Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ Β ΜΕΡΟΣ

ΠΑΡΑΖΑΛΗ

 

 

            Ο Ζαΐμης λοιπόν αποτραβήχτηκε στην Αίγινα και το έριξε στο ψάρεμα. Εντολή για κυβέρνηση πήρε ο Νικ Δημητρακόπουλος διαπρεπής νομομαθής, σε 3 μέρες διαπίστωσε το αδιέξοδο και παραιτείται, τον διαδέχεται ο Νικ Καλογερόπουλος που παίρνει εντολή από τον Κωνσταντίνο να διαπραγματευτεί για κήρυξη πολέμου προς την Βουλγαρία. Ο Βασιλιάς τώρα ξύπνησε που οι Βούλγαροι χωρίς τουφεκιά μας πήραν και τα σώβρακα. Οι Σύμμαχοι βέβαια δεν είναι αφελείς επίστρατοι ούτε αυλικοί δούλοι, καταλαβαίνουν ότι ο Κωνσταντίνος ακολουθεί παρελκυστική τακτική για να δει πως θα εξελιχθούν οι επιχειρήσεις στο Ρουμανικό μέτωπο, και εκεί τα πράγματα δεν πάνε καλά για την Άνταντ σε 3 μήνες έχουν καταρρεύσει και πέφτει το Βουκουρέστι. Νομίζεις ότι η κυβέρνηση αυτή έπειθε τους Συμμάχους  ο Ισβόλσκυ τηλεγραφεί από το Παρίσι την 5/18 Σεπτεμβρίου 1916 στην Πετρούπολη « Ο Μπριάν με πληροφορεί ότι το νέον υπουργείον εσχηματίσθη εκ Θεοτοκικών και αντιβενιζελικών, επομένως εκ δεδηλωμένων εχθρών της Αντάντ» .

            Τι νομίζεις ότι σκέφτονται για τον Κωνσταντίνο δες τι γράφει ο Γάλλος πρέσβης Πωλ Καμπόν από το Λονδίνο :

«Το να διαπραγματευτεί κανείς και να ασκεί διπλωματία με τον βασιλιά Κωνσταντίνο είναι εντελώς περιττό. Πρόκειται περί ηλιθίου υπνωτισμένου από τον Κάιζερ» .  Και έρχεται αργότερα με απύθμενο θράσος ο Ι Μεταξάς να ισχυρισθεί ότι ο Βενιζέλος εμπόδισε την κυβέρνηση Ζαΐμη και τον Κωνσταντίνο να εξέλθει εκ της ουδετερότητας και πότε τα λέει αυτά ο Ι Μεταξάς το 1934!!!!!!

            Και ο Ζαΐμης έκανε προσπάθεια να βγάλει την Ελλάδα εκ της ουδετερότητας, αλλά σε αυτές τις προσπάθειες οι Σύμμαχοι έβλεπαν τον δόλο των ενεργειών  «για αγορά χρόνου» του Κωνσταντίνου και το πιθανότερο είναι ότι δεν είχαν άδικο, θα μπορούσε ο  Κωνσταντίνος να κοροϊδέψει την Ιντέλιντενς Σέρβις και τον Μπριαν αν είναι δυνατόν. Τηλεγραφούσε  προς αποκοίμηση των συμμάχων, ο Κωνσταντίνος προς τον αδελφό του Ανδρέα στο Λονδίνο την 3/16 Σεπτεμβρίου 1916  «Εδήλωσα ήδη ότι είμαι έτοιμος να συμμετάσχω του πολέμου εις το πλευρόν της Αντάντ, υπό τινας όρους, οίτινες θα καθίστων την συμμετοχήν της Ελλάδος ωφέλιμον εις τα συμφέροντά της. Είμαι έτοιμος να διαπραγματευτώ υπό την έννοιαν τεύτην» . Και σε ρωτώ τι τον εμπόδισε είχε λαοπρόβλητο ηγέτη από την εκλογική ετυμηγορία,  τον Ε Βενιζέλο, πρόθυμο για αυτό. Τι τον εμπόδιζε ; Και από πότε ο ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΑΡΧΩΝ καθορίζει την εξωτερική πολιτική μιας χώρας και όχι ο εκλεγείς με μεγάλη πλειοψηφία πρωθυπουργός; Παραπλανούσε και εξαγόραζε χρόνο, νομίζοντας ο άνους ότι μιλά με κουτόφραγκους διότι ήταν σίγουρο ότι ο Ανδρέας θα μετέφερε τις απόψεις του στους αρμοδίους του Λονδίνου, εξ άλλου γι αυτό και τις έγραψε για να μεταφερθούν.

 

            Και δυστυχώς για την Ελλάδα αυτή η άποψη δεν ήταν μόνο του Πωλ Καμπόν, ήταν η άποψη όλης της διπλωματικής γκάμας της εποχής αυτής ηλίθιο τον ανέβαζαν ηλίθιο τον κατέβαζαν και στην Ελλάδα οι επίστρατοι  έπιναν νερό στο όνομα του ηλιθίου βασιλιά Κωνσταντίνου.

            Και δεν φτάνουν αυτά ο Σαράιγ μελετά σοβαρά πια εκστρατεία κατά της Αθήνας. Από την θάλασσα ο Φουρνέ πέμπει τηλεσίγραφο στις 7/20 Σεπτεμβρίου και απαιτεί :

1^ον  Μέτρα κατά των επιστράτων.

2^ον  Απελάσεις Γερμανών υπηκόων .

3^ον  Απομακρύνσεις αξιωματικών.

4^ον  Τιμωρία αστυνομικών

Και ο «στρατηλάτης» τι λες έκανε ; Το δέχτηκε αμέσως , για αυτόν τον άνθρωπο δεν υπάρχουν φίλοι δεν υπάρχει τίποτα τα πάντα τα θυσιάζει προς χάρη του θρόνου.

            Κάποιοι πια άρχισαν να σιγοτραγουδούν με παράπονο:

Μας πήρανε τας Σέρρας και τη Δράμα μας

Πήραν και την Καβάλα μας….

 

            Και οι επίστρατοι τι κάνουν λες ;

            Υποδέχονται σαν ήρωες τους αξιωματικούς της 11^ης μεραρχίας, αυτούς που έδιωξε ο Σαράιγ και ο Κωνσταντίνος τι λες έκανε;  Τους έκανε δεξίωση στα ανάκτορα με μουσική και παιάνες και μάλιστα είπε και το βαρύγδουπο «εγράψατε το όνομά σας δια σιδηράς γραφίδος εις τας σελίδας της ιστορίας» και μετά την δεξίωση  ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ σε τετράδες από το Σύνταγμα και μπροστά στου ζαχαράτου φωνάζουν «Ζήτω ο Βασιλεύς!» και φυσικά ο χαζόκοσμος τους αποθεώνει.

 

            Αυτά στην Αθήνα γιατί ήδη 1.000 παλικάρια το πρώτο τάγμα της «Εθνικής Άμυνας» υπό τον Νεόκοσμο Γρηγοριάδη πολεμούν τους Βουλγάρους στον Στρυμόνα.

            Και ο Βενιζέλος  γράφει από το Λονδίνο: «Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι απλό έρμαιο συρόμενο από την καμαρίλα που διευθύνει η βασίλισσα,  δηλαδή ο Κάιζερ» .

            Ποια η λύση σε αυτή την κατάσταση με τον Κωνσταντίνο;

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αριστίντ Μπριάν 1862 – 1932 γάλλος πολιτικός. Υπήρξε 11 φορές πρωθυπουργός της Γαλλίας και εργάστηκε για μία ομοσπονδιακή Ευρώπη. Το 1926 βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης.

 

 

ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΜΑΣ

 

 

            Στην Αθήνα φτάνει ο ταγματάρχης Θ Πάγκαλος και ο Βενιζέλος τον ορίζει «επιτελάρχη του κινήματος», μαζί με τον συνταγματάρχη Ιωάννη Φικιώρη αρχίζουν να μυούν   αξιωματικούς ο αριθμός τους φτάνει στους 60.

            Ο Βενιζέλος συναντιέται με τον σώφρονα Δαγκλή και τον θρυλικό Κουντουριώτη  και εκεί ο ναύαρχος λέει «Είναι αίσχος εις ημάς και εις τον ελληνικόν λαόν να δεχώμεθα αδιαμαρτύρητοι μέχρι τέλους την πολιτική του βασιλέως» . Και η πρώτη ενέργειά του είναι να υποβάλει στον Κωνσταντίνο την παραίτησή του από την θέση του γενικού υπασπιστή.

            Ο Βενιζέλος βάζει πια τους σκοπούς του κινήματος και οι σκοποί είναι ΕΘΝΙΚΟΙ ΟΧΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΙ  λέει συγκεκριμένα : «Θα λύσωμεν πρώτα τους λογαριασμούς μας με τους Βούλγαρους και έπειτα με τον Κωνσταντίνο» .

            Η κυβέρνηση γνωρίζει βέβαια  ότι υπάρχει κινητικότητα  και ετοιμάζεται να συλλάβει τον Βενιζέλο, πολιτικούς και στρατιωτικούς φίλους του.

            Ένα απροσδόκητο γεγονός δημιουργεί πρόβλημα είναι το περιγραφέν περιστατικό με τους αξιωματικούς της 11^ης μεραρχίας, ο φανατισμός που δημιουργείται κάνει πολλούς από τους 60 του Πάγκαλου να φοβούνται, τότε ο Κουντουριώτης λέει: «Και μόνοι μας να μείνωμεν , κύριε Πρόεδρε, τράβα εμπρός. Τους κιοτήδες δεν τους χρειαζόμαστε» .

            Τελικά αποφασίζετε να δράσουν τον Βενιζέλο είναι αποφασισμένοι να τον ακολουθήσουν 100 άτομα  εξ αυτών 32 αξιωματικοί και άλλοι 15 που υπηρετούν στην Θεσσαλία θα φτάσουν στην Θεσσαλονίκη. Ο εφοπλιστής Λεωνίδας Εμπειρικός διαθέτει στην επανάσταση 2 καράβια την «Εσπέρια» και τον «Ατρόμητο». Η ημέρα που ορίζεται είναι η 12/25 Σεπτεμβρίου 1916.

 

 

ΠΛΕΟΥΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

 

            Ο Πάγκαλος εγκαταστάθηκε στη Γαλλική σχολή από εκεί ειδοποιεί τους μυημένους και ορίζει που θα πάει ο κάθε ένας και ποια ώρα .

            Ένα Γαλλικά αυτοκίνητο φτάνει στο σπίτι του Βενιζέλου το οποίο παρακολουθείται μέρα νύκτα από την ασφάλεια και τον μεταφέρει στην Αγγλική πρεσβεία , όπου ήδη εκεί είναι ο Κουντουριώτης, ο Δαγκλής θα καθυστερήσει λίγο και ο λόγος είναι μήπως μαθαίνοντας τις κινήσεις ο Κωνσταντίνος συνετιστεί και απέλθει κάποια συμφωνία. Ο Βλάξ βασιλιάς όμως δεν έχει καν την διπλωματικότητα έστω και την έσχατη στιγμή να συγκράτηση τα πράγματα, είναι ένας ασυμβίβαστος κομματάρχης, με απύθμενο εγωισμό και δυσκαμψία κινήσεων και ελιγμών, ανίκανος για τα μεγάλα, ένας επαρχιακός μικροπολιτικάντης, η προσωποποίηση της συμφοράς και της καταστροφής, άβουλος μέχρι την τελευταία στιγμή, ανίκανος για την υπέρβαση μέχρι την τον όλεθρο, ιδιοτελής και σίγουρος όπως κάθε βλάκας.

            Στις 8μμ αφού δεν υπήρξε καμιά κίνηση από την πλευρά του Κωνσταντίνου ξεκινούν για τον Πειραιά από διαφορετικά δρομολόγια .

            Ο Πάγκαλος με ανοικτό γαλλικό αυτοκίνητο και δύο συνεργάτες του Βενιζέλου τον Ε Ρέπουλη και τον Μ Νεγρεπόντη με τυλιγμένα τα κεφάλια με κασκόλ  για την τρομοκρατία των επιστράτων οι οποίοι περιπολούν και κάνουν έλεγχο στα αυτοκίνητα (Γαλλικό αυτοκίνητο βέβαια το αποφεύγουν ), όλοι κρατούν περίστροφα, το αυτοκίνητο κινείται μόνο σε κεντρικούς δρόμους και φωτισμένους , περνά από του Ζαχαράτου «Θα μας πιάσουν τι μας έφερες από εδώ;» λέει ο Ρέπουλης.

            Στον Πειραιά μια γαλλική βενζινάκατος περιμένει τους επαναστάτες, όταν τους πλησιάζουν μια στρατιωτική περίπολος και ο επικεφαλής ανθυπασπιστής θέλει να ελέγξει . Ο Γάλλος λοχαγός προτείνει το πιστόλι και σε άριστα Ελληνικά ( η μητέρα του ήταν Σμυρνιά) «Ένα βήμα ακόμη και πυροβολώ!» .

            Η βενζινάκατος με τους επαναστάτες μέσα κατευθύνεται στο «Ρεζολί», μέχρι τις 10 έχουν συγκεντρωθεί σ αυτό και οι 100 (Μιχαλακόπουλος, Τσιριμώκος, Αλεξανδρής, Καφαντάρης, Αραβαντινός κλπ) πιο κάτω είναι η «Εσπερία» που θα τους πάει στην Κρήτη.

            Μια διμοιρία Ελλήνων στρατιωτών συλλαμβάνει τον καπετάνιο της «Εσπερία» και το λιμεναρχείο έχει απαγορεύσει τον απόπλου,  ο αξιωματικός που κατέλαβε την  «Εσπερία», διατάσσεται από τους Γάλλους να εγκαταλείψει το πλοίο και τα πυροβόλα του «Ρεζολί» στρέφονται κατά πάνω του, ένοπλοι ναύτες πλευρίζουν την «Εσπερία» και η ελληνική διμοιρία αποχωρεί.

            Βλέπεις τι κλίμα είχε δημιουργηθεί οι αναχωρούντες έπρεπε να παίρνουν μέτρα και προφυλάξεις εξ άλλου όχι άδικα διότι και ο Κουντουριώτης δέχτηκε τρεις φορές δολοφονικά κτυπήματα και στο Βενιζέλος έγιναν δύο φορές απόπειρες δολοφονίας και ποιος ξέρει πόσες φορές ακόμα θα σχεδίασαν και δεν θα πραγματοποίησαν ανάλογα εγχειρήματα, όλοι οι Φιλελεύθεροι ήταν στόχοι των Βασιλικών τραμπούκων, αυτά τα μέτρα οι βασιλικοί τα ειρωνευτήκαν ο Μεταξάς παρουσιάζει ειρωνικά ένα από τα μέτρα αυτά κατά την αναχώρηση ας δούμε την διήγηση του Γάλλου πλοιάρχου Σαμανάδ  στην γαλλική κοινοβουλευτική επιτροπή οι οποίες έγιναν αντικείμενο ειρωνειών παρά του εμπνευστού του παρακράτους του Διχασμού « Η αναχώρησις του κ Βενιζέλου έδωσεν αφορμήν εις μίαν μασκαράταν. Διάφοροι σωσίαι του κ Βενιζέλου περιφέροντο επιδεικτικώς, ενώ ο ίδιος και οι σύντροφοί του μεταμορφωμένοι με ψευδείς γενειάδας, μετέβησαν εις ένα νυκτερινόν εστιατόριον εις το Φάληρον οπόθεν επεβιβάσθησαν, ενώ οι αξιωματικοί της υπηρεσίας των πληροφοριών (ροκφέιγ) συντροφευόμενοι με κορίτσια, εγλεντούσαν θορυβωδώς δια να αποτρέψουν την προσοχήν…» . .

            2 μεσάνυκτα με σβηστά φώτα η «Εσπερία» αναχωρεί , μια ατμάκατος του Γαλλικού «Μπρουιξ» φέρνει τον Βενιζέλο και τον Κουντουριώτη στην φαληρική ακτή και τους αποβιβάζει στην «Εσπερία», το πλοίο πιάνει Σπέτσες για να παραλάβει και άλλους φίλους του Βενιζέλου το πλοίο συνοδεύεται από γαλλικό τορπιλοβόλο για την αντιμετώπιση Γερμανικών υποβρυχίων . Στο πλοίο ήταν όλοι οι επιφανείς Φιλελεύθεροι Σοφούλης, Ρέπουλης, Μιχαλακόπουλος, Καφαντάρης, Τσιριμώκος, Αλεξανδρής, Σίμος, Αβέρωφ, Λ Εμπειρικός, Νεγραπόντης, Αραβαντινός, Ν Πασπάτης, Π Καραπάνος, υποναύαρχος Γκίνης, πλοίαρχος Μιαούλης, Μαυρουδής, Μελάς ο αρχηγός της Χειμάρας Σπυρομήλιος, υποστράτηγος Μηλιώτης κα

 

 

ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

 

            Στην Κρήτη προτού φτάσουν τα δύο καράβια, οι κρητικοί έχουν καταλύσει τις κωνσταντινικές αρχές, τους παλαιοελλαδίτες αξιωματικούς που δεν θέλουν να επαναστατήσουν τους φόρτωσαν σε δύο καράβια  για να τους μεταφέρει στον Πειραιά, το σύνταγμα κρητών το διοικεί τώρα ένας λοχαγός.

            Η υποδοχή του Κουντουριώτη  και του Βενιζέλου είναι αποθεωτική 23.000 οπλοφόροι έχουν φτάσει στην πλατεία του Άρεως και εκεί συγκροτούν λαϊκή συνέλευση, η οποία τους αναθέτει την δημιουργία Προσωρινής Κυβέρνησης.

            Η ομιλία του Βενιζέλου ήταν σύντομη, περιορίστηκε να εξηγήσει τους λόγους και τους σκοπούς του  κινήματος «….…Η πάλη εις την οποίαν αποδυόμεθα είναι όμοια προς τον Μακεδονικόν αγώνα του 1904 -1907 . Όπως τότε, ούτω και τώρα το είσημον Κράτος δύναται να σταθεί ουδέτερον. Δεν στρεφόμαθα κατ αυτού, αλλ εναντίον των Βουλγάρων. Τίποτε δεν εμποδίζει τον Βασιλέα Κωνσταντίνο να παρακολουθήση μετά συμπαθείας το κίνημα της Θεσσαλονίκης, μέχρι στιγμής καθ ην θα ετίθετο ο ίδιος επικεφαλής του» . Το πλήθος φώναζε «Κάτω ο Κωνσταντίνος», «Ζήτω η Δημοκρατία».

            Ο Βενιζέλος απέτρεπε αυτές τις εκδηλώσεις και απευθύνεται αυστηρά στο λαό: « Εύχομαι όπως το Στέμμα, και την τελευταίαν έστω στιγμήν απαλλασσόμενον κακών συμβούλων και τιθέμενον επικεφαλής των εθνικών δυνάμεων τραπή αποφασιστικώς προς την οδόν την οποίαν επιτακτικώς υποδεικνύουν τα εθνικά συμφέροντα….» .

            Αρχίζει να εκδίδεται η Εφημερίδα της Προσωρινής Κυβερνήσεως που φέρει τον βασιλικό  θυρεό και τον τίτλο «Βασίλειον της Ελλάδος».

            Όλα αυτά όμως πέφτουν στο κενό , ο Κωνσταντίνος επέλεξε τον δρόμο της πόλωσης, έτσι από την 13/26 Σεπτεμβρίου 1916 η Ελλάδα έχει δύο κυβερνήσεις και αυτή η κατάσταση κράτησε 19 μήνες .

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : O Νικόλαος Στράτος (1872-15 Νοεμβρίου 1922 ) ήταν πολιτικός, πολλές φορές υπουργός που έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδος, το 1922 για έξι ημέρες. Στις 31 Οκτωβρίου δικάστηκε ως ένας από τους υπευθύνους για την Μικρασιατική καταστροφή στη δίκη των έξι  , καταδικάστηκε και εκτελέστηκε στις 15 Νοεμβρίου στο Γουδή.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ Ν ΣΤΡΑΤΟΥ

 

            Ο Ν Στράτος έστειλε ένα υπόμνημα στον Κωνσταντίνο αμέσως μετά την σύσταση της Προσωρινής Κυβερνήσεως, το υπόμνημα αυτό έχει ημερομηνία 17 Σεπτεμβρίου 1916, δες μερικά αποσπάσματα, για να διαπιστώσεις ότι τις απόψεις του Βενιζέλου ασπαζόντουσαν και πρωτοκλασάτοι κωνσταντινικοί

«Μεγαλειότατε,

……………

Ούτως εχόντων των πραγμάτων εξ απόψεως εθνικών συμφερόντων η θέσις της Ελλάδος είναι παρά το πλευρόν των Δυνάμεων της Συνεννοήσεως, εξ απόψεως δε στρατιωτικής η Ελλάς μόνον μετά των Δυνάμεων τούτων δύναται να συμπολεμήση ή άλλως να παραμείνη ουδετέρα, καθόσον η μετά της Γερμανίας συμπολέμησις της συγκρούεται υπό της ναυτικής επικρατήσεως των δυνάμεων της Συνεννοήσεως…….

