ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΛΑΔΑΔΩΝ

 

 

Η πείνα κυρίως του χειμώνα 1941-42 έχει φέρει διαφοροποιήσεις στην Ελληνική κοινωνία  (αναλυτικά για την υπόθεση της κατοχικής πείνας έχω αναφερθεί αλλού), η κατοχική κυβέρνηση αλλά κυρίως ο κατοχικός στρατός προσπάθησε να προσανατολίσει την προσοχή των δεινών του λαού στο φαινόμενο της μαύρης αγοράς και όσων συνέβαλαν κρύβοντας τρόφιμα, το πιο πολύτιμο πράγμα στην κατοχή ήταν το λάδι , όλοι το αναζητούσαν ο λαός αλλά και κατοχικές αρχές, εδώ θα ήθελα να παραθέσω τα γεγονότα του απαγχονισμού δύο λαδάδων όπως τα καταγράφει στο ημερολόγιό του ο Χρηστίδης  (σ 442 28-10-1943):

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το λάδι πουλιόταν με λίρα αγγλική (φυσικά στην μαύρη αγορά), ήταν από τα ακριβότερα πράγματα της γερμανικής κατοχής.

«Το φριχτότερο θέαμα ξετραχειλισμού του όχλου δόθηκε τη Δευτέρα και την Τρίτη . Στις 25 Οκτωβρίου οι Γερμανοί δημοσίεψαν μια ανακοίνωση πως αποφάσισαν να χτυπήσουν πια οι ίδιοι τους εχθρούς του λαού, που προκαλούν την ακρίβεια της ζωής, και γι αυτό καταδίκασαν σε θάνατο δύο μεγαλεμπόρους: κάποιο Παναγιωτούρο και κάποιον Κυλάκο, που είχαν λέει αγοράσει 1.200 οκάδες λάδι προς 28.000 και θέλησαν να το πουλήσουν 70.000.

 

 

 

Η ανακοίνωση πρόσθετε πως η καταδικαστική απόφαση είχε εκτελεστεί σε μια από τις λεωφόρους των Αθηνών. Δεν άργησε να μαθευτεί πως τους δύο καταδίκους τους είχαν κρεμάσει στην πλατεία Αμερικής .

 

 

 

Οι εκδηλώσεις σαδιστικής χαράς του συφερτού της Αθήνας ήταν απερίγραπτες. Χιλιάδες άνθρωποι έτρεξαν από όλα τα σημεία της Αθήνας να χαρούν το θέαμα. Το βράδυ είχαν βάλει προβολείς και φώτιζαν τα κρεμασμένα πτώματα – και καθώς έλεγαν χαρούμενα μερικοί μεταξύ τους , ο κόσμος συνωθούνταν όπως την Μεγάλη Πέμπτη στην εκκλησία.

 

 

Την επομένη, διαδόθηκε πως επρόκειτο να γίνουν και άλλοι απαγχονισμοί στην πλατεία Συντάγματος. Κόσμος γέμισε την πλατεία κι έμειναν εκεί όλη τη μέρα , περιμένοντας. Άνθρωποι όλων των ειδών : μάγκες , αλήτες, κυρίες, παιδιά, κύριοι- όλοι έξαλλοι περίμεναν το θέαμα. Καθώς οι ώρες περνούσαν χωρίς να γίνεται τίποτα, άρχισαν να διασκεδάζουνμε κάθε τρόπο, για να περάσει η ώρα .

 

 

Σχηματίστηκε ένας μεγάλος κύκλος στην πλατεία αντίκρυ στου Ζαχαράτου, και τα παιδιά με τους αλήτες άρχισαν , για να διασκεδάσουν , να σπάζουν τις καρέκλες και ν αναποδογυρίζουν τα τραπέζια , δίχως να τολμά να τους εμποδίσει κανένας».



Ο Θεοτοκάς σημειώνει την αποστροφή του για τη «μεσαιωνική διαδικασία των εκτελέσεων» και κυρίως «τον ομαδικό σαδισμό του πλήθους που συρρέει γύρω στις καρέκλες απ τα πέρατα της Αθήνας , άνθρωποι κάθε τάξης και ηλικίας……».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η ταμπέλα που τους έχουν κρεμάσει γράφει "Μαυραγορίτης".

Το γεγονός έχει καταγραφεί και στα ρεμπέτικα τραγούδια:

 

ΟΙ ΛΑΔΑΔΕΣ [Μ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ] (Στίχοι - σύνθεση της Κατοχής).

«Όσοι πουλάνε ακριβά, οι παλιομασκαράδες,
θα τους κρεμάσουνε κι αυτούς, όπως τους δυο λαδάδες.

Που τους κρέμασαν και τους δυο ψηλά σε μια κολόνα
κι όσοι πέρναγαν από κει τους έφτυναν το πτώμα.

Προσέχτε οι υπόλοιποι, μην το περνάτ' αστεία,
γιατί θα σας κρεμάσουνε στην ίδια την πλατεία».

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

 ΣΤΕΜΜΑ ΚΑΙ ΣΒΑΣΤΙΧΑ ΤΟΜΟΣ Β ΧΑΓΚΕΝ ΦΛΑΙΣΕΡ σ329