι η Αθήνα ήταν μόνον το κέντρο της συνωμοσίας. Παράλληλα είχε πληροφορίες για συνεννοήσεις του ΣΣ με στελέχη της Χωροφυλακής  (την Χωροφυλακή την θεωρούσε κομμάτι έμπιστο σε αυτόν).

 

            Ο Δήμαρχος Μερκούρης του διηγείτο με τρόμο τις κινήσεις του ΣΣ που είχαν περιπέσει στην αντίληψή του, αλλά ο Ράλλης τον κορόιδευε και του έλεγε « Δήμαρχε, σε περίμενα λιγότερο κιοτή. Τρέμεις κι εσύ πέντε δέκα σπαθοφόρα παιδαρέλια και το μούσι του Ζιρμπά;» και όταν του περιέγραφε τον όγκο των αξιωματικών του ΣΣ  ο Δήμαρχος του απαντούσε «Ένας γίγαντας με ξύλινα πόδια, δέκα είκοσι αξιωματικοί είναι η ραχοκοκαλιά τους. Οι άλλοι είναι προζύμι στα χέρια μου. Το διάταγμα της αποτάξεώς τους είναι έτοιμο. Να δεις ούτε να τους υπερασπιστούν δεν θάχουν το κουράγιο, παρ όλα τα πρωτόκολλα και τα παραπρωτόκολλα τιμής πού χουν υπογράψει.».

 

            Και πράγματι ετοίμαζε «μπουγιουρντί» για  μια μεγάλη ομάδα αξιωματικών για Λάρισα και για τον Ζορμπάς. Αλλά αυτό που υπολόγιζε ο Ράλλης δεν ήταν ο στρατός, όσο η Χωροφυλακή και κυρίως είχε ξαποστείλει κομματάρχες του στο χωριά της Αττικής για να κατεβάσει τους χωριάτες αρματωμένους μέχρι τα δόντια και να χτυπήσει τον στρατό. ΟΡΓΑΝΩΝΕ ΕΜΦΥΛΙΟ και αυτό το ονόμαζε «επιβολή του νόμου και της τάξεως» και κατέληγε τις ομιλίες του με το πιο κάτω  χαριτωμένο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΩ ΕΓΩ!».  

 

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ιδρύεται «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» από κατωτέρους αξιωματικούς των Αθηνών. Την πρωτοβουλίαν είχον, ήδη από του Οκτωβρίου 1908, οι υπολοχαγοί του Πεζικού Θεοδ. Πάγκαλος και Χρ. Χατζημιχάλης (γνωστός μεταξύ των συναδέλφων του και ως «τακουνάκιας» λόγω προσπάθειας αυξήσεως δι' ειδικών υποδημάτων του βραχέος αναστήματος του), οι ανθυπολοχαγοί του ιδίου όπλου Μιχ. Πάσσαρης και Γρηγ. Φαληρέας, οι ανθυπίλαρχοι Σωτ. Ψύχας και Βασ. Παπάς και οι ανθυπολοχαγοί του Μηχανικού Δημ. Καθενιώτης και Ευθ. Κατσούλης.

 

 

 

 

ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΟΥΛΑΣ

 

 

            Στις 12/8/1909 ξεκίνησαν από το φρουραρχείο οι  πρώτες ομάδες για την σύλληψη και την άμεση μετάθεση των αξιωματικών που ήταν μέλη του ΣΣ. Ο προσωπάρχης του υπουργείου Στρατιωτικών ταγματάρχης Παπούλας επόπτευε την όλη επιχείρηση.
 

            Η πρώτη ομάδα πήγε στο σπίτι του υπολοχαγού Σπυρομήλιου, η γριά μάνα του από το μπαλκόνι του σπιτιού τους ανακοίνωσε ότι δεν ήταν εκεί ο υπολοχαγός, αυτοί ζήτησαν να μπουν στο σπίτι και όταν η γριά γυναίκα τους άνοιξε όρμισαν μέσα και έψαξαν κάθε γωνιά, αλλά κανένα δεν βρήκαν.
 

            Άλλη ομάδα πήγε στο σπίτι του υποπλοιάρχου Τυπάλδου, εκεί η νέα γυναίκα του εν μέσω λυγμών   και φοβερής ανησυχίας τους είπε ότι δεν κοιμήθηκε στο σπίτι ο άνδρας της και ζήτησε να μάθει μη και συνέβη τίποτα στον άντρα της ( Ο Τυπάλδος ήταν καβγατζής και οξύθυμος, άριστος σκοπευτής και προκαλούσε διαφόρους σε μονομαχίες μόνο και μόνο για να βλέπει τους αντιδίκους του με φόβο να αποφεύγουν την σύγκρουση μαζί του. Θα δεις ότι ήταν υπεύθυνος για το μοναδικό αίμα που χύθηκε κατά την επανάσταση).
 

 

            Ήταν φανερό η πρωινή επίσκεψη των ανδρών του Παπούλα είχε προδωθεί και έτσι σε κανένα  από τα εκατό και πλέον σπίτια που πήγαν δεν βρήκαν κανένα. Στις 9 πμ επέστρεψαν και ανέφεραν στον Παπούλα ότι δεν βρήκαν κανένα .

 

            Λύσσαξε ο προσωπάρχης: «Όλοι ειδοποιημένοι ! Η προδοσία οργιάζει ! Από δω μέσα διέρρευσε η πληροφορία! Αλλοίμονο του αν πέσει στα χέρια μου ο καταδότης! Θα τον στήσω στον τοίχο!».



 

            Βρίζοντας πήρε το κουπέ του και κατ ευθείας στο γραφείο του πρωθυπουργού, περιττό να σου πω ότι ο Ράλλης  μετά την αναγγελία της αποτυχίας έπεσε μονοκόμματος στην πέτσινη πολυθρόνα του «Κοιμάστε Παπούλα!» και δεν πρόλαβε να συνέλθει από το απροσδόκητο και να σου ο ιδιαίτερός του με ένα προσωπικό μήνυμα, του το παρέδωσε ένας ανθυπολοχαγός, έπαθε τρέλα ο Ζορμπάς του έστειλε απειλητικό γράμμα δες τι έγραφε:

 

«Μετά λύπης βλέπω ότι δεν ακολουθείται δρόμος ευθύ. Αι διαπραγματεύσεις είναι αδύνατον να εξακολουθήσουν, όταν λαμβάνονται μέτρα δεικνύοντα διαθέσεις όχι ειλικρινείς. Αποδείξατε δι έργων ότι επιθυμείτε ειρηνικήν συνεννόησιν. Συγκαλέσατε την Βουλήν, αφήσατε τα άστοχα μέτρα ΑΛΛΩΣ ΩΘΟΥΜΕΘΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΗΞΙΝ»!

 

            Και τι θαρρείς σκέφτηκε ο  Ράλλης;

 

«Πριν λίγο δεν ήξερα πραγματικά τι να κάνω. Ωστόσο ο Ζορμπάς μου έδωσε την λύσιν: Ναι ωθούμεθα προς ρήξιν! Είναι ο μόνος τρόπος να τους τσακίσω!».


 

 

 

 

ΕΠΙΘΕΣΗ ΡΑΛΛΗ

 

 

            Ο ΣΣ αποφάσισε την άλλη μέρα να έστηνε επαναστατικό στρατόπεδο στα παραπήγματα της λεωφόρου Κηφισού.

 

            Ο Ράλλης  εν τω μεταξύ συγκάλεσε Υπουργικό συμβούλιο και ανακοίνωσε ότι είχε έτοιμα τα διατάγματα ΑΠΟΤΑΞΕΩΣ και ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΣ και σε περίπτωση παρακοής θα λειτουργούσε ό νόμος και η φυλακή, αλλά οι υπουργοί του  που είχαν και αυτοί τις πληροφορίες τους υποστήριζαν ότι θα είχαμε ένοπλή στάση. Τότε τους είπε «Κύριοι, σας διαβεβαίωσα ότι αν θα γίνη επανάσταση, αυτό θα σημαίνει πως την θέλησα εγώ».




 

           

Όταν ο Στράτος έφερε αντιρρήσεις τους αποκάλυψε ότι ο Γεώργιος  Α τον είχε εξουσιοδοτήσει να δημοσιεύσει την επόμενη το διάταγμα της συγκλήσεως της Βουλής για την 31/8/1909.

 

            Αυτή την είδηση την δώσανε στους δημοσιογράφους με την παράκληση να φροντίσουν να ηρεμήσουν τον κόσμο, ο Ράλλης με απόλυτη αισιοδοξία είπε «Απόψε οι Έλληνες μπορούν να κοιμηθούν ήσυχοι από τον Βασιλέα μέχρι τον τελευταίο πολίτη. Επανάσταση δεν θα γίνει από κανένα!», όμως κράτησε τον Στράτο και τον Μανουσογιαννάκη και τους είπε «Εσείς οι δύο ξέρετε πως τα πράγματα είναι διαφορετικά από ότι είπα στους άλλους» έπεσε στην πέτσινη καρέκλα του και συνέχισε «Ποντάρω στην ψυχολογία του γερό Ζορμπά και των λοχαγών, πιστεύω ότι την σύγκληση της Βουλής θα την πάρουν σαν θρίαμβο του ΣΣ και θα νομίσουν ότι υπεχώρησε ή κυβέρνηση».

 

             Ο Ράλλης υπολόγιζε να μπλέξει τον ΣΣ στα γρανάζια του Κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, και άντε να ξεμπλέξουν με όλες αυτές τις μανούβρες που μπορούν να κάνουν οι πολιτικοί.
 

            Αυτόν που φοβόταν ο Μανουσογιαννάκης ήταν ο ΣΥ και ο Καραϊσκάκης, αλλά ο Ράλλης υπολόγιζε να καλέσει τον Ζορμπά  για συζητήσεις που δεν θα του υποσχόταν ΤΙΠΟΤΑ.

 

 

 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Δημήτριος Ράλλης στον οποίο αποτάθηκε ο Γεώργιος Α για τον σχηματισμό κυβερνήσεως μετά την παραίτηση του Γ. Θεοτόκη. Ο Ράλλης, όμως, που ήταν επικριτικός για τον ρόλο των πριγκίπων στο στράτευμα μετεστράφη σταδιακά υπέρ του Κωνσταντίνου, γεγονός που έκανε τους αξιωματικούς του Στρατιωτικού Συνδέσμου να εκμανούν και να δυσχεράνουν τη συνεννόησή τους με τον Δ. Ράλλη. Γεγονός που έκανε τον γνωστό ως «αττικάρχη» πολιτικό να υποβάλει την παραίτησή του στον βασιλιά Γεώργιο A.

 

 

ΤΑ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ

 

 

            Ο ΣΣ έπεσε στην παγίδα του  Ράλλη «Θρίαμβος» φώναζαν όσοι ήταν μαζεμένοι στο σπίτι του Φικιώρη, όλοι ήταν ικανοποιημένοι και ο Ζορμπάς, «Να ειδοποιήσουμε τους καταδιωκόμενους, να βγουν από τις κρυψώνες τους», πήγαν λοιπόν στο σπίτι του αρχιάτρου Λέκκα που κρυβόντουσαν ο Σπυρομήλος με τον Τυπάλδο και τους είπαν να βγουν από το σπίτι διότι δεν υπάρχει κίνδυνος, ο Τυπάλδος έξω φρενών τους κατηγόρησε ότι  είναι «εκτός τιμής» διότι τους παραδίδανε στους διώκτες τους και Σπυρομήλιος τους κατηγορούσε ότι προδίδουν τον ΣΣ.
 

            Στην ώρα που οι αξιωματικοί ετοιμαζόντουσαν να συμπλακούν εμφανίστηκε στην πόρτα ο Θ Πάγκαλος.
 

«Θόδωρε μας προδίδουν!»

«Τα κάνανε πλακάκια με τον Ράλλη και μας παραδίδουν πισθάγκωνα!».

 

            Πήραν τα πηλήκια τους οι δύο αξιωματικοί και έφυγαν από πίσω τους και ο Πάγκαλος.

«Τι πάθατε μωρέ;»

«Κανόνισαν να προσκυνήσουν τον Ράλλη και αρχίζουν τις συνομιλίες».

«Οι κερατάδες»

«Χρειάζεται να εμποδίσουμε τις ερωτοτροπίες με την κυβέρνηση, να βάλουμε ανάμεσά τους ένα γεγονός που θα πλατύνει το χάσμα και που θα  άφηνε περιθώρια για συνεννοήσεις»

«Έχεις τίποτα στο νου;» Ρώτησε ο Πάγκαλος.

«Τα πυρομαχικά» είπε χαμογελόντα ο Τυπάλδος.

 

            Και δες τι έκαναν έστειλαν ένα ΕΠΕΙΓΟΝ και ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ γράμμα , γραμμένο σε γραφομηχανή και ανώνυμο, στον Ράλλη που του έγραφαν:

 

«Κύριε πρωθυπουργέ! Ενώ ο συνταγματάρχης Ζορμπάς και η επιτροπή του ΣΣ σας δίδουν υποσχέσεις περί συνεργασίας και νομιμίτητας, ταυτόχρονα συγκεντρώνουν σοβαράς ποσότητας πυρομαχικών δι επαναστατικήν ενέργειαν. Μια έρευνα εις τας οικίας του λοχαγού Κ Σάρρου και ιλάρχου Ταμπακόπουλου θα σας πείση περί της αληθεία των καταγγελομένων».

 

            Ο Ράλλης έστειλε για κεραυνοβόλο έλεγχο τον ταγματάρχη Παπούλα, στο σπίτι τους βρήκαν πράγματι όπλα και πυρομαχικά, όταν λοιπόν το έμαθε ο Ράλλης πίστεψε την αλήθεια του ανωνύμου γράμματος.
 

            Όταν λοιπόν παρουσιάστηκε τριμελής επιτροπή αξιωματικών του ΣΣ για συζητήσεις ο Ράλλης ούρλιαζε σαν θεριό «Ποια επιτροπή; Να τσακιστούν αμέσως γιατί θα τους δέσω!».

 

            Ταυτόχρονα μέλη της στρατονομίας και συνέλαβαν τους Σάρρο και Ταμπακόπουλο, οι οποίοι με ισχυρή στρατιωτική συνοδεία οδηγήθηκαν στο Μεταγωγών και παραδόθηκαν στην Χωροφυλακή, ώσπου να δικαστούν.

 

 

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΜΕ «ΒΙΤΤΩΡΙΑ»

 

 

            Στις 14/8/1909 στο σπίτι του Πάγκαλου κρυβόντουσαν παράνομοι καταδιωκόμενοι κατώτεροι αξιωματικοί.
 

            Ο Πάγκαλος συζητούσε με τον Τυπάλδο και τον Σπυρομήλιο για το κόλπα των πυρομαχικών, αλλά προβληματιζόντουσαν και για την σύλληψη του Σάρρου και Ταμπακόπουλου, ο Τυπάλδος έριξε την ιδέα να τους απαγάγουν προκειμένου να τηρήσουν το πρωτόκολλο που είχαν υπογράψει να υποστηρίζουν κάθε ένα που κινδύνευε. ο Πάγκαλος είπε «Αφήστε το σε μένα, έχω τον τρόπο μου».
 

            Δες ποιος ήταν ο τρόπος του Πάγκαλου, η απαγωγή να γίνει μεσημέρι, καλοκαίρι ήταν όλοι κοιμούνται το μεσημέρι, φυσικά και οι φρουροί. Στις 2, με 3 μμ ζήτησε να ετοιμάσουν ένα σπίτι στο Φάληρο για την υποδοχή των φυγάδων και ποιο σπίτι διάλεξαν του Παπαμαλέκου.
 