Δια την Ελλάδα όμως σήμερον η ανάγκη της στρατιωτικής επεμβάσεως επιβάλλεται εκτός των αναπτυχθέντων γενικών όρων και υπό των δύο περιστάσεων.

Α. Η κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας υπό των Βουλγάρων θα διατηρηθή μέχρι της λήξεως του πολέμου , ένεκα ανικανότητος των Συμμάχων όπως αποδιώξωσιν τούτους άνευ της συνδρομής του ελληνικού στρατού……

Β Εσωτερικώς η κατάστασις των Βουλγάρων εν τη Ανατολική Μακεδονία εδημιούργησε κίνησιν αρκετά ζωηράν μεταξύ των στελεχών του στρατού και του ναυτικού, ήτις εξωτερικεύθη μεν δια λιποταξιών αρκετών, παράγει δε μεταξύ των στελεχών πνευματικήν αναρχίαν σοβαράν. Η πνευματική αύτη αναρχία εκδηλούται εις επιθυμίαν επεμβάσεως της Ελλάδος , άλλη η ανησυχία είναι φόβος ότοι θα καταλήξη εις νέας λιποταξίας, άμα ως η ελπίς της επυμβάσεως εκλίπη. Προς την κατάστασιν ταύτην των πνευμάτων εν τω στρατώ είναι συνδυαστέα η πράξις του κόμματος των Φιλελευθέρων η τείνουσα προς σχηματισμόν δευτέρας Ελληνικής Πολιτείας με πρωτεύουσαν την Θεσσαλονίκην. Όσω το επιχειρηθέν έργον είναι εγκληματικόν, τόσω χρήζει σοβαράς προνοίας προς αναστολήν της περαιτέρω εξελίξεως του……(ούτε ο Βενιζέλος δεν θα τα έλεγε καλύτερα στον «Μεγαλειότατο», και παρακάτω αφού παρουσιάζει τους μεγάλους κινδύνους στα ακριτικά νησιά Σάμο, Χίο και Μυτιλήνη από την Τουρκία) Τα διαμερίσματα ταύτα, άτινα έχρηζον σοβαράς διοικήσεως όπως διαπαιγωγηθώσι πολιτικώς, διδάσκονται ήδη την ευκολίαν του επαναστατεί, την ασέβειαν προς τους ελευθερωτάς των και την ανευλάβειαν προς τον Βασιλέα των….Από των προφανών τούτων κινδύνων θέλει σωθή το κράτος δια της αμέσου αποφάσεως όπως επέμβη εις τον πόλεμον. Πρόσθετος δε σοβαρός κίνδυνος είναι η απώλεια της Βορείου ηπείρου επ ωφελεία της Ιταλίας……Η κυβέρνησις Σκουλούδη δυστυχώς δεν είχε την ευκαμψίαν να γίνη ευχάριστος προς τας Δυνάμεις μεθ ων συνδέονται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας…..Ήδη Μεγαλειότατε τα πράγματα κείνται επί ξυρού ακμής. Ικετεύω Υμάς ακούσατε την φωνήν μου και την υστάτην ώραν. ……Μια γενναία πνοή θα σώση τα πάντα Μεγαλειότατε……Επήλθεν ήδη η υπερτάτη ώρα. Οδηγήσατε τους μαχητάς Υμών κατά του εχθρού πριν ή συμπλακώσι προς αλλήλους. Ενθυμηθήτε, Μεγαλειότατε, το διάγγελμα Υμών κατά τον βουλγαρικόν πόλεμον . Ωδηγήσατε τους στρατιώτας Υμών κατά του εχθρού υπό την επίκλησιν της θείας ευλογίας «ότι ο Βασιλεύς ελπίζει επί τον Κύριον και εν τω Ελέει του Υψίστου ου μη σαλευθή»…..Της Υμετέρας Μεγαλειότητος ευπειθέστατος και πιστότατος υπήκοος

Ν Στράτος

Εν Αθήναις τη 17^η Σεπτεμβρίου 1916»

            Βλέπεις λοιπόν ότι ο Στράτος δεν έλεγε τίποτα άλλο απ ότι έλεγε ο Ε Βενιζέλος, αλλά ο Κωνσταντίνος καθοδηγούμενος από την «Σόφη του» και την ανακτορική τριανδρία αδυνατούσε ο βλαξ να ενεργήσει σαν Έλληνας προτιμούσε να ενεργεί σαν μεροκαματιαρής υπαλληλίσκος του πολύ Κάιζερ.

 

 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ

 

            Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου συνέταξε διακήρυξη προς τον Κωνσταντίνο την οποία υπόγραψαν 7 πνευματικοί άνθρωποι του τόπου πριν κατασχεθεί από την αστυνομία, του αναφέρω πριν παραθέσω αποσπάσματα αυτής της ανοικτής επιστολής που συντάχτηκε την 3 Οκτωβρίου 1916

Ν Πολίτης καθηγητής Πανεπιστημίου

Κ Χατζόπουλος λογοτέχνης

Α Μυλωνάς γεν γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας

Κ.Δ Τριανταφυλλόπουλος καθηγητής Πανεπιστημίου

Ν Κιτσίκης καθηγητής Πολυτεχνείου

Κ Βαρβαρέσσος διευθυντής στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας

Θρ Γ Πετιμεζάς καθηγητής Πανεπιστημίου

 

«Βασιλεύ,

            Η Ελλάς χάνεται . Και η αιτία του χαμού της είναι η ουδετερότης , η πολιτική αυτή, εντελώς αντίθετη προς την ιστορίαν, τας παραδόσεις, τας νομίμους βλέψεις του Ελληνισμού και τας συνθήκας υπό τας οποίας διαβιεί, απειλεί αυτήν την υπόστασιν του…..Ούτω απεμονώθημεν, ενώ οι αδυσώπητοι εχθροί μας κρατύνονται και μας συντρίβουν…..Αλλ η ουδετερότης είναι πλέον αδύνατος αφού όλη η Ευρώπη αγωνίζεται , αφού ο πόλεμος εξετάθη εις την χώραν μας και διεξαγεται εντός αυτής ….βλέπομεν με σταυρωμένα τας χείρας να καταλαμβάνεται παρά τα συμφέροντα η χώρα μας, να αιχμαλωτίζεται ο στρατός μας και να αρπάζεται το πολεμικόν υλικόν μας…..Μη θελήσεις Βασιλεύ , με δισταγμούς και αναβολάς να κλείσης την ένδοξον ιστορίαν Σου με μίαν μαύρην και άδοξον σελίδα, μαύρην και άδοξον και δια το Έθνος

Εν Αθήναις τη 3 Οκτωβρίου 1916

Της Υμετέρας Μεγαλειότητος πιστοί υπήκοοι»

 

Και ακολουθούν οι πιο πάνω 7 υπογραφές, το κείμενο είναι μακρύ δεν έχει κανένα εχθρικό χαρακτηρισμό προς τον Κωνσταντίνο, παρ όλα αυτά θεωρήθηκε εχθρικό και κατασχέθηκε από την αστυνομία, εξ άλλου απ ότι είδες και ο Βενιζέλος  διατηρεί ακόμα την ελπίδα να συνετιστεί ο Κωνσταντίνος και άφησε πίσω στην Αθήνα τον Δαγκλή μπας και εννοήσει ο βλάξ το αυτονόητο.

 

ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΕΣΒΗ

 

            Τον Δεκέμβριο του 1916 ο Λάμπρος Κορομηλάς πρέσβης στην Ρώμη έστειλε έκκληση προς τον Κωνσταντίνο

 

            «…….. Εστρέψαμε τα όπλα εναντίον των φυσικών μας φίλων, εναντίον της Αντάντ, ενώ, πράγμα πρωτάκουστον , δεν αντεστάθημεν εις τους προαιώνιους εχθρούς μας τους Βουλγάρους, όταν ούτοι ήλθαν να καταλάβουν τα φρούρια, τας πόλεις μας εν Μακεδονία το πολεμικόν υλικόν και τόσους ε των στρατιωτών μας.

            Υπνωτισμένοι από την ιδέαν μιας απραγματοποιήτου ουδετερότητος, υπήρξαμεν ανειλικρινείς προς όλους και προς ημάς αυτούς, κατηγορούμεθα ως προδόται και εφτάσαμεν να μεταχειρησθώμεν ως εχθρούς τα Δυνάμεις της Αντάντ , οι οποίοι επίστευσαν εις την συμπάθειάν μας. Μεγαλειότατε! Κάμνω έκκλησιν εις την πατριωτικήν σας καρδιάν , εν ονόματι της αγάπης , την οποίαν έχετε προς την πατρίδα. Οιανδήποτε και αν είναι η έκβασις της τεραστίας αυτής πάλης , η Ελλάς οφείλει να μείνη ειλικρινής φίλη των Δυνάμεων της Αντάντ . Ο κ Βενιζέλος και οι συνάδελφοί του της Θεσσαλονίκης κατενήσαν την αλήθεια ταύτη. Μην αρνήσθε , μεγαλειότατε να την ίδετε και υμείς. Επειδή δε είσθε βασιλεύς όχι της πλειοψηφίας του λαού, αλλ όλων των Ελλήνων, λησμονήσατε το παρελθόν , ζητήσατε την βοήθειαν του Βενιζέλου και των φίλων του. Θα σας την δώσουν. Κάμετε την χειρονομίαν αυτήν, μεγαλειότατε, σεις όστις εδόξασατε τα ελληνικά όπλα. Σώσατε το  έθνος. Μόνον ενωμένη υφ υμάς η Ελλάς θα αντιστή εις την δοκιμασίαν και τας καταστροφάς.

Λάμπρος Κορομηλάς

 

            Βλέπεις ότι υπήρξαν φωνές που παρότρυναν τον Κωνσταντίνο να συνετιστεί, αλλά αυτός ενεργούσε σαν γαμπρός του Κάιζερ και όχι σαν Έλληνας.

 

 

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΗΡΘΕ Ε ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

 

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ:

 

            Ο πληθυσμός  της πόλης τον  Μάρτιο του 1916 υπολογιζόταν σε 165.704 άτομα είχαμε δηλαδή μια αύξηση 5% από το 1913, ο Ελληνικός πληθυσμός αυξήθηκα κατά 70% λόγω μετανάστευσης από την Παλαιά Ελλάδα και της εγκατάστασης προσφύγων από την Μ Ασία και την Βουλγαρία, ο πληθυσμός αυτός ήταν κυρίως νέοι . Ο εβραϊκός παρέμεινε αμετάβλητος με κανονική κατανομή και ο μουσουλμανικός μειώθηκε αισθητά και παρέμειναν κυρίως οι μεγάλες ηλικίες , το Βουλγάρικο στοιχείο συρρικνώθηκε σαν αποτέλεσμα του Βαλκανικού πολέμου.

Έτσι πια έχουμε :

Έλληνες 41%

Εβραίοι 37%

Μουσουλμάνοι 18%

 

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

 

            Η πόλη αποτέλεσε από τότε πόλη υποδοχής προσφύγων, είδαμε ότι είχε πρόσφυγες από την Μ Ασία και την  Βουλγαρία , πάνω από 30.000 άτομα βρήκαν καταφύγιο στην Θεσσαλονίκη μεταξύ των ετών 1914 και 1916 και περίπου 120.000 στην υπόλοιπη Μακεδονία.  Μέγα το πρόβλημα για την Προσωρινή Κυβέρνηση η διατροφή τους και η εργασιακή τους ενασχόληση (τι επί αυτού γίνηκε θα δεις παρακάτω)

ΥΓΕΙΑ

 

            Την Θεσσαλονίκη ταλαιπώρησε αυτή την εποχή η ελονοσία από τα κοντινά έλη, η λειψυδρία και η κακή ποιότητα του πηγαδίσιου νερού.

            Οι συμμαχικές αρχές πήραν αποτελεσματικά υγειονομικά μέτρα για την καταπολέμηση της ελονοσίας και μετέφεραν νερό από τα υψώματα.

            Η πόλη διέθετε :

• -Δημοτικό Νοσοκομείο (Άγιος Δημήτριος).
• Το παλαιό στρατιωτικό νοσοκομείο (δίπλα στο Λευκό Πύργο).

Το νεότερο στρατιωτικό νοσοκομείο (424 ΓΣΝΕ)

Τα πιο πάνω δημιουργήθηκαν τα από κτήρια που πήραν από την οθωμανική διοίκηση και είχαν κατασκευαστεί τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας.

• Το εβραϊκό Χιρς.
• Το ελληνορθόδοξο Θεαγένειο νοσοκομείο.

            Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων δημιουργήθηκαν

• Το Ρωμαϊκό νοσοκομείο (νυν Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας).
• Το καθολικό νοσοκομείο των Αδελφών του ελέους.
• Ο Ερυθρός σταυρός (λειτούργησε το 1917).

 

 

ΕΡΑΝΟΙ

 

      Στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας πραγματοποιήθηκαν από εράνους στα 1916

·       Το Ελληνικό Γηροκομείο σε οίκημα δωρεάς Χαρίση κοντά στην Μητρόπολη

·       Το Ελληνικό Βρεφοκομείο

·       Η Ελεήμων Αδελφότης Κυριών έκανε εράνους υπέρ απόρων κοριτσιών και διέθετε εργαστήρια πίσω από την Αγία Σοφία.

·       Υπήρξε μια επιτροπή εράνων για τα Χριστούγεννα αι το Πάσχα..

·       Το Ισραηλιτικό νοσοκομείο έκανε εράνους

·       Το εβραϊκό ίδρυμα υγείας Μπικούρ Χολίμ

·       Ο Σύνδεσμος Συντεχνιών για τους απόρους τεχνίτες.

·       Η Alliance Israelite για τους απόρους μαθητές.

·       Το Ιταλικό νοσοκομείο για τους Ιταλικής καταγωγής Εβραίους.

·       Το Ορφανοτροφείο Καρόλου Αλλατίνι για τα ορφανά του.

·       Ο Σύλλογος «Αγαθοεργία».

·       Ο Σύλλογος «Ηρακλής» για να φτιάξει το γήπεδό του.

·       Το συσσίτιο προσφύγων

·       Η Mission Laique Fransaise  για τους απόρους μαθητές.

·       Η Μουσική Εταιρεία Θεσσαλονίκης

·       Το διδασκαλείο Θηλέων.

·       Ο Θρακικός Σύλλογος  για τους πρόσφυγες της Θράκης

·       Τα Ορφανά πολέμου

·       Το Λύκειο Κυριών’

·       Η Φιλόπτωχος Αδελφότης Καθολικών Κυριών.

·       Οι άποροι Αρμένιοι

Και όλοι αυτοί έκαναν έρανο στο 1916, τις πληροφορίες διαφύλαξε ένας μεθοδικός Θεσσαλονικιός τραπεζίτης.

 

 

ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ – ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ

 

            Ο πόλεμος δημιουργεί νεόπτωχους και νεόπλουτους, στην Θεσσαλονίκη αυτήν την εποχή έλεγχαν την εισαγωγή τροφίμων από την θάλασσα, από τον Φεβρουάριο του 1917 τα τρόφιμα έγιναν σπάνια και η διανομή τους γινόταν με δελτίο, εδώ παρουσιάστηκε η αισχροκέρδεια των επιτηδείων, που την καταπολέμησε με αστυνομικό τρόπο η ΠΚ.

            Ο πληθωρισμός ήταν κάτι που ταλαιπωρούσε τους κατοίκους πχ τα εργατικά μεροκάματα από 2,5 δραχμές τον Οκτώβριο του 1915 τον Φεβρουάριο του 1917 έφτασαν 4,20  και τον Μάιο του 1917 σε 5 δραχμές. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών των αγαθών, ένα ζευγάρι παπούτσια αναλογούσε σε 10 ημερομίσθια, με το ημερομίσθιο του ένας εργάτης αγόραζε ή 2 οκάδες πετρέλαιο, ή 5 οκάδες ψωμί, ή 4 οκάδες  πατάτες, αρακάς κολοκύθια ήταν αδύνατη η αγορά τους.

            Αυτή η κατάσταση προσέφερε σε μια ομάδα εμπόρων τεράστια κέρδη, διότι τις περισσότερες φορές ζητούσαν να πληρωθούν σε Γαλλικά χαρτονομίσματα και εκεί παιζόταν παιχνίδι εις βάρος των εργατών που πληρωνόντουσαν σε δραχμές.

 

ΝΟΜΙΣΜΑ

 

            Η Δραχμή άρχισε να επικρατεί στην Θεσσαλονίκη στα τέλη του 1915, μέχρι το καλοκαίρι του 1915 η Εταιρεία Εκμεταλλεύσεως Υδάτων χρέωνε το νερό με χρυσά γρόσια , αν και με νόμο από το 1914 είχε καθοριστεί ότι οι χρυσές λίρες θα εξοφλούνται με δραχμές. Βέβαια και το 1917 υπήρχαν περιπτώσεις που οι πιστωτές απαιτούσαν την πληρωμή σε λίρες. Το νόμισμα που χρησιμοποιήθηκε από τους συμμαχικούς στρατούς ήταν το συνάλλαγμα και κυρίως τα φράγκα, υπήρχε ενδεχόμενο υποτιμήσεως του Φράγκου έναντι της δραχμή και οι Γάλλοι έκαναν ότι γινόταν για να μη συμβεί αυτό. Αλλά και οι Έλληνες ήθελαν μέσω τραπέζης την αλλαγή του συναλλάγματος με δραχμές και να γίνονται οι συναλλαγές με δραχμές, για τον φόβο μη πλημμυρίσει η Μακεδονία με φράγκα..

            Το Φεβρουάριο του 1916 η γαλλική και η Εθνική τράπεζα συμφώνησαν να καταβάλει η δεύτερη 10.000.000 δραχμές ανά δεκαπενθήμερο στις τοπικές γαλλικές αρχές μέσω του υποκαταστήματος της Θεσσαλονίκης και η γαλλική κυβέρνηση πιστών με το αντίστοιχο ισόποσο στο Παρίσι.

            Φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν αρκετό και οι Γαλλικές και Αγγλικές αρχές προσκόμιζαν όλο και περισσότερο συνάλλαγμα για δραχμοποίηση, σε μερικές περιπτώσεις οι συναλλαγές γινόντουσαν  με φράγκα.

            Μέχρι την άνοιξη 1917 κυκλοφορούσαν στην Μακεδονία 50.000.000 φράγκα και οι γαλλικές αρχές το υπολόγιζαν αυτό το ποσό σε 120.000.000 φράγκα.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Θεσσαλονίκη 1916.

 

 

H Προσωρινή Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης

Πρώτος υπουργός,διορίστηκε ο Εμμανουήλ Ζυμβρακάκης ο οποίος ανέλαβε το Στρατιωτικών,παραιτήθηκε αργότερα και αντικατάσταθηκε απο τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μηλιώτη Κομνηνό.

 

Αργότερα,ο Νικόλαος Πολίτης ανέλαβε υπουργός των Εξωτερικών.
Επίσης,καθιερώθηκαν  οι Ανώτατες Διευθύνσεις,που επι της ουσίας όμως είχαν υπουργική εξουσία και ως υπουργοί αναφέρονται σε σχετικό διάταγμα όσοι ασκούσαν τα καθήκοντα στην μεγαλύτερη βαθμίδα της ιεραρχίας.

'Ετσι λοιπόν,οι υπουργοί της προσωρινής κυβερνήσεως ορκίστηκαν στις 6 Οκτωβρίου και ήταν οι εξής:
Δημήτριος Δίγκας,υπουργός Δικαιοσύνης
Μιλτιάδης Νεγρεπόντης,υπουργός Οικονομικών
Θεμιστοκλής Σοφούλης,υπουργός Εσωτερικών
Γεώργιος Αβέρωφ,υπουργός Εκπαίδευσης
Θαλής Κουτούπης,υπουργός Εθνικής Οικονομίας
Αλέξανδρος Κασαβέτης,υπουργός Συγκοινωνίας
Λεωνίδας Εμπειρίκος,υπουργός Προμήθειας και Κατανομής τροφίμων
Σπυρίδων Σίμος,υπουργός Περιθάλψεως των οικογενειών των επιστράτων και προσφύγων
Ανδρέας Μιχαλακόπουλος,υπουργός Δημοσίων κτημάτων και Εσωτερικού αποικισμού.

Σημείωση:Μετέπειτα συστάθηκε Υπουργείο Ναυτικών το οποίο ανέλαβε ο αντιναύαρχος Πέτρος Γκίνης.

Τα εννέα αυτά υπουργεία στεγάστηκαν στα παλιά δικαστήρια της Θεσσαλονίκης,τα οποία καταδεφίστηκαν μετα τον σεισμό του 1978 και βρίσκονταν επι της τότε οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου,η οποία μετονομάστηκε σε Εθνικής Αμύνης.Αργότερα ξανάλλαξε όνομα,έγινε Βασιλίσσης Σοφίας για να ξαναγίνει εδω και αρκετά έτη Εθνικής Αμύνης.

 ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

 

            Η πραγματική της προσπάθεια είναι η συγκρότηση του στρατού που θα ελευθέρωνε την Μακεδονία που παραδόθηκε στους Βουλγάρους.

