ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΙΧΑΣΜΟ

 

Όπως είναι γνωστό ο «διχασμός» γίνηκε διότι η Ελλάδα ευθύς μετά την λήξη των Βαλκανικών πολέμων έπρεπε να επιλέξει με ποιους θα στεκόταν σύμμαχος στον επερχόμενο πόλεμο.

 

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Helmuth Johann Ludwig von Moltke

[PDF]

Ο Κωνσταντίνος ήθελε να συμμαχήσουμε με τις κεντρικές δυνάμεις, κυρίως διότι ήταν γαμπρός του Κάιζερ (είχε παντρευτεί την αδελφή του), φυσικά αυτό ήταν αδύνατον διότι η Ελλάς ήταν ναυτικό κράτος με πολλά νησιά και φυσικά δεν μπορούσε να προστατέψει τις ακτές της, τις πόλεις της (που κυρίως ήταν παραθαλάσσιες) από τον ισχυρότατο Αγγλικό στόλο, έτσι ο Κωνσταντίνος υπερασπίστηκε την ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ, δηλαδή δεν μπορώ να πάω με τον Κάιζερ τουλάχιστον δεν πάω εναντίον του. Πέρα των συγγενικών λόγων ο Κωνσταντίνος πίστευε στην βεβαία νίκη των Γερμανών. Αλλά και να νικούσαν οι Γερμανοί σαν ουδέτεροι το μόνο που θα περιμέναμε θα ήταν περιορισμένες απώλειες εδαφών και από τους Βούλγαρους και από τους Τούρκους.

Ο Βενιζέλος που είχε την δεδηλωμένη (μέσω εκλογών και φυσικά καθόριζε την πολιτική της χώρας) ήθελε έξοδο της χώρας στον πόλεμο με το μέρος της Ανταντ για πολλούς λόγους πχ

Είμασταν ναυτικό κράτος και έπρεπε να συμμαχήσουμε με αυτούς που έλεγχαν την θάλασσα.

Οι εχθροί μας Βούλγαροι και Τούρκοι ήταν βασικοί σύμμαχοι των κεντρικών δυνάμεων και είχαν βλέψεις εδαφικές εναντίον μας.

Οι φίλοι μας Σέρβοι πολεμούσαν ήδη με το μέρος της Ανταντ.

Οι εχθροί μας κατήχαν εδάφη τα οποία διεκδικούσαμε.

Αυτοί και άλλοι λόγοι υπαγόρευαν την έξοδό μας  με το μέρος της Ανταντ. Κυρίως όμως ο Βενιζέλος πίστευε στην νίκη της Ανταντ. Και ήθελε την Ελλάδα με το μέρος των νικητών.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο κάιζερ Γουλιέλμος θέλησε να εκμεταλευθεί την απονομή, το 1913, της στραταρχικής ράβδου στο βασιλιά Κωνσταντίνο ΙΒ΄ και τον γάμο του βασιλιά με την αδελφή του και με το γνώριμο αυταρχικό ύφος του επιδίωξε να αναγκάσει τον Κωνσταντίνο να γίνει σύμμαχος της Γερμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων.

Εκατό χρόνια μετά αυτή την διαμάχη που κόστισε τόσο ακριβά στους Έλληνες, πέρα από την γνώση των γεγονότων της ιστορίας, δηλαδή την γνώση ποιός νίκησε και ποιος έχασε, ας   δούμε τα γεγονότα τα περισσότερα από τα οποία ήταν ήδη γνωστά από τότε (κυρίως στον Βενιζέλο και τον Κωνσταντίνο και τα επιτελεία τους).

Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝΑΖ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ Μ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ / ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

 

1880-1914

1880   7,4

1890   3,6

1900   3,7

1910   2,3

1914   2,1

Δηλαδή η Αγγλία μόνη της (χωρίς να υπολογίσουμε τους στόλους Γαλλίας, Ρωσίας) το 1914 είχε διπλάσιο στόλο σε σχέση με την Γερμανία (και αυτό το γνώριζαν Κωνσταντίνος και Βενιζέλος).

Το 1912 η Αγγλία είχε 15 (δέκα πέντε) πολεμικά τύπου Ντρέντνοτ (Dreadnought)ενώ η Γερμανία 9 (εννιά).

Το 1914 η Ανταντ διέθετε 43 μεγάλα πολεμικά και οι Κεντρικές δυνάμεις 20 (και αυτό το γνώριζαν Κωνσταντίνος και Βενιζέλος).

ΝΑΥΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟ 1914

ΡΩΣΙΑ     : προσωπικό   54.000 θωρηκτά 4  Τονάζ      328.000

ΓΑΛΛΙΑ  : προσωπικό   68.000 θωρηκτά 10 Τονάζ     728.000

ΒΡΕΤΑΝ  : προσωπικό 209.000 θωρηκτά 29 Τονάζ  2.205.000

ΣΥΝΟΛΟ : προσωπικό 331.000 θωρηκτά 43 Τονάζ  3.264.000

ΓΕΡΜΑΜ : προσωπικό   79.000 θωρηκτά 17 Τονάζ  1.019.000

ΑΥΣΤΡΟ : προσωπικό     16.000 θωρηκτά   3 Τονάζ     249.000

ΣΥΝΟΛΟ : προσωπικό    95.000 θωρηκτά  20 Τονάζ 1.268.000

 

Η οικονομία της Γερμανίας και πολύ περισσότερο της Αυστροουγγαρίας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο

Ο Μολτκέ είπε τον Ιανουάριο του 1905 : «Ένας πόλεμος με την Γαλλία δεν μπορούσε να κερδηθεί με μια αποφασιστική μάχη, αλλά θα μετατραπεί σε ένα μακρό και κουραστικό αγώνα με μια χώρα που δε θα παραιτηθεί προτού εξαντληθεί η δύναμη ολόκληρου του λαού της. Ο λαός μας θα εξαντληθεί κι εκείνος ολοκληρωτικά, ακόμα και αν νικήσουμε».

Ο Λούντερντοφ και ο Μολτκέ είχαν γράψει στο Υπουργείο Πολέμου τον Νοέμβριο του 1912 :

«Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να πραγματοποιήσουμε μια παρατεταμένη εκστρατεία με πολυάριθμες και παρατεταμένες μάχες μέχρι να κατατροπώσουμε έναν από τους εχθρούς μας. Η ένταση και η ανάλωση των δυνάμεων θα αυξάνονται, καθώς θα πρέπει να επιτυγχάνουμε τη μια νίκη μετά την άλλη σε αρκετά θέατρα στην Δύση και στην Ανατολή και… να πολεμάμε μειονεκτώντας εναντίον υπερτέρων αντιπάλων. Η ανάγκη να έχουμε στη διάθεσή μας πολλά πυρομαχικά για μεγάλη χρονική περίοδο θα καταστεί απολύτως απαραίτητη…».

Ο δε Μολτκε τον Μάιο του 1914 (τρεις μήνες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος) έβαλε ξεκάθαρα την οικονομική διάσταση στον πόλεμο « Ένας ενδεχόμενος παρατεταμένος πόλεμος σε δύο μέτωπα μπορεί να υποστηριχθεί μονάχα από έναν οικονομικά ισχυρό λαό».

 

Ο Μολτκέ είπε : «Όπως και να χει δεν υπάρχει καμμιά περίπτωση να φέρουμε επιτυχώς εις πέρας μια σύρραξη με την Αγγλία».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο  Kaiser Wilhelm II                                             


Οι Γερμανοί γνώριζαν πολλά χρόνια πριν την έναρξη των επιχειρήσεων ότι είχαν χάσει τον πόλεμο.

Γιατί τότε τον επιδίωξαν;

Επί αυτού του θέματος έχουν ασχοληθεί πολλοί ιστορικοί και το συμπέρασμα που βγαίνει είναι το ακόλουθο:

 

Ο Κόμης Γκεοργκ Βάλντερζεε (υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου) υποστήριξε ότι:

Η Γερμανία σε λίγα χρόνια θα βρισκόταν στο έλεος τους (τη Αντάντ) «Ποτέ δεν πρόκειται να έχουμε καλύτερες προοπτικές» και ο Κάιζερ το 1914 πριν τον πόλεμο είπε: «Η Ρωσία είναι προς το παρόν, από στρατιωτικής και οικονομικής άποψης, εντελώς απροετοίμαστη για πόλεμο».

Ένα μήνα πριν την κήρυξη του πολέμου 6-7 Ιουλίου 1914 ο Ρίτσλερ κατέγραψε πληροφορίες Γερμανών κατασκόπων οι οποίοι έδιναν μια «συγκλονιστική περιγραφή» ας την δούμε : «Μετά την αποπεράτωση των στρατιωτικών σιδηροδρόμων στην Πολωνία (από τους Ρώσους), η θέση μας θα είναι αδύνατον να διατηρηθεί… Η Αντάντ γνωρίζει ότι είμαστε σε κατάσταση πλήρους παράλυσης».