            Μεσημέρι 12 και 30 η Ομόνοια   έβραζε, όλα έρημα ακόμα και τα καφενεία, τα γκαρσόνια είχαν αραδιάσει τις καρέκλες και κοιμόντουσαν. Ο Γιάννης ο Λατέρνας αμαξάς μερακλής, γλεντζές, μπεκρής, μουστακαλής και ιδιοκτήτης της πιο ωραίας «βιττώριας» των Αθηνών που την έσερνα δύο άλογα, μπαϊλντισμένος από την ζέστη περίμενε κανένα μεσημεριανό αγώι στην Ομόνοια, αλλά και αυτός ετοιμαζόταν να πάει για κανένα υπνάκο όταν ξαφνικά άκουσε να τον φωνάζουν
 

«Γιάννη!» γύρισε και βλέπει τον Πάγκαλο

«Καλώς τον κύριο Πάγκαλο, θέλεις να σε  πάω πουθενά;»

«Σε χρειάζομαι Γιάννη, θα κάνουμε κάνα δύο ώρες».

Έβαλε ο αμαξάς στο νου του ερωτοδουλειά και χαμογέλασε πονηρά.

«Τράβα κατά την Πλάκα».

«Λοιπόν;»

«Γιάννη, χτες το βράδυ πιάστηκε ο Σάρρος και ο  Ταμπακόπουλος»

«Τι λες και τι γίνεται τώρα;» απόρησε ο Λατέρνας

«Γιάννη, εμείς οι δύο πρέπει να τους ελευθερώσουμε τώρα».

«Πως;»

«Άκου θα πάμε στο μεταγωγών, εγώ αναλαμβάνω να τους βγάλω. Εσύ περιμένεις στην πόρτα . Μόλις πηδήσουμε μέσα θα δώσεις δρόμο για το Φάληρο. Σύμφωνοι;».

«Σύμφωνοι!»  και έκανε μια στράκα κατά τα άλογα.

 

            Στο μεταγωγών ο φρουρός στην πύλη μισοκοιμόταν, αλλά σαν είδε στολή αξιωματικού στήθηκε προσοχή, ο Πάγκαλος χαιρέτησε τον σκοπό και πέρασε στην αυλή με το φυσικότερο ύφος. Ανέβηκε την μισοχαλασμένη ξύλινη σκάλα, στο βάθος σ ένα σιδερένιο κρεβάτι εκστρατείας, ένας αξιωματικός της χωροφυλακής είχε βγάλει το χιτώνιο, τις μπότες και μόνο με το πουκάμισο και το παντελόνι, ροχάλιζε.
 

            Ο Πάγκαλος τον προσπέρασε και ευθεία προς τα κρατητήρια, εκεί βρήκε τους  Σάρρο και ο  Ταμπακόπουλο να κοιμούνται σε κρεβάτια εκστρατείας, μπήκε τους ξύπνησε .
 

«Τσιμουδιά! Ντυθήτε αμέσως και πάμε».

«Που;»

«Πως βρέθηκες εδώ;»

«Άσε τις κουβέντες και ντυθείτε σε ένα λεπτό».

Τους έδωσε από ένα μπιστόλι,

«Εγώ θα χώσω το μπιστόλι στα παΐδια του σκοπού και εσείς θα πηδήξετε στο αμάξι, μετά πηδώ και εγώ, αυτό είναι όλο! Άντε πάμε και ψυχραιμία!»

Πέρασαν ξανά μπροστά από τον ροχαλίζοντας αξιωματικό της χωροφυλακής και όταν βρέθηκαν στην πύλη ο Πάγκαλος κόλλησε στα πλευρά του φρουρού την κάνη του πιστολιού του.

«Τσιμουδιά!»

Ο σκοπός τα έχασε, είδε να περνούν από μπροστά του οι κρατούμενοι και να μπαίνουν στο αμάξι, μετά είδε τον πάγκαλο να πηδά και αυτός μέσα με το πιστόλι στο χέρι κι ο Λατέρνας με καμουτσιές ξεκίνησε ολοταχώς, εν τω μεταξύ ο φρουρός συνήλθε  και άρχισε να φωνάζει

«Στα όπλα!».

 

            Ο Ράλλης άφριζε από το κακό του για την απόδραση, ο Παπούλας στεκόταν με κατεβασμένο κεφάλι μπρος του.
 

«Ανίκανοι θα σας κλείσω όλους μέσα! Δεν κάνετε ούτε για ζήτω μωρέ! Θα σας στήσω στον τοίχο ! Θα σας ξηλώσω τα γαλόνια!».

« Έννοια σας και θα τους πιάσουμε πάλι κύριε Πρόεδρε. Σε 24 ώρες θα είναι πάλι στα χέρια μας.»

«Παπούλα πέταξε το πουλί. Αυτοί είναι μακριά τώρα, έχουν οργάνωση. Τι θέλω μωρέ και παζαρεύω μαζί τους αυτοί δεν έχουν μπέσα. Αύριο θα τους μαζέψω όλους από τον Ζορμπά μέχρι τον ανθυπασπιστή».

Και τους έδιωξε με φωνές και απειλές!!!!!!

 

 

 

ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ

 

            Από τα ονόματα που έχω παραθέσει μέχρι τώρα αντιλαμβάνεσαι ότι από τους ανθρώπους αυτούς ξεπήδησαν όλοι αυτοί οι αξιωματικοί που μεγάλωσαν και λάμπρυναν  την Ελλάδα στα επόμενα χρόνια.
 

            Βέβαια ο ΣΣ φοβόταν την παλλαϊκή συμμετοχή, αλλά αυτή η συμμετοχή θα ολοκλήρωνε τον αστικό μετασχηματισμό.
 

            Ο ΣΥ όμως ήθελε την αλλαγή και η ιδεολογική του γραμμή ήταν πιο ξεκάθαρη, επιθυμούσε μια γενική σκούπα για το σάπιο την φαυλοκρατία.
 

            Είδαν λοιπόν ότι η στρατιωτική οργάνωση δεν έφτανε, έπρεπε να συμμετέχει και ο λαός, γι αυτό ρίχτηκαν με τα μούτρα για να στήσουν την πολιτική οργάνωση.
 

            Άρχισαν δουλεία συστηματικά στις γειτονιές της Αθήνας, έφτιαξαν ομάδες που αναπτύχτηκαν με μεγάλη ταχύτητα. Η επιτυχία αυτή δεν ανησύχησε μόνο τον Ράλλη και το παλάτι αλλά και την ηγεσία του ΣΣ.
 

            Αυτές λοιπόν οι πρωτοβουλίες του ΣΥ υποχρέωσαν τον ΣΣ να επιταχύνει την επανάσταση στο Γουδί.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Αθήνα (οδός Σταδίου) το 1908.

 

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

 

            Μόλις είχε δειπνήσει  ο Ράλλης στο σπίτι του διάβαζε τις απογευματινές εφημερίδες και αναφορές, όταν παρουσιάστηκε ανήσυχος ο υπουργός στρατιωτικών Μανουσογιαννάκης.
 

            Του ανήγγειλε ότι ενώ ο στρατός είναι σε επιφυλακή και οι διοικητές των μονάδων είναι στις θέσεις τους, οι μικροί αξιωματικοί λείπουν. Ο Ράλλης πετάχτηκε σαν ελατήριο, απ ότι θυμάσαι είχε διώξει τους αξιωματικούς του ΣΣ.
 

            Την ώρα που εξελισσόταν αυτή η συζήτηση μεταξύ των δύο ανδρών η γριά υπηρέτρια μπήκε μέσα και του έδωσε ένα σφραγισμένο  φάκελο, λέγοντας του ότι τον έφερε ένας αξιωματικός, τον άνοιξε και διάβασε:

 

«Η ομάς των αξιωματικών του ΣΣ ειδοποιεί μετά λύπης της τον κ πρωθυπουργόν ότι κυρύττει  εαυτήνεκτός νόμου κατόπιν των ενεργειών της κυβερνήσεως . Παραγγέλει εις τον κ πρωθυπουργόν ότι απεκδύεται πάσης ευθύνης δια την τήρησιν της τάξεως εις την πόλιν και καθιστά τούτο εκ των προτέρων γνωστόν εις την κυβέρνησιν»

 

Δηλαδή !!!!

«Σήκωσαν παντιέρα»!!!!


 

Δεν άργησαν στο σπίτι του πρωθυπουργού να φανούν νέοι επισκέπτες, ο αρχηγός της Χωροφυλακής, ο διευθυντής της αστυνομίας; Και ο μέραρχος Αθηνών.

 

            Του ανακοίνωσαν ότι από το  τμήμα της Χωροφυλακής Νεαπόλεως είδαν στα Εξάρχεια να κυκλοφορούν ένοπλοι ναύτες κα πολίτες με επικεφαλείς αξιωματικούς του ναυτικού και ανάλογες κινήσεις παρατηρούνται σε όλη την πόλη.
 

            Ο Μανουσογιαννάκης  εν τω μεταξύ δέχτηκε τηλεφώνημα που τον πληροφορούσε ότι παρατηρούνται κρούσματα απειθαρχίας σε όλες τις μονάδες και ότι αξιωματικοί οπλισμένοι πάνε για το Γουδί.
 

            Ο Ράλλης έδωσε εντολή να κλείσουν με πιστά στην κυβέρνηση τμήματα την λεωφόρο   Κηφισίας.
 

            Τότε εμφανίστηκε και ο υπουργός ναυτικών ο Μιαούλης και τους ανακοίνωσε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανένα.

 

            Ο Ράλλης του ζήτησε να τηλεφωνήσει στον Ναύσταθμο και να ανέβει ο πλοίαρχος Δαμιανός με ισχυρό άγημα και να αναλάβει την τήρηση της τάξεως. Όλοι δε μαζί μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Στρατιωτικών για να ελέγξουν την κατάσταση.
 

            Ο Ράλλης πια είχε μεταβάλει στάση ζήτησε μεσολάβηση και ότι δεν υφίσταται ζήτημα δραπετών, ούτε καταζητούμενων!!! Και προς αυτή την αποστολή πρότεινε τον Στράτο και τον γιό του Γιάννη Ράλλη,  και που θα πήγαιναν μα που αλλού στο σπίτι του Ζορμπά.
 

            Η εντολή του Ράλλη ήταν «Μιλήστε, πείστε τον, πέστε του ότι καταλαβαίνεται, αρκεί να σταματήσει».

            Στο μεταξύ οι αναφορές ερχόντουσαν επανωτά οι μονάδες η μια μετά την άλλη ξεσηκωνόντουσαν, οι πολίτες ομάδες ομάδες ένοπλοι τραβούσαν ανατολικά. Οι χωροφύλακες είχαν κλειδαμπαρωθεί και παραφυλούσαν από τις γρίλιες.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Carl Boehringer. Πλήθος συγκεντρωμένο μπροστά στα ανάκτορα, 1900 - 1910. (Φωτογραφία σε χαρτί με βάση τη ζελατίνα, 22,6X28,8. Συλλογή Μιχάλη Γ. Τσαγκάρη). Φαίνεται ότι απεικονίζεται το λαϊκό συλλαλητήριο της 14ης Σεπτεμβρίου 1909 που οργανώθηκε από το Στρατιωτικό Σύνδεσμο σε συνενόηση με τους συλλόγους και τις συντεχνίες, προκειμένου να υποστηριχθούν με αυτό οι σκοποί της επανάστασης στο Γουδί. Οι διαδηλωτές έκαναν πορεία από το Πεδίο του Αρεως προς την πλατεία Συντάγματος και κατέληξαν μπροστά στα ανάκτορα, από όπου ο βασιλιάς Γεώργιος Α μίλησε προς το λαό.
 

 


 

ΧΟΡΟΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΩΝ

 

 

 

            Τι είχε συμβεί;

            Έγινε έκτακτη συγκέντρωση αξιωματικών στο σπίτι του Ζορμπά και η διοικούσα αποφάσισε ότι «ο κύβος ερίφθη», αποφάσισαν να συγκεντρωθούν 12^ης και 2ας πρωινής στο Γουδί όπου θα εγκατασταθεί το επαναστατικό στρατόπεδο!

 

«Επιτέλους!» ακούστηκαν φωνές

            Τότε ο Ζορμπάς πήρε τον λόγο και είπε ότι:

«Κύριοι έχω χρέος να σας τονίσω ότι η εκδήλωση θα είναι αναίμακτος και όσο το δυνατόν να πραγματοποιηθεί απαρατήρητη. Γιαυτό η εντολή μας είναι να βαδίσετε στο Γουδί μεμονωμένοι και με πολιτική περιβολή. Την στρατιωτική περιβολή θα την φέρετε μαζί σας σε καλοτυλιγμένο δέμα!».

 

Οι αξιωματικοί μουρμούριζαν και τότε ο ανθυποπλοίαρχος Δεμέστιχας είπε στον Ζορμπά:

 

«Δεν καταλαβαίνω σε  επανάσταση πάμε ή σε χορό μεταμφιεσμένων;»

Ακούστηκαν γέλια

«Και τα τμήματά μας τι θα γίνουν;»

«Προς το παρών θα παραμείνουν στην Πόλη»

«Αδύνατον το δικό μου μαζί με την ομάδα του ανθυπολοχαγού Πάσσαρη βαδίζει ήδη συντεταγμένο προς το Γουδί. Δεν εννοώ αλλιώς την επανάσταση, διέταξα να καταληφθούν οι αποθήκες όπλων!»

«Θα χτυπηθείτε με την Χωροφυλακή!»

«Τόσο το χειρότερο για τους Χωροφύλακες».

 

Και έφυγε τρέχοντας να βοηθήσει τον Πάσσαρη βροντώντας την πόρτα.

 

 

ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ

 

 

            Στην λεωφόρο Κηφισιάς στο ύψος του Ευαγγελισμού μεσάνυκτα ένα τμήμα χωροφυλακής ακροβολίστηκε πριμηδόν .

 

«Άλτ!» και τα κλείστρα των μάνλιχερ όπλισαν

«Ποιος είναι;»

«Μοίραρχος Διοσκουρίδης, διετάχθην να τηρήσω την τάξη!»

«Εδώ ανθυπολοχαγός Χατζημιχάλης! Μην κουνηθείς γιατί θα χτυπηθούμε!»

«Εσύ Χρήστο; Τι θες βρε παιδί μου;»

«Να γυρίσεις πίσω, στην πλατεία Κολωνακίου και να μη σαλέψεις ρούπι!»

«Καλά!»

Και οι χωροφύλακες έφυγαν μπουλούκι.

 

Σιγά μη και έδιναν μάχη η χωροφυλακή με τον τακτικό στρατό, την ουρά στα σκέλια και ότι πείτε κύριε ανθυπολοχαγέ.

 

Θυμάσαι ότι ο Ράλλης είχε μαζέψει κομματάρχες του για να συγκεντρώσει αγρότες τους οποίους θα όπλιζε προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ΣΣ, ξέρεις τι απάντησαν οι κάτοικοι των γύρω χωριών στους κομματάρχες:

 

"Ναι ευχαρίστως θα κατέβουμε να βοηθήσουμε τον πρωθυπουργό, αλλά αυτή την εποχή έχουμε συγκομιδή σταφυλιών, μόλις τελειώσουμε ερχόμαστε!"

 

 

 

ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

 

 

            Στο μαγέρικο του Μπακαλάκη μεσάνυκτα και είναι ακόμα ανοικτό καμιά σαρανταριά άνθρωποι αραδιασμένοι προσποιούνται ότι πίνουν, οι περαστικοί σταματάνε και τους βλέπουν ανάμεσά τους είναι ο ταγματάρχης Καραϊσκάκης με 15 υπαξιωματικούς, φοιτητές αρχηγοί ομάδων κρούσεως του Πανεπιστημίου και ο δημοσιογράφος Σκλαβούνος.
 

            Τι περιμένουν γιατί μα το σύνθημα  τρία απανωτά σφυρίγματα για πάνε στο νοσοκομείο Συγγρού όπου θα συναντηθούν με τον Χατζημιχάλη και όλοι μαζί να πάνε στο σύνταγμα πυροβολικού για να πάρουν στην κατοχή τους τα κανόνια.
 

            Ο Ράλλης είχε πει στον διοικητή του συντάγματος πυροβολικού Ζαφειρόπουλο από το τηλέφωνο «Να τους κτυπήσεις!»