            Αλλά δεν παραλείπει τις προσπάθειές της να αναδιοργάνωση την Ελληνική κυριαρχία, εν μέσω πλήθους οπλοφόρων από διάφορες φυλές της γης, μερικοί των οποίων καλοέβλεπαν την οικειοποίηση της πόλης και σε μια πόλη πολυπολιτισμική.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ : Πολλοί δικαστικοί λειτουργοί αρνήθηκαν ρητά ή σιωπηρά να αποδεχτούν την νομιμότητα της Προσωρινής Κυβέρνησης και παραιτήθηκαν ή έδειξαν δικαστική απραξία.

            Η κυβέρνηση καταπολέμησε την αισχροκέρδεια στο εμπόριο τροφίμων.

            Για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού χορηγήθηκε σε διάφορους εργαζομένους έκτακτο επιμίσθιο  «λόγω υπερβολικών δαπανών ζωής» .

             

 

ΠΑΙΔΕΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ :  Υπήρξαν πολλές καινοτομίες.

 

1^ον Ιδρύθηκε το Μακεδονικό Μουσείο προκειμένου να τονιστεί η Ελληνικότητα της περιοχής στα ξένα στρατεύματα  αλλά και στο ετερογενές πληθυσμιακό μωσαϊκό της πόλης.

2^ον Διεύθυνση της Ανώτατης Παιδείας, αυτό απ ότι καταλαβαίνεις υπήρξε ο προάγγελος του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, αν και το δεύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδος δημιουργήθηκε πάλι από τον Ε Βενιζέλο στην Σμύρνη υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του προσωπικού του φίλου Καραθεοδωρή.

3^ον Καθιέρωση του θεσμού των υποτροφιών. Πρωτοφανή πράγματα αυτά από την κρατική μέριμνα, μέχρι τότε οι υποτροφίες δινόντουσαν από ιδρύματα και ευεργέτες.

4^ον Μέριμνα για τα σχολεία (Ελληνικά, ισραηλιτικά και μουσουλμανικά).

 

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ : Ήδη έχουμε ασχοληθεί με τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν για την εγκατάσταση και περίθαλψη των προσφυγικών πληθυσμών, η εκμετάλλευση τους έφτασε σε σημείο, λόγω ελλείψεως ζώων που είχαν επιταχθεί για τις ανάγκες του πολέμου, να χρησιμοποιούνται από τους κατόχους γης σαν ζώα «αροτριώντα κτήνη».

            Εδώ καταβλήθηκαν προσπάθειες για επαγγελματική αποκατάσταση των προσφύγων, σαν πιο ρεαλιστική λύση βρέθηκε η χρησιμοποίηση τους επί πληρωμή και σιτισμό και στέγαση  σε οχυρωματικές εργασίες των συμμάχων.

            Οι υπηρεσίες της ΠΚ φρόντισαν να δημιουργηθούν προσωρινά παραπήγματα για την στέγαση των επί χρόνια περιφερομένων και από την ευσπλαχνία ιδρυμάτων συντηρουμένων, δύστυχων αυτών ανθρώπων.

            Ο Βενιζέλος θεμελίωσε αυτό το διάστημα δύο τέτοιους προσφυγικούς συνοικισμούς τον «παρά την Τούμπαν» και της «Τριανδρίας».

            Από το 1915 σχηματίστηκε μια «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ»

 

ΥΓΕΙΑ

 

            Πέρα από τα μέτρα που ήδη αναφέραμε και τα οποία έλαβαν οι σύμμαχοι για τα θέματα της υγείας η ΠΚ δημιούργησε δύο εφήμερα νοσηλευτήρια (ένα νοσοκομείο και μια αστυκλινική προσφύγων).

 

            Παρά τα επιτεύγματα της ΠΚ ο πόλεμος έφερε σιγά σιγά νέα δεινά.

            Το 1918 χρειαζόταν συνταγή γιατρού για να πάρει κανείς μια μερίδα μακαρόνια.

            Η κίνηση του λιμανιού νεκρώθηκε εντελώς.

            Στην Καλαμαριά χιλιάδες πρόσφυγες από τον Καύκασο έφτιαξαν τους οικισμούς τους.

            Στα 1920 ένας στους τέσσερεις κατοίκους ήταν πρόσφυγας, οι εφημερίδες ικέτευαν τους εύπορους Θεσσαλονικείς να πάρουν παιδάκια Καυκάσιων που αλλιώς θα πέθαιναν από την πείνα, στον τύπο παρουσιαστήκαν αγγελίες «Πάρτε μια Καυκάσια υπηρέτρια» και πολλές φορές έβλεπες να γράφει ο τύπος « Χίλια παιδιά θα πεθάνουν εντός του χειμώνος». Κανείς δεν  μέτρησε τα μνήματα που άφησε πίσω τους τα πρώτα προσφυγικά ρεύματα στην Θεσσαλονίκη!!!!

 

 

 

ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

 

            Υπεύθυνος επί των οικονομικών στην Θεσσαλονίκη για λογαριασμό της ΠΚ ήταν ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης.

            Έστειλε λοιπόν επιστολή στην Εθνική τράπεζα και ζήτησε να εξαγοράζει (η Αθήνα ) κάθε βδομάδα συνάλλαγμα αξίας 6.000.000 δραχμών, αν η τράπεζα δεν συμφωνούσε θα εξασφάλιζε την επάρκεια «δι άλλων συνδυασμών» .

            Η διακοπή της επικοινωνίας εμπόδισε την αποστολή της επιστολής έτσι η Αθήνα δεν έμαθε ποτέ το αίτημα και την απειλή της Θεσσαλονίκης.

            Ο Νεγρεπόντης επανήλθε στις 2/1/1917 με νέο έγγραφο και ζήτησε την αναλογική συμμετοχή της Τριανδρίας στα κέρδη της ΕΤΕ από την άσκηση του εκδοτικού προνομίου. Σημείωνε δε ότι οι τιμές αγοράς συναλλάγματος από την ΕΤΕ στην Θεσσαλονίκη ήταν αυθαιρέτως χαμηλές.

 

            Αυτό που είχε στο μυαλό του ο Νεγρεπόντης με την απειλή της πρώτης επιστολής ήταν να ανατεθεί εκδοτικό προνόμιο στην Ionian Bank Ltd  και πράγματι ζητήθηκε από το Λονδίνο η έκδοση χαρτονομίσματος, προκειμένου να αγοράσει και πουλάει στην ισοτιμία 1 δραχμή = 1 γαλλικό φράγκο, δηλαδή ζήτησε έκδοση υγιούς χαρτονομίσματος. Η Ιonian ήθελε έγκριση της Βρετανικής κυβέρνησης. Η συγκατάθεση δεν δόθηκε ποτέ.

            Η ΕΤΕ τον Δεκέμβριο του 1916 έστειλε στην Θεσσαλονίκη 20.000.000 δραχμές, και τότε διέρρευσε ότι η Γαλλική κυβέρνηση σκεπτόταν την αναγκαστική κυκλοφορία στην Θεσσαλονίκη του φράγκου, το οποίο ήταν υποτιμημένο και δεν το ήθελαν ούτε οι κάτοικοι ούτε οι Άγγλοι.

            Η Αγγλία ζήτησε μικρά χαρτονομίσματα των 5 και 10 δραχμών των οποίων υπήρχε έλλειψη έτσι με πολεμικό τους πλοίο μετά φέρθηκαν στην Πειραιά δύο υπάλληλοι του υποκαταστήματος Θεσσαλονίκης για να παραλάβουν τα χαρτονομίσματα. Οι «υπάλληλοι» αυτοί δεν ήταν άλλοι από τον Νικόλαο Φωτόπουλο (δημοσιογράφο και τον Φωκίωνα Δημητριάδη ( σκιτσογράφο).

            Στα τέλη Ιανουαρίου η Αθήνα απάντησε περιφρονητικά στην δεύτερη επιστολή του Νεγρεπόντη για συμμετοχή αναλογικά στα κέρδη από την άσκηση του εκδοτικού προνομίου.

            Ο Νεγρεπόντης απάντησε με οργισμένη επιστολή που κοινοποίησε με δικαστικό κλητήρα, υπενθήμησε ότι υπάρχει κίνδυνος υποκαταστάσεως του εθνικού νομίσματος με το Γαλλικό και ότι παίζουν «επί ζητημάτων σπουδαιότατων και σοβαρότατων δια τα συμφέροντα της χώρας» και κάλεσε να κάνει αποδεκτό το αίτημα σε 10 μέρες αν η προθεσμία περνούσε άπρακτη θα ήταν ελεύθερη να «ασκήση παν δικαίωμα ανήκον εις αυτήν».

            Η αγωνία του Νεγρεπόντη και τα παιχνίδια που έπαιζε το κωνσταντινικό κράτος οφειλόντουσαν σε αναφορές που είχε από την Μακεδονία πχ Ο ταμίας Καστοριάς ανάφερε ότι «…η κίνησις ενεργείται δια γαλλικών τραπεζογραμματίων». Έτεινε δηλαδή η υποκατάσταση του Εθνικού νομίσματος με το Γαλλικό, ανάλογες ήταν και οι  επισημάνσεις του κυβερνητικού επιτρόπου Κοζάνης, Φλώρινας κλπ και αυτό σήμαινε ότι χανόταν μέρος της εθνικής κυριαρχίας.

            Βέβαια το εμπαθές Κωνσταντινικό κατεστημένο δεν δίστασε να παραδόση την Ανατολική Μακεδονία στους Βουλγάρους εδώ θα  ενεργούσε πατριωτικά;

            Η Τριανδρία για να απομακρύνει αυτό τον κίνδυνο έδωσε εντολή να δέχονται μόνο Ελληνικά χαρτονομίσματα στις συναλλαγές( εδώ βλέπεις τον υπεύθυνο και πατριωτικό χαρακτήρα της ΠΚ).

            Η στάση της ΕΤΕ παρέμεινε σταθερά αρνητική, το μόνο που άλλαξαν ήταν ότι εστάλησαν μεγάλες χρηματαποστολές χαρτονομισμάτων στην Θεσσαλονίκη.

            Η ΠΣ ακολουθούσε την μέχρι το 1916 φορολογική νομοθεσία, επειδή όμως υπήρχαν υποκαταστήματα επιχειρήσεων τα φορολογικά έσοδα από τα υποκαταστήματα δεν πήγαιναν στην Τριανδρία αλλά στην Αθήνα, διότι τον φόρο κατέβαλαν τα κεντρικά καταστήματα.. Έτσι η ΠΚ έβγαλε διάταγμα  ότι η καταβολή των φόρων και των τελών των υποκαταστημάτων θα περιέρχονταν αναδρομικώς στην ίδια. Αυτό παρουσίαζε πολλά προβλήματα στην πράξη. 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης ( 1873-1951) ήταν Έλληνας πολιτικός και οικονομολόγος.

 

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΑΝΕΙΟ 25.000.000

 

            Τι 1917 το έλλειμμα της Τριανδρίας υπολογίστηκε σε 13.800.000 δραχμές και έτσι αποφασίστηκε η προσφυγή στην λαϊκή πίστη. Εκδόθηκε δάνειο 25.000.000 δραχμών με στόχο κυρίως τον παροικιακό Ελληνισμό, τα ομόλογα εκδόθηκαν σε λίρες και δολάρια και το επιτόκιο ορίστηκε σε 5,5 % διετούς διαρκείας.

            Το επιτόκιο ήταν ιδιαίτερα χαμηλό και η δικαιολογία γι αυτό ήταν ότι το δάνεια «έχει πατριωτικό χαρακτήρα» και η πρόβλεψη της εξόφλησης ήταν τα έσοδα από τα τελωνεία Μυτιλήνης, Χίου και Σύρου, Από τα 25.000.000 μπόρεσε να πραγματοποιηθεί δανεισμός 7.300.000. Αυτή ήταν η οικτρή κατάσταση των οικονομικών της ΠΚ και όμως ο φίλος του Κωνσταντίνου πρέσβης Δεμιδώφ την 8/21 Φεβρουαρίου 1916 λέει το πιο κάτω « πληροφορούμαι λίαν εμπιστευτικώς εκ πηγής ασφαλούς, ότι η γαλλική κυβέρνησις έθεσεν εις την διάθεσιν του κ Βενιζέλου το ποσόν των 2.000.000 φράγκων, προορισμένων δια προπαγάνδαν εν τω ελληνικώ στρατώ…» και ποιος τα διάθεσε η ναυαγισμένη και υποτιμημένη έναντι της Ελληνικής οικονομίας Γαλλική κυβέρνηση με το Φράγκο να έχει μικρότερη οικονομική αξία έναντι της δραχμής και να μη το αποδέχονται για συναλλαγές μήτε οι Βαλκάνιοι αγρότες της Μακεδονίας. Εξ άλλου Μπριάν είχε υποσχεθεί στην κυβέρνηση των Αθηνών  χρηματική βοήθεια: «Την 1/4 -18/3/1916 διέτρεξε η φήμη ότι, εις γεύμα πατά τω πρίγκηπι Γεωργίω, ο Μπριάν υπεσχέθη δάνειον εις την Ελλάδα» . Σιγά μη το έδωσε η Γαλλία την εποχή αυτή ψυχορραγεί οικονομικά, άλλο τόσο έδωσε και λεφτά την κυβέρνηση Θεσσαλονίκης, ενώ ο Κάιζερ έδωσε δάνειο στον Κωνσταντίνο για ποιο λόγο άραγε;

 

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ

 

            Η επιβολή της Ελληνικής εξουσίας στην Μακεδονία δεν είχε ολοκληρωθεί ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν υπουργός Δικαιοσύνης ήδη από το 1913 αναγνώριζε την αδυναμία της διοικήσεως να αντιληφθεί τις συνθήκες στην περιφέρεια, ο ρυθμός διείσδυσης των μηχανισμών του Δημοσίου ήταν εξ ορισμού αργός.

            Αυτό διαπίστωσαν και ο Θεμιστοκλής Σοφούλης και Στέφανος Δραγούμης, αλλά υπήρχαν πρακτικά εμπόδια εγκατάστασης του κράτους δικαιοσύνης και ισονομίας και τα προβλήματα αυτά ξεπερνούσαν τις δυνατότητες του Ελληνικού κράτους.

            Η άφιξη των στρατευμάτων της Αντάντ το φθινόπωρο του 1915 και πολεμικές συνθήκες περιέπλεξαν περισσότερο την κατάσταση. Στα τέλη Αυγούστου 1916 ο Βουλγαρικός στρατός κατέλαβε και κράτησε μέχρι τον τέλος του πολέμου την Ανατολική Μακεδονία, εκεί λοιπόν εξαρθρωθήκαν πλήρως οι κρατικοί μηχανισμοί που είχε επιβάλει το Ελληνικό κράτος.

            Την περίοδο 1916 με 1917 ο Βενιζέλος έπρεπε να κερδίσουν καθυστερημένα την ανοχή του αγροτικού πληθυσμού για να αποδείξουν ότι είναι σε θέση να διοικούν «αλλόφυλους» πληθυσμούς και να συμμετάσχουν στον πόλεμο  και να εδραιωθεί η Ελληνική κυριαρχία στην Μακεδονία που δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι θα παρέμενε στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο.

            Την αβεβαιότητα αυτή, χάος θα έλεγα την αισθανόντουσαν και οι διοικούντες και ο πληθυσμός, λόγω της παρουσίας ξένων στρατιωτών και αστυνομικών δυνάμεων αλλά και πολυπληθών Βουλγάρων αιχμαλώτων.

            Οι πληθυσμοί κρατούσαν αποστάσεις και καιροφυλακτούσαν για να δουν ποιος θα επικρατήσει πχ οι εμπορευόμενοι της Κοζάνης ήταν απρόθυμοι να περιορίσουν το κέρδος τους για να μειωθεί η τιμή του σιταριού προς όφελος των φτωχών. Ενώ οι Μπλάτσι θεωρούσαν τους απόδημους συγγενείς τους στην Ρουμανία σαν Ρουμάνους για να κρατήσουν μακριά από τις κοινοτικές βοσκές και τα αξιώματα που οι ίδιοι απολάμβαναν σαν Έλληνες.

            Η ΠΚ για την εγκατάσταση της Ελληνικής κυριαρχίας χρειαζόταν χρήμα για υπαλλήλους που θα έπρεπε να θεωρήσουν την εργασία τους σαν εθνικό λειτούργημα και ο χρόνος ήταν λίγος, ο πόλεμος γεμάτος απρόοπτα, η αγορά αποδιοργανωμένη, τα οικονομικά της ΠΚ άθλια και το χειρότερο δεν υπήρχαν πρόθυμοι και ειδικευμένοι υπάλληλοι.

            Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί ήταν σχετικά εύκολοι στον χειρισμό τους και συμμετείχαν ήδη στον Ελληνικό στρατό.

            Οι αλβανίζοντες και οι Βουλγαρίζοντες ήταν δυσκολότεροι, οι αλβανίζοντες ήταν «οχληροί» και ζητούσαν κράτος, οι Βουλγαρίζοντες προσδοκούσαν εδαφική μεταβολή των συνόρων προς όφελος της Σόφιας.

            Αναβίωσε η Ρουμανική προπαγάνδα σε συνδυασμό με την Ιταλική.

            Λεπτή ήταν η σχέση με την Σερβική πολιτική, η οποία άνοιγε ένα κύκλο μειονοτικών εδαφικών αξιώσεων. Οι Σέρβοι προσπαθούν να μειώσουν την ελληνική κρατική εξουσία όπου στάθμευαν τα στρατεύματά τους. Σέρβοι κληρικοί, εκπαιδευτικοί, διοικητικοί υπάλληλοι και αστυνομικοί σε διάφορα χωριά κατέλαβαν εκπαιδευτήρια, εξεδίωκαν τους Έλληνες δασκάλους, επενέφεραν περιστασιακά την λειτουργία στα σλαβικά, αποθάρρυναν την καταβολή φόρων, ταπείνωναν τις Ελληνικές αστυνομικές αρχές, και κυκλοφορούσαν την αβεβαιότητα για την τύχη των εδαφών.

            Σε αυτό το ΧΑΟΣ  βρέθηκε η ΠΚ του Βενιζέλου και η Αθήνα έκανε νταηλίκια στους Συμμάχους και συλλαλητήρια «Τύφλωσις» όπως έλεγε και ο Ε Βενιζέλος.

            Το πρόβλημα για την ΠΚ λυνόταν μόνο με βία «…η άσκησις της βίας, υπό τας σημερινάς συνθήκας, εξυπηρετεί και την ελευθερία και το Εθνικόν συμφέρον». Η χειραγώγηση των αγροτικών πληθυσμών «ψυχικώς διεφθαρμένων» δεν μπορούσε να γίνει παρά μόνο με την βία, το βαρύ αυτό έργο έπεσε στις πλάτες της Εθνικής Άμυνας, χρειάστηκε να παρθούν σκληρές αποφάσεις για να σωθεί η Ελληνική Μακεδονία και στον νότο ο  άναξ έκανε μαζί με τους καλοβολεμένους και ασφαλείς επίστρατούς ψευτοναηλίκια σε άμαχους Φιλελεύθερους και μικρασιάτες πρόσφυγες.

 

 

 

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ

 

            Το τορπιλοβόλο «Θέτις» με τον πλοίαρχο Γ Μπούμπουλη είναι το πρώτο από τα ελληνικά πολεμικά που εγκατέλειψε τον Πειραιά και προσχώρησε στην επανάσταση.

            Την 16/29 Σεπτεμβρίου 1916 Γαλλικό αντιτορπιλικά έφερε στην Κρήτη τον στρατηγό Δαγκλή με  μερικούς αξιωματικούς, οι προσπάθειες να συνεννοηθεί με τον Κωνσταντίνο ναυάγησαν. Από τις σημειώσεις του βλέπουμε την πορεία των γεγονότων

 

18 Σεπτεμβρίου

….Κρήτη ολόκληρος μεθ ημών, μικρά αντίδρασις εις Ηράκλειον, κατασταλείσα. Νήσοι Χίος, Μυτιλήνη, Λήμνος επαναστατήσασαι ….

 

19 Σεπτεμβρίου

Πρωίαν αναχώρησις Σοφούλη δι «Ατρομήτου» εις Σάμον μετά 150 ανδρών υπό Ταγμ Πάγκαλον προς εξέγερσιν Σάμου.

Εσπέρας: Τηλεγράφημα Σοφούλη ότι εις Σάμον εγένετο απόβασις, φρουρά αυτής παρεδόθη και  τάξις επικρατεί.