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Βρετανική ναυτική δύναμη ήταν διπλάσια της Γερμανικής.

 

Ο Γιάγκοβ μετέδωσε τον ισχυρισμό του πρίγκιπα Λιχνόβσκι από το Λονδίνο στις 18/7/1914 «Η Ρωσία δεν είναι έτοιμη να επιτεθεί προς το παρόν… σύμφωνα με όλες τις παρατηρήσεις των αρμοδίων, σε λίγα χρόνια θα είναι έτοιμη να πολεμήσει. Τότε θα έχει δημιουργήσει το δικό της στόλο της Βαλτικής και τους στρατηγικούς της σιδηροδρόμους».

Ο Γιάγκοβ είπε σε δημοσιογράφο στις 25/7/1914: «Ούτε η Ρωσία ούτε η Γαλλία ήθελαν πόλεμο… Οι Ρώσοι … δεν είχαν τελειώσει με τους εξοπλισμούς τους και δε θα χτυπούσαν. Σε δύο χρόνια, αν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν, ο κίνδυνος θα είναι πολύ μεγαλύτερος από τώρα … Ο πόλεμος θα έρθει σύντομα όπως και να χει».

Ο δε Μολτκε  την ίδια περίοδο παρουσίασε σαν επιχείρημα: «Ποτέ ξανά δε θα είμαστε σε θέση να επιτεθούμε τόσο καλά όσο τώρα, που δεν έχει ολοκληρωθεί η επέκταση των στρατών της Γαλλίας και της Ρωσίας».

Ο Μπέτμαν πείστηκε : «Αν είναι να ξεσπάσει πόλεμος, καλύτερα τώρα παρά σε δύο χρόνια που η Ανταντ θα είναι ισχυρότερη» Η Γερμανία δηλαδή όπως είπε ο Γερμανός διπλωμάτης Κάνιτς στον Αμερικανό πρέσβη (30 Ιουλίου 1914) φοβόταν : «… η Γερμανία θα πήγαινε σε πόλεμο όταν θα ήταν προετοιμασμένη και δε θα περίμενε να ολοκληρώσει η Ρωσία το σχέδιό της για ένα στρατό 2.400.000 ανδρών σε ειρηνική περίοδο».

Ο δε Κάιζερ στις 30 Ιουλίου 1914 μεταξύ των άλλων μίλησε για την απομόνωση της Γερμανίας «… Σπαρταρούμε απομονωμένοι μέσα στο δίχτυ…».

Τις διαπιστώσεις αυτές τις δυσοίωνες για την Γερμανία τις είχαν εντοπίσει και οι Ευρωπαίοι οι οποίοι ετοιμαζόντουσαν να χτυπήσουν τις Κεντρικές δυνάμεις με την σιγουριά της νίκης, ο συνταγματάρχης Χάουζ την 29 Μαΐου 1914 είπε στον Ουίλσον:

« Η κατάσταση είναι εξωπραγματική. Είναι σκέτη παραφροσύνη υπερεθνικοφροσύνης… Υπάρχει πολύ μίσος, πολύς φθόνος. Όποτε συναινέσουν η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία θα πολιορκήσουν τη Γερμανία και την Αυστρία.».

Με δύο λόγια δηλαδή όλοι οι παράγοντες στην Ευρώπη και στον Κόσμο είτε ήταν φιλικοί προς την Αντάντ είτε προς τις Κεντρικές δυνάμεις γνώριζαν ότι ο πόλεμος ήταν χαμένος για τους Γερμανούς πριν ξεκινήσει, το γνώριζαν πριν απ όλους οι ίδιοι οι Γερμανοί.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ε Βενιζέλος έβλεπε αυτό που έβλεπαν όλοι εκτός του Κωνσταντίνου ΙΒ, δηλαδή ότι οι Κεντρικές δυνάμεις θα έχαναν τον πόλεμο.



 Και στην Ελλάδα ο πλέον ανόητος βασιλιάς ο Κωνσταντίνος που κανείς θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει σαν γκαφαδόρο ολκής, δίχαζε την χώρα για να κάνει τον καλό γαμπρό στον Κάιζερ, η δε πίστη του ότι μπορούσε η Γερμανία να νικήσει τον χαμένο πόλεμο, που ξεκίναγε διότι ο χρόνος δούλευε εναντίον της, δείχνει έναν βασιλιά χαμηλής ευφυίας.

 

 

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Α ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ του Niall Ferguson εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