            Τα τρία σφυρίγματα ακουστήκαν, όλοι μαζί ξεκίνησαν λίγο πιο κάτω ακούστηκε

«Αλτ!»

«Πατρίς Ελευθερία!»

«Προχωρήστε!»

Ήταν ο Χατζημιχάλης με καμιά εκατοστή άνδρες. Όλοι μαζί προχώρησαν προς το σύνταγμα πυροβολικού.

            Ο Ζαφειρόπουλος είδε την κίνηση έξω από το στρατόπεδο και πήρε τηλέφωνο τον Ράλλη

«Να τους χτυπήσεις αλύπητα τσάκισε τους!»

«Μου είναι δύσκολο να χύσω αίμα αδελφικό με απλή τηλεφωνική διαταγή. Θέλω γραπτή»

«Την έχεις! Μανουσογιαννάκη ετοίμασε γραπτή διαταγή, να τους χτυπήσει χωρίς έλεος!»

«Κύριε πρόεδρε μιλάτε σοβαρά; Αρνούμαι να υπογράψω τέτοιο χαρτί !»

«Τότε να παραιτηθείς αμέσως!»

«Απ αυτή την στιγμή υποβάλω την παραίτησή μου!»

 

Εν τω μεταξύ άκουγε από την άλλη μεριά ο Ζαφειρόπουλος

 

«Χωρίς διαταγή γραπτή του υπουργού Στρατιωτικών δεν χτυπάω!»

«Παραιτήθηκε ο υπουργός»

«Τότε δεν υπάρχει και διοικητής θα παραδώσω τα κανόνια»

 

Ο Ράλλης χτυπούσε ότι έβρισκε μπροστά του και μετά σωριάστηκε στην πολυθρόνα.

 

 

 

ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ

 

 

            Στο σύνταγμα πυροβολικού ξεπρόβαλαν οι άντρες του Χατζημιχάλη.
 

«Παιδιά ελάτε μαζί μας να αναστήσουμε την πατρίδα!»

«Ζήτω το έθνος!» φώναζαν οι επαναστάτες προς τους στρατιώτες του πυροβολικού που ήταν γύρω από τα πυροβόλα, Ξαφνικά πρόβαλε η σιλουέτα του Ζαφειρόπουλου.
 

«Στρατιώτες στις θέσεις! Μη κουνηθεί  κανείς!» Τότε ένας υπαξιωματικός πήδηξε και τον πλησίασε έβγαλε το πιστόλι του

«Κύριε διοικητά, ήσυχα αφήστε μας να κάνουμε την δουλειά μας!»

 «Στο διάολο, είστε όλοι επίορκοι!».         

Και χωρίς να δώσει σημασία ανέβηκε τις σκάλες του διοικητηρίου

 

            Σε λίγο μια φάλαγγα κανονιών ζεμένη σε άλογα έπαιρνε το δρόμο για το Γουδί .

            Την ίδια ώρα η Εφορία Υλικού Πολέμου έστελνε στρατιωτικά κάρα με όπλα και φυσίγγια.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αξιωματικοί του ελληνικού Στρατού στις παραμονές του Κινήματος του 1909. Πολλοί από αυτούς συμμετέσχον στον Μακεδονικό Αγώνα και ήταν θιασώτες της επανάστασης των Νεοτούρκων.

 

ΥΣΤΑΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

 

 

            Είδαμε ότι ο Ράλλης έστειλε τον γιό του και τον Στράτο να πιάσουν τον Ζορμπά .

            Πράγματι οι δύο αυτοί νέοι πολιτευτές έτρεξαν ξέφρενα προς την οδό Ιουλιανού που ήταν το σπίτι του Ζορμπά  Ήταν 1 τα μεσάνυκτα και εκείνη την στιγμή έβγαινε από το σπίτι του ο Ζορμπάς με κατεύθυνση το Γουδί (για σκέψου αν ο Ράλλης έστελνε δύο τρεις χωροφύλακες μπορούσε να τον συλλάβει).

 

            Ο Στράτος απευθύνθηκε και του είπε:

«Συνταγματάρχα, είμαστε εξουσιοδοτημένοι από την κυβέρνηση να συζητήσουμε μαζί σας!»

«Να πούμε τι;»

«Ο πρωθυπουργός δέχεται να θεωρήσει λήξαν το ζήτημα των δραπετών και των καταδιωκομένων, υποχωρεί χάριν της ησυχίας του τόπου.»

«Λυπάμαι κύριοι Ήρθατε πολύ αργά ο ΣΣ έθεσεν εκτός νόμου εαυτόν και θεωρεί εν διωγμώ το σώμα των αξιωματικών!»

«Έχετε ευθύνες ! Που πάτε;»

«Στο Γουδί κύριε!»

Και γυρίζοντας στους επιτελείς του είπε «Πάμε!»

 

Και μπήκαν στο αμάξι αφήνοντας κάγκελο τους αντιπροσώπους του Ράλλη.

 

 

 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ

 

 

            Μόλις έφτασε ο Ζορμπάς είχε ολοκληρωθεί η καταμέτρηση της δύναμης των επαναστατών

2.650 οπλίτες

450 αξιωματικοί

12 πυροβόλα

Πλήθος πολιτών και φοιτητών

 

Από την φρουρά της Αθήνας στο Γουδί ήταν:

Ο λόχος μηχανικού του λοχαγού Μιμίκου

Ο λόχος της εφορίας Υλικού Πολέμου.

Οι άνδρες του πεδινού πυροβολικού

Τμήματα του Καραϊσκάκη και Δεμέστιχα.
 

Το 2^ο Σύνταγμα ιππικού(250 καβαλάρηδες). Το εν λόγω στρατιωτικό σώμα προσχώρησε στην επανάσταση μόλις έφυγε ο διοικητής του Λέαντρος Μεταξάς και ο πρίγκιπας Ανδρέας!!!!!

 

            Μόλις έφτασε ο Ζορμπάς του αναφέρανε την δύναμη των επαναστατών και τότε αυτός είπε:

«Εμπρός για την ανόρθωση της πατρίδας!»

«Ζήτω το έθνος!»

«Το ιππικό να βγει περιπολίες, να αναπτυχθούν οι προφυλακές μας!»

            Σε λίγο ο στρατός στο Γουδί παρατάχθηκε σε σχήμα τόξου από τον δρόμο Κηφισίας μέχρι το γεφύρι του Ηλισού (νοσοκομείο Παίδων).

 

            Μόλις ολοκληρώθηκε η παράταξη παρουσιάστηκαν νέα τμήματα, ήταν το άγημα του ναυτικού που ο Ράλλης στήριζε τις ελπίδες του να επιβάλει την τάξη, προσχώρησε με τους επαναστάτες

 

 

 

 

 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΣ

 

 

            Η εφημερίδα «χρόνος» που ήταν όπως είδαμε όργανο του ΣΣ δημοσίευσε την πραγματική δύναμη του ΣΣ δύο μόλις μέρες πριν την συγκέντρωση στο Γουδί ας δούμε τι ανάφερε η εφημερίδα:

 

Αξιωματικοί του στρατού 1268

Αξιωματικοί  του ναυτικού 132

 

Μετά το κίνημα όπως θα δούμε οι αριθμοί αυξήθηκαν.

Το αρχείο πάντως του ΣΣ το 1910 αναφέρει ότι υπήρχαν :

 

102 ονόματα με βαθμό ταγματάρχη μέχρι και αντιστράτηγου

Το ποσοστό των ανώτερων αξιωματικών ήταν μεγαλύτερο στην επαρχία σε σχέση με την Αθήνα και τον Πειραιά .

            Τι δείχνει αυτό;

 

            Μα τι άλλο ότι στους υψηλόβαθμους αξιωματικούς της επαρχίας και των Αθηνών στην σχέση τους ως προς τη σχέση τους με τις κατεστημένες δομές της εξουσίας.

 

            Υπήρχε βέβαια και μια δυσαναλογία στην σύνθεση των αξιωματικών του πεζικού σε σχέση με τα στελέχη των διοικητικών υπηρεσιών και τους αξιωματικούς του Οικονομικού.

            Αυτό το γεγονός βγάζει το διπλό συμπέρασμα ότι ο διάδοχος ως γενικός διοικητής υποτιμούσε το πεζικό σε αντιθέσει προς τα τεχνικά όπλα(μηχανικό πυροβολικό). Μεροληπτώντας υπέρ ορισμένων κύκλων ευνοούμενων .

 

            Αφ ετέρου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «στους αξιωματικούς των διοικητικών επιτελείων ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη η τάση να παίζουν πολιτικό ρόλο».

 

            Ο ΣΣ υπερέβη τα όρια της συνωμοτικής ομάδας αποκτώντας οργανωτική δομή, μηχανισμούς αλλά και πολιτική θεσμική διάσταση.

 

            Η Διοικητική Επιτροπή σύστησε ακόμα  ad boc  επιτροπές μελέτης νομοσχεδίων κλπ

            Ενώ το εκπληκτικότερο λειτουργούσε Συμβούλιο Τιμής (ΣΤ) και Επιτροπή Κρίσεως Αξιωματικών (ΕΚΑ). Που ενώπιον αυτών των επιτροπών οδηγούντο με το ερώτημα της διαγραφής αξιωματικοί μέλη του ΣΣ .

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Από τη λαϊκή συγκέντρωση που οργάνωσαν οι Συντεχνίες στο Πεδίον του Άρεως, την 14η Σεπτεμβρίου 1909. Μπροστά από τη μαρμάρινη στήλη εκφωνεί λόγο ένας ένθερμος οπαδός του Κινήματος, ο Παπαδράκος. Ήταν η εποχή που συνηθιζόταν η συμμετοχή των ιερωμένων σε πολιτικής φύσεως εκδηλώσεις.
 

 


 

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ  Λ ΜΕΤΑΞΑΣ

 

 

 

            Ο συνταγματάρχης Μεταξάς, διοικητής του 2^ου συντάγματος πυροβολικού πήγε στο στρατόπεδό του και είδε να λείπει οι άνδρες του, τα πυροβόλα και τα άλογα που τα μετέφεραν.
 

«Τι συνέβη ρε παιδιά ;»

Στους πέντε εναπομείναντες πιστούς αξιωματικούς του, τους ίλαρχο Καλίνσκη, υπίλαρχο Δημόπουλο, ανθυπίλαρχους Κώστα και Νίκο Σπυρόπουλο και τον ανθυπασπιστής Σπυρόπουλος.

«Φύγανε !»

«Για πού;»

«Στο Γουδί προσχώρησαν στην επανάσταση.»

«Και εσείς μωρέ τι κάνατε;»

«Τι να κάνουμε ήταν διακόσιοι πενήντα πάλι καλά που δεν μας έδεσαν!»

«Πάμε!»

«Για πού κύριε διοικητά;»

«Στο γουδί να ξαναφέρουμε το σύνταγμα πίσω! Ακολουθήστε με χωρίς χασομέρι!».





 

Πήραν το αμάξι του Μεταξά και έφτασαν έξη αξιωματικοί στο Γουδί ο ήλιος είχε σηκωθεί ήδη . Ο Μεταξάς  έφτασε σε σημείο που να βλέπει το σύνταγμά του και είπε στον Σπυρόπουλο:

«Τρέξε ! Πάρε ένα άλογο και φέρε μου το σύνταγμα πίσω!»

«Στις διαταγές σας!»

Μπήκε στο Γουδί και πλησίασε τους άνδρες του.

«Επί τον ίππον! Ακολουθήστε με!»

Κάμποσοι καβαλάρηδες ίππευσαν και ετοιμάστηκαν να τον ακολουθήσουν.

«Προδοσία ο Μεταξάς!»

«Στα όπλα!»

Οι καβαλάρηδες κατάλαβαν τι γινόταν και γύρισαν πίσω, εν τω μεταξύ άρχισαν να πέφτουν πυκνοί πυροβολισμοί και οι άντρες του Δεμέστιχα ακροβολίστηκαν,  κάποιοι υπαξιωματικοί κύκλωσαν τον Μεταξά και τον κατέβασαν από το άλογο.

«Σκοτώστε τον !»

Μπήκε στην μέση ο Ζυμβακάκης για να τον σώσει, οι υπόλοιποι πέντε αξιωματικοί βλέποντας να πιάνεται ο  Λ Μεταξάς το έβαλαν στα πόδια προς τον Υμηττό. Οι επαναστάτες τους καταδίωξαν και σε λίγο τους είχαν συλλάβει.

 

            Ο Ζορμπάς έδωσε διαταγή να φυλακιστούν και να συγκληθεί στρατοδικείο για να δικαστούν. Προ αυτής της  κατάστασης ο Λ Μεταξάς φοβήθηκε για την ζωή του και έστειλε το πιο κάτω σημείωμα προς τον Ζορμπά:

 

«Κύριε Συνταγματάρχα,

Έχω την τιμή να σας παρακαλέσω να επιτρέψετε την οίκοι μετάβασίν μου, λαμβάνοντας την υπόσχεσιν μου ότι θα παραμείνω οίκοι και διατασσόμενος παρά της αρμοδίας αρχής, διότι υποφέρω κτυπηθείς υπό ίππου και επειγόμενος ν απαλλάξω τον ελληνικόν στρατόν της παρουσίας μου.

Όλως υμέτερος

Λ ΜΕΤΑΞΑΣ»

 

Τσάμπα μάγκας ο τύπος απ ότι κατάλαβες μήτε για τους άλλους πέντε νοιάστηκε μήτε για τον Ελληνικό στρατό παρά μόνο για  το τομάρι του.

 

Παρ όλα αυτά η ενέργεια του Λ ΜΕΤΑΞΑ  ήταν και η πιο σπουδαία πράξη κατά της επανάστασης στο Γουδί.

 

            Ουδείς άλλος μήτε Αρχιστράτηγος μήτε αξιωματικός τόλμησε κάτι προς αντιμετώπιση της επανάστασης ΟΛΟΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ με πρώτο και καλύτερο τον «στρατηλάτη» Κωνσταντίνο που δεν έκανε τίποτα, μα τίποτα απολύτως!!!!!!!!

 

            Η απάντηση του Ζορμπά προς τον χεσμένο Λ Μεταξά ήταν μεγαλόψυχη και λεβέντικη .

 

«Πες του να κάνει υπομονή, αύριο ελπίζω να καταφέρω να τον ελευθερώσω. Σήμερα όλοι είναι θυμωμένοι. Αύριο θα τον στείλω στο Φρουραρχείο μαζί με τους άλλους»

            Ο Ζορμπάς σκέφτηκε τους πέντε πιστούς του Λ Μεταξά, ενώ ο αρχηγός τους σκέφτηκε μόνο τον εαυτό του!!!!!! 

 

 

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΡΑΛΛΗ

 

 

            Δύο αρματωμένοι στο γεφύρι Ηλυσίων πλησίασαν τις επαναστατικές θέσεις, απεσταλμένοι από τον Ράλλη, ο Δήμαρχος Σπ Μερκούρης και ο Ταγματάρχης Παπούλας, αφοπλίστηκαν τους έδεσαν τα μάτια και τους οδήγησαν στον Ζορμπά.

 

«Κύριε συνταγματάρχα, ο πρωθυπουργός με εξουσιοδοτεί να συζητήσουμε επί του τρόπου εφαρμογής των αιτημάτων σας».

«Δεν υπάρχουν αιτήματα, κύριε Δήμαρχε, υπάρχει επαναστατικό πρόγραμμα».

«Έστω, ο κος Ράλλης το αποδέχεται και θέλει να συζητήσει μαζί σας τον τρόπο εφαρμογής του».

«Αρκεί να υπογράψει μια δήλωση προς τον λαό και να την δώσει στον τύπο» είπε ο Γούβέλης

«Ναι αλλά υπό όρους».

«Αρκεί κύριοι ο κος Ράλλης αποδείχτηκε κακόπιστος ή θα αποδεχτεί τους όρους ή θα παραιτηθεί αμέσως καλημέρα σας».