 

21 Σεπτεμβρίου

….Ώρα 3 ½ μμ φθάνομεν εις λιμένα Βαθύ Σάμου και μετ ολίγου εξερχόμεθα. Υποδοχή έξαλλος υπό μεγίστου πλήθου. Άπας ο λαός κηρύσσεται μεθ ημών…το μεσονύκτιον φθάνομεν εις Χίον 6^ην ώραν πρωίας…..Την 10^ην ώραν πμ αποβιβαζόμεθα εις Χίον . Υποδοχή ενθουσιωδεστάτη υπό μεγάλου πλήθους…..Απόπλους εκ Χίου το μεσονύκτιον και άφιξις εις τον λιμένα Γέρας  της Μυτιλήνης τη 6 πρωινή ώρα….Ο εν αυτή γαλλικός στρατός είναι παρατεταγμένος και αποδίδει ημίν τιμάς …..Επίσης λόχος Ελλήνων καταρτισθείς υπό του ιδίου Γάλλου Συνταγματάρχου και των εν Μυτιλήνη ευρισκομένων ολίγων αξιωματικών του στρατού μας….εγένετο μεγάλη συζήτησις περί της τύχης της Βασιλικής Οικογενεία κατεδείχθη δε κατ αυτήν ότι η μεγάλη πλειονότης των συνεπιβατών εθεώρει προδοτικήν την στάσιν του Βασιλέως και απήτει ου μόνον την εκδίωξιν όλης της Βασιλικής οικογενείας, αλλά και  την καταδίκην του Βασιλέως επί προδοσία. Εις την ιδέαν μου ότι το καλύτερον θα ήτο να παρητείτο ο Βασιλεύς υπέρ του Διαδόχου, πάντες σχεδόν διεμαρτυρήθησαν ότι ο Διάδοχος είναι χειρότερος του Βασιλέως  και ότι  πρέπει όλη η οικογένεια να εκδιωχθή και να γίνει δημοκρατία…..Εις  τας  10πμ  της δευτέρας , 26^ης Σεπτεμβρίου , εφθάσαμεν εις το έξω του λιμένος Θεσσαλονίκης Καραμπουρνού…..Εις τας 5μμ εξερχόμεθα εις την προκυμαίαν κατακλυζομένην υπό απείρου πλήθους…. Ο στρατηγός Σαράιγ έρχεται επίσης μετά του υπασπιστού του  και μας χαιρετά. Στρατός  Εθν Αμύνης και χωροφυλακή είναι παρατεταγμένοι εκατέρωθεν της οδού……Ο κόσμος είναι τόσον απειροπληθείς , ώστε είναι αδύνατον να τον διασπάσωμεν και προχωρήσωμεν. Πολλοί αξιωματικοί , στρατιώται , χωροφύλακες καταβάλουσιν υπερανθρώπους αγώνας δια να κατορθώσωσι να μας ανοίξωσιν δίοδον ….πλέον των 100.000 ανθρώπων θα καταπλημμύρουν την μακράν παραλιακήν οδόν…μας έρριπτον άνθη, ενώ το πλήθος ξελαρυγγιζόμενον εις ζητωκραυγάς …..

 

Με τον απλό αυτό στρατιωτικό τρόπο περιγράφει την διαδρομή της Προσωρινής Κυβέρνησης μέχρι την Θεσσαλονίκη.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αγρινιώτης στρατηγός Δαγκλής  συσκέπτεται εν ώρα πολέμου με άλλους επιτελείς. Η φωτογραφία τραβήχθηκε στην Ήπειριο κατά την Διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων μεταξύ 1912-1913 από τον φωτογράφο Zeitz.

            Η Προσωρινή Κυβέρνηση εγκαταστάθηκε στο κτήριο του Γ Σώματος Στρατού και το πρώτο που έκανε ήταν να συγκροτήσει τον στρατό , ήδη η Εθνική Άμυνα είχε συγκροτήσει δύο μεραρχίες:

Μεραρχία Σερρών υπό τον αντισυνταγματάρχη Χριστοδούλου.

Μεραρχία Θεσσαλονίκης υπό τον υποστράτηγο Εμμ Ζυμβρακάκη

Αποφασίστηκε η συγκρότηση ακόμη δύο :

Μεραρχία Κρήτης  υπό τον συνταγματάρχη Φικιώρη

Μεραρχία Αρχιπελάγους υπό τον συνταγματάρχη Ιωάννου.

Στο λιμάνι κατέπλευσαν το θωρηκτό «Ύδρα»  και δύο ακόμα αντιτορπιλικά .

Στο αεροδρόμιο προσγειώθηκε ολόκληρος ο αεροπορικός στολίσκος της Ελλάδος υπό τον αρχηγό του Αριστείδη Μωραιτίνη.

 

 

Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

 

            Άγριες μάχες γινόντουσαν σε όλο το Μακεδονικό μέτωπο και στις αρχές Οκτωβρίου στον τομέα Στρυμόνα αποστέλλονται δύο ακόμη ελληνικά τάγματα.

            Η στρατολόγηση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, αντιδρούν πολλοί: Τα ανάκτορα,  ο κρατικός μηχανισμός , οι κωνσταντινικοί επίστρατοι και κυρίως οι «σύμμαχοι» Ιταλοί που επιδιώκουν την εξάρθρωση της Ελλάδος και φυσικά γίνονται οι καλύτεροι σύμμαχοι του Κωνσταντίνου, αυτοί οι δύο λοιπόν θα πορευτούν από κοινού πια μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή και όταν ανατραπεί ο Κωνσταντίνος στην Ιταλία θα πάει να πεθάνει.

            Εθελοντές καταφτάνουν διαρκώς για να υπερασπιστούν την πατρίδα. Πολλοί ευέλπιδες πηδούν τις νύκτες από την μάντρα της Σχολής  και φεύγουν προς το μέτωπο στην Μακεδονία. Σε ένα μήνα έχουν ταχθεί υπό τις σημαίες του μαχόμενου Ελληνισμού της Μακεδονίας 200 μόνιμο αξιωματικοί  και 400 έφεδροι και έχουν ντυθεί 20.000 άνδρες οι πιο πολλοί αγύμναστοι .

            Απολογισμός ενθαρρυντικός , αλλά ο Βενιζέλος επείγεται και μόλις οι σύμμαχοι αναγνωρίζουν την ντε φάκτο Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης (11/24 Νοεμβρίου 1916 ) η Προσωρινή Κυβέρνηση κήρυξε τον πόλεμο στις Κεντρικές Δυνάμεις.

            Μέγα έργο αυτού του μήνα είναι ότι πλέον η Θεσσαλονίκη δεν ονομάστηκε Σερβική πρωτεύουσα, και στο μεταξύ καταλήφθηκε η Φλώρινα και το Μοναστήρι και έτσι σε λίγο θα πατήσουν τα χώματά τους.

            Εν τω μεταξύ στις 6 Δεκεμβρίου 1916 Κατάλαμβάνεται το  Βουκουρεστίου από τους Γερμανούς. Η κυβέρνηση Μπριάν κλονίζεται γράφει ο Ντριώ  «Εις το Και Ντ Ορσαί εσυλογίζετο πλέον τας συνεπείας της Ρουμανικής καταστροφής. Αναμφιβόλως οι γερμανικοί, αυστριακοί και βουλγαρικοί όγκοι στρατού έμελλον να επιπέσωσι κατά της Θεσσαλονίκης» .

 

 

 

 

Ο ΑΝΟΗΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΣΙΔΑ

 

 

            Όπως κάθε πάθηση έχει τα συμπτώματά της, έτσι και η ανοησία παρουσιάζει κάποια συμπτώματα, όπως το αρρωστημένο πείσμα, η εμμονή, η ισχυρογνωμοσύνη  και άλλα χαρακτηρίστηκα. Ε!  ο Κωνσταντίνος ένα ηγέτης που αγαπήθηκε πολύ από τον συναισθηματικό Ελληνικό λαό, δεν ήταν καθόλου ευφυής, μετά την έξοδο του Βενιζέλου από την Αθήνα πείσμωσε σε βαθμό γελοιότητας, κατηγόρησε όλους τους συνεργάτες του Ε Βενιζέλου με απίθανα πράγματα και όχι μόνο τους κατηγόρησε αλλά τα διοχέτευσε και προς τον λαό τον οποίο και φανάτισε, ειπωθήκαν τερατώδη πράγματα πχ

Ο Παύλος Κουντουριώτης τον κατηγόρησαν ότι «πουλήθηκε» στην Άνταντ  για 1.500.000 γαλλικά φράγκα!

Όλοι οι αξιωματικοί που προσχώρησαν στην Άμυνα τους κατηγόρησε  για «Καταχραστές» ή «λωποδύτες»

Τον Βενιζέλο τον αποκαλούσε «Ελεεινό προδότη».

            Και σε όλα αυτά πρωτεύοντα ρόλο έπαιζαν τρία άτομα  ο Ι Μεταξάς, ο Γ Στρέιτ και η γυναίκα του Σοφία.

            Η Σοφία είχε μια τάση να αναμιγνύεται   στην διοίκηση της Ελλάδος με ιδιοτελείς σκοπούς. Στις αρχές του πολέμου ο Βενιζέλος είχε επισημάνει την περίπτωση της μη ανάμιξης της Σοφίας και ο Κωνσταντίνος του απάντησε «Δεν θα ανεχθώ καμιά ανάμιξιν της εις το πολιτικά μας. Θα φτάσω και μέχρι διαζυγίου» .

            Στην αρρώστια του όμως τον νοσήλευσε προσωπικά η Σοφία τον Κωνσταντίνο και έκτοτε η «Σόφη μου» και ξερό ψωμί (που λέει ο λόγος ).

            Στις κρίσιμες αυτές ώρες είχαμε την «Σόφη » να μη σκέφτεται την Ελλάδα αλλά την ιδιαίτερη πατρίδα της την Πρωσία, η γυναίκα του «Κώτσου» ήταν αδελφή του Κάιζερ και φυσικά πολύ ήθελε την Ελλάδα στο πλευρό ή έστω ουδέτερη και πεντάρα δεν έδινε για τις εθνικές επιδιώξεις των Ελλήνων.

            Η γυναίκα αυτή δεν αγάπησε ΠΟΤΕ τους Έλληνες απ εναντίας τους περιφρονούσε , δες τι γράφει σε ανύποπτο χρόνο ο τότε πρέσβης της Αυστροουγγαρίας σε απόρρητη έκθεσή του το 1910: «Η σύζυγος του Διαδόχου μισεί, κυριολεκτικώς, την Ελλάδα και τους κατοίκους της, δεικνύουσα μάλιστα τούτο απροκαλύπτως» . και ο Σίλασσυ (πρεσβευτής της Αυστροουγγαρίας ) σε αναφορά του με ημερομηνία 2/15 Σεπτεμβρίου 1916  λέει μεταξύ των άλλων «….ο στενός βασιλικός  κύκλος είναι εις τας αντιλήψεις του , τα συμπαθείας  και το περιβάλλον του καθ ολοκληρίαν γερμανίφρων.  Τούτο είναι έργον κατά κύριον λόγον της ΑΜ της βασιλίσσης Σοφίας, ήτις και ως βασίλισσα της Ελλάδος παρέμεινε πάντοτε πρωσσίς πριγκίπισσα. Τα  μέγα και εγκάρδιον ενδιαφέρον που υπέδειξεν η ΑΜ η βασίλισσα πάντοτε προς την υπόθεσιν μας, διηυκόλυνε συχνά την εργασίαν μας. Εις ωρισμένας κρισίμους περιόδους το γεγονός ότι ο βασιλεύς ελάμβανε μιαν δι ημάς ευνοικήν απόφασιν, το οφείλομεν εις την επιρροήν της Αμ τη βασιλίσσης» .

            Από την μύτη λοιπόν τραβούσε η πρωσίδα τον «κουμπάρο» και  ο φουκαράς λαός θαρρούσε ότι ο Κωνσταντίνος ενεργούσε προς όφελος της πατρίδας!!!

            Στις χειρότερες περιόδους του ΔΙΧΑΣΜΟΥ ακόμα και οι στενότεροι οπαδοί του Κωνσταντίνου τον παρακαλούσαν να αλλάξει πολιτική, όπως ο Λ Κορομηλάς, ο Ίων Δραγούμης, και ο Ν Στράτος. Η Βασίλισσα Σοφία τηλεγραφούσε μυστικά στον αδελφό της Κάιζερ και τι του έλεγε η σκρόφα: «Ελπίζω να μη λησμονήσης ότι η Ελλάς , δια τα σχέδια μας, θα ηδύνατο…. Να παράσχη χρήσιμον και πολίτιμον βιήθειαν εις την αγαπημένη μας πατρίδα λόγω της γεωγραφικής αυτής θέσεως. Παρά τω λαώ θα εξακολουθήση η υπέρ της Γερμανίας και εναντίον των εχθρών μας εργασία. Περί τούτου να είσαι εντελώς βέβαιος» . Ιδού η Βασίλισσα της Ελλάδος!

Ο δε Κάιζερ δούλευε κανονικά τον  Κωνσταντίνο «Αγαπητέ μου Τίνο» .

            Αλλά τι είδους χαρακτήρας ήταν αυτή η διαβολική Πρωσίδα;

            Όσους ήταν με το μέρος της «αγαπημένης μας πατρίδας» (της Γερμανίας φυσικά), ήταν όλο γλυκόλογα πχ τον Ιωάννη Μεταξά τον αποκαλούσε «Γιαννάκη» ! Στο υπηρετικό προσωπικό συμπεριφερόταν όπως συμπεριφέρνονται ο Πρώσοι μονάρχες πχ δες την πιο  κάτω ιστορία για να καταλάβεις.

          Στα ανάκτορα των Αθηνών, η βασίλισσα Σοφία, αδελφή του Κάιζερ και «πρωσικώ τω τρόπω» διατάσσει τους σταβλίτες των βασιλικών στάβλων να ξυρίσουν το μουστάκι τους, γιατί στην αντίθετη περίπτωση θα απολυθούν.

Οι τελευταίοι με υπόμνημα στον βασιλιά Κωνσταντίνο ζητούν την κατανόησή του...

Η «Πατρίς», στο σχετικό περί μύστακος ρεπορτάζ, γράφει:

«Ο... κίνδυνος εν τούτοις δεν είχε παρέλθει. Αι υποκώφως ακουόμεναι εις την ατμόσφαιραν των ανακτορικών στάβλων βρονταί, εξερράγησαν εις θύελλαν. Μία διαταγή ολιγόλογος και σαφής την οποίαν ανεκοίνωσεν ο σταυλάρχης πρίγκηψ Υψηλάντης εις τους σταυλίτας έλεγεν απεριφράστως ότι αν μέχρι του τέλους Ιανουαρίου δεν συνεμορφώνοντο προς την σαφή επιθυμίαν της Βασιλίσσης και δεν εξύριζαν το μουστάκι των, θα απεπέμποντο πάντες από την υπηρεσίαν, αντικαθιστάμενοι υπό ξένων Αυστριακών, Ιταλών κ.λπ.

Και τώρα οι δυστυχείς άνθρωποι ερωτούν τι θα απογίνη με την τύχην των. Περί ξυρίσματος του μουστακιού των, ούτε λόγο δεν θέλουν να ακούσουν. Το εδήλωσαν σαφέστατα ότι θα προτιμήσουν να αποβληθούν».

 

            Και ποια τεράστια σημασία είχε για τους Έλληνες της εποχής το μουστάκι είναι περιττό να περιγράψω.

            Το λάβ στόρυ Κωνσταντίνου και Σοφίας πραγματοποιήθηκε  την δεκαετία του 1880 είχε πάρει μία στρατιωτική εκπαίδευση σε μορφή ιδιωτικών μαθημάτων και ανήκε στην στρατιωτική Ακαδημία μόνο τυπικά. Το 1888 ταξίδεψε ο Κωνσταντίνος τη Γερμανία, επισκέφτηκε το πανεπιστήμιο της Χαιδελβέργης και Λειψίας, όπου άκουσε παραδόσεις γενικής μόρφωσης. Μερικές εβδομάδες ασχολήθηκε με στρατιωτικές σπουδές στην στρατιωτική Ακαδημία της Πρωσίας, όπου βέβαια έλαβε ιδιωτικό μάθημα, χωρίς αποπεράτωση με εξετάσεις.

         Τον ίδιο χρόνο αρραβωνιάστηκε με την Σοφία από την Πρωσία, την αδελφή του Κάιζερ Wilhelm του Δευτέρου, που παντρεύτηκε το έτος 1889. Από την εποχή της διαμονής του στη Γερμανία ήτανε φλογερός θαυμαστής των Γερμανών στρατιωτικών.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 15/10/1889 στην είσοδο της Μητρόπολης Αθηνών κατά τους γάμους του διαδόχου Κωνσταντίνου με την πριγκίπισσα της Πρωσίας Σοφία.

ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

 

ΠΑΤΡΙΣ 20-8-1916

 

            «Η φρουρά της Θεσσαλονίκης, αποτελούσα δύναμιν μεραρχίας και ο Ελληνικός λαός της πόλεως ανέλαβον τον αγώνα κατά των Βουλγάρων, ενεργούντες ανεξαρτήτως της επισήμου πολιτικής του άλλου Ελληνικού Κράτους. Ολόκληρος η Ελληνική Μακεδονία όση δεν παρεδόθη εις την διάθεσιν του προαιωνίου εχθρού, ηγέρθη σύσσωμος προς άμυναν  του πατρίου εδάφους και προς διαφύλαξιν των τάφων των ηρώων, τους οποίους ενεπιστεύθη εις αυτήν ο ελευθερωτής Στρατός» .

 

 

ΠΑΤΡΙΣ 21-8-1916

 

«Ο συντελεστθείς από του χθεσινού απογεύματος κατάπλους του Συμμαχικού Στόλου της Μεσογείου  προ του Ελληνικού Ναυστάθμου είναι γεγονός βαρυτάτης σημασίας, την οποίαν θα ήτο επιβεβλημένον να μη χρωματίση ουδεμία πρόωρος κίνησις.» .

 

 

ΑΘΗΝΑΙ 21-8-1916

 

            «Χθες ανηγγέλθη εξ ελευσίνος ότι αυτοκίνητον, του οποίου επαίβαινον υπάλληλοι της Αυστριακής Πρεσβείας, προερχόμενοι εξ Αθηνών, εσταμάτησεν εις μικράν απόστασιν από του λιμένος, εις δε των επιβαινόντων αυτού διηυθύνθη προς το αύτοθι παρωπλισμένον σκάφος «Μαρίεμβαδ» όπως επιδώση έγγραφον προς τους εν αυτώ φρουρούς αυστριακούς.

            Κατά την στιγμήν εκείνην έτερον αυτοκίνητον , ου επέβαινον πράκτορες της αγγλικής Αστυνομίας, εσταμάτησεν εις μικράν απόστασιν από του αυτοκινήτου  της Αυστριακής πρεσβείας εζήτησαν δε οι επιβαίνοντες αυτού να συλλάβουν τους αυστριακούς υπαλλήλους. Την απόπειραν ταυτήν επηκολούθησεν συμπλοκή, καθ ην αντηλλάγησαν πλείστοι πυροβολισμοί, ων το αποτέλεσμα παρέμεινεν άγνωστον, διότι τα αυτοκίνητα ακολούθως εξηφανίσθησαν.» .

 

 

 

 ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΤΥ 21-8-1916

 

            «Εάν υπάρχουν πρόσωπα, τα οποία οι Σύμμαχοι έχουν λόγους να πιστεύουν ότι ενεργούν κατασκοπείαν εναντίον των, δύνανται να εξευρεθή τρόπος απομακύνσεώς των εξ Ελλάδος, τη επέμβαση των νομίμων αρχών του Κράτους. Η πάρα πάντα νόμον και δίκαιον εξάσκησις της αστυνομικής και δικαστικής εξουσίας εκ μέρους αγνώστων οπλοφόρων, δεν εμφανίζει μόνον την φρικωδεστέραν μορφήν καταπατήσεως των κυριαρχηκών δικαιωμάτων του Κράτους, αλλά και εγκυμονεί κινδύνους δια την τάξιν» .

 

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΤΥ 22-8-1916

 

            «Εις την οδόν Πατησίων τέσσαρες άγνωστοι συνέλαβον τον έμπορον Κονταρίνην ισχυρισθέντες ότι είναι όργανα της Αγγλογαλλικής αστυνομίας, έκαμαν έρευναν επ αυτού και απήλθον παραλαβόντες το πορτοφόλιον του , περιέχον 5.000 δραχμάς.» .

 

ΠΑΤΡΙΣ 22-8-1916

 

            «Εις διάφορα σημεία των Αθηνών και ειδικά εις τας συνοικίας Νεαπόλεως και Βαθείας εδημιούργησαν περί τας πρωινάς ώρας της χθες επεισόδια μεταξύ των πρακτόρων της Αγγλικής αστυνομίας αφ ενός συνεχιζόντων τας συλλήψεις των εν Αθήναις Γερμανών , οίτινες ανήκουν εις την περίφημον προπαγάνδαν, και των συλλόγων των επιστράτων αφ ετέρου, οίτινες ηθέλησαν ν αναλάβουν την προστασίαν τούτων. Αποτέλεσμα υπήρξεν ο ελαφρός τραυματισμός τινών εκ των συμπλακέντων και η αναστάτωσις των συνοικιών αυτών επί ολοκλήρους ώρας.» .

