ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Γ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΕ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

 

Η Σοβιετική Στρατιωτική Αποστολή (ΣΣΑ) έφτασε στα ελληνικά βουνά το βράδυ της 26ης Ιουλίου 1944,  η ΣΣΑ δεν ήταν καθόλου στρατιωτική ήταν καθαρά πολιτική και έφτασε στα ελληνικά βουνά με καθαρά κομματική αποστολή απ ευθείας από τον Στάλιν για να «καθοδηγεί» το ΚΚΕ και να «ελέγχει επί τόπου» την εφαρμογή των εντολών της ΕΣΣΔ.

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δύο αξιωματικοί της Σοβιετικής Στρατιωτικής Αποστολής στην ελεύθερη Ελλάδα.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης συναντήθηκε με την ΣΣΑ γράφει:

«Ώσπου αποφάσισαν να μας στείλουν τη ΣΣΑ. Η αποστροφή των πραγμάτων ήταν πια καθαρή. Μας την έστειλαν στα τέλη Ιουλίου 1944. Τότε έφτασαν και ήταν κουμπωμένοι μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Κατάλαβες; Μαζί τους είχαν και τον Βαβούδη που εγώ τον καθοδηγούσα στον Πειραιά και τον γνώριζα πολύ καλά από το 1929 ακόμα...».

Η συζήτησή τους ήταν καθαρά πολιτική και από την αρχή περιστράφηκε στην συμφωνία του Λιβάνου.

«...Πριν ακόμα βάλω εγώ το ζήτημα για τον Ζαχαριάδη, μας έθεσαν αυτοί το ζήτημα γιατί ανακαλέσαμε τους αντιπροσώπους από τον Λίβανο.

Τότε ο Τσερνίτσεφ, όχι ο ποπώφ που ήταν στρατιωτικός αλλά ο Τσερνίτσεφ, που είχε το ψευδώνυμο Νικολάου και παλιότερα δούλευε στη σοβιετική πρεσβεία της Αθήνας, μου λέει:

"Και τι έχετε υπόψη σας, να πολεμήσετε ενάντια στους Εγγλέζους;".

Του λέω ότι:

 "Αν παρουσιαστεί ανάγκη, φυσικά θα πολεμήσουμε και με τους Εγγλέζους".

Μου κάνει ένα μορφασμό πολύ χαρακτηριστικό. Τι εσήμαινε αυτό; Αποδοκιμασία της απάντησής μου. Εγώ εκείνη τη στιγμή τα έχασα. Είδα ότι αποδοκιμάζομαι. Ο Τσερνίτσεφ δεν μπορούσε να πει κάνε αυτό ή εκείνο. Σε καμιά περίπτωση.

Αλλά ο μορφασμός του έλεγε καθαρά: <Τι μου λες τώρα εσύ>.

Στραπάτσο.

Και ήταν παραμονές της συνεδρίασης της ΚΕ. Άντε τώρα να βρεις άκρη... Αυτός ο μορφασμός εμένα με έκανε ανω – κάτω. Και αυτό κατά κύριο λόγο μας εξανάγκασε να αποφασίσουμε να δεχτούμε τη συμφωνία του Λιβάνου και να στείλουμε τους υπουργούς μας στην Κυβέρνηση....».

Ένας μορφασμός στάθηκε ικανός να κάνει τον Γ Ιωαννίδη ανω – κάτω αυτό δείχνει πόσο χαμηλό ήταν το πολιτικό και ψυχικό ανάστημα των ηγετών του ΚΚΕ, πόσο ασπόνδυλοι ήταν, οι δε σοβιετικοί καθοδηγούσαν τα πάντα με ένα μορφασμό.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Γ. Ιωαννίδης, επάγγελμα κουρέας. Πέθανε στην Ρουμανία, άρρωστος και διωγμένος από το κόμμα του.

Ολα αυτά θα κάνουν τον Ιωαννίδη να συμπληρώσει λίγο αργότερα στις αναμνήσεις του για τους Σοβιετικούς:

«...Τους κατατοπίσαμε για όλα από την πρώτη στιγμή. Μ αυτό μπορούσαν να δουν και έβλεπαν την ειλικρίνεια μας. Παρ όλα αυτά αυτοί αυτοί δεν ήθελαν αν αναλάβουν καμμιά υποχρέωση. Δεν ήταν πια ότι δεν μας είχαν εμπιστοσύνη. Αλλά ήταν ότι ήξεραν πως η Ελλάδα την είχαν αναλάβει υπό την επιρροή τους οι Άγγλοι. Το ήξεραν αυτόκαι τι να μας πουν. Δεν μπορούσαν να μας το πουν. Δεν μπορούσαν να μας το πουν....».

Με δύο λόγια η λοιρασιά που έγινε σε σφαίρες επιρροής ήταν θέμα υψηλής πολιτικής και δεν έπεφτε λόγος στους Έλληνες κομμονιστές!

Ο Γ Ιωαννίδης για να δικαιολογήσει διηγείται ότι:

«... δε μας δώσαν ούτε ένα φυσίγγι στην περίοδο του αγώνα και προς το τέλος, με την αποχώρηση των Γερμανών, ούτε τότε μας δώσαν ένα φυσίγγι».

Δεν δόθηκε βοήθεια, ούτε όταν ο Ερυθριάδης πήγε τον Σεπτέμβριο του 1944 στη Σόφια και συναντήθηκε με τον αρχηγό τού προελαύνοντος στα Βαλκάνια Κόκκινου Στρατού, στρατάρχη Τολμπούχιν.

Αφηγούνταν ο Ιωαννίδης με παράπονο ότι όταν ο Ερυθριάδης ζήτησε από τον σοβιετικό στρατό ενίσχυση σε όπλα και πολεμοφόδια, ο σοβιετικός στρατάρχης αρνήθηκε:

«Ο Τολμπούχιν είπε ότι "δεν μπορούμε τώρα". Και δεν μας έστειλε ούτε ο Τολμπούχιν. Μπορούσε τέλος πάντων, εκεί από τα σύνορα, να μας στείλει καμιά παρτίδα πολεμικό υλικό».

Και γιατί να δώσει βοήθεια αφού ήδη είχαν αποφασίσει τίνος οικόπεδο ήταν η Ελλάδα.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα πάντα τα είχαν μοιράσει, οι Έλληνες κομμουνιστές καθοδηγούντο με γκριμάτσες από τα μέλη της ΣΣΑ.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Γιάννης Ιωαννίδης: «Αναμνήσεις», εκδόσεις Θεμέλιο.