 

 

 

ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ

 

 

            Ο Ράλλης επικοινώνησε με τα ανάκτορα  Τατοΐου τηλεφωνικά και πληροφόρησε τον Γεώργιο τον Α ότι κηρύχθηκε επανάσταση από τον ΣΣ και μεγάλο μέρος του στρατού ήταν στρατοπεδευμένο στο Γουδί και ότι αδυνατούσε να επιβάλλει τον νόμο.

 

«Κύριε Ράλλη μη βιάζεστε, θα κατέβω στην Αθήνα. Μην κάνετε τίποτα πριν σας δω προσωπικώς».

«Η γνώμη μου είναι να καλέσετε τον Ζορμπά να σχηματίσει κυβέρνηση»

«Δεν ξέρω θα σκεφτώ, περιμένετε».

 

            Ο Γεώργιος κάλεσε τους γιους του Κωνσταντίνο , Ανδρέα και Νικόλαο.

«Κηρύχτηκε επανάσταση, ο Ράλλης πιστεύει ότι πρέπει να αναθέσω την κυβέρνηση στον Ζορμπά»

Ο Κωνσταντίνος κατακόκκινος από θυμό είπε:

«Το Ζορμπά; Μεγαλειότατε με συγχωρείτε πως είναι δυνατόν να καταστήσετε πρωθυπουργό σας τον άνθρωπο που ζητά την απομάκρυνση των παιδιών σας από το στράτευμα».

«Το ζήτημα παιδί μου είναι πιο σοβαρό, ώστε να με σταματούν τέτοιοι τύποι ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Ο ΘΡΟΝΟΣ»

«Θα δεθούμε λοιπόν δεμένοι χειροπόδαρα στο Ζορμπά;»

«Τι μπορεί να γίνει;»

«Αποκλείεται η λύση της Οικουμενικής;» είπε ο Ανδρέας

«Την αποκλείει η επανάσταση»

«Και τι μας απομένει;»     

« Ή λύση Μαυρομιχάλη ή κατάρρευση πάντων. Αν δεχθεί να μας βοηθήσει, σώζεται η κατάσταση. Αν όχι τελειώνει η ιστορία της δυναστείας μας».

 

            11πμ στο παλάτι επικρατούσε μεγάλη αναταραχή, ο μέραρχος Δημόπουλος φρουρούσε το εσωτερικό, ενώ μια ενωμοτία χωροφυλακής περιπολούσε έξω. Ο Ράλλης έσπευσε να δει τον Γεώργιο

«Μεγαλειότατε, το παν εχάθη, καλέστε στην αρχή τον Ζορμπά»

«Θα επιχειρήσω πριν κάτι άλλο. Έστειλα να καλέσουν τον Μαυρομιχάλη, είναι  ο μόνος που δεν έχει φθαρεί».

«Τα πράγματα είναι άσχημα».

 

Στην ώρα παρουσιάστηκε ο Παπαδιαμαντόπουλος που είχε πάει να βρει τον Μαυρομιχάλη και τον βρήκε στην έπαυλή του στην Καστέλα.

            Σε λίγο παρουσιάστηκε ο φεουδάρχης Κυριακούλης Μαυρομιχάλης με αμφίεση περιπάτου, μεσόκοπος, ψηλός γεροδεμένος ομορφάντρας, μόλις τον είδε ο Γεώργιος έτρεξε με τα δύο του χέρια απλωμένα

 

«Είδατε τι μου κάνουν ;» κλαψούρισε ο Γεώργιος κρεμασμένος κυριολεκτικά από το στόμα του Μανιάτη.

« Μεγαλειότατε συγχωρέστε την αμφίεσή μου, μου τονίστηκε ότι έπρεπε να έρθω με ότι φορούσα»

«Πολύ καλά κάνατε»

«Ελάχιστα γνωρίζω»

«Δεν χρειάζεται, σας κάλεσα να σχηματίσετε κυβέρνηση. Αλλά  προς Θεού γρήγορα! Ως το βράδυ να ορκισθείτε. Θέρε τους υπουργούς σας αμέσως! Δεν χρειάζεται έγκρισή μου. Την έχετε από τώρα. Πρέπει να βιαστούμε για να προλάβουμε επικίνδυνες φασαρίες»

«Μεγαλειότατε, απ ότι κατάλαβα πρέπει να συνθηκολογήσουμε με τους επαναστάτες, είναι αναγκαίο να μάθουμε τουλάχιστον τα αιτήματά τους για να δούμε αν είναι πραγματοποιήσιμα. Απ αυτό θα εξαρτηθεί αν θα σχηματίσουμε κυβέρνηση!»

«όχι όχι! Να τα παραδεχθείτε όλα! Σας εξορκίζω! Πρέπει μέχρι το βράδυ να έχουμε κυβέρνηση.»

«Μεγαλειότατε»

«Τίποτα !τίποτα! Έχω πεποίθησιν στον πατριωτισμό σας. Είστε  ο μόνος που μπορεί να σώσει τον τόπο!». (εδώ διάβασε τον θρόνο γιατί γι αυτόν νοιαζόταν ο δυστυχής)

«Μεγαλειότατε, είναι δύσκολο, όλοι οι συνεργάτες μου λείπουν! Θα κάνω ότι μπορώ!»

«Να και τα αιτήματα της επαναστάσεως, το απόγεμα σας περιμένω για ορκωμοσία»

            Με ασυνήθιστη θερμότητα τον ξεπρόβγαλε κρατώντας του τα χέρια !!!!!

 

            Μιλάμε για χέσιμο του κερατά ο Γεώργιος όχι αστεία.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μαυρομιχάλης, Κυριακούλης (Αθήνα, 1850 - 1916). Πολιτικός, πρωθυπουργός της χώρας (1909 - 10), γιος του στρατιωτικού Πέτρου Μαυρομιχάλη. Σπούδασε στη Γαλλία Πολιτικές Επιστήμες και πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής Οιτύλου το 1879.


 

«ΧΡΟΝΟΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ

 

            «Ευάριθμοι τινές σωματάρχαι διορισθέντες επίτηδες προ μηνός με την περιωρισμένην εντολήν να εμποδισωσιν δια παντός μέσου το εθνικόν κίνημα των αξιωματικών έμειναν εμβρόντιτοι όταν το πρωί του Σαββάτου ευρέθησαν περιστοιχισμένοι μόνον από τους τοίχους των στρατώνων των.


 

            Ο Διοικητής του 7^ου πεζικού συντάγματος κ Παπαδήμας (ανακριτής για τα επεισόδια στην οικία Χατζημιχάλη) ηναγκάσθη να παρακαλέση τον κ Ζορμπάν να του του χορηγήση δύο στρατιώτας δια την φρούρησιν της σημαίας και του ταμείου του συντάγματος. Εννοείται ότι ο κ Ζορμπάς μεγαλοψύχως φερόμενος παρεχόρησεν τους ζητηθέντες άνδρας.

            Επίσης κατάπληξιν επροξένησεν το γεγονός, ότι διάφοροροι φρουροί την ώραν της αλλαγής των φυλάκων βλέπουσαι ότι δεν αντικαθίστανται, διότι τα σώματα ήσαν πλέον κενά ανδρών, εδυσανασχέτουν αναμένουσαι  και εν τέλει εγκαταλίπουσαι τας θέσεις των έσπευσαν εκεί όπου τους εκάλει το προς την αναγέννησιν της πατρίδος καθήκον. Ως εκ τούτου αι φρουραί αντικατεστάθησαν υπό χωροφυλάκων.»

 

  

ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΜΕ ΣΣ

 

 

            Ο Βουλευτής του κόμματος Μαυρομιχάλη υπομοίραρχος Δεληγιάννης, ο οποίος ήταν και μέλος του ΣΣ, έφτασε στο Γουδί και έφερε ένα μήνυμα στον Ζορμπά από τον  Μαυρομιχάλη

 

«Κύριε  Συνταγματάρχα. Έλαβον παρά της ΑΜ την εντολήν να σχηματίσω κυβέρνησιν. Επειδή έχω την γνώμην ότι εις τας παρούσας κρισιμωτάτας περιστάσειςτου τόπου η υμετέρα συμμετοχή εις το υπουργείον θέλει συντελέσει εις την εξομάλυνσιν της καταστάσεως, παρακαλώ όπως συναντηθώμεν και κανονίσωμεν τα της υποθέσεως ταύτης.

18/8/1909

Πρόθυμος

Κ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ»

 

            Ο Ζορμπάς το είδε σαν προσπάθεια εξαγοράς του από το στέμμα. Και κάλεσε σε έκτακτη συνεδρίαση την διοικούσα του ΣΣ.


 

«Κύριοι, έλαβα μήνυμα του Μαυρομιχάλη με το οποίο με καλεί να πάρω μέρος στην Κυβέρνηση. Οφείλω να σας πω την πλήρη αντίθεσή μου προς κάθε συμμετοχής μας στις ευθύνες της εξουσίας!»

Ο Γουβέλης πετάχτηκε και είπε:

«Τι λέτε κύριε συνταγματάρχα. Εδώ αγωνιστήκαμε για να το πετύχουμε και τώρα που μας προσφέρουν την εξουσία στο πιάτο, θα την κλωτσήσουμε;»

«Βέβαια!» πετάχτηκαν κάμποσοι.


 

«Να πάρουμε τα στρατιωτικά υπουργεία!»

«Να πάρουμε το υπουργείο Εξωτερικών!»

Ο Ζορμπάς τους κοίταξε όλους με θλίψη.

 

«Κύριοι, ομολογώ πως δεν περίμενα ν ακούσω τέτοια λόγια από το στόμα σα. Θέλετε να μεταβάλουμε τον ΣΣ σε στρατιωτικό κόμμα, να φθαρούμε και να χάσουμε την εξυγιαντική μας δύναμη που κλείνει το κίνημά μας; Από ποιόν αντλούμε την ηθική δύναμη των ενεργειών μας ; Από τον λαό Τι θα  ειπεί το έθνος, αν μας δη να διαγκωνιζόμαστε στον στίβο της εξουσίας δίπλα δίπλα με τα κόμματα της φαυλοκρατίας;»

«Κύριε συνταγματάρχα πως αλλιώς θα διασφαλίσουμε τα συμφέροντα του σώματος των αξιωματικών;»

«Γι αυτό αγωνιζόμαστε; Κάτω από αυτές τις συνθήκες αδυνατώ να διατηρήσω την αρχηγία. Φεύγω αμέσως από το στρατόπεδο και κάνετε ότι θέλετε!»

Έπιασε τα χέρια του και το στήθος του ταραζόταν από λυγμούς. Όλοι  σώπασαν, όταν συνήλθε

«Φεύγω!»

Και βγήκε έξω, η επιτροπή τον ακολουθούσε  και περικύκλωσαν το αμάξι του

«Μη φεύγετε!»

«Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε σας!»

«Θα γίνει ότι αποφασίσετε εσείς!»

Ο Πάγκαλος παρουσιάστηκε τότε και είπε

«Όποιος διαφωνεί με τον αρχηγό, να φύγει αυτός! Κύριε συνταγματάρχα κατεβείτε ! Σας παρακαλώ!»

«Πείθομαι στα λόγια σας. Θα μου υποσχεθείτε όμως ότι τέτοια πράγματα δεν θα ξαναγίνουν. Ο λαός μας παρακολουθεί άγρυπνα και ξέρει να τιμωρεί εκείνους που τον προδίδουν».

«Έχετε τον λόγο μας!»

«Τότε μπορούμε να απαντήσουμε στον Μαυρομιχάλη. Να απαιτήσουμε να δηλώσει καθαρά ότι αποδέχεται το πρόγραμμα του ΣΣ. Να μας απαντήσει γραπτά αν συμφωνεί ότι η Βουλή δεν πρέπει να διαλυθεί προτού ψηφίσει τους νόμους για την εφαρμογή του προγράμματος μας, να δώσει γενική αμνηστία, να επαναφέρει τους αποταχθέντες και να πετάξει από τον στρατό την ομάδα Μεταξά. Σύμφωνοι;»

Εδώ πετάχτηκε ο Καραϊσκάκης και είπε:

«Σύμφωνοι!  Ωστόσο δεν είναι παράξενο μια επανάσταση που υποτίθεται πως πέτυχε και άρχισε να δημιουργεί δίκαιο, να ζητά αμνηστία;»

«Πρέπει να τεθεί το στράτευμα και πάλι εντός των πλαισίων του νόμου κύριε ταγματάρχα».

«Δεν καταλαβαίνω ! Από την μια μεριά ζητάμε αμνηστία σαν εγκληματήσαμε και το αποδεχόμαστε μόνοι μας κι από την άλλη δεν θυμόμαστε τα αιτήματα του λαού όπως φορολογική ανακούφιση, την μετάθεση των φορολογικών βαρών στους εύπορους, την κατάργηση της συναλλαγής, τον εκδημοκρατισμό, την απαλλαγή μας από τα βρόχια του ξένου κεφαλαίου, τη λύση του Κρητικού. Τι απάντηση δίνουμε σε όλα αυτά , ο ΣΥ θέλει να ξέρει!»

 

Βλέπεις πόσο πιο ριζοσπαστική ήταν οι υπαξιωματικοί, η τάξη που στην συνέχεια έβγαλαν ηγέτες που δόξασαν την πατρίδα, ο Πλαστήρας ήταν η ψυχή της οργάνωσης του ΣΥ στα Τρίκαλα αλλά και  Γεώργιος Κονδύλης και άλλοι έπαιξαν ενεργό ρόλο στο κίνημα των υπαξιωματικών.

 

«Ελπίζω κύριε ταγματάρχα όλα αυτά που θέσατε ότι θα συζητηθούν στην Βουλή»

Εν τω μεταξύ ο Δεληγιάννης ζητούσε την απάντηση του ΣΣ που θα έδινε στον Μαυρομιχάλη, αφού πήρε την απάντηση του Ζορμπά έφυγε και σε μια ώρα έφτασε φέρνοντας νέο γράμμα του Μαυρομιχάλη:

 

«Φίλε κ Ζορμπά Λαβών γνώσιν του υπομνήματος του ΣΣ των λλ αξιωματικών και των αιτημάτων του, σας βεβαιώ ότι θέλω ανταποκριθεί εις τας αξιώσεις υμών τε και του στρατού, αίτινες άλλωστε είναι σύμφωνοι με τας γνώμας μου.

15/8/1909

Πρόθυμος

Κ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ»

 

            Ο Δεληγιάννης είπε :

«Ο πρωθυπουργός παρακαλεί να υποδείξετε δύο αξιωματικούς για τα πολεμικά υπουργεία, πρέπει η κυβέρνηση να ορκιστεί σήμερα» (η γνωστή κωλοσφήνα του Γεωργίου)
 

            Στην σύσκεψη που γίνηκε για τον ορισμό των δύο αξιωματικών συμφώνησαν αμέσως για το υπουργείο ναυτικών και πρότειναν τον πλοίαρχο Δαμιανό (ο αξιωματικός που είχε εντολή να χτυπήσει με το άγημά του τους επαναστάτες. Για το υπουργείο στρατιωτικών δεν βρήκαν άτομο και μήνυσαν ότι θα περιμένει μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο.

 




 

  

ΦΡΟΥΡΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

   

 

            Το θέμα της αμνηστίας που ζήτησε ο ΣΣ είναι ένα θέμα που σε  πολλούς φάνηκε  μια υπόθεση λίγο παράξενη, δες τι γράφει ο Μελάς:

 

«Αυτοί κρατούσαν την κατάσταση στα χέρια τους, αυτοί γκρέμισαν τον Ράλλη, αυτοί επέβαλαν το πρόγραμμά τους και τις θελήσεις τους. Αυτοί κατάλυσαν τη Γενική Διοίκηση του Στρατού, αυτοί διέλυσαν το επιτελείο . Αυτοί συγκαλούσαν την Βουλή. Και ζητούσαν ΑΜΝΗΣΤΙΑ ! Από ποιόν ; Από αυτούς που κατέλυσαν με κίνημα και κατάγγελλαν στο λαό σαν χρεοκοπημένους ! Ο Ζορμπάς μου είχε πει λίγες μέρες πριν ότι οι αξιωματικοί χρειάζονται έναν συνταγματάρχη για να τους διατάζει. Τώρα έδειχνε και αυτός με την σειρά του ότι χρειαζότανε κάποιον που θα δώσει στο επαναστατικό στρατόπεδο το παράγγελμα [Τους ζυγούς λύσατε!] Και τον βρήκε, ήταν ο Μαυρομιχάλης. Το βραδάκι του έστειλε το υπ αριθ 119 φύλλο της κυβερνήσεως με το διάταγμα της αμνηστίας. Τώρα μπορούσε να γυρίσει στο σπιτάκι του ήσυχος. Οι παντούφλες του τον περίμεναν. Θα τις φορούσε με μεγάλη ανακούφιση!»