 

 

ΠΑΤΡΙΣ 23-8-1916

 

            «Οι σύλλογοι των Επιστράτων, οι οργανωθέντες υπό την ανωτέραν εποπτείαν του καταλυθέντος Επιτελείου και παρά των αρχηγών του Παλαιοκομματισμού, απέβησαν πραγματικαί συμμορίαι, αι οποίαι , εντός Ελληνικής πρωτευούσης, καταλύουν πάσαν ιδέαν , και σκιάν έστω, εννόμου τάξεως. Εν τω μέσω πλατειών και δημοσίων οδών της πόλεως όμιλοι τοιούτων πολιτών, καλουμένων, ενώ οι πλείστοι δεν είναι καν τοιούτοι, εμφανίζονται ωπλισμένοι με Γκρα και μάνλιχερ. Ενεργούν επιδρομάς δια αυτοκινήτων. Προβαίνουν εις συλλήψεις. Χθες δε ηξίωσαν από την Κυβέρνησιν να τους αναγνωρίση!!! Επισήμως ως σώμα δικαιούμενον να περιφέρεται ένεοπλον!!» .

 

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΤΥ 24-8-1916

 

            «Δεν δύναται να διαλυθώσιν οι Σύλλογοι των επιστράτων, ιδία κατά την παρούσαν στιγμήν, διότι αποτελούσιν εγγύησιν υπέρ της τάξεως και του καθεστώτος, όπερ πας νομιμόφρων πολίτης έχει καθήκον να περιφρουρήση από της σχεδιαζομήνης εναντίον αυτού και ήδη επιζητούσης να εκδηλωθή επιβουλής.» .

 

ΕΘΝΟΣ 31-8-1916

 

            «Οι Βούλγαροι μπαίνουν εις Καβάλαν και απάγουν αιχμαλώτους τους Έλληνας στρατιώτας. Ο παλαιοκομματισμός ας οργανώση νέα συλλαλητήρια επί τω ευτυχεί γεγονότι. Και ας αποκαλέσωμεν προδότας εκείνους, που θα χύσουν το αίμα των εν τω αγώνι κατά του απαισίου εχθρού!» .

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ  1-9-1916

 

            «Η Καβάλα παρεδόθη και ο εν αυτή Ελληνικός στρατός είναι αιχμάλωτος….Μόνον ο ηρωικός Χριστοδούλου, μετά μικράς δυνάμεως των υπ αυτόν ανδρών κατώρθωσε να διαφύγη το όνειδος της αμάχου αιχμαλωσίας. Ο μέραρχος Καβάλας Χατζόπουλος παρεδόθη μεθ ολοκλήρου της υπολοίπου φρουράς….Πηγαίνετε λοιπόν, πηγαίνεται τιμημένοι στρατιώται της Ελληνικής νίκης, την οδόν του Γολγοθά, τον οποίον παρεσκεύασε το φοβερότερον εθνικόν έγκλημα. Πηγαίνεται προς την αισχύνην και προς την ατίμωσιν. Γνωρίζομεν ότι δεν πταίετε σεις ταλαίπωροι μάρτυρες, οίτινες θα παρελάσετε αύριον προ των ηττημένων της χθες, υπό τους εμπτυσμούς και τας ύβρεις των και ότι αν εξηρτάτο από σας Βουλγαρικός πους δεν θα ύβριζε τα Ελληνικά φρούρια. Γνωρίζομεν στρατιώται της Ελλάδος ποίοι είναι οι εργάται του αίσχους όπερ περιβάλλει από χθες την Ελληνικήν ψυχήν ως επιθανάτιον σάβανον, το γνωρίζομεν» .

 

 

ΕΣΤΙΑ 1-9-1916

 

            «Κατάρα στους υπευθύνους!

Ω, και βέβαια δεν είναι ένοχος ο πτωχός εκείνος στρατός ούτε δειλίας ούτε λιποταξίας. Διαταγάς εκτελεί.

Τιμή στους παρακούσαντας την διαταγήν της παραδόσεως! Τιμή εις τους ανυπότακτους εκείνας ψυχάς, εις τους οφθαλμούς των οποίων επαρουσιάσθη την ώραν εκείνην υπεράνω πάσης άλλης διαταγής η ξεμαλλιασμένη Ελλάς, ζητούσα βοήθειαν απέναντι των Βουλγάρων, και εις την φωνήν αυτής επειθάρχησαν» .

 

 

ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ 3-9-1916

 

            «Ο φρούραρχος Καβάλας συνταγματάρχης κ Χατζόπουλος μετά της υπ αυτόν δυνάμεως δια να επανέλθη εξ Καβάλας εις Αθήνας ευρέθη προ του διλήμματος ή να στραφή προς τους Συμμάχους δια να ταπεινωθή παρ αυτών, αν δεν εδέχετο να καταπατήση τον στρατιωτικόν του όρκον και να γίνει επαναστάτης καθώς συνέβη εις την 11^ην Μεραρχίαν Θεσσαλονίκης, η να στραφή προς τους Γερμανούς, σώζων ακεραίαν την στρατιωτική αξιοπρέπειαν αυτού τε και της υπ αυτόν στρατιωτικής δυνάμεως. Και επροτίμησε το δεύτερον. Η απόφασις αυτή τιμά τον συνταγματάρχη κ Χατζόπουλον.  Χάρις εις αυτόν, αντί σήμερα δεύτερον τμήμα Ελληνικού στρατού αφωπλισμένον και ηχμαλωτισμένον και εξευτελιζόμενον  ως οι δύστηχοι άνδρες της 11^ης μεραρχίας Θεσσαλονίκης, έχομεν το υπό τον συνταγματάρχη κ Χατζόπουλο τμήμα του Ελληνικού στρατού με πλήρη τον οπλισμόν του, άθικτον την φιλοτιμίαν του, φιλοξενούμενον υπό την ιδιότητα του ουδετέρου στρατού και μετά πάσης τιμής εν τω μέσω Γερμανικού στρατοπέδου, μέχρις ότου εξευρεθή ο τρόπος να επανέλθη εις την Ελλάδα.» .

 

            Τι να σχολιάσει κανείς επί αυτού του κειμένου;

 

ΠΑΤΡΙΣ 3-9-1916

 

            «Η παράδοσις της Καβάλας και της Ελληνικής φρουράς της αποτελεί την πλέον επονείδιστον σελίδα της εθνικής μας ιστορίας. Η πράξις του συνταγματάρχη Χατζόπουλου , όστις παρέσυρε τους υπ αυτόν αξιωματικούς και στρατιώτας να αυτομολήσουν εις τους Βούλγαρους, βυθίζει την Ελλάδα εις συμφοράν και εις ατίμωσιν ομοίαν της οποίας δεν αναφέρει η μακραίων σταδιοδρομία της Ελληνικής φυλής» .

 

 

ΤΟ ΦΩΣ 9-9-1916 (εφημερίδα της Θεσσαλονίκης)

 

            «…Αναχωρεί για το μέτωπο το πρώτο «τάγμα’ της Εθνικής Αμύνης….» .

 

ΤΑΙΜΣ ΛΟΝΔΙΝΟΥ 9/22 Σεπτεμβρίου

 

Αποκακαλεί τους υπουργούς της κυβερνήσεως Καλογεροπούλου «βασιλικά νευρόπσπαστα» και «ραδιούργους» .

 

ΗΧΩ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ 11/22 Σεπτεμβρίου

 

Γράφει για την κυβέρνηση Καλογεροπούλου «Μία των σπουδαιότέρων πατριωτικών εφημερίδων η «Πατρίς» διεμαρτύρετο χθες εναντίον μιας κωμωδίας την οποίαν σκηνοθετύν όπως εξαπατήσουν τους συμμάχους . Ας μείνη ήσυχος η «Πατρίς», οι σύμμαχοι δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν να κοροιδευτού» .

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 13-9-1916

 

            «Ο Βενιζέλος ανεχώρησε χθες, εγκαταλείπων τα μίση, τα πάθη, τας μικρότητας της νοσηράς ταύτης ατμοσφαίρας και πορευόμενος προς τον μέγαν, τον τιτάνειον αγώνα, όστις υπήρξεν η αδιάλειπτος ιστορία του. Ο ισχυρός ούτος παλαιστής, όστις ανήκει εις την κατηγορίαν εκείνων ους ο Έμερσον αποκαλεί ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, δεν ήτο δυνατον να παραστή παθητικώς εις την κατάσύντριψιν του έργου του» .

 

 

ΕΘΝΟΣ 13-9-1916

 

            « Το μέγα εθνικόν κίνημα ευοδούται. Τρέχουσιν υπό τας σημαίας του οι αριστείς των πολεμικών τάξεων. Τρέχουσιν ίνα αποδείξωσιν ότι ζη πάντοτε η ελληνική ψυχή, ότι είναι αθάνατος εν Ελλάδι η παράδοσις της θυσίας των πάντων υπέρ πατρίδος» .

 

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι τραυματίες σε νοσοκομείο στην Σόφια το 1918.

 

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

 

5/18 Οκτωβρίου 1910 Πρώτη κυβέρνηση Ε Βενιζέλου

27/6-10/7 1911 Ο Ε Βενιζέλος διορίζει τον Κωνσταντίνο αρχιστράτηγο

5/18 Μαρτίου Δολοφονείται ο Γεώργιος

1/13 Νοεμβρίου 1913 Συνθήκη Αθηνών

287/1914 Η Αυστροουγγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Σερβία

1/8/1914 Η Γερμανία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ρωσία

3/8/1914 Η Γερμάνια κηρύσσει τον πόλεμο στην Γαλλία, εισβάλει στο Βέλγιο

4/8/1914 Η Αγγλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Γερμανία

6/8/1914 Η Αυστροουγγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ρωσία και η Σερβία τον πόλεμο στην Γερμανία.

 

8/8/1914 Το Μαυροβούνιο κηρύσσει τον πόλεμο στην Γερμανία

3/16 Αυγούστου 1914 παραιτείται μετά από διαφωνία με το Ε Βενιζέλο  ο Γ Στρέιτ

19-24 Αυγούστου 1914 Νικούν οι Σέρβοι τους Αυστριακούς

25/8/1914 Κηρύσει τον πόλεμο στην Γερμανία η Ιαπωνία

29/8/1914 Ήττα Ρώσων στο Ταννενμπεργκ

5- 10 Σεπτεμβρίου  1914 Μάχη του Μάρνη

10/23 Οκτωβρίου 1914 Η 8^η μεραρχία καταλαμβάνει Βόρειο Ήπειρο, ολοκληρώνεται 1/4/Νοεμβρίου 1914

29 Οκτωβρίου 1914 Ρωσία, Γαλλία, Αγγλία κηρύσσουν τον πόλεμο στην Τουρκία

19/2/1915 Επιχείρηση Δαρδανελίων

21Φεβρουαρίου/ 6 Μαρτίου 1915 Παραίτηση Βενιζέλου, νέος πρωθυπουργός ο Αλ Ζαΐμης

25/2/1915 Πρωθυπουργός Δημ Γούναρης

25Απριλιόυ /8 Μαΐου Ο Κωνσταντίνος αρρωσταίνει

24/5/1915 Η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Αυστροουγγαρία

31 Μαΐου /13 Ιουνίου 1915 Βουλευτικές εκλογές νίκη φιλελευθέρων

Ιούλιος 1915 Συντριβή Ρώσων στα Καρπάθια

4/17 Αυγούστου 1915 Παραίτηση Δ Γούναρη

6-11 Αυγούστου νίκη Τούρκων στην Καλλίπολη

17/30 Αυγούστου 1915 Κυβέρνηση Ε Βενιζέλου

22/9/1915 Επιστράτευση στην Βουλγαρία

22 Σεπτεμβρίου 5 Οκτωβρίου 1915 Παραίτηση κυβέρνησης Ε Βενιζέλου

10/23 Σεπτεμβρίου Επιστράτευση στην Ελλάδα

23 Σεπτεμβρίου /6 Οκτωβρίου Κυβέρνηση Ζαΐμη Βρετανικές και γαλλικές δυνάμεις αποβιβάζονται στην Θεσσαλονίκη

8/1011915 κατάληψη Βελιγραδιού

13/101915 Η Βουλγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Σερβία

31/101915 Κατάληψη Κραγιουγεβατς, οι Σέρβοι χάνουν το οπλοστάσιο τους.

4/11/1915 Παραίτηση Ζαΐμη νέος πρωθυπουργός Στ Σκουλούδης

5/11/1915 Οι Βούλγαροι καταλαμβάνουν την Νίσσα

8/1/1915 Οι Βρετανοί εγκαταλείπουν τα Δαρδανέλια

11/1/1915 Κατάληψη Κερκύρας από Γάλλους. Συγκέντρωση Σερβικού στρατού στην Κέρκυρα

21/2/1915 Μάχη Βερντέν

Απρίλιος Μάιος Οι Σέρβοι μεταφέρονται στην Μακεδονία

13/26 Μαΐου 1915 Παράδοση Ρούπελ στους Βουλγάρους

21 Μαΐου/3 Ιουνίου Στρατιωτικός νόμος στην Θεσσαλονίκη

23 Μαΐου /5 Ιουνίου Μερικός αποκλεισμός της Ελλάδος

27 Μαΐου /9 Ιουνίου Κατάληψη Θάσου από Συμμάχους

8/21 Ιουνίου τελεσίγραφο προς Αθήνα από Συμμάχους. Παραίτηση Σκουλούδη νέος πρωθυπουργός Αλ Ζαΐμης

4/17 Αυγούστου 1915 Οι Βούλγαροι καταλαμβάνουν την Φλώρινα

12/25 Αυγούστου Οι Ιταλοί καταλαμβάνουν Χειμάρρα

27/8/1916 Η Ρουμανία κηρύσσει τον πόλεμο στην Αυστρουγγαρία

17/30 Αυγούστου 1916 Κίνημα Εθνικής Αμύνης

29 Αυγούστου/ 11 Σεπτεμβρίου 1916 Συμμαχικός στόλος στην Σαλαμίνα

29 Αυγούστου/ 11 Σεπτεμβρίου 1916 Παραίτηση κυβέρνησης Ζαΐμη νέα Ν Δημητρακόπουλος

3/16 Σεπτεμβρίου Πρωθυπουργός Ν Καλογερόπουλος Το Δ Σώμα στρατού παραδίδεται στους Γερμανούς και  μεταφέρεται στο Γκέρλιτς

30Αυγούστου /12 Σεπτεμβρίου Οι Βούλγαροι καταλαμβάνουν την Καβάλα

13/26 Σεπτεμβρίου 1916 Σχηματίζεται η Προσωρινή Κυβέρνηση στα Χανιά

21Σεπτεμβρίου /4 Οκτωβρίου 1916 Παραινείται η κυβέρνηση Καλογεροπούλου νέος πρωθυπουργός Σπ Λάμπρος

25 Σεπτεμβρίου /8 Οκτωβρίου κατάληψη ναυστάθμου από Γάλλους

26 Σεπτεμβρίου /9 Οκτωβρίου 1916 Γ ΠΚ εγκαθίσταται στην Θεσσαλονίκη

19/11/1916 Κατάληψη Μοναστηρίου από Σέρβους

11/24 Νοεμβρίου 1916 Η ΠΚ κηρύσσει τον πόλεμο στις Κεντρικές Δυνάμεις.

18 Νοεμβρίου /1 Δεκεμβρίου Μάχη των Αθηνών

6 Δεκεμβρίου 1916 Κατάληψη Βουκουρεστίου από τους Γερμανούς

24 Νοεμβρίου /7 Δεκεμβρίου 1916 Η ΠΚ κηρύσσει τον Κωνσταντίνο έκπτωτο, Πρωθυπουργός της Αγγλίας ο Λίυδ Τζωρτζ

1/14 Δεκεμβρίου τελεσίγραφο Συμμάχων

12/25 Δεκεμβρίου 1916 Ανάθεμα κατά Βενιζέλου

 

                 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι χωρικοί και στρατιώτες το 1915 κυνηγούν ελάφια για την διατροφή τους.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΩΜΑΛΙΑ

 

 

            Πέρα από τις βρισιές  και την λάσπη του κωνσταντινικού «κόμματος», δεν έπαυε να υπάρχει ένα μείζων ζήτημα , η Ελλάδα είχε πλέον με ευθύνη του πολωτικού άνακτα  ΔΥΟ κυβερνήσεις . Την Κυβέρνηση της Αθήνας που προήλθε από πραξικοπηματικές ενέργειες του Θρόνου και την Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης η οποία προέκυψε  από την ανάγκη υπεράσπισης της πατρίδας και του διαμελισμού της.

            Αυτά ο Κωνσταντίνος δεν μπορούσε να τα καταλάβει, στην Μαχόμενη Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης αντέταξε τον φανατισμό του όχλου, ο Κωνσταντίνος για να τα πούμε πιο σωστά, η διοικούσα Μεταξάς – Στρέιτ – Σοφία  και κάποια άλλα κέντρα αποφάσισαν  να εκμεταλλευτούν την βλακώδη ιμπεριαλιστική συμπεριφορά των Συμμάχων προκειμένου να ωθήσουν τον αγόμενο και φερόμενο Ελληνικό λαό  σε πράξεις που θα τόνωναν την κούφια έπαρση του Βλάκα άνακτα.

            Βέβαια ο Κωνσταντίνος δεν μπορούσε να φανταστεί τι ασκούς του Αιόλου άνοιγε, εξ άλλου ήταν βέβαιος ότι και να γίνει άλλος θα πλήρωνε τον λογαριασμό και όχι η αφεντιά του, είχε πρόσφατο το δεδομένο της ήττας του 1897 για την οποία ήταν ο κύριος υπεύθυνος.

            Βέβαια οι πολιτικοί του περιβάλλοντος όσοι είχαν φιλότιμο, γιατί υπήρχαν τέτοιοι, αντέδρασαν και πρώτος και καλύτερος ο Πρωθυπουργός Ν Καλογερόπουλος ο οποίος παραιτήθηκε στις 21/9 – 4/10 1916 μόλις διαπίστωσε ότι ο Κωνσταντίνος δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα για συνδιαλλαγή και δήλωνε απερίφραστα «Ο Βενιζέλος είναι ένας ελεεινός προδότης!».

            Ο Ελέω Θεού Κωνσταντίνος διόρισε υπηρεσιακή κυβέρνηση από καθηγητές Πανεπιστημίου και δημοσίους υπαλλήλους, που μοναδική τους φιλοδοξία ήταν πως θα εφαρμόσουν την πολιτική της Σοφίας, πρωθυπουργό έβαλαν έναν ανυποψίαστο ερευνητή του μεσαίωνα τον Σπ Λάμπρου. Βάλανε για πρωθυπουργό ένα σοφό που δεν είχε ιδέα από πολιτική, οι ανεύθυνοι σε μια περίοδο που χρειαζότανε δυνατό και έμπειρο χέρι να κουμαντάρει τα πράγματα, ο ίδιος ο Λάμπρου ομολόγησε:

«Όταν με κάλεσαν στα ανάκτορα ο βασιλεύς, ενόμισα ότι θα μου ανέθετε μίαν νέαν επιστημονική αποστολήν.» .

            Και η αποστολή που του ανέθεσε ο «κουμπάρος» ήταν βαριά πολύ βαριά  που θα γονάτιζε και ένα Μέτερνιχ. Τι να κάνει ο έντιμος αλλά άπραγος και άπειρος μεσαιωνοδίφης;

            Όπως ήταν προκαθορισμένο η κυβέρνησή του στάθηκε η πιο ΘΛΙΒΕΡΗ που γνώρισε ο τόπος.

 

 

ΦΟΥΡΝΕ

 

 

            Ο Ναύαρχος Νταρτίζ ντυ Φουρνέ ο αρχηγός της συμμαχικής αρμάδας στον Πειραιά, αύξησε τις απαιτήσεις του προς την αδύναμη κυβέρνηση, μαριονέτα, του Σπ Λάμπρου

 

            22/9- 5/10 1916 μια μόλις ημέρα από την παραίτηση του Ν Καλογερόπουλου, έστειλε το πρώτο τελεσίγραφο σε μια χώρα που δεν είχε καν κυβέρνηση ΖΗΤΟΥΣΕ:

1^ον Να παραδοθεί ο ελαφρός στόλος  (30 σκάφη).

2^ον  Να παροπλιστούν τα θωρηκτά  «Αβέρωφ», «Κιλκίς», «Λήμνος».

3^ον  Να αφοπλιστούν τα παράκτια πυροβολεία της Καστέλλας.

4^ον Να επιβληθεί έλεγχος της Άνταντ στους σιδηροδρόμους Πειραιώς Λαρίσης.

5^ον Να  επιβληθεί έλεγχος της Άνταντ στους στα Ταχυδρομεία.

 

            Και λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του άτυχου Σπ Λάμπρου απαιτούσε εκτέλεση του τελεσιγράφου ως τις 11 το πρωί της επομένης.

            Και τι λες ότι έκανε ο «στρατηλάτης», διότι βέβαια  δεν τίθετο να έχει και γνώμη ο άτυχος μεσαιωνοδίφης;

ΥΠΕΚΥΨΕ ο «στρατηλάτης» παρέδωσε τον στόλο ότι του ζητήθηκε προκειμένου να παραμείνει στον θρόνο κάποιο χρονικό διάστημα ακόμα, άδοξος ταπεινωμένος, θλιβερός, αλλά όλα αυτά ήταν μικρά γράμματα προέχει να παραμείνει στον θρόνο τίποτα άλλο.

