ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΛΟΓΩΝ

 

 

Η Βουλγαρία μετά την δημιουργία της, η οποία πραγματοποιήθηκε από την Ρωσία, κύριος δε καθοδηγητής και συμπαραστάτης ήταν ο Ιγνάτιεφ, ηγεμών της τοποθετήθηκε ο Γερμανός Πρίγκιψ Αλέξανδρος Βάττεμπεργκ ξάδελφος του Τσάρου με επίτροπο τον Ρώσο Πρίγκηπα Ντοντούκωφ – Κορσάκωφ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Στέφανος Σταμπούλωφ (1854-1895) ήταν Βούλγαρος  πολιτικός που διετέλεσε και Πρωθυπουργός.
Μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Βάτεμπεργκ ηγήθηκε του αντιρωσικής πολιτικής μερίδας και το 1887 σχημάτισε κυβέρνηση και εργάσθηκε ιδιαίτερα στην ανάδειξη και εκλογή του Βασιλέως Φερδινάνδου, του Οίκου Κομπούργκ, ως ηγεμόνα της Βουλγαρίας  . Ο Σταμπούλωφ κυβέρνησε επί οκτώ συνεχή έτη, όπου το 1895, δολοφονήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Για την οργάνωση της Βουλγαρίας φτάνει το 1845 μέγας αριθμός Ρώσων οι οποίοι πολιτογραφούνται σαν Βούλγαροι, αυτοί οι Ρώσοι αποτέλεσαν την Βουλγαρική αριστοκρατία και μέχρι και σήμερα η ιθίνουσα τάξη της χώρας αυτής προέρχεται από αυτούς τους Ρώσους.

Η οργάνωση της χώρας γίνεται σε στρατιωτική βάση και η εντολή της Μόσχας είναι: «Θέλομεν εντός βραχυτάτου δυνατού χρονικού διαστήματος η Βουλγαρία να έχει τον ισχυρότερον στρατόν της Βαλκανικής».

 Αρχηγός του στρατού αναλαμβάνει ο Ρώσος Στρατηγός Παρενσώφ. Αλλά και το σύνολο των υπουργών είναι Ρώσοι στρατηγοί.

Στην χώρα μετά από ένα διάστημα γίνεται Πρωθυπουργός ο οξυδερκής  και δυναμικός Στέφανος Σταμπούλωφ (1854-1895) ένας άνθρωπος κυνικός χωρίς ηθική και με βάρβαρα εγκληματικά ένστικτα, με το ψέμα την απάτη καταφέρνει η Βουλγαρία να καταλάβει εξέχουσα θέση μεταξύ των κρατών της Ελληνικής Χερσονήσου, αλλά και ισχυρές προσβάσεις πέραν της Ρωσίας, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης υποσχόμενος ψευδώς ότι αν λάβει ανταλλάγματα θα αποσπαστεί της Ρωσικής επιρροής και θα αποτελέσει φράγμα της Ρωσίας προς την Κωνσταντινούπολη, έτσι υποσχόμενος σε όλους λαμβάνει οφελήματα από όλους.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Νικολάι Παύλοβιτς Ιγνάτιεφ (1832-1908) ήταν Ρώσος στρατηγός διπλωμάτης και πολιτικός. Γιος του στρατηγού Παύλου Νικαλάιεβιτς Ιγνάτιεφ και βαφτισιμιός του τσάρου Νικολάου Α, υπήρξε ο κυριότερος υποστηρικτής του ρωσικού πανσλαβισμού.

Ο πολιτικός αυτός έβαλε τις βάσεις της βουλγαρικής πολιτικής – που μέχρι σήμερα ακολουθείται – των δύο αλόγων.

Η πολιτική των δύο αλόγων μπορεί να ορισθεί ως εξής:

«Όταν κουράζεται το ένα άλογόν μας θα ιππεύωμεν το άλλο, δια να φτάσωμεν ασφαλώς εις τον σκοπόν μας».

Πράγματι την πολιτική αυτή με συνέπεια εφάρμοσαν σε όλες της φάσεις της Βουλγαρικής ιστορίας «αλλάζουν άλογο» και υβρίζουν και φορτώνουν τα λάθη και τα εγκλήματα στα πρόσωπα που ίππευαν στο προηγούμενο άλογο.

Με αυτή την πολιτική γίνηκε η προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας, στράφηκαν κατά της Σερβίας, πραγματοποίησαν τον κομιτατζίδικο πόλεμο στην Μακεδονία, συμμάχησαν με τα Χριστιανικά έθνη της Ελληνικής Χερσονήσου κατά των Τούρκων (Α Βαλκανικός Πόλεμος), στράφηκαν εναντίον τους ευθύς αμέσως (Β Βαλκανικός Πόλεμος), συμμάχισαν με Γερμανούς και Τούρκους στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, υποσχέθηκαν τα πάντα στον μεσοπόλεμο, συμμάχησαν με τον άξονα στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των Συμμάχων και της ΕΣΣΔ, εν μία νυκτί έγιναν από Ναζιστές Κομμουνιστές και βρέθηκαν στο στρατόπεδο των νικητών, υποκίνησαν με άλλα κράτη τον Ελληνικό Εμφύλιο και τέλος μεταπήδησαν από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και την Κομεκόν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι κομιτατζήδες.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ του ΓΑΛ Αθήνα 1963