 

            Ο στρατός έμεινε στο Γουδί την 15^η και την 16^η οι σάλπιγγες σήμαναν συγκέντρωση. Ο Ζορμπάς πήρε αναφορά και  μετά είπε:

 

«Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες!

Ο σκοπός της συγκεντρώσεώς μας επετεύχθη, διότι η κυβέρνηση απεδέχθη να εκτελέσει πάντα τα αιτήματά του ΣΣ. Ο δε βασιλεύς ηυδόκησε να απονείμει αμνηστία εις πάντας! Κλπ»

 

            Τα πάντα μετά την αμνηστία είχαν πάρει ΚΩΜΙΚΗ μορφή ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΠΙΟ ΦΡΟΝΙΜΗ, ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ, ΝΟΜΙΜΟΦΡΩΝ επανάσταση στα παγκόσμια χρονικά.

 

            Όλοι ζητωκραύγασαν υπέρ του έθνους και άρχισαν να παραδίδουν τα φυσίγγια, μπήκαν τετράδες και ξεκίνησαν τραγουδώντας για την πόλη, μόλις έφυγε και η τελευταία φάλαγγα ο Ζορμπάς μπήκε στο αμάξι του και τράβηξε για το σπίτι του.

 

            Σε 24 ώρες ο στρατός είχε περάσει από την νομιμότητα στην παρανομία και μετά πάλι στην νομιμότητα, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΡΟΥΘΟΥΝΙ!!!!!!   ( Στην συνέχεια θα υπάρξει συμπλοκή με αίμα).

 

            Αυτά συνέβαιναν στο Γουδί, η φρουρά Χαλκίδας υπό την ηγεσία των λοχαγών  Χριστοδούλου και Ξάνθου ξεκίνησε και βγήκε στον Ευβοϊκό και έπιασε Ωρωπό και βάδιζε προς Μαλακάσα, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΚΤΥΠΗΣΕΙ  ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ!!!!

 

            Πανικός στην πρωτεύουσα σε Κυβέρνηση και παλάτι, ο Γεώργιος ταράχτηκε εκ νέου μη και μπουν στο Τατόι, έστειλε λοιπόν στην Μαλακάσα τον υπασπιστή του Τζαβέλα παρακλητικά να γυρίσουν πίσω στην Χαλκίδα. Στην Πάρνηθα συναντήθηκαν Τζαβέλας και φρουρά Χαλκίδος, ο Χριστοδούλου παλικάρι αποφασισμένο μήνυσε στον Βασιλιά:

 

«Να πείτε στον Βασιλιά ότι διαταγές δεχόμαστε μόνο από την ηγεσία της επαναστάσεως. Ο δρόμος περνά από το Τατόι . Αν καθίσουν φρόνημα δεν θα πειράξουμε κανέναν!»

 

            Ο Τζαβέλας γύρισε στο Τατόι και μετέφερε την απάντηση της φρουράς Χαλκίδος. Εκεί να είσαι από μια μεριά να δεις τι έπαθε το Βασιλικό κωλαράκι του Γεωργίου, έστειλαν τον συνταγματάρχη Δούκα Βακάλογλου (αυτόν που ο διάδοχος είχε επιχειρήσει να κάνει αρχηγό του ΣΣ ) με αυτοκίνητο να ΣΠΕΥΣΕΙ να φέρει τον Ζορμπά, τον βρήκε τον φόρτωσε στο αυτοκίνητο και τρέξανε να προλάβουν τους επαναστάτες.

 

            Τρόμαξε να τους πείσει ο Ζορμπάς πως τα πράγματα ήταν πια νόμιμα, και ο Χριστοδούλου όταν πια κατάλαβε τι έγινε γύρισε και είπε:

 

«Κοίτα κατάντια, ξεκινάμε για επανάσταση και καταντήσαμε να εισπράτουμε αμνηστίες. Άιντε πάμε πίσω στα λημέρια μας! ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΜΕ ΠΑΛΙΚΑΡΑΔΕΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.»

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασιλιάς Γεώργιος Α της Ελλάδος.

[PDF]

 

 

 

ΟΛΑ ΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ

 

            Η εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ» δημοσίευσε το άρθρο του Λιδωρίκη «Όλα εις το φως» που απεικόνιζε τις προθέσεις του ΣΣ για την πολιτική ζωή, ας δούμε αποσπάσματα:

 

            «Ο ΣΣ, αδιαφορών τις κυβερνά  Την Χώραν ταύτην ή τις θα κυβερνήσει αύριον, ένα έχει σκοπόν, ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΗ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΉΝ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ   ΝΑ ΖΗΤΤΗΣΗ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΙΝ ΤΩΝ ΙΚΑΝΩΝ, ΠΑΡ ΕΚΕΙΝΩΝ ΟΙΤΙΝΕΣ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ, ΠΡΟΟΡΙΣΤΑΙ ΝΑ ΕΚΛΕΓΩΣΙ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ».


Και στην συνέχεια ανάφέρει « δεν θα επιτραπή όπως το πρόγραμμα του ΣΣ τσαλαπατηθή κατά την σύνταξιν των αναγκαίων νομθετημάτων» τονίζοντας την ανάγκη ταχείας υλοποιήσεως του αφού εξάλλου «δεν απαιτεί μακράν προπαρασκευαστικήν εργασίαν».

«Η εργασία αυτή είναι, ως έπρεπε να είναι, παρασκευασμένη  εν τω ΣΣ και δεν απαιτείται προπαρασκευαστική εργασίαν».

 

 

 

 

ΟΞΕΙΑ ΠΛΕΥΡΙΤΙΔΑ

 

 

            Γίνηκε λοιπόν μια επανάσταση αναίμακτη, το παλάτι καρδιοκτύπησε  για μισή μέρα, ο λαός ένοιωσε απογοήτευση διότι είδε να γίνεται πρωθυπουργός ο ΦΕΟΥΔΑΡΧΗΣ Μαυρομιχάλης άνδρας που θύμιζε τις χειρότερες μέρες Δεληγιαννισμού!

 

            Ο ΣΣ άνοιξε γραφεία στο κέντρο της Αθήνας, με πολυθρόνες, τηλέφωνα, κουδούνια, υπασπιστές, ιδιαιτέρους και άρχισε να κάνει αθρόες εγγραφές νέων μελών!

 

            Κάθε συντηρητικός αξιωματικός, τώρα που δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος έσπευδε να γραφτεί στον ΣΣ, ουρές αξιωματικών, ο Ζορμπάς άνθρωπος με χιούμορ και τσουχτερή ειρωνεία γελούσε με θέαμα και έλεγε :

 

«Όλοι τώρα πάσχετε από οξεία πλευρίτιδα ! Όλοι παρά το πλευρό μας θέλετε να είστε! Γιατί δεν προχωρείτε; Γιατί δεν βγαίνετε μπροστά ; Γιατί δεν ζητάτε λαϊκή  συμπαράσταση; Όλα από εμάς τα περιμένετε;»

 

            Ο Ζορμπάς άνδρας χωρίς επαναστατική πείρα ΤΩΡΑ αντελήφθηκε αυτό που οργάνωνε και προωθούσε ο Καραϊσκάκης και ΣΥ.

 

            Χιλιάδες τηλεγραφήματα κατέφταναν καθημερινά από όλη την χώρα υπομνημάτων, ατόμων και οργανώσεων που ζητούσαν να προχωρήσει μέχρι το τέλος, αυτή η κατάσταση τους υποχρέωσε να σκεφτούν σοβαρά. Ο συντηρητισμός του ΣΣ έφερνε απογοήτευση στον λαό, ο Μαυρομιχάλης έκανε δηλώσεις στην «Τριμπούνα» της Ρώμης :

 

«Θα ακολουθήσω διαλλακτική πολιτική, επιβάλλων συμφώνως προς την θέλησιν του έθνους και το πρόγραμμα του κόμματος μου διοικητικάς και οικονομικάς μεταρυθμίσεις. Ως προς την εξωτερικήν πολιτικήν αυτή θα είναι επίσης διαλλακτική και θα ακολουθήσει ευλαβουμένη την θέλησιν των δυνάμεων, δηλαδή την διαγωγή την οποίαν η Ελλάς ετήρησεν μέχρι σήμερα».


 

           


Δηλαδή συνέχιση της φαυλοκρατίας, κοτζαμπασισμός, ξενική εξάρτηση. Επιπλέον κάθε σπαθοφόρος αξιωματικός του ΣΣ ζητούσε ρουσφέτια περιφρονώντας τον νόμο και τον λαό.

 

Σε αυτή την λογική βοηθούσε και Μαυρομιχάλης και το παλάτι που ήθελαν να στήσουν ένα νέο κρατικό μηχανισμό στα σπαθιά   των αξιωματικών. Αγανάκτησε ο Ζορμπάς και κυκλοφόρησε εγκύκλιο ζητώντας να σταματήσει το ανεβοκατέβασμα των αξιωματικών στα Υπουργεία απειλώντας με διαγραφές. ΜΑΤΑΙΟΣ ΚΟΠΟΣ! Έφτασαν να θέλουν κάποιοι λοχαγοί να θέλουν να κάνουν κρίση στους καθηγητές του Πανεπιστημίου από την ταβέρνα του Σάρρου στην οδό Δώρου, εκεί μεταξύ κρασιού και μεζέ συζητούσαν για την καταλληλότητα των καθηγητών του Πανεπιστημίου!!!!!

 

            Επειδή στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος, να και ο Θεοτόκης που ξεκουραζόταν στην Κέρκυρα έκανε και αυτός τις δηλώσεις του στην εφημερίδα «Αθήναι» του Γ Πωπ :

 

«Βουλή ! Ποια Βουλή μα δεν έγινε επανάστασις; Αλλά στον τόπο μας δεν ξέρουμε να κάνουμε ούτε επαναστάσεις. Με ένα περίπατο στο Γουδί και με ένα αόριστο σημείωμα υπό τύπον προγράμματος πολιτικού. Οι κύριοι που έκαμαν την επανάστασιν ας έλθουν να εφαρμόσουν τα σχέδια των» .

Και σε αυτό το στυλ συνέχισε την συνέντευξη ειρωνευόμενος   τον ΣΣ και το κίνημα στο Γουδί και απειλώντας ότι δεν θα παρουσιαστεί στην Βουλή.

 

            Φρύαξε ο ΣΣ, αναταράχτηκε ο λαός και ο στρατός, στους κόλπους του ΣΣ άρχισαν να μιλούν για δικτατορία, το στέμμα πάλι βρέθηκε σε δύσκολη θέση και ζητούσε την βοήθεια του Ζορμπά!!!!

 

            Την κατάσταση την έσωσαν οι βουλευτές του Θεοτόκη που ακούγοντας για διάλυση της Βουλής ΑΝΑΣΤΑΤΩΘΗΚΑΝ και άρχισαν τις δηλώσεις ότι διαφωνούν με τον Θεοτόκη και έστειλαν επιτροπή στην   Κέρκυρα  να αλλάξει γραμμή και το πέτυχαν βέβαια.

 

 

 

 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έλαβε μέρος στο Κίνημα του 1909 ως ένα από τα πιο ενεργά μέλη του Στρατιωτικού Συνδέσμου.

 

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΠΡΙΓΚΙΠΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ

 

 

            Συμβιβάστηκε λοιπόν ο ΣΣ με την φαυλοκρατία και το πολιτικό κατεστημένο κράτησε όλα τα ερείσματα της στην διοίκηση , το παλάτι σε συνεργασία με τον Μαυρομιχάλη έκανε μια κίνηση διπλωματικής σωφροσύνης  απομάκρυνε τον διάδοχο Κωνσταντίνο από την αρχιστρατηγία και τους πρίγκιπες από το στράτευμα .

 

            Αυτό θεωρήθηκε από τον ΣΣ σαν θρίαμβος της επανάστασης, βέβαια και αυτή για λίγο χρονικό διάστημα απομάκρυνση του Κωνσταντίνου έδωσε την δυνατότητα στο κράτος απαλλαγμένο από τον αυταρχικό, ανίκανο και βλάκα  διάδοχο να ανασυγκροτήσει και να ετοιμάσει το έθνος για την μεγάλη εξόρμηση. 

 

            Ο διάδοχος ενεργώντας σαν κομματάρχης οργάνωσε κατά την αποχώρησή του από την Ελλάδα συγκεντρώσεις στο Αίγιο, την Πάτρα, την Κέρκυρα οργανώθηκαν θορυβώδη συλλαλητήρια και ο διάδοχος φέρθηκε σαν επαρχιακός πολιτευτής όπου εκφώνησε λόγους κατά του ΣΣ  και το κυριότερο κατά του πατέρα του!!!!!

            Ο ΣΣ κατάπιε το γεγονός και δεν πήρε μέτρα , ο διάδοχος έφυγε σε καιρούς που τα πνεύματα ήταν οξυμμένα προκειμένου να μη φθαρεί και με σκοπό να γυρίσει σε ομαλότερες περιόδους.

 

 

ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

 

 

            Η σχέση Μαυρομιχάλη και Ζορμπά κινείτο σε τεντωμένο σχοινί   και ο λαός ζητούσε επαναστατικότερη πορεία, τσάκισμα της ολιγαρχίας και αλλαγή. Στην Καρδίτσα ο ΣΥ κι οι αγρότες κινούντο  από  ιδέες ανανεωτικές μιλούσαν για κατάργηση των τσιφλικιών, για διανομή της γης (σου θυμίζω εδώ πρωταγωνιστεί ο Πλαστήρας)

            Τον Σεπτέμβρη ο Μαυρομιχάλης έψαχνε τρόπους για μαντρωθεί η λαϊκή δυσφορία, με βάση αυτή την σκέψη επέτρεψαν να γίνει συλλαλητήριο και θα το εμφάνιζαν σαν συμπαράσταση στο έργο του ΣΣ .

 

            Το συλλαλητήριο της 14/9/1909  ήταν αυθόρμητο, συμμετείχαν  οι συντεχνίες, νοικοκυραίοι, αλλά και σοσιαλιστές, βέβαια οι αξιωματικοί του ΣΣ με ατομικό οπλισμό και στρατιωτικές μονάδες εφ όπλου λόγχη  ανέλαβαν να περιφρουρήσουν το συλλαλητήριο που έγινε στο πεδίο του Άρεως. (από ποιόν μα από τους μπράβους των κομμάτων!!!!!)  

 

            Τα μαγαζιά έκλεισαν, τα εργοστάσια σχόλασαν τα τραμ ακινητοποιήθηκαν   και οι Αθηναίοι χωρίς κραυγές και συνθήματα ξεχύθηκαν στους δρόμους Υπολογίζεται ότι συγκεντρώθηκαν περίπου 200.000 άνθρωποι το σύνολο του πληθυσμού της Αθήνας και του Πειραιά αλλά και των γύρω χωριών και μαζί με όλους και οι Κρητικοί με τον Καπετάν Παπαμαλέκο επικεφαλή.

            Στην συγκέντρωση μίλησε ο πρόεδρος των Συντεχνιών Παπαφώτης που έβαλε τα οικονομικά αιτήματα και ο κόσμος υποδέχτηκε τον λόγο του με ζητωκραυγές, την εποχή αυτή οι ανώτερες τάξεις και οι κεφαλαιούχοι ήταν αφορολόγητοι, στο θέμα αν θα πάρουν τα κεφάλαιά τους και θα φύγουν ο Παπαφώτης είπε ότι να τους φορολογήσουμε και αν φύγουν ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ!