            Την άλλη μέρα, γαλλικά θωρηκτά μπήκαν στον Ναύσταθμο και εκδιώχθηκαν τα 2/3 των πληρωμάτων των πολεμικών.

 

            Σε δύο μέρες έστειλε και δεύτερο τελεσίγραφο και ΖΗΤΗΣΕ:

1^ον Να τεθεί η Ελληνική αστυνομία υπό τον έλεγχό του.

2^ον Να απαγορευτεί η οπλοφορία.

3^ον  Να γίνει αυστηρότερος έλεγχος στους σιδηροδρόμους.

            Και  τι λες έκανε ο «Κώτσος»;

ΥΠΕΚΥΨΕ!

            Αυτή την φορά έκανε κάτι χειρότερο ο «στρατηλάτης» που υπέκυπτε διαρκώς:

            Συγκέντρωσε τα πληρώματα που εκδιώχθηκαν από τον ναύσταθμο στο πεδίο του Άρεως και διαβεβαίωσε ότι: «Μαζί σας, πιστοί μου ναύται, είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω όλας τας δυνάμεις της κολάσεως» . Σε ρωτώ είδες να αντιμετωπίζει καμία δύναμη της κολάσεως; ΥΠΕΚΥΠΤΕ σε όλα και πάντα όσο πιο πολύ μπορούσε, όπως ήταν αναμενόμενο οι ναύτες προέβησαν σε διαδήλωση στους δρόμους της Αθήνας και σε επεισόδια (αυτά τα παιδιά του λαού  δεν μπορούσαν να εννοήσουν ότι χρησιμοποιούντο από τον Βασιλιά που τους πρόδωσε).

            Δες όμως και το μέγεθος της ανευθυνότητας του Κωνσταντίνου δεν φτάνει που παρέδωσε τον στόλο και ότι εν πάσει περιπτώσει του ζητήθηκε, δεν δίστασε ο Βλάκας να θέλει να βγει και παλικαράς.

            Τι θαρρείς ότι ο Φουρνέ το άφησε έτσι  το ψευτονταηλίκι του Κωνσταντίνου;

ΟΧΙ , για την «διαφύλαξη της τάξεως» αποβίβασε αγήματα που εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά και στην πρωτεύουσα και ταυτόχρονα κατάλαβε τα πυροβολεία της Καστέλας. Και τα προδομένα ναυτάκια; Τα στρατώνισε ο «κουμπάρος» 200 μέτρα από τα ανάκτορα!

            Ο Φουρνέ παραδέχτηκε ότι: «…στην αρχή του πολέμου οι Έλληνες ήταν Γαλλόφιλοι, τώρα δεν έχει απομείνει παρά το ένα τρίτο…» .

            Και ο καθηγητής Γ Δασκαλάκης επισημαίνει :

«…Επρόκειτο αναμφίβολα για μια εκδήλωση αποικιακής νοοτροπίας από μεριάς των συμμάχων, ενώ η επίκληση των διεθνών πρωτοκόλλων του 1830 δεν έπειθε ούτε ως νομικοφανές πρόσχημα που μπορεί να δικαιολογήσει αυτές τις απροκάλυπτες επεμβάσεις…» .

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ναύαρχος Νταρτίζ ντυ Φουρνέ.

 

 ΜΑΧΗ  ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΑ ΖΩΝΗ

 

            Τα όρια των δύο Ελληνικών κρατών ήταν η Κατερίνη, εκεί ο Κωνσταντίνος τοποθέτησε πράκτορές του και από εκεί παρακινούσαν τους ευζώνους της Βέροιας να λιποτακτήσουν  προς την κυβέρνηση της Αθήνας. Οι προκλήσεις ήταν διαρκείς και μέρα με την ημέρα γινόντουσαν και θρασύτερες, έφτασαν δε στο σημείο να δολοφονήσουν ένα Αμυνίτη υπαξιωματικό στην δημοσιά Αικατερίνης  Βέροιας, αυτό το περιστατικό ξεχείλισε το ποτήρι. Ο Πολίτης υπουργός Εξωτερικών της ΠΚ έστειλε τηλεγράφημα στα Βενιζελικά στρατεύματα να βαδίσουν κατά των Βασιλικών στην Κατερίνη «Και να μη διστάσουν να εμπλακούν μετ αυτών» . 200 Κρητικοί στρατιώτες με επικεφαλής τον λοχαγό Νικόλαο Πλαστήρα πέρασαν στις 16/29 Οκτωβρίου την Αλιάκμονα και κατέλαβαν την πόλη. Έγιναν συγκρούσεις

            Μετά από χρόνια αφηγήθηκε ο στρατηγός Πλαστήρας: «Έσχον 4 με 5 φονευθέντας και διπλασίους τραυματίας, εμού δε εφονεύθη ο ίππος…Την επομένην, ήρθε γαλλικός στρατός, κατέλαβε την πόλιν  και εμείς απεσύρθημεν. Μέχρι τέλους μόνον εμείς είχαμε θύματα. Των βασιλικών δεν τους έλυσε ούτε μύτη» . Βλέπεις το μένος που έμπνευσε ο μισαλλόδοξος και λιγόψυχος Κωνσταντίνος στους ανθρώπους του, εν αντιθέσει  προς τους Αμήνυτες οι οποίοι δεν έβλεπαν απέναντί τους Βούλγαρους, αλλά Έλληνες με διαφορετικές απόψεις αλλά Έλληνες, ενώ αυτά τα παλικάρια που σκότωναν τους Αμήνυτες, όταν παρουσιάζονται οι Γάλλοι γίνονται κότες.

            Η ερμηνεία που έδωσε η Αθήνα στο επεισόδιο ήταν, η πρώτη προσπάθεια κατάλυσης του κράτους των Αθηνών. Ο Σεράιγ χάραξε ουδετέρα ζώνη πλάτους 5 με 8 χιλιόμετρα , που άρχιζε από την Κορυτσά και τελείωνε στον Θερμαϊκό, εκεί υπήρχαν μόνο Γάλλοι αστυνόμοι.

            Άκου τα είπε ο Κωνσταντίνος στον βουλευτή Πωλ Μπεναζέ που ήρθε για να χαλαρώσει τα πράγματα «Τα στρατεύματά μου προσεβλήθησαν προδοτικώς από τους βενιζελικούς εις Αικατερίνην. Τι να κάνω τώρα και πώς να σας παραδώσω τα όπλα που μου ζητάτε;» Πρόσεξε την φρασεολογία θεωρεί τον εαυτό του κομματάρχη με αντίπαλο τους βενιζελικούς .

            Τι λες τώρα ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε να παραδώσει τα  όπλα, αντίθετα και πάλι ΥΠΕΚΥΨΕ, Δες τι τηλεγράφησε ο Πωλ Μπεναζέ στον Μπριάν  «αυθορμήτως ότι ήτο διτεθειμένος να μας παραχωρήση όλον το πολεμικόν υλικόν του στρατού και του στόλου του, τα πυροβόλα, με χίλια βλήμα ανά πυροβόλον, τον στόλον με τα πολεμοφόδια και τορπίλας.» επί πλέον δέχτηκε ο Κωνσταντίνος να αποσύρει τα στρατιωτικά τμήματα από την Θεσσαλία στην Πελοπόννησο. Του κακόμοιρου ένα του ζητούσαν δύο έδινε, και για όλα αυτά τι ζήτησε από τους Συμμάχους μα ένα πράγμα ΝΑ ΜΗ ΤΟΝ ΠΙΕΣΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ  και τι άλλο θαρρείς ότι ζήτησε ; ΝΑ ΤΟΥ ΕΓΓΥΗΘΟΥΝ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ.

            Και οι σύμμαχοι τι σκέφτηκαν για τα όπλα που έπαιρναν από τον Κωνσταντίνο;

            Είναι πράξη δικαιοσύνης, αφού ο Κωνσταντίνος παρέδωσε στρατό, υλικά και όπλα στους Βούλγαρους, μπορούσαν και αυτοί να πάρουν το μερτικό τους.

            Για γέλια και για κλάματα η κατάσταση ο «στρατηλάτης» μοίραζε στους ξένους τα όπλα που με αίμα και ιδρώτα είχε αποκτήσει με το υστέρημά του   ο Ελληνικός λαός, το άξιο ψυχολογικής έρευνας είναι η στάση της  φανατισμένης φιλοβασιλικής παράταξης (λαού και πολιτικών) τέτοια τυφλότητα;

            Εκ των υστέρων ο βασιλιάς διαπίστωσε ότι τα όπλα που θα παραδώσει στους συμμάχους θα βρεθούν στα χέρια των Άμυνας (ευτυχώς) για να πολεμήσουν τους φίλους του τους Γερμανούς και τους συμμάχους των Βουλγάρους.

 

 

 

           

ΑΓΓΕΛΙΚΗ

 

 

            Στις 16/29 Οκτωβρίου 1916 ημέρα Κυριακή έξω από τις  Φλέβες βυθίστηκε ύστερα από μια τεράστια έκρηξη μέσα σε 4 λεπτά το εμπορικό «Αγγελική».

            Τι μετέφερε αυτό το πλοίο;

            Μετέφερε εθελοντές και όπλα στο στρατό της Εθνικής Αμύνης, δύο μέρες νωρίτερα στο ίδιο σημείο και με τον ίδιο τρόπο βυθίστηκε το φορτηγό «Κική Ησαΐας», στο πρώτο τα θύματα ήταν πάνω από 185 άτομα, στο δεύτερο 4 ναύτες!

 

            Οι Βενιζελικοί φώναζαν ότι γερμανόφιλοι της Αθήνας ειδοποίησαν τα γερμανικά υποβρύχια που τα τορπίλισαν και ετοιμαζόντουσαν να κάνουν πάνδημη κηδεία, όσων νεκρών περισυλλέχτηκαν.

            Οι βασιλικοί φώναζαν δεν ήταν υποβρύχια είναι τα ναρκοπέδια που σπείραν οι σύμμαχοι.

            Η κυβέρνηση της Αθήνας απαγορεύουν την κηδεία στην πρωτεύουσα. Κάποιοι θερμόαιμοι βενιζελικοί κλέβουν 2 πτώματα από τον Πειραιά και επιχειρούν να τα μεταφέρουν στην Αθήνα. Τους πιάνου στο Ρουφ. Τα πτώματα μεταφέρονται στον Πειραιά και κηδεύονται την επόμενη παρουσία του Φουρνέ, ενώ στην Αγία Τριάδα του Πειραιά έχουν συγκεντρωθεί βενιζελικοί που καταριούνται τους «πειρατές» Γερμανούς και τους «προδότες» γερμανόφιλους Έλληνες.

            Ο Φουρνε βεβαιώνει ότι τα πλοία τορπιλιστήκαν και απαγορεύει τους πλόες στις Φλέβες και την Αίγινα. Και δεν φτάνει αυτό στις 25/10 – 7/11 1916 ύψωσε στον ναύσταθμο την Γαλλική σημαία και όχι μόνο αλλά και στα 30 πλοία που παραδόθηκαν υψώθηκε η Γαλλική σημαία, τα επάνδρωσε  με Γάλλους και τα έθεσε σε κίνηση για την προστασία της ναυσιπλοΐας από τα Γαλλικά υποβρύχια , στα 3 παροπλισμένα θωρηκτά εγκατέστησε γαλλική φρουρά.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 22 Νοεμβρίου 1916. Στο λιμάνι του Πειραιά. Οι γαλλικές δυνάμεις στο λιμάνι. Φωτογραφία από τις πλαγιές του Χατζηκυριάκειου.

ΤΑ ΟΠΛΑ

 

            Στις 3/16 Νοεμβρίου 1916 ο Φουρνε ζήτησε την εφαρμογή της συμφωνίας Κωνσταντίνου Μπεναζέ και αξίωσε:

Να παραδοθούν

16 πεδινές πυροβολαρχίες .

16 ορειβατικές πυροβολαρχίες (σύνολο 128 πυροβόλα με 1.000  οβίδες το κάθε ένα.

40.000 τουφέκια Μάνλιχερ με 220 φυσίγγια το κάθε ένα

140 πολυβόλα .

50 φορτηγά αυτοκίνητα.

Στη πρώτη δόση θα έπρεπε  να παραδοθούν αμέσως 10 πυροβολαρχίες, τα υπόλοιπα αργότερα.

            Ο Φουρνέ  έκανε και άλλο, από την ναυαρχίδα του «Προβάνς» σύνταξε και επέδωσε με αξιωματικούς του την διαταγή αποχώρησης εντός 48 ωρών των πρεσβευτών των Κεντρικών δυνάμεων έγραψε λοιπόν «Αι πρόσφατοι ενέργεια κατασκοπίας ων κατέχω αποδείξεις και εις τας οποίας επιδίδεται το προσωπικόν των εν Αθήναις εχθρικών προς την Άνταντ πρεσβειών….με υποχρεώνουν να γνωστοποιήσω εις την Υμετέραν Εξοχότητα , ότι η παραμονή σας εν Ελλάδι δεν δύναται να παραταθή πλέον…» .

            Πλήρης περιφρόνηση σε κάθε έννοια λαϊκής και εθνικής κυριαρχία, ούτε σε προτεκτοράτο τέτοια συμπεριφορά.

            Και ο Κωνσταντίνος τι έκανε;

            Κάλεσε την επόμενη συμβούλιο του στέμματος με θέμα η παράδοση του οπλισμού. Επικρατούσε αμηχανία όλοι συμφωνούσαν στην παράδοση (Ράλλης, Ζαΐμης, Δραγούμης, Καλογερόπουλος. Δημητρακόπουλος κλπ) εκτός του Γούναρη και του Σκουλούδη οι οποίοι καταλήφθηκαν από πολεμικό μένος «Ελπίζω ότι η Ελλάς δεν θα αυτοευνουχιστεί . Έχω την πεποίθηση ότι ούτε οι αξιωματικοί , ούτε οι στρατιώται, και αν ακόμη διαταχθούν, θα δεχθούν να παραδώσουν αμαχητί τα όπλα των.» .

            Την επόμενη η κυβέρνηση απέρριψε την διακοίνωση του Φουρνέ. Η απάντηση ήρθε 3 μέρες αργότερα, έτασσε προθεσμία   αποδοχής του τελεσιγράφου   αλλιώς «…θα λάβωμέτρα άτινα ήθελον κρίνει επιβαλλόμενα» .

 

ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

 

 

            Με αυτά και αυτά ο λαός φανατιζόμενος από τους φαυλοκράτες παλαιοκομματικούς, τον Κωνσταντίνο αλλά και θιγμένος από την αποικιακή τακτική των συμμάχων, η πλειοψηφία του κράτους των Αθηνών γινήκαν εχθροί της Άνταντ, το μυαλό του απλοϊκού λαϊκού ανθρώπου ταύτισε τον Κωνσταντίνο «με θύμα και μάρτυρα».

            Οι Γάλλοι είχαν καταλάβει εκτός από το Ζάππειο, και το Δημοτικό Θέατρο που ήταν τότε απέναντι από το Δημαρχείο  (πλατεία Κοτζιά), οι ναύτες τους περιπολούν στην πρωτεύουσα για την «τήρησιν της τάξεως», και οι πολίτες τους αποδοκιμάζουν.

            Οι επίστρατοι κάνουν πρωτοφανή πράγματα  πχ

1^ον Στη μέση του δρόμου δέρνουν και φτύνουν και εξευτελίζουν φιλελεύθερους πολίτες.

2^ον Τις νύχτες σημαδεύουν με κύκλους τα μαγαζιά των Βενιζελικώνστην Ερμού και Αιόλου, για να τα γνωρίζουν οι Βασιλικοί και να μη ψωνίζουν.

3^ον διαπομπεύουν δημόσια βενιζελικούς πολίτες κλπ

 

            Ο Φουρνέ επισκέπτεται τους καταστηματάρχες και τους δηλώνει ότι τους αναλαμβάνει υπό την προστασία του.

            Ο Ι Μεταξάς οργανώνει αξιωματικούς για να αντισταθούν, καλείται από τα Γιάννενα ο διοικητής του Ε Σώματος Στρατού υποστράτηγος Αναστάσιος Παπούλας, ένας από τους κυριότερους εχθρούς του Βενιζέλου και της επανάστασης στο Γουδί  (τον αξιωματικό αυτό λόγω της θέσης που  πήρε, μάρτυς κατηγορίας στην δίκη των Εξ , η ανακτορική μισαλλοδοξία  μετά  το κίνημα του 1935 θα τον εκτελέσει, προηγουμένως τον έστειλε να αντικαταστήσει τον  Σμυρνιό στρατηγό των επιτυχιών και των νικών στην Μ Ασία Παρασκευόπουλο, καταλαβαίνεις πως τον είδαν οι Αγγλογάλλοι όταν έγινε αρχηγός του στρατού στην Μ Ασία ποιόν αυτόν που του πολέμησε στα Νοεμβριανά).

            Ο Ιωάννης Σαγιάς συνεργάζεται με επιτελικούς αξιωματικούς, ειδική υπηρεσία υπό τον συνταγματάρχη Κωνσταντινόπουλο τους μοιράζει όπλα. Οργανώνεται εθελούσια κατάταξη πολιτών και παρουσιάζονται 20.000 εθελοντές, οι κωνσταντινικοί φοιτητές δημιουργούν δική τους φάλαγγα στην οποία συμμετέχει και Κ Καρυωτάκης.

            Πράκτορες των Γάλλων πυροβολούν από τον Βασιλικό κήπο μια φοιτητική  διαδήλωση  και έχουμε 3 με 4 τραυματίες.

            Ο Ξεν Στρατηγός στέλνει την πιο κάτω διαταγή «Τα όπλα , τα πολεμοφόδια , ο ιματισμός και ο εφοδιασμός του πυροβολικού πρέπει να μεταφερθούν άνευ αργοπορίας μακράν των ακτών και των σιδηροδρόμικών σταθμών….» .

            Και ενώ γίνονται  όλα αυτά την 11/24 Νοεμβρίου ο Φουρνέ στέλνει τελεσίγραφο για την παράδοση των όπλων, και η Προσωρινή Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης κήρυξε τον πόλεμο στις Κεντρικές Δυνάμεις .Οι βασιλικοί ποια είναι σίγουροι ότι τα όπλα που θα πάρουν θα δοθούν στην Εθνική Άμυνα., έτσι η επιθυμία για αντίσταση γίνεται πια σταθερή, και ο Φουρνέ έχει εντολή από την κυβέρνησή του να μη χρησιμοποιήσει βία, κανείς δεν έχει υποψιαστεί ότι ξεπέρασαν τα όρια, ο Φουρνέ πίστευε ότι θα του παραδώσουν τα όπλα με μια «ειρηνική επίδειξη». Σε τέτοια εκτίμηση είχε τον Κωνσταντίνο.

            Ο Φουρνέ είπε στον Κωνσταντίνο το απόγευμα της 14/27 Νοεμβρίου 1916  «…τα αποβατικά αγήματα δεν θα προσεπάθουν ουδέ κατ ελάχιστον να καταλάβουν βιαίως το πολεμικό υλικό. Ότι δεν θα εισήρχοντο εις τους στρατώνας ή τας αποθήκας όπλων. Ότι θα αρκούντο να κάμουν κατοχήν ορισμένων τοποθεσιών , και ότι η κατοχή αυτή θα ετερματίζετο μόλις εδίδεετο ικανοποίησις» .

            Ο Κωνσταντίνος διαβεβαίωσε ότι τα Ελληνικά στρατεύματα θα διαταχθούν να μη πυροβολήσουν πρώτα!

            Εδώ καταλαβαίνεις με αυτή την δήλωση του αναποφάσιστου, και ανόητου Κωνσταντίνου τι μέγεθος ευθύνης έχει από τα γεγονότα που ακολούθησαν και ταπείνωσαν την Ελλάδα όσο ποτέ.

            Μόνο ένα ελαφρυντικό μπορούμε να καταλογίσουμε στον «στρατηλάτη» δεν κυβερνούσε πια, οι ασκοί του Αιόλου που ο ίδιος άνοιξε, έφεραν κέντρα στην επιφάνεια που δεν ήταν δυνατόν να συμμαζευτούν  από έμπειρους και ικανούς ηγέτες, πόσο μάλλον από ένα άβουλο και ανίκανο άτομο όπως ο Κωνσταντίνος.

            Ο Φουρνέ κάλεσε σε σύσκεψη ανώτατους αξιωματικούς και τους ζήτησε « Κύριοι , σας εξορκίζω εν ονόματι της Πατρίδος , να αποφύγεται πάσαν σύγκρουσιν, εξασκούντες όλην σας την επιβολήν, διότι ησύγκρουσις θα είχεν ολεθρίας συνεπείας δια το έθνος» .

            Γνώριζε λοιπόν τους φοβερούς κινδύνους που συνεπαγόταν η όλη ενέργεια.