 

            Στο πνεύμα του Παπαφώτη συντάχτηκε το ψήφισμα που έλεγε :

- Να ψηφιστεί νόμος κατά της κομματικής συναλλαγής.

- Να μονιμοποιηθούν οι Δημόσιοι υπάλληλοι.

- Να προστατευθεί η γεωργία, η αλιεία, το εμπόριο , η βιομηχανία , η ναυτιλία  και η κτηνοτροφία.

- Να βελτιωθεί η θέση του εργάτη.

- Να χτυπηθεί η τοκογλυφία.

- Να οργανωθεί η δικαιοσύνη.

 

Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ένας πανύψηλος ιερέας  ο Παπαδράκος που κρατούσε στα χέρια του σταυρό και ευαγγέλιο  τα σήκωσε και είπε «Ο Χριστός και η εκκλησία ευλογούν την ανόρθωση! …..» Και μόλις τελείωσε τον λόγο του όρκισε το πλήθος να χύσει το αίμα του για την πραγματοποίηση των αποφάσεων της συγκέντρωσης. Τόσο πολύ επηρέασε ο Παπαδράκος που αμέσως ακούστηκαν φωνές

«Στα Ανάκτορα! Και στο σπίτι του πρωθυπουργού.»

      Η μάζα κίνησε έξω από την Βουλή ξέσπασε σε αποδοκιμασίες

«Κάτω η φαυλοκρατία!»

 

 

 

ΕΤΣΙ ΛΕΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Το σατυρικό Γερμανικό περιοδικό «Σιμπλιτσίσιμους» δημοσίευσε το πιο κάτω ποίημα, το οποίο αναδημοσιεύθηκε στην «Ακρόπολη» την 20/8/1909, ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟ

 

Βασιλόπουλο, όποιος είναι

Κι αν κορμί έχει καλάμι,

Κι αν μυαλό δεν έχει δράμι,

Μόλις γεννηθεί, στρατάρχης

Γίνεται με γρηγοράδα

Έτσι λένε στην Ελλάδα.

                      

Ο Μινίστρος του πολέμου

Εις το φασκιωμένο δίδει

Πριγκιπάκι για παιχνίδι

Τη στρατηγική την ράβδο

Όλος γέλια και γλυκάδα

Έτσι λένε στην Ελλάδα.

 

 

Προβιβάζεστε κι οι άλλοι

Μ όταν στην κορφή βρεθήτε,

Τι κλωτσιά που θα γευτήτε!

Κι αν άσπρισε, πάλι πρίγκηψ

Θα σας βάλει στην αράδα

Έτσι λένε στην Ελλάδα.

 

 

Μα αντί κρυφά να λέτε

Για τους πρίγκηπες αστεία,

Βάλτε τους σ αποστρατεία!

Αντί πόλεμο ας παίζουν

Λόουν τέννυς, τόκα αμάδα

Έτσι λένε στην Ελλάδα.

 

 

 

Είκοσι χρονών ντελφίνι

Καπετανιο πίσω αφήνει

Ασπρομάλλη τι ξυπνάδα!

Κι αυτός γρυ χωρίς να βγάνη,

Τα πολιτικά του βάνει

Όπως λένε στην Ελλάδα.

 

 

Μ  αν φουρνέλλο κάπου σκάζη,

Τη στολή του πάλι βάζει,

Δεξί χέρι τον εκλέγουν

Του μικρού κι υπασπιστή του,

Δηλαδή ξεθυμαστή του

Όπως λένε στην Ελλάδα.

 

 

Αν η φουρνελλιά πετύχη

Ποιος του πρίγκηπα την τύχη!

Μόλτκε δεύτερο τον κράζουν.

Μ αν δεν πιάση, φθυς ξεσπάζουν

Στου υπασπιστή την πλάτη

Ρώτα την Ελλάδα να τη!

 

 

Μα αντί κρυφά να λέτε

Για τους πρίγκηπες αστεία,

Βάλτε τους σ αποστρατεία!

Αντί πόλεμο ας παίζουν

Λόουν τέννυς, τόκα αμάδα

Έτσι λένε στην Ελλάδα.

 

ΣΑΣ ΣΥΓΧΑΙΡΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ

 

            Στο παλάτι ο Γεώργιος φορούσε την μεγάλη στολή του ναυάρχου (σήμερα) και δίπλα του ήταν ο υπασπιστής του ο Μεσσαλάς (αυτός που δημοσίευσε των ανυπόγραφη πληροφορία περί παραιτήσεως του Γεωργίου και που ο Ράλλης απειλούσε ή αυτός ή εγώ, απ ότι είδες αυτός έμεινε).

            Υποδεχτήκαν την επιτροπή που επέδωσε το ψήφισμα και είπε :

«Μην αμφιβάλετε ότι ουδέποτε παρενέβαλα ή θα παραμβάλω πρόσκομμα σε κάθε μέτρον συντελούν εις την προαγωγήν του έθνους εσωτερικώς και εξωτερικώ, εις την ευημερίας του λαού εντός των ορίων πάντοτε του Συντάγματος, το οποίον ωρκίσθην να τηρήσω!»

            Έξω ο λαός φώναζε.

«Να βγη ο Βασιλιάς»

« Να μας δώσει εγγύηση ότι θα γίνουν όσα ζητά ο λαός!»

Ο Μεσσαλάς είπε:

« Μεγαλειότατε φοβούμαι ότι δεν θα το αποφύγεται!»

Βγήκε λοιπόν με βαριά καρδιά ο Γεώργιος προς τον λαό, οι αφελείς σιώπησαν προκειμένου να ακούσουν τι θα πει ο Άναξ, αλλά ας δούμε πως το διηγείται ο Μελάς:

 

Μια νότα συγκρατημένης ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ  είπε:

 «Σας συγχαίρω από καρδίας δια τας ζητοκραυγάς σας! Και σας συγχαίρω δια την ειρηνική  και νομοταγή εκδήλωσιν των ευχών σας. Απάντησα στην επιτροπήν σας και εξεδήλωσα την πεποίθησιν μου ότι η κυβέρνησις μου, ήτις χαίρει της εμπιστοσύνης μου και ο πατριωτισμός της Βουλής των αντιπροσώπων σας, θα λάβουν υπό σοβαρωτάτην έποψιν τα αιτήματά σας. Εγώ δε, ένα συμφέρον είχα και έχω, το συμφέρον του αγαπητού μου λαού ( σιγά ρε Γεώργιε το συμφέρον σου συμπίπτει με μόνο με το μεροκάματο και την εξουσία που σου προσφέρει ο θρόνος) και την ευημερίαν ολοκλήρου του έθνους μας. (ποιού έθνους Δανέ πρίγκιπα). Σας παρακαλώ να διαλυθείτε ήσυχως, αναφωνούντες μαζί με τον βασιλέα σας : ζήτω το έθνος!»

 

            Μια κλάκα διασκορπισμένη στο πλήθος  φώναζε :

«Μη διαλυθείτε!»

«Στου Μαυρομιχάλη!»

            Αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους βαλτούς του Μπέη που ήθελαν να παρασύρουν το πλήθος για να δρέψει ο Μπέης τις ρητορικές του δάφνες, και ο αφελής λαός τράβηξε προς τον πρωθυπουργικό σπίτι .

 

            Ο Μαυρομιχάλης μετά από λίγο βγήκε στητός στο μπαλκόνι του σπιτιού του

«Σπεύδω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνην μου, διότι σας της παρουσίας σας και των διαβημάτων σας ενισχύετε  ημάς εις τον ακανθώδη και ηράκλειον αγώνα μας»

            Από κάτω οι πρωθυπουργική κλάκα φώναζε

«Θα πεθάνουμε μαζί σου!»

«Πρέπει να εργασθώμεν δια να καταπέσουν τα σινικά τείχη του παρελθόντος και επί των ερειπίων να ανεγερθή νέον και υγιές οικοδόμημα προόδου και σωτηρίας του τόπου»

Και έτσι το πήγε και είπε ότι μπορείς να φανταστείς με την κλάκα από κάτω να παροτρύνει το πλήθος υπέρ του φαυλοκράτη φεουδάρχη πρωθυπουργού. Και όταν πια βράδιασε το πλήθος μπαϊλντισμένο από την αερολογία διαλύθηκε.

            Έτσι λοιπόν Παλάτι και πρωθυπουργός βγήκαν κερδισμένοι από αυτή την συγκέντρωση και ο μόνος δυσαρεστημένος ήταν ο ΣΣ, την επόμενη ο Λιδωρίκης (εκπρόσωπος του ΣΣ ) έγραφε στον «Χρόνο» :

« Ο λόγος του βασιλέως κατά το χθεσινόν  συλλαλητηρίον   έδειξε ΄τι υπάρχει χάσμα αντιλήψεων μεταξύ στέμματος και λαού».

 

            Δόθηκαν εντολές να γίνουν συλλαλητήρια και στις επαρχίες και τώρα τα ψηφίσματα που ερχόντουσαν από την επαρχία έγερναν την ζυγαριά προς το μέρος του ΣΣ .

 

 

 

ΧΑΚΙ ΒΟΥΛΗ

 

 

Ο Μαυρομιχάλης το Φθινόπωρο κάλεσε την Βουλή. Η παλαιά Βουλή την ημέρα αυτή ήταν γεμάτη από τα ξημερώματα, τα θεωρία ήταν γεμάτα από αξιωματικούς με τις επίσημες στολές τους και τις γυναίκες τους.

 

            Κατάφθαναν λοιπόν οι Βουλευτές και ποιος λες ήρθε πρώτος, μα ο Θεοτόκης που όπως θυμάσαι είχε απειλήσει ότι δεν θα παρευρισκόταν στην Βουλή ( αυτή ήταν η εικόνα της φαυλότητας και της δημαγωγίας που δεν είχε ούτε τσίπα ούτε ντροπή).

 

            Κατά τις 9πμ μπήκε η κυβέρνηση συμπεριλαμβανομένων των υπουργών Λαπαθιώτη υπουργός Στρατιωτικών με την στολή του, ο Ευταξίας υπουργός οικονομικών, ο Τριανταφυλλάκος υπουργός Ναυτικών, χαιρετήθηκαν Μαυρομιχάλης. Ράλλης  και Θεοτόκης με τα μάτια  Η ατμόσφαιρα ήταν εκρηκτική. Το θεωρείο των αξιωματικών βούιζε απειλητικά σαν μελίσσι.

Ο Θεοτόκης κοίταξε στα θεωρεία και είπε :

«Λόχος!»

Συνεδρίαση υπό την πίεση των θεωρείων

«Υπό την σκιά της καρμανιόλας!» είπε ο Γούναρης.

Στην αρχή εκλέχτηκε πρόεδρος της Βουλής και η διαδικασία κράτησε 2 ώρες παμψηφεί εκλέχτηκε ο Ρώμας.

            Η ομιλία του Μαυρομιχάλη που ξεκίνησε   τον κύκλο των ομιλιών έχει κάπως έτσι:

«Δεν πιστεύω ότι υπάρχει τις ο οποίος ν αξιώσει από ημάς όπως εντός τριάκοντα ημερών θεραπεύσωμεν όλα εκείνα τα δεινά, τα οποία απότριακονταετίας και πλέον μαστίζουσι ημάς και συνεσώρεύθησαν επί της ράχεως του Έθνους!» και μετά άρχισε ν αναλύει το κυβερνητικό πρόγραμμα  με μια αοριστία και ρητορικά πυροτεχνήματα και ήρθε λοιπόν η ώρα να πει την μεγάλη κουβέντα :

«Αφού διήλθομεν ημέρας σπατάλης και ευωχίας, επέστη, νομίζομεν η ώρα όπως νηστεύσωμεν οι πάντες αμαρτήσαντες και μη αμαρτήσαντες!»

            Σούσουρο απειλητικό ακούστηκε στα θεωρεία από τους αξιωματικούς, οι φαυλοκράτες κάτω άρπαξαν τον απόηχο και πάσχισαν να διορθώσουν τα πράγματα ανεβάζωντας στο βήμα τον Λαπαθιώτη, ο στρατιωτικός πολιτευτής είπε: Ότι το θέμα της αναδιοργανώσεως του στρατού δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο δημόσιας συζητήσεως, τα σχέδια είναι έτοιμα και πολύ σύντομα θα φανεί η διαφορά και τελείωσε με το θέμα της απομάκρυνσης του Διαδόχου και των Πριγκίπων σαν θέμα που θα γεφύρωνε τις τάξεις του στρατού και υπουργείου Στρατιωτικών.

            Τα θεωρεία τώρα ικανοποιημένα χειροκροτούσαν.

Μετά την πρώτη συνεδρίαση ανεθάρησε η φαυλοκρατία και το πρώτο νομοσχέδιο ήταν νόμος για την αλλαγή του κανονισμού της Βουλής! Που καταργούσε τις ατελείωτες αγορεύσεις, όλες οι πτέρυγες καταπολέμησαν το νομοσχέδιο και ο Μαυρομιχάλης παρέπεμψε το νομοσχέδιο περί κωλυσιεργίας σε επιτροπή..

            30 /9/1909 πέρασε το οικονομικό πρόγραμμα του Ευταξία που προέβλεπε  αναδιοργάνωση του στρατού.

            Στις συνεδριάσεις ο Καραϊσκάκης αποτελούσε την αριστερά της τότε κοινωνίας σε κάποια στιγμή μίλησε δες τι είπε:

 

« Είναι πολύ περίεργο ότι ενώ ο βασιλεύς δέχτηκε να κυρώσει τα νομοσχέδια που η κοινή γνώμη τα επιδοκιμάζει, ακούστηκαν στην Βουλή γνώμες για δήθεν κινδύνους του κράτους. Αλλά πότε θα προκύψουν αυτοί οι κίνδυνοι; Όταν ψηφιστούν τα νομοσχέδια ή όταν δεν ψηφιστούν; Τα νομοσχέδια αυτό δεν είναι αντισυνταγματικά, απεναντίας καταργούν νόμους αντισυνταγματικούς και καλό θα ήταν να τα αποδεχτεί η Βουλή όπως έχουν.»

 

Οι φαυλοκράτες τρόμαξαν και για να καθησυχάσουν τα πράγματα ψήφισαν νομοσχέδια που ανακούφιζαν τις λαϊκές μάζες  όπως :

 

·       Μετάθεση φόρων στις ευπορότερες τάξεις.

·       Καθιέρωση φόρου εισοδήματος.

·       Φόρου κληρονομιών.

·       Κατάργηση φόρου αμπελιών και των αροτριώντων ζώων κλπ

 

Η ψυχή της συντηρήσεις ήταν ο μεγαλοκτηματίας Φωκίων Νέγρης!!!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Φωκίων Νέγρης (31 Μαρτίου 1846 - 15 Ιανουαρίου 1928) ήταν Έλληνας μεταλλειολόγος, γεωλόγος, πολιτικός και πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Υπήρξε διακεκριμένος μεταλλειολόγος της εποχής, που διετέλεσε διευθυντής της Εταιρείας των Μεταλλουργείων του Λαυρίου και εν συνεχεία δήμαρχος της πόλης του Λαυρίου(1895-1898), καθώς και επιτυχημένος πολιτικός με πολυετή σταδιοδρομία. Ως υπουργός Οικονομικών εισήγαγε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική ασφάλιση.




 

ΚΙΝΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

 

 

            Το ερώτημα γιατί έγινε η επανάσταση του ναυτικού είναι ένα ζήτημα που ακόμα δεν έχει απαντηθεί, πολλοί είπαν ότι πρόκειται για κίνημα με προοδευτικότερες κατευθύνσεις, μια διαμαρτυρία για την συντηρητική πολιτική του ΣΣ, άλλοι πάλι μίλησαν ότι ήταν αποτέλεσμα προσωπικών δυσαρεσκειών.

            Επικεφαλής του κινήματος ήταν ο υποπλοίαρχος Τυπάλδος, ο οποίος μόνο επαναστάτης δεν ήταν, δες τι γράφει ο Μελάς:

 «Ήταν από τους ωραίους εκείνους άνδρες που ήταν αδύνατον να περάσουν απαρατήρητοι, ψηλός, λιγνός, λεβέντης, μελαχρινός, με λαμπερά μαύρα μάτια ,  ωχρό πρόσωπο, εβένινα μαλλιά, αρρενωπός και ευγενικός».

 

            Ήταν όπως ήδη σου έγραψα φοβερός σκοπευτής και καβγατζής, από τα πρώτα μέλη του ΣΣ, ιδιαίτερα τα είχε με τον Μιαούλη που τον έλεγε ανίκανο και άλλα κοσμητικά, παράφορος, φωνακλάς, έλεγες ότι προκοπή γίνεται μόνο με την διάλυση της Βουλής και με δικτατορία, είχε δε καταφέρει να προσέλκυση με το μέρος του μεγάλο αριθμό αξιωματικών, έφτανε στο σημείο να αποταχθούν όσα μέλη του ΣΣ δεν πήγαν στο Γουδί .

 

            Ένα βράδυ πήγε στον Ζυμβακάκη όπου συνεδρίαζε η επιτροπή του ΣΣ και αφού έβρισε έφυγε κτυπώντας την πόρτα.

«Αφού δεν παίρνεται από λόγια, και εμείς θα πάρουμε το δίκιο με το σπαθί μας».

            15/10/1909 ο Τυπάλδος πέρασε από το «Πανελλήνιο» και μετά κατέβηκε στο Ναύσταθμο. Όταν έφτασε στην υποβρύχια άμυνα που υπηρετούσε ανησύχησε, διότι είδε κινήσεις, όπως μοίρασμα προκηρύξεων στους ναύτες που έγραφαν να μην έχουν εμπιστοσύνη στις ενέργειες του Τυπάλδου.

Στις 16/10/1909 τον ειδοποίησαν πως η μοίρα των θωρηκτών από το Κερατσίνι σήκωνε φωτιές για να ξεκινήσει, ο Τυπάλδος έστειλε ένα μικρό καράβι για να δει τι γίνεται.

            Το μαντάτο που πήρε ήταν ότι τα θωρηκτά ετοιμάζονται για μάχη. Είχε διαπράξει το θανάσιμο σφάλμα να γνωρίσει στον θυμό του τις προθέσεις του.

            Τα χειρότερο για τον Τυπάλδο ήταν ότι έμαθε ότι ο ΣΣ συνέλαβε τους αξιωματικούς του ναυτικού και ότι είχαν στηθεί μπλόκα στον ηλεκτρικό και σε δρόμους Αθήνας  και Πειραιά, ενώ κυκλοφορούσαν περίπολοι χωροφυλακής.

 

            6.000 άνδρες του ΣΣ έπιασαν τα καίρια σημεία, ήταν αδύνατη κάθε απόβαση του Τυπάλδου, οι φρουρές Χαλκίδας και Ναυπλίου πήραν σήμα να ανέβουν Αθήνα.

            Την γενική διεύθυνση της επιχείρησης συντόνιζε ο Ζορμπάς από το Ρουφ και στο Κερατσίνι έστειλε τον Μιαούλη διοικητή της μοίρας θωρηκτών.

            Στην εφημερίδα «Χρόνος» ο ΣΣ δημοσίευσε ανακοίνωση και ο Α Καρκαβίτσας έγραψε φλογερό κείμενο που ήταν κάλεσμα για αγώνα

            Βλέπεις πως ενεργεί κανείς προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα κίνημα; Εν αντιθέσει με την ανικανότητα που επέδειξε ο Κωνσταντίνος για να αντιμετωπίσει το κίνημα στο Γουδί.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : To AT «ΣΦΕΝΔΟΝΗ», πλοίο Διοικήσεως στασιαστών στο λιμάνι του Πειραιά.
Αριστερά διακρίνεται το γνωστό «Ρολόϊ»(κατεφαδίστηκε το 1968-69), δίπλα του η παλαιά Αγία Τριάδα με το μεσαίο Κωδωνοστάσιο και δεξιά δεσπόζει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς.
Πίσω από τη πρύμνη του πλοίου το σπίτι του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη.


 

ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ

 

    

            Ο Τυπάλδος ετοιμάστηκε να κτυπηθεί με τον ΣΣ, έστειλε άγημα και κατέλαβε το διοικητήριο του Ναυστάθμου αιχμαλωτίζοντας τον υποναύαρχο Βουδούρη. Κατέλαβε τα αντιτορπιλικά και έβαλε κυβερνήτες τους Δημούλη, Δεμέστιχα, Κανάρη, Ρεδιάδη και τον σημαιοφόρο Ζωιόπουλο, Κολιαλέξη, Οικονόμου, Μπούρμπουλη, Λούνδρα, Μελετόπουλο  και Ζαλοκώστα με εντολή να ετοιμαστούν για πόλεμο το ίδιο συνέβη στο αντιτορπιλικό «Σφενδόνη».

            Μετά έστειλε στον υπουργό Ναυτικών το σήμα:

«Κατόπιν των κακόπιστων και κακόβουλων μέτρων της κυβέρνησεως αναγκάζομαι να λάβω μέτρα αμύνη, Την υπόθεσιν του ναυτικού ζητήματος διαχειρίζεται ο αρχηγός του ΣΣ και μετ αυτού πρέπει η κυβέρνησις να συνενοηθή. Πάσαν επιθετικήν κίνησιν θ αποκρούσω δια των αντιτορπιλικών».

            Στις 17 μμ φάνηκαν στις ακτές του Σκαραμαγκά μονάδες πυροβολικού και πεζικού, τα θωρηκτά με επικεφαλής τα «Ψαρά» ξεκίνησαν από το Κερατσίνι για να μπουν στον Ναύσταθμο.

            Για να εμποδίσει την είσοδό τους κίνησε την «Σφενδόνη», την «Ναυκρατούσα»  και την «Θύελλα». Τα θωρηκτά προχωρούσαν αργά στο στενό, ο Τυπάλδος έδωσε διαταγή να βάλουν εναντίον τους τα ταχυβόλα της «Σφενδόνης». Στο άλμπουρο των «Ψαρών» ανέβαινε το σήμα του πυρός. Τα βαριά κανόνια άστραψαν, οι οβίδες άρχισαν να πέφτουν βροχή γύρω στα αντιτορπιλικά.

            Ένα τέταρτο κράτησε η ναυμαχία, αρκετές κτηριακές εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου καταστράφηκαν, η «Σφενδόνη» χτυπημένη έπλεε , μονόπατα ενώ στο κατάστρωμά της σφάδαζαν αρκετοί χτυπημένοι από τις οβίδες. Ο Τυπάλδος έδωσε εντολή να την καθίσουν στα ρηχά της Σαλαμίνος για να μην βυθιστεί. Η «Ναυκρατούσα» και αυτή είχε χτυπηθεί. Απολογισμός 8 νεκροί και πέντε τραυματίες στα αντιτορπιλικά του Τυπάλδου.

 

            Νύχτωνε και τα θωρηκτά επέστρεψαν στο Κερατσίνι, ο Τυπάλδος με τους συντρόφους του έκανε σύσκεψη και πήραν την απόφαση να φύγουν για τα βουνά της Μεγαρίδος να βγουν στο κλαρί.

            Τρία μερόνυχτα περιφερόντουσαν χωρίς τροφή, και ύπνο, οκτώ αξιωματικοί και στο τέλος γύρισαν παράνομα στην Αθήνα, όπου και συνελήφθησαν  και κλείστηκαν στις φυλακές Συγγρού. Ο λαός που είχε διαπαιδαγωγηθεί κατά των κινηματιών ζητούσε το κεφάλι τους για το αίμα που χύθηκε.

            Τελικά παραπέμφθηκαν σε ορκωτό δικαστήριο, συνεννοηθήκαν και έστειλαν στον Ζορμπά υπόμνημα δηλώνοντας ότι  είναι θύματα δολοπλοκίας και ζητούσαν να τους παραπέμψουν σε στρατοδικείο. Στον ΣΣ άρχισαν καυγάδες που υποστήριζαν τους κινηματίες, μέχρι και ο Βασιλιάς μπήκε στην μέση και με τα πολλά κέρδισαν αμνηστία και σύντομα αποφυλακίστηκαν και την φυγάδευση του Τυπάλδου στο εξωτερικό.

 

 

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : K. Tυπάλδος.  

 

 

  

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΙ

 

 

            Την πρώτη δεκαετία του 20^ου αιώνα οι σοσιαλιστές πραγματοποιούσαν βήματα στον Ελληνικό χώρο.

            Το 1907 βγαίνει το βιβλίο του Σκληρού «Το κοινωνικό μας ζήτημα». Το 1908 ιδρύεται η «Κοινωνιολογική εταιρεία» σε αυτή άνηκαν οι:

Αλ Παπαναστασίου, Θ Πετμεζάς, Θ Κουτουμπής, Ν Εξαρχόπουλος, Κ Τριανταφυλλόπουλος, Ι Λυμπερόπουλος, Δελμούζος, Λ Νλακος, Μελάς, Σκουριώτης, Σαράτσης, Κορώνης, Βαρβαρέτσος, Γληνός, Μυλωνάς κα

            Όταν ξέσπασε το κίνημα στο Γουδί οι κοινωνιολόγοι ζήτησαν να παίξουν ρόλο στην  εξέγερση και έφτιαξαν ένα πρόγραμμα μεταρυθμήσεων με τον τίτλο «Τι πρέπει να γίνει;» Ο ΣΣ βέβαια τους πήρε από κακό μάτι σαν κοινωνικούς ανατροπείς.

 

            Στο Βόλο που υπήρχε οργανωμένο σοσιαλιστικό κέντρο το πρόγραμμα του ΣΣ έγινε δεκτό με ειρωνείες και πήγαν να μιλήσουν στον λαό οι Πετμεζάς και Τριανταφυλλόπουλος που ζητούσαν τους Βολιώτες να στηρίξουν το πρόγραμμα του ΣΣ.

            Ο Παπαναστασίου είπε:

 

«Ο Έλλην σοσιαλιστής θέλει και ποθεί την ελευθέρωση του Έλληνα ραγιά …. Θέλει όμως συγχρόνως την απελευθέρωση και του Βούλγαρου ραγιά και του Σέρβου και του Τούρκου.   Ο Έλλην σοσιαλιστής θα ζητήσει να εύρη εις τον Βούλγαρον, τον Σέρβον, και τον Τούρκον επαναστάτη σύμμαχον και όχι εχθρόν. ….»

Ουτοπίες και ανεδαφικά πράγματα.

           

Εν τω μεταξύ άρχισε να δραστηριοποιείται η « Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ένωση» του ποιητή Κ Χατζόπουλου, Φ Πολίτη, Γ Αποστολάκη, Γ Πολίτη, Γ Παπανικολάου, Γ Ζεβγό, Δ Ταγκόπουλο, Γ Ελευθερουδάκη, Ν Γιαννιό, Ζαβιτσιάνο, Πορφυρά.

 

            Το Νοέμβριο του 1908 ιδρύθηκε το «Εργατικό Κέντρο» στον Βόλο με πρωτοβουλία των τσαγκάρηδων και εξέδωσαν την εφημερίδα «Εργάτης», από εκεί καθοδηγούσαν τους κολίγους του κάμπου και την αγροτική εξέγερση του Κιλελέρ (1910) .

Εξ άλλου είναι γνωστά τα «Αθεικά» γεγονότα μεταξύ του μητροπολίτη Δημητριάδος Γερμανού και  του Δελμούζου, Βάρναλη και Κορδάτου.

            Στην Αθήνα ο Δρακούλης ιδρύει το «Σύνδεσμο των εργατικών Τάξεων της Ελλάδος» και το 1909 ιδρύει το « Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ελλάδος» .

           

 

 

ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΩΝ ΦΑΥΛΩΝ

 

 

            Τρεις μήνες είχαν περάσει από το κίνημα στο Γουδί και ο ΣΣ είχε ξεθωριάσει, τρόμαξαν να φτιάξουν 7/12/1909 τον νέο κανονισμό του στρατού.

            Στην Βουλή επικρατούσαν οι φαυλοκράτες, υπουργός των στρατιωτικών Λαπαθιώτης είπε πως:

«Η κυβέρνηση βρήκε ερείπια κα μόνο».

«Να το αποδείξετε» άρχισαν να φωνάζουν.

«Αν δεν υπήρχαν ερείπια δεν θα είχαμε την επανάσταση!»

«Η 15 Αυγούστου είναι έργο της πτέρυγος εκείνης» είπε ο Στράτος δείχνοντας τον Θεοτόκη.

 

Η πλειοψηφία των βουλευτών σηκώθηκε και βγήκε από την αίθουσα.

«Αδιαφορώ, κι αν όλοι αποχωρήσετε, εγώ θα απευθυνθώ στα θεωρεία. Αυτοί είναι οι πραγματικοί εντολείς μου και εγώ εντολοδόχος τους!».

Τα θεωρεία με τους αξιωματικούς χειροκροτούσαν, τότε ο Ράλλης και οι βουλευτές του απεχώρησαν. Ο Θεοτόκης θριάμβευσε έναντι του ΣΣ και πέρασε με καμάρι από τους κεντρικούς δρόμους με τους βουλευτές του.

            Ο Ζορμπάς έθεσε το αδιέξοδο στον Μαυρομιχάλη, ο οποίος είπε το εξής καταπληκτικό:

«Να κάνουμε δικτατορία!»

«Προτιμώ να παραιτηθείτε αμέσως» του είπε ο Ζορμπάς.

Και κατήγγειλε με ανακοίνωση τα τερτίπια των φαύλων στην Βουλή. Αμέσως ξέσπασαν συλλαλητήρια και τα γραφεία του ΣΣ γέμισαν με τηλεγραφήματα.

            Το παλάτι πάλι έπαθε ταραχή και ανησυχία.

«Ή θα παραιτηθεί ο Μαυρομιχάλης ή θα διαλυθεί η Βουλή».

Και επιτέλους έδωσε στον Γεώργιο κατάλογο προσώπων διαλεγμένων από τον ΣΣ για να σχηματίσουν κυβέρνηση.

            Εν τω μεταξύ ο Λαπαθιώτης παραιτήθηκε αφού τον προήγαγαν σε υποστράτηγο, αυτό ο Ζορμπάς το θεώρησε σαν ρουσφέτι προσωπικό και έπεσε σε σκέψεις. Το βράδυ κάλεσε την διοικούσα του ΣΣ.

   

Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

 

            Στο σπίτι του Ζορμπά στην οδό Ιουλιανού καταχείμωνο συγκεντρώθηκε η διοικούσα και συζητούσε με τον αρχηγό του ΣΣ

«Κύριοι βουλιάζουμε σε τέλμα της χρεοκοπίας».

«Αυτό είναι φανερό» είπε ο Γουβέλης.

« Ο Μαυρομιχάλης υπονομεύει την επανάσταση». Ρε Ζορμπά εκλεκτός του Γεωργίου ήταν τι περίμενες;

«Η αποτυχία έφερε στις γραμμές μας τη διαίρεση και την φαγωμάρα και ο λαός δυσανασχετεί με όλους μας. Ο πολιτικός κόσμος έχει χρεοκοπήσει στα μάτια του λαού, κάθε προσπάθεια εξυγίανσης προσκρούει σε αυτό το πρόβλημα. Για αυτό προτείνω να καλέσουμε από την Κρήτη τον Ε Βενιζέλο και να του αναθέσουμε την πολιτική ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.» συνέχισε ο Ζορμπάς, λέγοντας την μεγαλύτερη κουβέντα της νεότερης Ελλάδας, μια πρόταση που και για μόνο αυτή έπρεπε  η Ελλάδα να τον θεωρεί ΗΡΩΑ.