            Την ίδια ημέρα ο Κωνσταντίνος συνάντησε τον Παπούλα τον αρχηγό την προετοιμαζόμενης σύγκρουσης και του είπε: «Πιθανόν παρόμοια ενέργεια να βλάψη το κράτος . Εν τούτοις όμως , όταν πρόκειται περί ζητημάτων, τα οποία καθάπτονται της εθνικής αξιοπρεπείας  ή απειλούν την ακεραιότητα του  κράτους , (ποια ακεραιότητα!) οι τύποι της πειθαρχία υποχωρούν και παραμερίζονται, και πάντες , συνεργαζόμενοι από κοινού, προσπαθούν να εναρμονίζονται προς τας απαιτείσεις και το συμφέρον του λαού» .

            Σε ρωτώ βλέπεις τι αβυσσαλέα διάσταση απόψεων διατύπωσε προς τον Φουρνέ και τον Παπούλα; Τους ανθρώπους που σε λίγο θα συγκρουστούν! Ο άνθρωπος ήταν για δέσιμο ήταν επικίνδυνος και θα δεις που οδήγησε αυτή του η παλινδρομία.

            Στην παραμονή της εκπνοής του τελεσιγράφου , ο υπουργός Εξωτερικών Ευγένιος Ζαλοκώστας πήγε στην ναυαρχίδα και επέδωσε στον Φουρνέ την απάντηση της Ελληνικής κυβερνήσεως ( διάβασε των ανακτόρων) . Κατηγορηματική άρνηση.

            Ταυτόχρονα το ΓΕΣ διέταξε την 2^α μεραρχία Χαλκίδας να σπεύσει στην Αθήνα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αναστάσιος Παπούλας (Μεσολόγγι 1857 - Αθήνα 24/4/1935 ).

 

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΩΝ

 

            Οι πλέον ανήσυχοι είναι οι Βενιζελικοί που καταλάβαιναν ότι αυτοί θα πλήρωναν την μανία  των επιστράτων και αντιπροσωπεία επισκέπτεται τον Φουρνέ, «Μην αησυχείτε, πρόκειται περί σκηνοθεσίας!» , οι πιο προνοητικοί εγκαταλείπουν την Αθήνα. 

            Δες μερικές μαρτυρίες από δημοσιογράφους του εξωτερικού :

«Κάτι μεταξύ κυνηγών και Μπόερς πολεμιστών ωμοίαζον οι εθελονταί οίτινες μη δυνηθέντες ή προλαβόντες να φορέσουν στολήν, εγύριζαν περίπολοι με ρεπούμπλικαν, μάνλιχερ, ξιφολόγχην και φυσεκλίκια. Πολλοί από αυτούς περιφερόμενοι με μόνιππα κατεσκόπευον τα υπερώα, ιδίως των υπόπτων ξενοδοχείων και μπαμ! Έστελλον τας σφαίρας εις τους ελλοχεύοντας προδότας. Κάποιος είπεν εις μίαν τοιαύτην περίπολον: «Για πουλιά πάτε, πατριώτες; -Τι πουλιά μωρέ! Για αρκούδες … βουλγάρικες» !

Ο φουκαράς τους Βούλγαρους στον Στρυμόνα θα τους εύρισκε, όχι στην Αθήνα

«Τα καταστήματα εκλείσθησαν, αι οδοί ηρημώθησαν, η συγκοινωνία ενεκρώθη. Ο Βενιζελικός κόσμος ευρίσκετο υπό το κράτος εύλογου τρόμου … δεν ήργησαν να σημειωθούν και αιματηρά επεισόδια … Η νυξ της αιματηράς ημέρας διήλθε ζοφερά και βαρεία και πλήρης αγωνίας δι ολόκληρον τον φιλήσυχον πληθυσμόν της πόλεως. Ήδη από των πρώτων εσπερινών ωρών πάσα κυκλοφορία ανά τας οδούς είχε διακοπεί. Η κίνησις των τραμ ανεκόπη επίσης, διαταγή δε της Κυβερνήσεως δεν ανήφθησαν και οι δημοτικοί φανοί» .

 

            Ο Δήμαρχος Ε Μπενάκης αρνείται την προσφορά να φρουρήσει γαλλικό άγημα  το σπίτι του και αρνείται να το εγκαταλείψει. «Δεν θα γίνουν αυτά. Κι αν όμως συμβούν, θα μείνω εδώ όπου είναι η θέση μου.» .

           

            Σύμφωνα με επίσημα αρχεία των Φιλελευθέρων σημειώθηκαν 922 φυλακίσεις, 503 περιπτώσεις λεηλασιών, 395 περιπτώσεις εμπορικού μποϋκοτάζ, 66 περιπτώσεις φθορών ακινήτων, οι υλικές ζημιές υπολογίστηκαν σε 7.000.000 δραχμές έκλεισαν 31 εφημερίδες και τυπογραφεία και 980 εξορίες και απομακρύνσεις λόγω απειλών, οι Κρητικοί και οι Μικρασιάτες θρηνούσαν τα περισσότερα θύματα. Πολλοί που πίστευαν ότι δεν είναι δυνατόν να τα οργάνωσε όλα αυτά το επίσημα κράτος κατέφευγαν στις αστυνομικές αρχές για προστασία και παράπονα, και εκεί υπό το βλέμμα των φωτογραφιών του Κωνσταντίνου διαπίστωναν ότι η οργάνωση των συμφορών τους ήταν αποτέλεσμα του «Κουμπάρου» και του παρακράτους του.

            Υπήρξε μεθοδευμένη προγραφή των βενιζελικών σπιτιών και καταστημάτων με σημάδεμα από κόκκινη μπογιά και οι «τίμιοι» βασιλικοί ανέλαβαν να μολύνουν με το αίμα των «προδοτών» Βενιζελικών τα  όπλα τους.

            Οι βενιζελικοί που συλλαμβανοντο οδηγούντο αφού κακοποιούντο και διαπομπεύοντο στους δρόμους της πόλης στην έδρα της φρουράς, εκεί πιεζόντουσαν να υπογράψουν δηλώσεις πίστης στον κωνσταντινισμό και διατασσόντουσαν να διανυκτερεύσουν « καθήμενοι οκλαδόν», μετά άρχιζε νέος γύρος διαπομπεύσεων και μετά τους οδηγούσαν στους στρατώνες « ως καταδίκους εις θάνατον, ων η εκτέλεσις ήτο εγγύς.» .

 

 

 Ας δούμε τι γράφει π Γ Βεντήρης που ήταν αυτόπτης μάρτυς «Όλην την νύκτα 17 προς τη 18 Νοεμβρίου , αι Αθήναι έτρεμαν από βοήν πολέμο. Το υπουργικόν συμβούλιον συνεδρίαζεν διαρκώς. Ο προ ολίγου ορκισθείς υπουργός των στρατιωτικών Χατζόπουλος μετέβη επανειλημένως εις το ΓΕΣ και το Σώμα στρατού, Τα τρία συντάγματα , το πυροβολικόν, οι σκαπανείς, η ταξιαρχία του ιππικού ενέδυαν και ώπλιζαν εθελοντάς. Τάγματα λόχοι εβάδιζαν δια νυκτός προς τα περίχωρα των Αθηνών. Οι ναύται κατηρτησμένοι εις αγήματα εκ 1.000 εν όλω ανδρών,  κατέλαβαν τα δημόσια κτήρια και ενίσχυσαν την αστυνομίαν. Επίστρατοι άνευ στολής, αλλά φέροντες στρατιωτικά όπλα και φυσιγγιοθήκας, περιέτρεχαν την πόλιν κατά ομίλους απειλητικούς, επετήρουν τας πρεσβείας της Άνταντ και τας κατοικίας των φιλελευθέρων. Φρενήρεις όμιλοι ανδρών, γυναικών, ανηλίκων έψαλαν:

 

Ο Βασιλιάς μας θα ζώσει το σπαθί,

Θα σφάξει Αγγλογάλλους και βενιζελικούς μαζί!»

            Όχι παίζουμε !!!!

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γάλλοι ναύτες.

 

 

 

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

 

 

            Έτσι ξημέρωσε εκείνη η μέρα του Νοεμβρίου που πέρασε στην ιστορία σαν «η μάχη των Αθηνών» στην γαλλική ιστορία ονομάστηκε «η ενέδρα των Αθηνών» .

            Ο Νταρτίζ ντυ Φουρνέ αποβίβασε 3 τάγματα Γάλλων ναυτών, 3 λόχους Άγγλων πεζοναυτών και ένα μικρό Ιταλικό απόσπασμα. Συνολικά 2.500 τουφέκια χωρίς πυροβολικό. Ο Κωνσταντίνος είχε να αντιτάξει περίπου 30.000 άνδρες υπό την διοίκηση του αντιστράτηγου Κ Καλλάρη, αλλά ο ουσιαστικός παρέμενε ο στρατηγός Παπούλας , όλες οι προσβάσεις είχαν πιαστεί και οχυρωθεί  με πυροβόλα και μυδραλιοβόλα, όλα μέχρι το Πυριδιτοποιείο και Καλυκοποιείο, 8.000 παρατάχθηκαν από το Ρουφ μέχρι την Συγγρού, οι εφεδρείες ήταν στο Χαλάνδρι.

            Όπου και αν προχωρούσαν τα αγήματα των συμμάχων έβρισκαν τις θέσεις να κατέχονται  μέχρι και σχολικά κτήρια. Οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να αντισταθούν, αλλά ο Φουρνέ επέμενε στην «ειρηνική επίδειξη», χώρισε τις δυνάμεις του σε 3 ομάδες και κινούνται προς την Αθήνα από Λ Συγγρού, από γραμμή ηλεκτρικού σιδηροδρόμου και από οδό Πειραιώς. Ο ίδιος εγκατέστησε το αρχηγείο του στο Ζάππειο.

            9.30 πμ οι Γάλλοι φτάνουν στου Φιλοπάππου, ο ταγματάρχης Γρηγοράκης τους πληροφορεί άγρια ότι θα υπερασπίσει την θέση, μάταια ο Φουρνέ προσπάθησε να συνεννοηθεί με τον πρωθυπουργό Λάμπρου τηλεφωνικά για να διατάξει την απομάκρυνση του ελληνικού τμήματος από τον λόφο. Πίσω από τις ελληνικές γραμμές άρχισαν να φτάνουν επίστρατοι .

            11πμ κάποιος επίστρατος πάτησε την σκανδάλη, το θέμα είναι ότι και οι δύο πλευρές άφησαν τα πράγματα να εξαρτώνται από το τυχαίο γεγονός.

            Η συμπλοκές άρχισαν κοντά στο θησείο, όταν ένας λόχος από το θωρηκτό «Δημοκρατία» επιχείρησε να πάρει πίσω τις αποσκευές του που του τις είχαν αρπάξει καθ οδόν, και την ίδια στιγμή επεκτάθηκε σε όλα τα σημεία όπου βρισκόντουσαν Σύμμαχοι. Το Ζάππειο που ήταν το στρατηγείο του Φουρνέ έγινε αμέσως στόχος καταιγιστικών πυρών, από πολυβόλα που είχαν εγκαταστήσει στους λόφους του Σταδίου.

            Ένα πυροβόλο μέσα από τα ανάκτορα άρχισε να βάλει το Ζάππειο. Σε αυτή την κατάσταση 12 πμ έφτασε στο Ζάππειο με κίνδυνο της ζωής του ο πρεσβευτής της Ρωσίας Δεμίδωφ απεσταλμένος του Κωνσταντίνου. Και τι ζητούσε λες ο έντρομος Κωνσταντίνος;

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΕΞΙ ΠΥΡΟΒΟΛΑΡΧΙΕΣ.

Βρε το παλικάρι της φακής και το τραγούδι

«Ο Βασιλιάς μας θα ζώσει το σπαθί,

Θα σφάξει Αγγλογάλλους και βενιζελικούς μαζί» τι γίνηκε παλικαρά μου;

            Ο Φουρνέ δέχτηκε και σε λίγο η μάχη κόπασε. Άρχισαν πυρετώδεις διπλωματικές διαπραγματεύσεις

            4.30 νέα υποτροπή στον λόφο Αστεροσκοπείου, οι συγκρούσεις πάλι γενικεύονται. Ο Φουρνέ με τον ασύρματο διατάζει τον βομβαρδισμό της Αθήνας.

            Σουρούπωσε όταν Αγγλικά και Γαλλικά αντιτορπιλικά άνοιξαν πυρ από το Φάληρο. Ρίχτηκαν 70 οβίδες συνολικά . Το Θωρηκτό «Μιραμπώ» από απόσταση 12 χιλιομέτρων ρίχνει βλήματα των 305, Μερικές οβίδες σκάζουν στον κήπο των ανακτόρων. Η Σοφία με τις πριγκίπισσες και τον Παύλο καταφεύγουν στα υπόγεια.

            Και ο Κωνσταντίνος πια κλαψουρίζει στους πρεσβευτές «Αυτά είναι τα επιχειρήματά σας, κύριοι . Επιθυμείτε να μας ρίξετε στις αγκάλες των εχθρών σας;» . 

«Διαμαρτύρομαι!» του απαντά ο Άγγλος σερ Φράνσις Έλλιοτ. Την στιγμή εκείνη ένα βλήμα σκάζει έξω από το παράθυρο του βασιλικού γραφείου, τέλος έκλεισε η συμφωνία και ο βομβαρδισμός σταμάτησε 7μμ. Τα συμμαχικά στρατεύματα αποσύρονται στα καράβια τους .

            Η μάχη αυτή είχε και ένα θύμα ακόμα τον Φουρνέ ο οποίος σε 10 μέρες του αφαιρέθηκε η διοίκηση και ανακλήθηκε στην Γαλλία για να περάσει ναυτοδικείο.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το γαλλικό θωρηκτό Μιραμπώ βομβαρδίζει την Αθήνα, 1^η Δεκεμβρίου 1916.

 

 

 

 

 

ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ

            Στις μάχες οι Σύμμαχοι είχαν 58 νεκρούς έναντι 26 των Ελλήνων, 167 τραυματίες έναντι 52 των Ελλήνων και οι Έλληνες έπιασαν  80 αιχμαλώτους έναντι 60 των Συμμάχων. Ο Βομβαρδισμός είχε ένα θύμα μια γριά  στο Παγκράτι, οι Σύμμαχοι εγκατέλειψαν όλο το σύστημα ελέγχων που είχαν επιβάλει , οι  αστυνομίες, τα φρουραρχεία διαλύονται και το Ζάππειο  εγκαταλείπουν.

ΝΙΚΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ .

            Άγριος πανηγυρισμός ξεσπά το πρωί, λες και πιστεύουν (μπορεί και να τους το είπαν ) ότι νίκησαν όλες τις δυνάμεις της Άνταντ. Τους έρχεται στο μυαλό (μπορεί και να τους το είπαν ) ότι τώρα πρέπει να ξεκαθαρίσουν και με την Προσωρινή Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης.

            Τώρα αρχίζει και η ελεεινότητα, από ποια κέντρα εκπορεύτηκε, το παλάτι; Τον Κωνσταντίνο; Το περιβάλλον του;  Γεγονός είναι ότι κατηγορήθηκαν οι Βενιζελικοί ότι κατά την μάχη πυροβολούσαν ελεύθεροι σκοπευτές τον Ελληνικό στρατό! Από πού από τα σπίτια τους φυσικά και μάλιστα «Περί τα πεντήκοντα ιδιωτικά κτίρια και ξενοδοχεία είχον ορισθή εκ των προτέρων ως καταχθόνιοι σκοπιαί, από των οποίων εβάλλοντο εξ ενέδρας οι ανδρείοι Έλληνες στρατιώται, οίτινες εν μόνον είχον μέλημα: να υπεραμυνθώσιν της εθνικής τιμής» .

            Και δεν βρέθηκε ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι επιτελικοί αξιωματικοί ούτε ο  κομματάρχης Κωνσταντίνος να σταματήσει και να διαψεύσει, έπρεπε να χυθεί το αίμα των Βενιζελικών.

            Η δεύτερη μέρα μετά τα Νοεμβριανά 19/11-1/12 1916  επικρατεί αναρχία στην Αθήνα με θύματα που  ΟΛΑ είναι Βενιζελικοί.

            Επίστρατοι, ναύτες, αγανακτισμένοι πολίτες και στρατιώτες  σε ασύντακτες ομάδες περιέρχονται τους δρόμους με αλαλαγμούς και πυροβολούν ασταμάτητα κατά των σπιτιών των Βενιζελικών , σπάζουν πόρτες, κακοποιούν, λεηλατούν, συλλαμβάνουν. Εκατοντάδες ένοπλοι επιτίθενται στο άδειο σπίτι του Βενιζέλου και το «κυριεύουν» με έφοδο. Τα γραφεία, τα τυπογραφεία των βενιζελικών εφημερίδων καταστρέφονται μεθοδικά .

            Τα κρατητήρια στα αστυνομικά τμήματα και στο φρουραρχείο έχουν γεμίσει μέχρι και η Βουλή μετατρέπεται σε δεσμωτήριο.

            Όσοι συλλαμβάνονται δένονται μαζικά  και φορτώνονται σε αμάξια και τους περιφέρουν στην πόλη, το έξαλλο πλήθος τους γιουχάρει, τους φτύνει, τους δέρνει, αλλά ο συστηματικός ξυλοδαρμός συνεχίζεται και στα ανακριτικά γραφεία, στα κελιά.

            Δες μερικές διηγήσεις από ξένους δημοσιογράφους:

«Μεθ΄ εκάστην έκρηξιν πυροβολισμών των επιστράτων περίπολοι σπεύδουσαι αποκλείουν την καθ΄ ης η απόπειρα οικίαν ή κατάστημα και συλλαμβάνουν μεθ΄ ύβρεων και δεινών προπηλακισμών και κακοποιήσεων τους εντρόμους Βενιζελικούς ενοίκους, οίτινες δέσμιοι ή συρόμενοι εν μέσω λογχών οδηγούνται εις το Φρουραρχείον υπό το στίγμα ομοιομόρφου άπαντες κατηγορίας, συνωμοσίας κατά του καθεστώτος και εσχάτης προδοσίας … Και είναι χαρακτηριστικόν το επεισόδιον το οποίον αφηγείται η Εσπερινή περί ενός εκ των συλληφθέντων τούτων, όστις απαγόμενος υπό της περιπόλου και εκσυριττόμενος υπό του πλήθους διεμαρτύρετο προς το πλήθος, του οποίου εζήτει να κινήσει την συμπάθειαν, ότι "αυτός δεν ήτο Βενιζελικός, αλλά μόνο κλέπτης"» !

Και αλλού:

«Παντού όπου εισήρχοντο οι άτακτοι και οι άλλοι οπλοφόροι της Κυβερνήσεως, η εισβολή των χρησιμοποιείται προς διαρπαγήν και λαφυραγωγίαν. Οι συλλαμβανόμενοι θεωρούνται ως προγεγραμμένοι, των οποίων η ζωή εξαρτάται πράγματι μόνον εκ της καλής θελήσεως των αιχμαλωτιστών των. Η περιουσία των θεωρείται ως περιουσία καταδίκων επιθανατίων, την οποίαν δύνανται να διαθέσουν κατά βούλησιν οι "τίμιοι" άνθρωποι, οι αναλαβόντες το καθήκον να μολύνουν τα όπλα των εις το αίμα των "προδοτών"» .

 

 

            Τον Βουλευτή Γ Σταμάτη τον τρυπούν με ξιφολόγχη στον θώρακα και στον λαιμό.

            Ο δημοσιογράφος Μπουλαχάνης δέχεται δέκα τραύματα και υπογράφει δήλωση μετανοίας αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας τον Βενιζέλο.

            Ο ποιητής Ιωάννης Δαμβέργης και ο ανώτερος υπάλληλος του υπ Εσωτερικών Περ Μαζαράκης σύρονται άρρωστοι και διαπομπεύονται.

            Ο Δήμαρχος Αθηναίων και εθνικός ευεργέτης Εμμ Μπενάκης, οδηγείται στην εφορία υλικού πολέμου και ετοιμάζονται να τον τουφεκίσουν τον έσωσε παρέμβαση του Διαδόχου Γεωργίου, το αρχοντικό του λαφυραγωγείται. (αργότερα θα μηνύσει τον σταβλάρχη του βασιλιά Θ Υψηλάντη ότι του έκλεψε τα πολύτιμα ασημένια μαχαιροπήρουνα και σερβίτσια). Ο ανακριτής επιχειρεί να στοιχειοθετήσει κατηγορία για εσχάτη προδοσία.

            Για εσχάτη προδοσία απαγγέλλεται εναντίον της 18 χρονης κόρης του δημάρχου Πειραιά Παναγιωτόπουλου ( και αυτό διότι ο πατέρας της είχε καταφέρει να διαφύγει).

            Συλλαμβάνονται οι δημοσιογράφοι Αχ Κύρου, Σπ Νικολόπουλος, Δημ Λαμπράκης, Α Πουρνάρας με την κατηγορία ότι είχαν οργανώσει βενιζελική στάση. Υποστηρίχθηκε μάλιστα ότι βρέθηκαν εκατοντάδες τουφέκια και χιλιάδες φυσίγγια μέσα σε  σπίτια φρούρια .

            Πόσοι σκοτώθηκαν σε εκείνο πολυήμερο όργιο; 3 «στασιαστές» αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση (Ι Πράσινος, Κρητικός και Ξύγκης).