Ο Γουβέλης και άλλοι είχαν αντίρρηση.

«Το βρίσκεται σκόπιμο; Έχει την φήμη επαναστάτη, φοβάμαι μη ανοίξουμε μεγαλύτερη πληγή.»

«Δεν νομίζω είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει τάξει στο χάος. Εν τέλει αυτή την λύση σας προτείνω ανά δεν συμφωνείτε προτείνεται κάτι άλλο εσείς.»

Υπό αυτή την πραγματικότητα ψήφισαν:

7   ΝΑΙ

3   ΟΧΙ

Ο Γουβέλης είπε :

«Παρά την ψηφοφορία και την πλειοψηφία του ΝΑΙ, οι αντιρρήσεις είναι σοβαρές, δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.»

«Σας εξοργίζω , αποσύρετε τις αντιρρήσεις σας!»

Αποσύρω είπαν δύο λοχαγοί, ο Γουβέλης είπε :

«Εμμένω»

Μετά την 9 προς 1 ψηφοφορία αποφάσισαν να στείλουν στην Κρήτη τον λοχαγό Κοντοράτο με επιστολή προς τον Ε Βενιζέλο.

            Ο Ζορμπάς μετά την ανάθεση της εντολής είπε στον Κοντοράτο:

«Να επιστρέψεις, αλλά, όχι χωρίς τον Ε Βενιζέλο ή τουλάχιστον χωρίς την συγκατάθεσή του να αναλάβει την κυβέρνηση».

            Ας δούμε όμως τι γράφει ο Γ Δερτιλής στο βιβλίο του «Κοινωνικός Μετασχηματισμός και Στρατιωτική Επέμβαση 1880 – 1909» :

«…. Η πρόσκληση του Ε Βενιζέλου δεν ήταν πράξη επανάστασης και ακόμη λιγότερο μιας αστικής επανάστασης, ήταν μια πράξη ΕΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Μπροστά στο συνταγματικό αδιέξοδο, στην διοικητική και κυβερνητική αποτυχία, και ιδίως στην ίδια την αδυναμία τους να οραματιστούν ένα μέλλον για τη χώρα, οι αξιωματικοί αναζήτουν από μηχανής Θεό» και πάρα κάτω «…Η πορεία της επαναστάσεως υπήρξε ουσιαστικώς από της πρώτης στιγμής πορεία αναζητήσεως εξόδου. Αυτό το αντελήφθη ο Ε Βενιζέλος, προσέφερεν την έξοδον και την εισέπραξε ο ίδια».

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ελευθέριος Βενιζέλος.



 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

 

 

            Στις 19/12/1909 φτάνει στο λιμάνι των Χανίων μετά από ένα κοπιαστικό ταξίδι ο λοχαγός Κονταράτος (μεσόκοπος, λιγνός). Πήγε στην πλατεία σιντριβανιού στο σπίτι του Ε Βενιζέλου, ήταν 6 το πρωί και στην κάμαρη του επάνω ορόφου άναβε φως. Χτύπησε την πόρτα και μετά από λίγα φάνηκε στο παράθυρο μια ασκητική μορφή με χρυσά γυαλιά και περιποιημένο μαύρο μούσι.

«Ποιος είναι;»  

«Τα σέβη μου κύριε πρόεδρε! Λοχαγός Κοντοράτος. Σας φέρνω προσωπικό μήνυμα από την Αθήνα.»

«Αμέσως!»

Μπήκε στο σπίτι, ο λοχαγός παρατήρησε το σπίτι, ασκητικό, ένα γραφείο, μερικές καρέκλες, ένας παλιός πέτσινος καναπές, βιβλιοθήκη με άτακτα φορτωμένα βιβλία, εφημερίδες, έγγραφα και μια λάμπα πετρελαίου. 

«Λοιπόν;»

«Κύριε πρόεδρε σας φέρνω μήνυμα του ΣΣ. Έχω εντολή να μη φύγω αν δεν πάρω απάντηση.» ταυτόχρονα του πρότεινε ένα φάκελο.

            Ο Βενιζέλος πήρε τον φάκελο και διάβασε.

«Ξέρετε τι μου γράφουν;»

«Ναι. Ανήκω στην διοικούσα.»

«Ναι δέχομαι, με ένα μοναδικό όρο, να κρατηθεί μυστικό όσο το δυνατό περισσότερες ημέρες.»

«Σύμφωνοι.»

«Με το άλλο καράβι θα έρθω στην Αθήνα.»

 

            Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ε Βενιζέλος είχε εκφράσει στην πράξη τη διττή προσήλωσή του στην εθνική ιδέα και τους δημοκρατικούς θεσμούς αλλά ταυτόχρονα είχε αποβεί δυναμικός φορέας αντιλήψεων και μεθόδων που εύρισκαν ευνοϊκή ανταπόκριση στον χώρο των επαναστατών. Με σειρά ανώνυμων άρθρων του στον «Εθνικό κήρυκα» των Χανίων είχε εκφράσει την υποστήριξή του στο κίνημα.

 

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

            Το πρωινό της 28/12/1909 ένας σαρανταπεντάρης με τριμμένο μαύρο επαρχιακό ζακέ, χρυσά γυαλιά και μαύρο μούσι έφτασε στον Πειραιά με το ατμόπλοιο «Σιγκαπούρη». Ανέβηκε στην Αθήνα, με τραμ έφτασε στο σύνταγμα, πήγε σε ένα ξενοδοχείο και ζήτησε δωμάτιο, με την τριμμένη του βαλίτσα, πήρε ένα δωμάτιο και εκεί ξεκουράστηκε, από εκεί ξεκίνησε λοιπόν η προσπάθεια που έφερε την Ελλάδα στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, η Ελλάδα περίμενε τον άνδρα που θα την ελευθέρωνε από την φαυλοκρατία του παλαιοκομματισμού και την αυταρχικότητα του παλατιού.

            Εδώ τελειώνει στην πραγματικότητα η επανάσταση του 1909 και αρχίζει το έπος της δημιουργίας της Ελλάδος των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών.   

 

 

ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ 1909 ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

 

 

ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 19/8/1909

 

ΑΓΗΜΑ ΑΓΓΛΩΝ ΝΑΥΤΩΝ

 

            «Εκείνη την στιγμήν απ έξω από την διεύθυνση της αστυνομίας πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί.

            Η αιτία της συγκεντρώσεως η εξής:

            Άγημα Άγγλων ναυτών, εζήτησε να μείνει εις εν δωμάτιον Της Διευθύνσεως  της Αστυνομίας , ίνα επειδή  οι  Άγγλοι ναύται των εν Φαλήρω Αγγλικών είχον έξοδον χθες και απειλείτο μεθύσι και τα παρόμοια, ίνα λέγομεν είναι έτοιμοι εις πρώτην ευκαιρίαν να συλλάβη τους ταραξίας.

            Τούτο όμως το παρεξήγησεν ο κοσμάκης φαντασθείς τίποτε περισσότερον, τίποτε λιγότερον από ΚΑΤΟΧΗΝ.

            Και δια τούτο η συγκέντρωσις.

            Ο κ Παπαγιαννίδης μας είπεν με πικρίαν

            «Να έτσι βγαίνουν οι διαδόσεις. Παρατηρήστε τώρα. Αυτοί οι άνθρωποι μαζεύτηκαν εδώ απ έξω και διαδίδουν ότι τους κατέβει και διότι ήλθον λίγοι Άγγλοι ναύται να μείνουν εις την αστυνομία γιατί δεν είχαν που αλλού να μείνουν. Που να έμενον στον δρόμο;»

            Έτσι βγαίνουν οι διαδόσεις φίλε μου που ταράσσουν τον κόσμο.»

           

 

 

ΕΚΑΤΟ ΑΝΔΡΕΣ

 

 

            Ο γράφων ούτε αξιωματικός ούτε στρατιώτης είναι.

            Έχει όμως την ιδέαν την οποίαν θα του επιτρέψετε να εκφράσει.

            Και οι υποδεκανείς αν υποτεθή ότι έκαμνον κίνημα, θα το έκαμνον και σοβαρότερον και με περισσοτέραν εχεμύθεια.

            Οι κκ αξιωματικοί όμως με όλας τας μυστικάς συσκέψεις των και τας εχεμυθείας των τα λοιπά των σοβαρά και σοβαρότατα, κατόρθωσαν να μάθη  όλος  ο κόσμος τρεις ώρας πριν αρχίση των επαναστατών  η εκκίνησις ότι οι επαναστάται θα συγκεντρωθούν  εις το Γουδί.

            Δηλαδή εάν η Κυβέρνησις ήθελε να τους κτυπήση ημπορούσε κάλλιστα με εκατόν άνδρες, τοποθετημένοι  εγκαίρως εις το Γουδί, να σκορπίσουν εις ολίγα λεπτά, τας εκεί συρρευούσας επαναστατικάς ομάδας.

 

 

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

 

            Ουδέποτε επαναστατικόν κίνημα έλαβεν τόσον πανηγυρικόν χαρακτήρα όσον το προχθεσινόν.

            Κατά τας μεσονυκτίους ώρας η οδός Κηφισσίας παρουσίαζεν όψιν οδού Πατησίων, κατά την νύκτα της Πρωτομαγιάς.

            Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, κορίτσια, σκυλιά, κοκκότες, αμάξια αυτοκίνητα, κάρρα, ποδήλατα είχαν εκστρατεύσει για να απολαύσουν …..την επανάστασιν.

            Μόνον τα κομφετί έλειπαν, για να είναι σωστό πανηγύρι.

            Όλα τα γελοιογραφεί ο τρομερός Ελληνικός λαός και όλα τα περνάει ένα βερνίκι μέθης και αστείου, ως και την επανάστασιν ακόμη!

            Είναι ο ίδιος από τότε που γεννήθηκε ως σήμερα. Όποιος μπορεί ας τον αλλάξη!

 

 

 

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

 

            Μεγάλη ανησυχία των αξιωματικών περί του πως θα εκλάβη το κίνημα ο λαός.

            Όλοι είναι με το μέρος σας. Τους έλεγαν μερικοί θέλοντες να τους ευχαριστήσουν.

            Φοβάμαι μήπως το εξέλαβαν για στρατοκρατικό. Ότι κάνουμε εμείς δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο κοινός πόθος που εξέσπασε.

 

            Ακόμη καλύτερα το είπεν ο Ζορμπάς.

 

            «Ότι κάνουμε ημείς δεν το κάνουμε ως αξιωματικοί αλλά ως Έλληνες».

 

 

ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΑΤΕ

 

 

            Το δεύτερο σύνταγμα εθεωρείτο το πλέον πιστόν εις την Κυβέρνησιν .

            Κατά τας πρωινάς ώρας η ΑΥ ο Διάδοχος ετηλεφώνησεν ερωτών:

«Έχετε πολλούς άνδρας αυτού;»

«Ω δεν μπορείτε να φανταστείτε» απάντησε ο διοικητής

«Πόσους;»

«Τον εαυτό μου Υψηλότατε και μόνο τον εαυτό μου».

 

 

ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ

 

            Σπουδαία η έλλειψις των κουλουρτζίδων εις το στρατόπεδον.

            Όλοι οι άλλοι πλανόδιοι έτρεξαν, σταφυλάδες, σοκολατάδες, πεπονάδες  και το πασατέμπο ακόμα.

            Μόνο τα «ζεστά και καίνε» δεν εφάνηκαν πουθενά.

            Θα ήσαν με τους αντιδραστικούς αυτοί φαίνεται.

 

 

ΤΟ ΑΛΟΓΟ

 

            Ο κ Κρίτσας απαγάγων το σύνταγμα του Πρίγκηπος Ανδρέου από την Κηφισσιάν, συνεπήρε μαζί του και …. Το άλογο του κ Διοικητού.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ " παρουσιάζει τα γεγονότα.
 

ΣΚΡΙΠ 17/8/1909

 

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ

 

            Η τρικυμία της επαναστασεως, της οποίας τα απειλητικά νέφη αιωρούντο εις τον κοινωνικόν και πολιτικόν ορίζοντα από τόσων ημερών εξερράγη προχθές και ο πρώτος ρτιγμός του επί σειράν ετών κλυδωνιζομένου αυτού ταλαιπώρου σκάφους που λέγεται Ελληνικόν Κράτος, ηκούσθη την νύκτα της παρελθούσης Παρασκευής διαχύσασα φρίκην και την απόγνωσιν……. Ευρέθη όμως εν τη περιστάσει ταύτη ο κ Ράλλης, όχι μόνον δια να προκαλέση το ταχύτερον την ανταρσίαν και την επανάστασιν δια της αφροσύνης και της μωροτάτης πολιτείας του, αλλά και δια να ανοίξη χάος και άβυσσον, ……Στρατού και στόλου, όστις να δύναται να αποπλύνη τα αίσχη τουπαρελθόντος και να ανορθώση το Έθνος από την τελευταίαν ταπείνωσιν και τον εξευτελισμόν εις τον οποίον αφέθη να ριφθή υπό των Κυβερνητών του………Το δε αξίωμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» εις ουδεμίαν ίσως άλλην περίστασιν ηδύνατο να εφαρμοσθή πληρέστερον και μάλλον δικαιολογημένως…….. 

 

 

ΑΘΗΝΑΙ 17/8/1909

 

           

ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ

 

 

            Θα επλησίαζε πλέον μεσάνυκτα , όταν διεδόθη με τασύτητα αστραπής η είδησις ότι το «προνουντσιαμέντον» είναι γεγονός πλέον, ότι οι αξιωματικοί επί κεφαλής των στρατιωτών της φρουράς Αθηνών εξήλθαν έξω από την πόλιν. Εις το θέατρον εκείνη την στιγμήν οι άνδρες εσηκώθηκαν ανήσυχοι, το τρομπόνι άφησε μιαν βαρείαν κραυγή τρόμου και δύο κυρίαι εσχεδίασαν μιαν λιποθυμίαν η οποία απέτυχε.

            Δύο τρεις έρριψαμεν την ιδέαν να ξεκινήσωμεν προς ανακάλυψιν του στρατοπέδου. Αλλά η πρότασις ευρήκε μεγάλην αντίδρασιν…. Οι αποφασιστικότεροι, οι περιεργότεροι, εκείνοι που ήθελαν καλά και σώνει να ιδούν το κίνημα είχαν αρχίσει να πείθονται και να εγκαθίστανται εις τα καθίσματα του καφενείου, ή να παίρνουν την άγουσαν προς το σπίτι των….

            Έγιναν λοιπόν αι σχετικαί συνεννοήσεις, ευρέθησαν οι έτοιμοι και οι πρόθυμοι και θα επλησίαζεν η Δευτέρα μεταμεσονύκτιος όταν εξεκίνησαμεν  προς ανακάλυψιν του στρατοπέδου.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η επανάσταση του 1909.  Η φρουρά μπροστά στους στρατώνες.

ΧΡΟΝΟΣ 17/8/1909

 

ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΑΝΟΡΘΩΣΕΩΣ

 

 

            Τιμή εις τους αξιωματικούς εκείνους, οι οποίοι μετανληθέντες σε σημαιοφόρους του εθνικού προγράμματος, έθεσαν τα ζητήματα της Χώρας εις την θέσιν των.

            Εις τους πατριώτας εκείνους που αποφάσισαν να εξυπνήσουν το κοιμώμενον Έθνος και να του ενθυμίσουν λοτι κινδυνεύει να αποθάνη από το ανθρακικόν οξύ της πολιτικής και της αθλιότητος.

            Οι οποίοι έρχονται να διδάξουν ότι αι Κυβερνήσεις πρέπει να είναι Κυβερνήσεις και όχι πρακτορεία πλατσικολόγων, μικρανθρώπων, κοράκων, καταχραστώνκαι φαυλοβίων.

            Οι οποίοι ήλθον να επιβάλουν την ιδέαν του Έθνους εκεί που δεν εγνώριζαν παρά μόνον το κόμμα και το αίσθημα της νομιμότηταςεκεί όπου εβασίλευεν η αναρχία και η παρανομία…..