            Η αλήθεια είναι ότι τα θύματα είναι πολύ περισσότερα. Ο Γ Βεντήρης γράφει «…από  της 19 μέχρι 23 Νοεμβρίου ωδηγούντο πλησίον του φθισιατρείου Σωτηρία Μικρασιάται ιδίως πρόσφυγες και εθανατώνοντο ως κατάσκοποι εις την υπηρεσίαν των Αγγλογάλλων» .

            Ο Φ Γρηγοριάδης υπολογίζει περί τους 20  «απλοί άνθρωποι του λαού θα δολοφονηθούν στους δρόμους και στα μικρά Φρουραρχεία» (συνοικιακά κέντρα των επιστράτων).

            Πλήθος μέγα σπεύδει στα πολεμικά των Συμμάχων να σωθεί , μερικοί μεταναστεύουν στην Θεσσαλονίκη.

            Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε επί μέρες και ο «στρατηλάτης» ο Βασιλιάς όλων των Ελλήνων που ήταν;

            Μα ο μεγαλειότατος επέτρεψε να εκδοθούν δικαστικές αποφάσεις που απάλλασσε δολοφόνους  με την αιτιολογία « ο φονεύων βενιζελικόν δεν φονεύει άνθρωπον» .

            Ο δε μεσαιωνοδίφης Σπ Λάμπρου είπε την περίφημη φράση: «Τακτοποιούμεν τα οικογενειακά μας» .

            Πόσο στοίχησαν οι λεηλασίες του παλατιανού όχλου;

3.000.000 χρυσές δραχμές ποσό τεράστιο για την φτωχή Ελλάδα. Και το «κράτος δικαίου» που ονειρεύτηκε ο Τρικούπης; Νεκρό και αυτό επί βασιλείας του Κωνσταντίνου του αιμοσταγή. 

            Δες τώρα την ημερήσια διαταγή του υπουργού στρατιωτικών Χατζόπουλου:

«Προς τα στρατεύματα της φρουράς Αθηνών και τους άλλους πολεμιστάς.  Με καρδίαν εκχειλίζουσαν από ευγνωμοσύνην σας απευθύνω κατά διαταγήν της Α Μ. του Βασιλέως και Αρχιστρατήγου, τα συγχαρητήρια και την ευαρέσκειαν μου δια την παραδειγματικήν υμών συμπεριφοράν, κατά τας αλησμονήτους ημέρας της 18 και 19  Νοεμβρίου. Η πίστις, η αυτοθυσία και το θάρρος σας έσωσαν την πατρίδα, κινδυνεύουσαν εκ μέρους εχθρών, οίτινες ήλπισαν να διαταράξουν την τάξιν και να ανατρέψουν την δυναστείαν.

Οι   εχθροί μας οφείλουν να γνωρίζουν σήμερον ότι τόσον γενναία στρατεύματα είναι αήττητα και δύναμαι πλέον ν ατενίζω το μέλλον με εμπιστοσύνης» .

 

Δες τι έγραψε ο Βουτυρά το 1932 σε κάποιο βιβλίο του:

«Όλοι τα ίδια είναι. Καταχτητές! … Όσο διοικούν αυτοί, οι μπεμπέδες, θα αιματοκυλιέται ο κόσμος! … Τι Κάιζερ, τι Τσάρος, τι Πρόεδρος! Όλοι το ίδιο είναι μόνο τα ονόματα αλλάζουν! … Κ΄ έπειτα για να τα πούμε και όπως τα θέλεις: Όταν παλεύουν άλογα βαρβάτα τι θέλει το πετειναράκι να μπει στη μέση; (…) δεν το ξέρει κείνος, ο Βενιζέλος σου δα, πως ένα πάτημα από φιλικό πόδι αλόγου, θα το συντρίψει; (…) Είμαι κατά των πολέμων, γιατί, το μικρότερο, μόνο η Ειρήνη φέρνει την ευτυχία: ο πόλεμος, και νικηφόρος να ΄νε, τη φτώχεια και την ατιμία» !

 

 

ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΑΤΕΛΗΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 

            Οι επίστρατοι υπήρξαν η πρώτη μαζική οργάνωση στην νεότερη Ελλάδα με επίσημα τίτλο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εφέδρων (ΠΣΕ), και όπως είδαμε εξαπλώθηκε αστραπιαία  μετά την αποστράτευση που έκανε ο Κωνσταντίνος, ο εμπνευστής και οργανωτής ήταν ο Ι Μεταξάς.

            Μετά την σκηνοθετημένη επίθεση στην γαλλική πρεσβεία 27/8 η Αντάντ είχε αξιώσει την διάλυση του ΠΣΕ.

            Η συγγενική σχέση Επιστράτων με τον Φασισμό είναι προφανής. Ο Βεντήρης γράφει « Οι επίστρατοι παρουσιάζουν αναλογίας με τον ιταλικόν φασισμόν, του οποίου προεπορεύθησαν, προς τους Γερμανούς μοναρχικούς ή τους εθνικόφρονας σοσιαλιστάς». Κάτι ανάλογο διάγνωσε  και ο Γκράμσι για τον Ιταλικό φασισμό σαν κίνημα μικροαστικό.

            Ο Στέφανος Δέλτα παρομοίασε τους επίστρατους με τους «αβράκωτους» της Γαλλικής επαναστάσεως.

            Η ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ (23-8-1916) τους χαρακτήρισε «Βιοπαλεστές και επαγγελματίες» και ήταν η εφημερίδα που κατ εξοχήν τους στήριξε.

            Ο Ι Μεταξάς τους ονόμασε «ο μικρός κοσμάκης» .

            Στα χωριά Επίστρατοι έγιναν οι μικροκτηματίες της Παλαιάς Ελλάδος. Στην πρωτεύουσα το μικροαστικό χαρακτήρα του κινήματος επιβεβαιώνει η συγκρότηση του Πανελληνίου Συνδέσου Συντεχνιών και Εργατικών Σωματείων (ΠΣΣ) από 45 προέδρους «των εν Αθήναις και Πειραιεί αμαξικαρραγωγέων, κουρέων, κομμωτών, μυροπωλών, καταστηματαρχών, σιδηρωτών, εργατών, ζαχαροπλαστών, τεχνιτών εξαρτύσεων, και υποδήσεως στρατού, λαχανοπωλών, σανδαλοποιών, εφαπλωματοποιών καφεζυθοζαχαραπλαστών, καφεπωλών κλπ» με πρόεδρο τον Κ Ιγγλέση(κουρέα) και επίτιμο πρόεδρο τον Διάδοχο και σύνθημα «Ζήτω ο εργάτης και το κεφάλαιον! Ζήτω η Πατρίς και ο Βασιλεύς!» .

            Οι επίστρατοι στην περίοδο του μεσοπολέμου ήταν πρότυπο για την δημιουργία  των «Παλαιών πολεμιστών» στην Ιταλία και τα «Εθελοντικά Σώματα» (Freikorps) στην Γερμανία αλλά και της παραστρατιωτικής Γερμανικής οργάνωσης Stahlhelm, αλλά και της Αυστριακής Heimwehr

            Οι ομοιότητες είναι πολλές:

1^ον Είναι πρώην στρατιώτες με εμπειρία πολέμου, πειθαρχία, ιδιότυπο λαϊκισμό, αποδοχή της ιεραρχίας, της συντροφικότητας.

2^ον Χτυπούν όλες τον κοινό «εσωτερικό εχθρό», με νοοτροπία εμφυλίου πολέμου για ολοκληρωτική επικράτηση και εξόντωση και προϋπόθεση την ύπαρξη υπέρτερων δυνάμεων (διότι όπου δεν υπήρχε αυτό το στοιχείο χανόντουσαν σαν λαγοί)

3^ον Έχουν ιδεολογία αντισοσοιαλιστική, αντιφιλελεύθερη, αντικοινοβουλευτική, αντιαστική, αντιπλουτοκρατική.

4^ον Η φυσική ηγεσία τους ανήκει  σε αξιωματικούς, δυσανάλογος μεγάλη είναι και η συμμετοχή των φοιτητών, αλλά κυρίως η μάζα είναι μικροαστοί και μικροϊδιοκτήτες χωρικοί, απουσιάζουν οι εργάτες και η αστική τάξη.

 

            Υπάρχουν ωστόσο σοβαρές διαφορές με του ομόλογους τους της Ιταλίας:

1^ον Στόχος τους (επίστρατοι)  δεν είναι η εργατική τάξη αλλά η αστική.

2^ον Η ταύτιση της επιχειρησιακής αστικής τάξης με το Κόμμα των Φιλελευθέρων, τα συλλαλητήρια των δεν στρέφονται μόνον εναντίον "του συρφετού των αστράτευτων και των μισθάρνων προσφύγων αλλά και εναντίον των γνωστών πατριδοκάπηλων εμπορομπακάληδων Αθηνών και Πειραιώς" . (ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ 18-8-1916)

3^ον  Προπύργιο της εμπορικής αστικής τάξης και των Φιλελευθέρων ήταν το ιστορικό εμπορικό κέντρο με άξονες τις οδούς Ερμού και Αιόλου, στην Γερμανία κάτι ανάλογο έγινε με τα καταστήματα των Εβραίων

4^ον Η περίπτωση Ε Μπενάκη εκπροσώπου της μεγαλοαστικής τάξης είναι μεμονωμένη περίπτωση.

5^ον Στο πεδίο των επαγγελματικών οργανώσεων, πρωταρχικός στόχος των Επιστράτων δεν είναι τα εργατικά συνδικάτα αλλά οι εμπορικοί σύλλογοι.

6^ον Στο επίπεδο του εθνικισμού οι Ιταλοί φασίστες και οι Επίστρατοι είχαν διαμετρικά αντίθετες θέσεις, οι Επίστρατοι δεν εμφορούντο από εθνικιστικό επιθετικό αλυτρωτικό ιμπεριαλισμό, είχαν εσωστρεφή Παλαιοελλαδιτικη συμπεριφορά, δείγμα αυτού είναι η επισήμανση της ΕΣΤΙΑΣ 27-8-1916 και της ΚΑΙΡΟΙ 28-8-1916 που σχολίασε χλευαστικά την φράση της αντιβενιζελικής εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ «ουδείς Έλλην θα ίδη μετ απάθειας τους Γερμανοβουλγάρους φθάνοντας στην Λάρισα!» η απάθεια προφανώς ταιριάζει μόνο όσο  οι  Γερμανοβούλγαροι περιοριζόντουσαν να καταλάβουν την Μακεδονία.

7^ον Η εθνική αντίληψη των επιστράτων έφτανε στα όρια του ρατσισμού κατά των Μικρασιατών  τους αποκαλούσαν «οι Ελληνόφωνοι ξενόδουλοι και ξενόπληκτοι πρόσφυγες» (ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ 20-8-1916)  για τους Επιστράτους οι πρόσφυγες ήταν οι «Εβραίοι» του αντιβενιζελισμού για δύο τουλάχιστο δεκαετίες, Εν αντιθέσει με τα φασιστικά κινήματα που είχαν προνομιακή σχέση με τους αλυτρώτους πληθυσμούς.

7^ον Το ασυμβίβαστο μοναρχισμού και φασισμού(το μοναρχοφασίστες είναι μεταγενέστερη αναφορά του εμφυλίου). Το ασυμβίβαστο προκύπτει α)Ο Φασισμός περιφρονεί βαθύτατα και απορρίπτει τους πολιτικούς θεσμούς άρα και την βασιλεία β) Σαν ολοκληρωτικό καθεστώς ο Φασισμός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με την ανεξέλεγκτη βασιλική εξουσία γ) Σαν χαρισματικό κίνημα συνεπάγεται «ηγέτη», «Φύρερ», «Ντούτσε» αυτοδημιούργητο το αντίθετο δηλαδή με την εξ αίματος νόμιμης διαδοχής. Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου την ιδιότητα «στρατηλάτης» οι εμπνευστές θέλησαν να την ταυτίσουν με τον «ηγέτη», «Φύρερ», «Ντούτσε» αλλά τους προσέκρουσε στο αυτοδημιούργητο της ιδιότητας, ενώ αργότερα αυτή η ιδιότητα ταίριαζε καλύτερα στον Ιωάννη Μεταξά.

 

            Οι Επίστρατοι και η ΕΟΝ είναι προϊόντα του ιδίου ανθρώπου.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Από το ταξίδι των μελών της Εθνικής Αμύνης από την Κρήτη στη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβριο του 1916.

 

ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑΙ 13-9-1916

 

 

            «Πατραι, 14 Σεπτεμβρίου (τηλεγραφικώς) Πρωτοφανείς σκηναί εκδηλώσεις της αποσυνθέσεως του Κράτους εσημειώθησαν ενταύθα. Οι επίστρατοι των Πατρών αναζητήσαντες και λαβόντες αφορμήν εκ τηλεγραφήματος του "Νεολόγο" εξ Αθηνών κατά το οποίον η Κυβέρνησις αποκλίνει υπέρ της εξόδου της Ελλάδος εκ της ουδετερότητος, συγκρότησαν διαδήλωσιν και μαινόμενοι κατά της επιστρατεύσεως, επετέθησαν κατά διαφόρων καταστημάτων κατά των οποίων επήνεγκον σοβαράς ζημιάς…..Άλλο τμήμα διαδηλωτών επετέθη κατά του εστιατορίου «Αφθονία» ενθα υπήρχε μία εικών του κ Βενιζέλου προυκάλεσεν ζημιάς εν τω καταστήματι . οι επίστρατοι εκείθεν διηυθύνθησαν εις τα γραφεία του «Τύπου’ τα οποία και υπέστησαν ζημιάς. Οι διαδηλωταί διηυθύνθηκαν εκείθεν εις την άνω πόλιν δια της συνοικίας Μαρκάτου και της Πλατείας Αγίου Γεωργίου . Προυκάλεσαν ζημιάς και εις το φαρμακείον του κρητός Κουτσουδάκη και εις παρακείμενον φερετροποιείον» .

 

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΝΕΟΝ ΑΣΤΥ 29-9-1916

 

            « Αποτελούν το συγκινητικώτερον  ίσως κεφάλαιον της Ελληνικής τραγωδίας αι χθεσιναί πένθιμοι παρελάσεις των πληρωμάτων του τεθέντος υπό κατάσχεσιν στόλου, δια μέσου της πόλεως. Ήτο κάτι εξόχως θλιβερόν το θέαμα των κουρασμένων και σκονισμένων εκείνων ναυτών, οίτινες φέροντες τους εφέστιους θεούς των, τας εικόνας του Βασιλέως και τας σημαίας των διπλωμένας, διέβαινον σιωπηλοί και απεριγράπτως κατηφείς, διωγμένοι από τα πλοία, τα οποία ηγάπησαν, εις τα οποία έζησαν και με τα οποία εδοξάσθησαν, δια να ζητήσουν άσυλον εις τας αιθούσας των δημοσίων κτιρίων. Εις την πίκραν της ψυχής των μόλις έχυσαν αμυδρόν βάλσαμον αι ζωηραί εκδηλώσεις του λαού, ο οποίος συμπάσχει και συμπονεί» .

 

 

ΑΘΗΝΑΙ  9- 10-1916

 

            «Και χθες μικρά γαλλική περίπολος εξήλθεν εις περιοδείαν ανα την πόλιν κατελθούσα δια των οδών Ηρώδου του Αττικού, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Πανεπιστημίου εις τα Χαυτεία και κείθεν δια των οδών Αθηνάς, Ερμού και πλατείας Συντάγματος κατέληξεν εις το Ζάπειον. Κατά την διέλευσιν της περιπόλου ταύτης ουδέν επεισόδιον εσημειώθη» .

 

ΕΘΝΟΣ 4-11-1916

 

 

            «Τι λαϊκή φουρτούνα, τι πανδαιμόνιο, τα μέθη ενθουσιασμού ήτο η χθεσινή επί τη αφίξει του Γάλλου ναυάρχου ;  Ως ο κ Φουρνέ ενεφανίσθη εις τον εξώστην της Δημαρχίας αι χιλιάδες του πλήθους ηλεκτρίσθησαν. Διέσπασαν τους τοίχους  των χωροφυλάκων, ύψωσαν μιαν χιλιόστομον κραυγήν μέχρι του ουρανού.

Ζήτω η Γαλλία…

Ο Φουρνέ δεν έμεινεν ασυγκίνητος προ των θερμών αυτών εκδηλώσεων. Απεκαλύφθη και με τρέμοντα χείλη, ωχρός, με την καρδίαν σφοδρώς πάλλουσα ανέκραξε

Βιβ λα γκρες» .

 

 

ΕΘΝΟΣ 17-11-1916

 

            « Η Ανταντ ζητεί όπλα και πυροβόλα διότι παρεδόθησαν ήδη πολυάριθμα τοιαύτα εις τους Γερμανοβουλγάρους, οίτινες τα χρησιμοποιούσι τώρα κατά των ελευθερωτών της ξεσκλαβωθείσης Μακεδονίας. Και τα ζητεί, όπως οπλίση δι αυτών τον ελληνικόν στρατόν της εθνικής αμύνης. Τον στρατόν εκείνον όστις με το αίμα του θα ελευθερώσει την Καβάλαν, τας Σέρρας, την Δράμαν και θα ανοίξη δια την Ελλάδα τας πύλας του συνεδρίου της ειρήνης και θα υποστηρίξει τα εθνικά δίκαια.» .

 

ΕΜΠΡΟΣ 20-11-1916

 

            «Είναι αληθές ότι η Αρχή χθες μ όλην την ειλικρινή διάθεσιν των οργάνων της ουδεμίαν ετήρησεν μέθοδον εις τας ενεργείας της και επί πολλάς ώρας αι Αθήναι παρείχον το θέαμα πόλεως αναρχουμένης. Εις ένα δύο πυροβολισμούς των οργάνων του Βενιζελισμού απήντων αθρόαι συμπυρσοκροτήσεις του στρατού, αυξάνουσαι τον θόρυβον και την σύγχυσιν. Ήτο πόλυ ευκολότερον να περικυκλούται αι οικίαι από τον στρατόν και να εισέρχεται ούτος να τους συλλαμβάνη εντός αυτών…. Ούτε είχε λόγον τινα η περιαγωγή των συλληφθέντων δια μέσου των οδών, όταν ήτο γνωστή η κατ αυτών λύσσα του λαού» .

 

ΑΘΗΝΑΙ 21-11-1916

 

            « Ο Ελληνικός στρατός ο πιστός εις τον όρκον του  προς την πατρίδα και τον Βασιλέα του μετέδωκε τον ιδικόν του ενθουσιασμόν εις πάσαν ελληνικήν ψυχήν. Η Ελλάς καλουμένη να αμυνθή  υπέρ της ιδίας της τιμής και ανεξαρτησίας, υπέρ της συντηρήσεως του κράτους ως ακεραίου εννόμου ισχύος, άνευ προθέσεων εχθρότητος προς τας Δυνάμεις της Συνεννοήσεως και τον αγώνα αυτών, κατεδείχθη συνεπής και προς τας ιστορικάς αυτής παραδόσεις και προς τα διεθνή αυτής δικαιώματα» .

 

ΑΘΗΝΑΙ 23-11-1916

 

            «Ο αποκλεισμός του λιμένος των Πατρών υπό των συμμαχικών πολεμικών εξακολουθεί αυστηρότατος.» .

ΕΜΠΡΟΣ 28-12-1916

 

            «Συνεδρίασε και πάλιν η Επιτροπή των Προμηθειών . Κατά την συνεδρίασιν ταύτην συνεζητήθη πρότασις όπως από του Νέου Έτους χορηγήται δύο φοράς την εβδομάδα δια του ιδίου δελτίου αντί άρτου πατάτα. Η πατάτα θα χορηγήται αντί αλεύρων εις τους αρτοποιούς, οίτινες θα την μεταπωλούν εις τους παλάτας των δια δελτίων πάντοτε» .

 

ΑΘΗΝΑΙ 31-12-1916

 

            « Λόγω της καθυστερήσεως των αναμενομένων ποσοτήτων αραβοσίτου εκ Θεσσαλονίκης από σήμερον και μέχρις αφίξεως των επιταχθέντων σιτηρών θα κατασκευάζεται άρτος εκ μίγματος σίτου και κρίθης» .

 

            Μετά τα Νοεμβριανά στο κράτος των Αθηνών απαγορεύτηκε η έκδοση Βενιζελικών εφημερίδων και στο κράτος της Θεσσαλονίκης αντιβενιζελικών. Άρα ο τύπος είναι πια κατευθυνόμενος, μονομερής και λογοκρινόμενος.

 

 

Ο Γαλλικός τύπος αντελήφθηκε τα γεγονότα σαν προσπάθεια εσκεμμένη του εχθρού για να  μειωθεί το κύρος της Γαλλίας στην ανατολή και γράφει:

 

LE TEMPS 23-1-1917

 

«Ας εκδικηθούμε τους νεκρούς μας» .

                                                 

L ECHO DE PARIS 2-12-1916 , 19-12-1916

 

«Τιμωρήστε τον Κωνσταντίνο . Κινείται εναντίον μας»  .